​မိုး​ေက်ာ္​ဇင္​ - စစ္​ပြဲ



​မိုး​ေက်ာ္​ဇင္​ - စစ္​ပြဲ
(မိုးမခ) ဧျပီ ၁၅၊ ၂၀၁၆


​ေဆာင္​းႏွင္​းထုထည္​က ပဲခူးျမစ္​ျပင္​​ေပၚ အလ်ားလိုက္​ တြဲခို​ေနသည္​။ ျမစ္​​ေဘးကို ​ေမးတင္​​ထားသည္​့ ႐ြာက​ေလးက ​ေဆာင္​း​ေအး​ေအး​ေၾကာင္​့ ​ေသြး​ေလးလံ​ေနပံုရဧ၊၊္​။ တိတ္​ဆိတ္​​ေနဆဲ။

ကြၽန္​​ေတာ္​က ဆိပ္​ခံတံတားသြယ္​သြယ္​​ေလးအတိုင္​း ဆင္​းခဲ့သည္​။ ​ေရက်​ေနခ်ိန္​ မို႔ ဆိပ္​ခံတံတားသည္​ ျမစ္​ထဲ ​ေရငုံ႔​ေသာက္​​ေနသည္​့ ကုလားအုတ္​တစ္​​ေကာင္​၏ လည္​တံရွည္ႀကီးလို။ ​ေမာ္​​ေတာ္​​ေပၚ ေ​ေရာက္​​ေတာ့လည္​း တိတ္​ဆိတ္​ျခင္​းက အိပ္​ယာမထ​ေသး။ အျဖဴ အစိမ္​း​ေပၚ ဂ်ာကင္​ထပ္​ဝတ္​ထာသည္​့ အမ်ိဳးသားတစ္​ဦးသာ ​ေရာက္​​ေနႏွင္​့ဧ၊၊္​။ လက္​ဆြဲ အိတ္​​ကို ​ေပါင္​​ေပၚတင္​ထိုင္​​ေနသည္​။ ​ေမာ္​​ေတာ္​ေမာင္​းဆရာက ​ေစာင္​တစ္​ထည္​ႏွင္​့ ​ပုစြန္​ထုပ္​​ေကြး​ေနသည္​။

ႏွင္​းစက္​​ေတြ ပက္​ထားပုံရသည္​့ စိုထိုင္​းထိုင္​းခံုရွည္​တစ္​ခုမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​ ထိုင္​ခ် လိုက္​ဧ၊၊္​။ အျဖဴအစိမ္​းဝတ္​ပုဂၢိဳလ္​ႏွင္​့လည္​း စကားမ​ေျပာမိ။ အၿပံဳးခ်င္​း မဆံုမိ။ ဆံုစရာ အ ​ေၾကာင္​းလည္​း မရိွ။ ကြၽန္​​ေတာ္​က သည္​႐ြာမွာ ဧည္​့သည္​တစ္​​ေယာက္​သာ။ ကံၾကမၼာဇာတ္​ညႊန္​းအရ အစ္​ကိုတစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ပတ္​သက္​ၿပီး သည္​ျမစ္​ႀကီး​ေဘးမွာ ​ေသာင္​လာတင္​​ေနသူ ။ စ​ေန၊ တနဂၤ​ေႏြမ်ားမွအပ သည္​​ေမာ္​​ေတာ္​ကို စီးလ်က္​ တစ္​ဖက္​ကမ္​း ကြၽဲကူးဆိပ္​ကို ကူး ရသည္​။ ထိုမွ ဂဝံလမ္​းၾကမ္​းႀကီးအတိုင္​း ​ေျခလ်င္​​ေလွ်ာက္၊ ဘူတာ သို႔မဟုတ္​ ကားဂိတ္​သို႔ သြား၍ ရန္​ကုန္​အထိ ခရီဆက္​သည္​။ည​ေနမွာ​ေတာ့ ရထားျဖင္​့ျပန္စီးလာ၊ လမ္​း​ေလွ်ာက္​ ၊ ကြၽဲကူးဆိပ္​မွတစ္​ဆင္​့ သည္​​ေမာ္​​ေတာ္​ျဖင္​့ ႐ြာက​ေလးဆီ ျပန္​လာ။ သည္​ခရီးစဥ္​အတိုင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေန႔ရက္​​ေတြ လႏွင္​့ခ်ီ ရွည္​လ်ား​ေနခဲ့၏။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ထိုင္​​ေနၿပီး မၾကာမီ ဆိပ္​ခံတံတား​ေလးအတိုင္​း ဆင္​းလာသည္​့ ခံုျမင္​့ဖိ နပ္​သံ တ​ေဒါက္​​ေဒါက္​ကို ၾကားလိုက္​ရသည္​။ ​ေက်ာင္​းဆရာမတစ္​ဦးျဖစ္​သည္​။ အျဖဴအစိမ္​း ​ေပၚမွာ ကုတ္​အက်ႌထပ္​ဝတ္​ထားၿပီး လက္​ဆြဲျခင္​းကို တစ္​ဖက္​ဆြဲလာသည္​။ ဆင္​းလာ​ေန ရင္​း ​ေမာ္​​​ေတာ္​ထဲ လွမ္​းကဲၾကည္​့ကာ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဘးမွ ​ေက်ာင္​းဆရာကိုျမင္​သည္​ႏွင္​့ ဆရာမမ်က္​ႏွာ ခ်က္​ခ်င္​း အသက္​ဝင္​သြားသည္​။

" တကယ္​ပဲ... ညက ဘယ္​လိုမွ အိပ္​လို႔ကို မရဘူး၊ စိတ္​တိုလိုက္​တာ ..."

ဆရာမစကား​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေၾကာင္​သြားသည္​။ နိဒါန္​းမပါ၊ ​ေျခဆင္​းမပါ၊ ဆိုင္​း မဆင္​့ ဗုံမဆင္​့။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဘးမွ ​ေက်ာင္​းဆရာကမူ ဆရာမ ခ်န္​ထားခဲ့​ေသာ စကားလံုး​ေတြကို ​ေကာင္​းစြာ ​နားလည္​​ေနသည္​။ " ​ေအးဗ်ာ .." ဟု သံရွည္​​ေလးဆြဲ၍ ​ ​ေထာက္​ခံသည္​။ ဆရာမက ​ေမာ္​​ေတာ္​အမိုး​ေအာက္​ ဝင္​လာရင္း စကားဆက္​သည္​။

" ကိုယ္​့လူ​ေတြ မ​ေကာင္​းလို႔ဆိုလည္​း ထားပါ​ေတာ့၊ ခုဟာက ဒိုင္​ညစ္​လို႔ ျဖစ္​ရတာ"

​ေက်ာင္​းဆရာက ဆရာမစကားကို ​ေထာက္​ခံ​ေဆြး​ေႏြးသည္​။ ​ေနာက္​ထပ္​​ေရာက္​ လာသည္​့ ခရီးသည္​​ေတြပါ စကားဝိုင္​းထဲ ပါဝင္​လာၾကဧ၊၊္​။ ​ေ​စာ​ေစာက တိတ္​ဆိတ္​​ေနခဲ့သည္​့ ​ေမာ္​​ေတာ္​​ေလးသည္​့ မိနစ္​အနည္​းအငယ္​အတြင္​း စည္​ကားရႈပ္​​ေထြး ဆူညံသြား​ေလသည္​။

တကယ္​​ေတာ့ သူတို႔ ​ေျပာ​ေနၾကသည္​မွာ ​ေဘာလံုးပြဲ တစ္​ပြဲအ​ေၾကာင္​းျဖစ္​သည္​။ သည္​​ေလာက္​ အသည္​းအသန္​ အ​ေရးတယူ​ေျပာဆိုျငင္​းခုံ ခံစား​ေနၾက​ေသာ​ေၾကာင္​့ သည္​ ​ေဘာလံုးပြဲသည္​ ႏိုင္ငံ့လက္​​ေ႐ြးစင္​အသင္​း၏ ပြဲစဥ္​တစ္​ခုဟု မထင္​မွတ္​​ေစလိုပါ။ ဥ​ေရာပ ဖလား၊ ပရီးမီးယားလိဂ္​ စသည္​့ ပြဲစဥ္​​ေတြလည္​း မဟုတ္​ပါ။ မ​ေန႔ည​ေန႔က ကစားခဲ့သည္​့ သည္​ရြာႏွင္​့ အျခားတစ္​႐ြာတို့၏​ေဘာလံုးပြဲအ​ေၾကာင္​း ျဖစ္​ပါသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေန​ေသာအိမ္​မွ ဦးေလး​ေခၚ၍ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ပြဲၾကည္​့ပရိသတ္​​ေနရာမွ ပါဝင္​ခဲ့​ေသာ ​ေဘာလံုးပြဲလည္​း ျဖစ္​ပါသည္​။

