ဂါမဏိ - ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလား ေဖာက္ျပန္ေရးလား
(မိုးမခ) မတ္ ၂၉၊ ၂၀၁၆
လက္သန္း ႀကိဳက္လား
လက္သီး ႀကိဳက္သလား
လက္သန္းနဲ႔မွ မရရင္
လက္သီးေတြ ဆုပ္လာၾကလိမ့္မယ္။
အပစ္အခတ္
အညစ္အပတ္ေတြ တေဖာင္ေဖာင္
တိုင္းျပည္ကို ကယ္သေယာင္ေယာင္နဲ႔
နွစ္ ၅၀ ေတာင္ နွစ္သတ္ခဲ့ၾကတာ
ခုေတာ့ နြံနစ္ကြၽန္ျဖစ္ အဖ်င္းအ႐ြဲ
အဆင္းရဲဆံုးနိုင္ငံတဲ့ခင္ဗ်။
လက္သန္းနဲ႔မွ မရရင္
လက္သီးေတြ ထလာလိမ့္မယ္။
နာဂစ္ဥပေဒက
ဖာျဖစ္သူ႔ေတြ အထြက္မ်ား
ပါးကြက္သားေတြက
တသက္စား မကုန္တာေတာင္
ရမက္အားက မဟုန္နိုင္ေသး
ေအး......ေကာင္းၿပီ။
လက္သန္းနဲ႔ မလံုေလာက္ေသးရင္
လက္သီးစာ ေကြၽးၾကလိမ့္မယ္။
အခ်ိန္ရိွပါေသးတယ္
ကိုယ့္သိကၡာ ကိုယ္မယံု
ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလံုၾကရင္ေတာ့
ေဘာင္းဘီၿခံဳၿပီး ထြက္သြားၾက
ဘယ္သူမွ မနာေစရပါဘူး။
ကိုယ္က်ိဳးဖက္ကာ
အမ်ိဳးအတြက္လို႔ မေအာ္ပါ
အဖ်က္ဂဏန္းလည္း မဟုတ္
လက္သန္းေတြ ပုပ္ရင္ေတာ့
လက္သီးေတြ ဆုပ္လိုက္ၾကစို႔။ ။
ေမာင္မိႈင္းလြင္(အင္းဝ)
၂ ၆ . ၃ . ၂ ၀ ၁ ၆
အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔မွာ အမွန္တကယ္ လူထုဆႏၵမဲနဲ႔ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ အရပ္သားအစိုးရ အာဏာစယူေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရက္မတိုင္ခင္မွာ ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရေဟာင္းအေနနဲ႔ စားစရာ ဝါးစရာရွိတာ ေတြကို တက္သုတ္႐ိုက္ဝါးေနစားေနတာ ေတြ႔ရသလို ဘုတ္က်ီးေျမႇာက္ က်ီးဘုတ္ေျမႇာက္ထံုးႏွလံုးမူၿပီး ဘြဲ႔ တံဆိပ္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး ေဖာခ်င္းေသာခ်င္းခ်ီးျမႇင့္မစေနတာလဲ မျမင္ခ်င့္အဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူဖမ္း ပြဲ၊ ေျမသိမ္းပြဲကအစ မသကၤာစရာေကာင္းလွတဲ့ မီးေလာင္မႈေတြထိ တိုင္းျပည္အႏွံ႔ လက္ရဲဇက္ရဲသတင္း ေတြလဲ ၾကားေနရတယ္။
အရပ္ဘက္အသိုင္းအဝိုင္းမွာ အဲလိုျမင္ေနေတြ႔ေနရခ်ိန္မွာ စစ္ဘက္အသိုင္းအဝိုင္းမွာေကာ ဘယ္လိုအေျခ အေန ျဖစ္ေနသလဲ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ…
အာဏာမလႊဲခင္ တလေက်ာ္ေက်ာ္အလို ေဖေဖာ္ဝါရီေနာက္ဆံုးပတ္ထဲမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္က တပ္မ ၁၀၁ ကို စကခ ၃ ကလဲလိုက္လို႔ ပခုကၠဴ ျပန္နားေနၿပီျဖစ္သလို ကရင္ျပည္နယ္က တပ္မ ၂၂ ကိုလဲ တပ္မ ၄၄ ကလာလဲလို႔ ဘားအံမွာ ျပန္နားေနၿပီျဖစ္တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ ကိုးကန္႔ေဒသက တပ္မ ၁၁၊ တပ္မ ၃၃၊ တပ္မ ၆၆ တို႔ကိုလဲ စကခ ၁၀၊ စကခ ၂၊ တပ္မ ၅၅ တို႔နဲ႔ တာဝန္လဲလိုက္တယ္။ ဒီထဲမွာ တပ္မ ၁၁ နဲ႔ တပ္မ ၆၆ တို႔ဟာ ေရွ႕တန္းထြက္ေနရတာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး တပ္မ ၃၃ ကေတာ့ တႏွစ္ရွိ ၿပီျဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီတပ္မ ၃ ခုဟာ ေနာက္တန္းမျပန္ရေသးဘဲ ပေလာင္ေဒသနဲ႔ ရွမ္းေျမာက္ကခ်င္ေဒသကို စစ္ ဆင္ေရးဝင္ရတယ္။ အဲ့ဒီေဒသေတြမွာ မူလရွိေနတာက တပ္မ ၇၇၊ တပ္မ ၈၈ နဲ႔ တပ္မ ၉၉ တို႔ျဖစ္ၿပီး ၇၇ နဲ႔ ၈၈ ကလဲ ေရွ႕တန္းမွာ တႏွစ္ေက်ာ္ ၂ ႏွစ္နီးပါးရွိေနၿပီျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ဒီတပ္မ ၆ ခုနဲ႔ စကခ ၁၊ စကခ ၁၆၊ စုစုေပါင္းတပ္မ ၈ ခုက TNLA နဲ႔ KIA တပ္မဟာ ၄ တပ္မဟာ ၆ တို႔ကို မတ္လထဲမွာ အႀကီး အက်ယ္ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့တယ္။ အခိုင္အမာစခန္းမရွိတဲ့ ေပ်ာက္က်ားတပ္ေတြကို ၁၀၅မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာေတြ၊ ၁၂၀မမ ေမာ္တာေတြ၊ ဝန္တင္ျမင္းလားေတြအကူအညီနဲ႔ ဧရာမစစ္ဆင္ေရးႀကီး ဆင္ႏႊဲခဲ့တယ္။ ထံုးစံ အတိုင္း သူပုန္ေတြထက္ လူထုေတြကို ပိုထိခိုက္ခဲ့တာေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္ မထင္ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ NLD အစိုးရသစ္ လက္ထက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ဖို႔ ျပည္သူလူထုေတြ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးဘက္မွာလဲ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ဖို႔ တိုင္း ရင္းသားေတြတင္မက ဗမာ့တပ္မေတာ္သားေတြကပါ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာျဖစ္တယ္။ အရင္ မဆလေခတ္၊ နဝတ-နအဖ ေခတ္ေတြမွာ မၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ တပ္မတစ္မလံုး ေရွ႕တန္းမွာႏွစ္ေပါက္ေအာင္တိုက္ေနရတာေတြ၊ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ ေလ်ာ့က်လာေနတဲ့ တပ္သားအင္အားေတြ၊ အရည္အေသြးက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ အျမတ္ ထက္အ႐ႈံးပိုမ်ားတဲ့ တိုက္ပြဲျဖစ္စဥ္ေတြ၊ မခိုင္မာတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုျငင္းပယ္ေနတာ ေတြ၊ အဆံုးစြန္ေျပာရရင္ "စစ္ေခြး"လို႔အေခၚခံေနရတာေတြ ၿပီးဆံုးလြန္ေျမာက္ဖို႔ စစ္သားေတြကုိယ္တိုင္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာျဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ မင္းေအာင္လႈိင္ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕အာဏာနီတည္ေဆာက္ေရးကိုဘဲ အေလးေပးၿပီး ပေလာင္နဲ႔ကခ်င္ အေပၚ မႏိုင္ႏိုင္တဲ့ မဟာထိုးစစ္ႀကီး ဆင္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ကုန္က်စရိတ္ေတြ၊ ဗမာတပ္ဘက္က အထိအခိုက္ ေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားတပ္ဘက္က အထိအခိုက္ေတြ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္ အက်ဳိးရွိမရွိ အလြယ္သိႏိုင္ပါ တယ္။