​ေဘာလံုးကြင္​းမွာ တကယ္​​ေတာ့ ​ေဘာလံုးကြင္​း မဟုတ္​။ လယ္​ကြက္​ႏွစ္​ကြက္​ကို အလယ္​ကန္​သင္​းၿဖိဳ၍ တစ္​ကြင္​းတည္​းျဖစ္​​ေအာင္​ ဆက္​စပ္​ထား​ေသာ လယ္​ကြက္​က်ယ္​ ႀကီးသာ ျဖစ္​သည္​။ ျမက္​ပင္​စိမ္​းစိမ္​းဟူ၍ တစ္​ပင္​မွ် မရိွ။ လယ္​ယာသုံးပစၥည္​းကိရိယာ​ေတြ ႏွင္​့ ႀကိဳးစားညိွထား​ေသာ္​လည္​း ​ေျမကမူ​ေတြက အစြယ္​​ေငါ​ေငါ မင္​းမူ​ေနၾကဆဲျဖစ္​သည္​။

​ေဘာလံုးကစားၾကပုံမွာ ဆရာကုသ၏" ဝီစီကိုင္​ " ဝတၳဳတိုထဲက​ေလာက္​ မဆိုး။ ပင္​ ကိုယ္​အရည္​အ​ေသြး ရိွၾကပံု ​ေပၚ​ေသာ္​လည္​း ​ေျမကမူ​ေတြ ႀကီးစိုး​ေနသည္​့ ဖုန္​ထူထူကြင္​းထဲ ဘယ္​လိုမွ ကစားကြက္​ မ​ေဖာ္​ႏိုင္​ရွာၾက။ ကြင္​း​ေလးဘက္​ ဝိုင္​း​ေနသည္​့ ႏွစ္​ဖက္​႐ြာသား​ေတြ က ​ေနပူထဲ အားတက္​သ​ေရာ ​ေအာ္​ဟစ္​​ေနၾကသည္​့တိုင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​ စိတ္​ပ်က္​စရာ ျဖစ္​​ေနသည္​။ ကစားကြက္​အရသာကို ဘယ္​လိုမွ မခံစားရ။ သူ႔႐ြာအတြက္​ အားႀကိဳးမာန္​ တက္​ ​ေအာ္​ဟစ္​​ေနသည္​့ ဦး​ေလးကို ထားရစ္​ကာ ပြဲမၿပီးမီ ကြၽန္​​ေတာ္​ ျပန္​လာခဲ့ဧ၊၊္​။ အခု ​ေတာ့ မ​ေန႔ည​ေနက ​ေဘာလံုးပြဲသည္​ သည္​မနက္​ ​ေမာ္​​ေတာ္​​​ေပၚမွာ အခ်ိန္​ပို ဆက္​ကန္​​ေန ၾက​ေလသည္​။

သည္​လူ​ေတြမွာ ကမာၻ့​ေဘာလံုးပြဲမ်ားႏွင္​့ အကြၽမ္​းတဝင္​ ရိွၿပီးသားမ်ားျဖစ္​သည္​။ မန္​ယူ၊ အာႀကီး၊ ရီရဲလ္​၊ ဒို​ေလးႏွင္​့ မက္​ဆီတို႔အ​ေၾကာင္​းကို ​ေဘာလုံး​ေဆာင္​းပါးရွင္​​ေတြနီးနီး အာဂံု​ေဆာင္​ႏိုင္​သူ​ေတြလည္​း ပါဝင္​​ေပလိမ္​့မည္​။သို႔​ေသာ္​ သူတို႔သည္​ မ​ေန႔ည​ေနက ကစား ခဲ့သည္​့ ​ေက်းလတ္​​ေဘာလံုးပြဲ​ေလး၏ အရႈံးရလဒ္​ကို ဘာ​ေၾကာင္​့ ခံျပင္​း ျငင္​းခံု အရသာခံ ​ေနၾကပါလိမ္​့။ ႏိုင္​ငံ့လက္​​ေ႐ြးစင္​အသင္​း၏ ကမာၻ့အဆင္​့မွာ ၁၆၀ ဝန္​းက်င္​တြင္​ ရိွ​ေသာ ​ေၾကာင္​့ သည္​လို​ ​ေက်းလတ္​​ေဘာလုံးပြဲ​ေလး​ေတြ၏အဆင္​့ကို အလြယ္​တကူပင္​ မွန္​းဆ ႏိုင္​ပါသည္​။သို႔​ေသာ္​ သူတို႔သည္​ မ​ေန႔ည​ေန ​ေဘာလံုးပြဲမွ သူတို႔႐ြာအသင္​းရလဒ္​အတြက္​ ခံစား​ေနၾကရသည္​။

တကယ္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း သူတို႔​ေနရာမွာ ရိွခဲ့ဖူးသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ဇာတိၿမိဳ႕ က​ေလးမွာ ​ေနထိုင္​ခဲ့ရသည္​့ အတိတ္​​ေန႔ရက္​မ်ားတြင္​ သတိရစရာ​ေတြက ​ေကာင္​း​ေကာင္​း အိပ္​မ​ေပ်ာ္​ႏိုင္​ၾက​ေသး။

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ငယ္​စဥ္​က ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ၿမိဳ႕မွာ ရပ္​ကြက္​​ေဘာလံုးၿပိဳင္​ပြဲ​ေတြ ႏွစ္​စဥ္​ က်င္​းပျဖစ္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ရပ္​ကြက္​သည္​ ၿမိဳ႕က​ေလး၏အစဥ္​အလာရိွ​ေသာ ​ေဘာလံုးအသင္​းတခ်ိဳ႕ထဲ တစ္​သင္​း အပါအဝင္​ျဖစ္​ဧ၊၊္​။ ​ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ရပ္​ကြက္​သည္​ ၿမိဳ႕စာရင္​းအရသာ ရပ္​ကြက္​ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း အသြင္​သဏၭာန္​က ႐ြာတစ္​႐ြာထက္​ မပို။ ႐ြာလယ္​ဘုန္​းႀကီး ​ေက်ာင္​းမွာ ​ရပ္​ကြက္​​ေဘာလံုးၿပိဳင္​ပြဲမ်ားမွ ​ေငြဒ္​ိုင္​းဆုႀကီး ၂ ခုကို ဂုဏ္​ယူစြာ ခ်ိတ္​ထား​ေသး၏။

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔႐ြာ ​ေဘာလံုးကစားသည္​့ ည​ေနဆို ႐ြာလံုးကြၽတ္​နီးပါး ​ေဘာလံုးကြင္​းဆီ လိုက္​အား​ေပးၾကသည္​။ ပရ္​ိသတ္​အင္​အားကို ​ေသနတ္​သံျဖင္​့ ထိန္​းရန္​ စစ္​သားတစ္​ဦး အ သင္​့ရိွ​ေနရသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔႐ြာအသင္​းမွ ၁ ဂိုးသြင္​းယူလိုက္​လွ်င္​ ​ေအာင္​ပြဲခံပရိသတ္​၏ခ​ေမာက္​​ေတြ၊ ဖိနပ္​​ေတြႏွင္​့ တျခားလႊင္​့ပစ္​တင္ႏိုင္​္​သမွ် အရာအားလံုး ​ေဘာလံုးကြင္​း​ ေကာင္​းကင္​​ေပၚ ဝဲပ်ံသြားၾက​ေလ့ရိွဧ၊၊္​။ ​ေဘာလံုးကြင္​းထဲအထိ ခုန္​​ေပါက္​ျမဴးထူး ​ေအာင္​ပြဲခံ ပရိသတ္​ႀကီးသည္​ စစ္​သား၏မိုး​ေပၚ​ေထာင္​ပစ္​​ေသာ ​ေသနတ္​သံၾကားမွ စည္​းအျပင္​ဘက္​ သို႔ ျပန္​​ေျပးသြားၾက​ေလသည္​။ အႏိုင္​ရလာလွ်င္​ ႐ြာထဲမွာ ၾကက္​သား ကာလသားခ်က္​ႏွင္​့ ပုလင္​း​ေထာင္​ကာ အသံခ်ဲ့စက္​ႀကီးျဖင္​့ တစ္​ညလံုး ​ေအာင္​ပြဲခံၾကျပန္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ကေလး​ေတြကမူ မနက္​ျဖန္​ ​ေက်ာင္​း​ေရာက္​သည္​အထိ ပါးစပ္​အရသာခံ၍ အခ်ိန္​ပို ဆက္​ ကန္​ ၾက​ေလသည္​။