အဲသလို တလေလာက္တက္သုတ္႐ိုက္ၿပီး အားရေအာင္ ျဖဳန္းတီး ႏွိပ္စက္ၿပီးေတာ့မွ တပ္မ ၁၁၊ တပ္မ ၆၆၊ တပ္မ ၇၇၊ တပ္မ ၈၈ တို႔ကို ေနာက္တန္းဌာနခ်ဳပ္ေတြကို ဒီလကုန္မွာ ျပန္နားခိုင္းပါေတာ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဧၿပီလဆန္းမွာ တပ္မ ၁၁ ရဲမြန္-အင္းတိုင္၊ တပ္မ ၂၂ ဘားအံ၊ တပ္မ ၆၆ ျပည္-အင္းမ၊ တပ္မ ၇၇ ပဲခူး-အင္းတေကာ္၊ တပ္မ ၈၈ မေကြး၊ တပ္မ ၁၀၁ ပခုကၠဴ တို႔ဟာ ေနာက္တန္းမွာ အရန္တပ္ေတြ အျဖစ္ တည္ရွိေနမွာျဖစ္တယ္။ ဒီလို တပ္မ ၆ ခု ေနာက္တန္းမွာရွိေနတဲ့အေျခအေနမ်ဳိး မၾကံဳေတြ႔ရတာ ၇-၈ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ ထံုးတမ္းစဥ္လာအားျဖင့္ တပ္မ ၁၁၊ ၂၂၊ ၆၆၊ ၇၇ တို႔ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ လံုျခံဳေရး (ဝါ) လူထုႏွိမ္နင္းေရးနဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တာဝန္ယူေလ့ရွိၿပီး တပ္မ ၈၈ နဲ႔ ၁၀၁ ကေတာ့ မႏၱေလးဘက္ကို တာဝန္ယူေလ့ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ၈ ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကဆိုရင္ ရန္ကုန္မွာ တပ္မ ၂၂ နာမယ္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ခဲ့ဖူးတယ္။
အာဏာအလႊဲအေျပာင္းကာလမွာ စစ္သားေတြ အနားရတာ၊ မိသားစုနဲ႔ျပန္ေနရတာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီလိုအေျခအေနကတဆင့္ NLD အစိုးရသစ္ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေအာင္ ျမင္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြလိုလားတဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ ျပည္သူေတြလိုလားတဲ့ ဒီမုိက ေရစီစနစ္နဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ထြန္းကားသာယာမယ့္အနာဂတ္ကို တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းသြားရင္ သားေရႊအိုး ထမ္းလာတဲ့ အေကာင္းဆံုးအေျခအေန ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ့ တပ္မေတာ္သားထုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုေတြ လိုလားေမွ်ာ္လင့္သလို လုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘဲ မ႐ိုးသားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တပ္မ ၆ ခု ေနာက္တန္းမွာ အသင့္ထားတာဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္မႈိင္းလြင္(အင္းဝ) ရဲ႕ ကဗ်ာထဲကလို လက္သန္းမႀကိဳက္ရင္ လက္သီးႀကိဳက္သလားလို႔ဘဲ သတိေပးရပါလိမ့္မယ္။
ဂါမဏိ