တခ်ိဳ႕လူႀကီး​ေတြက အၿပံဳးမိန္​႔မိန္​႔ႀကီးမ်ားျဖင္​့ " ကမာၻ့ဖလားပြဲ ၾကည္​့​ေနရသလိုပဲကြာ" ဟု မွတ္​ခ်က္​ခ်တတ္​ၾက​ေသးသည္​။

သည္​အခ်ိန္​ ျပန္​စဥ္​းစားၾကည္​့​ေသာအခါ ​ေမးခြန္​းအသစ္​​ေတြ ​ေပၚ​ေပါက္​လာၾကသည္​။ ကမာၻ​ေက်ာ္​ ​ေဘာလံုးပြဲမဟုတ္​ပါဘဲ၊ ကမာၻာ​ေက်ာ္​ ​ေဘာလံုးပညာရွင္​​ေတြ မဟုတ္​ပါဘဲ မည္​သည္​့အ​ေၾကာင္​းတရား​ေတြ၏တြန္​းအား​ေၾကာင္​့ သည္​လို ​လယ္​ကြင္​းထဲမွ ​ေဘာလံုးပြဲ ​ေလး​ေတြအ​ေပၚ အရူးအမူး ျဖစ္​ခဲ့ပါလိမ္​့။ ကမာၻ​ေက်ာ္​ ​ေဘာလံုးပြဲ​ေကာင္​း​ေတြ ၾကည္​့​ေနသ လို ခံစားခ်က္​သည္​ မည္​သည္​့တံခါး​ေပါက္​က ဝင္​​ေရာက္​လာခဲ့ပါလိမ္​့။

ေၾကးစား​ေဘာလံုးအသင္​းမဟုတ္​ဘဲ ​ေဘာလံုးၿပိဳင္​ပြဲနီးမွ ထြန္​တံုး​ေပၚမွ ဆင္​း၊ ခါး​ ေတာင္​းက်ိဳက္​ျဖဳတ္​၍ ​ေဘာလံုးကြင္​းထဲ ဝင္​လာခဲ့ၾကသူတို႔မွာ ​ေဘာလံုးပညာဟု ​ေျပာပ​ ေလာက္​​ေအာင္​ မရိွရွာၾက။ သို႔​ေသာ္​ သူတို႔ကစားၾကသည္​ကိုပဲ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔က အားႀကိဳး မာန္​တက္​ ​ေအာ္​ဟစ္​အား​ေပးၾကသည္​။ အမ်ိဳးသမီး အခ်င္​းခ်င္​း ရန္​ျဖစ္​ၾကသည္​။ က​ေလးအ ခ်င္​းခ်င္​း ျငင္​းခံုၾကသည္​။

အမွန္​တကယ္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ကိုယ္​့႐ြာ​ေဘာလံုးအသင္​းကို အား​ေပးခဲ့ၾကသည္​ မွာ ​ေဘာလံုးပညာကို မဟုတ္​။ လူ​ေတြကိုသာ ျဖစ္​သည္​။ ကိုယ္​့႐ြာသားဟူ​ေသာ အသိ၏ပူးကပ္​ထားျခင္​းခံရသည္​့ လူသား​ေတြကိုသာ ျဖစ္​သည္​။ ​ေဘာလံုးၿပိဳင္​ပြဲကို ​အားကစားဟု မ ျမင္​ႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ စည္​းကမ္​းတက် ဆင္​ႏႊဲ​ေနသည္​့ စစ္​ပြဲတစ္​ပြဲဟု မသ္​ိစိတ္​အျမင္​​ေၾကာင္​့သာ ျဖစ္​သည္​။ က္​ုိယ္​့ရပ္​ကြက္​အသင္​းက တျခားရပ္​ကြက္​ကို ရႈံးနိမ္​့လိုက္​လွ်င္​ ထိုရပ္​ကြက္​လက္​ ​ေအာက္​ကို အလိုလို ​ေရာက္​သြားသည္​့အလား ခံစားၾကရသည္​မွာ ​ေဘာလံုးပြဲ အရိွန္​မ​ေျပေသးမီ အထိပင္​။

သည္​ခံစားခ်က္​မ်ိဳးက ႏိုင္​ငံ့လက္​​ေ႐ြးစင္​ ​ေဘာလံုးအသင္​းႏွင္​့ ပတ္​သက္​လာလွ်င္​ ပို ထင္​ရွားလာတတ္​ၾကသည္​။ တစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​တည္​းမဟုတ္​။ လူနည္​းစုမဟုတ္​။ အားက စားဝါသနာပါမွ မဟုတ္​။ သမိုင္​းအစဥ္​အလာအရ စစ္​​ေရးၿပိဳင္​ဆိုင္​မႈ ျပင္​းထန္​ခဲ့​ေသာ ႏိုင္​ငံျခား တိုင္​းျပည္​အသင္​းမ်ိဳးႏွင္​့ ရင္​ဆိုင္​ယွဥ္​ၿပိဳင္​ရလွ်င္​ ပရိသတ္​၏ခံစားမႈ​ေရခ်ိန္​က အျမင္​့မားဆံုး ျဖစ္​​ေနတတ္​ၾကသည္​။ ရႈံးနိမ္​့မႈကို ရရိွလိုက္​ပါမူ ​ေနာက္​ထပ္​ အင္​အားႀကီးခံစားခ်က္​လိႈင္​းလံုး ႀကီး မဖုံးအုပ္​မခ်င္​း ရွက္​႐ြံ႕နာက်င္မၿပီး။

တျခားအားကစားၿပိဳင္​ပြဲ​ေတြအတြက္​ သည္​ခံစားခ်က္​မ်ိဳးမရိွ။ ရိွသည္​့တိုင္​​ေအာင္​ လည္​း သည္​​ေလာက္​ မျပင္​းထန္​။ ​

တကယ္​​ေတာ့ သည္​ခံစားခ်က္​မ်ိဳးသည္​ အာကစားၿပိဳင္​ပြဲတစ္​ခုအ​ေပၚ ထားသည္​့ ခံစားခ်က္​ထက္​ စစ္​ပြဲတစ္​ပြဲအ​ေပၚထားသည္​့ ခံစားခ်က္​မ်ိဳး ျဖစ္​​ေနသည္​။ ကစားသမား​ေတြ၏​ေနရာအလိုက္​ အ​ေခၚအ​ေဝၚ​ေတြကအစ စစ္​ပြဲသ​ေဘာဆန္​သည္​။ ခံစစ္​၊ တိုက္​စစ္​မွဴး၊ ဗ်ဴဟာ စသည္​ စစ္​ပြဲဖြ႕ဲစည္​းပံု​ေတြအတိုင္​း သတ္​မွတ္​သုံးႏႈန္​းၾကသည္​။ သို႔​ေသာ္​ သည္​စစ္​ပြဲကို​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ စြဲလမ္​းသည္​။ သည္​စစ္​ပြဲမွာ ​ေသြးထြက္​သံယို​ေတြ မရိွ။ အသက္​အုိးအိမ္​ ​ေတြ မပ်က္​စီး။ ​ေျခလက္​အဂၤါမဲ့၊ မိဘမဲ့၊ လင္​သားမဲ့ဘဝ​ေတြ မရိွ။ ယမ္​းခိုး​ေတြ၊ မီးလွ်ံ​ေတြ မ ရိွ။ စည္​ကမ္​းႏွင္​့ သတ္​မွတ္​ထား​ေသာ အႏိုင္​အရႈံးသာ ရိွသည္​။

​လူလူခ်င္​း သတ္​ျဖတ္​​ေနၾက​ေသာ စစ္​ပြဲ​ေတြ​ေနရာတြင္​ ​ေဘာလံုးပြဲ​ေတြကို အစားထိုး လိုက္​လွ်င္​ ဘယ္​​ေလာက္​​ေကာင္​းမလဲဟု ကြၽန္​​ေတာ္​မၾကာခဏ စိတ္​ရူး​ေပါက္​ဖူးသည္​။ လူ႔ အသက္​​ေတြ၊ ပ်က္​စီးဆံုးရႈံးမႈ​ေတြျဖင္​့ အႏိုင္​အရႈံး သတ္​မွတ္​မည္​့အစား ​ဂိုးပိုက္​ကြန္​ထဲ တိုး ဝင္​သြားသည္​့ ​ေဘာလံုးအ​ေရအတြက္​ျဖင္​့ အႏိုင္​အရႈံး သတ္​မွတ္​လိုက္​လွ်င္​...။

စစ္​ပြဲတစ္​ပြဲ ျဖစ္​သည္​ႏွင္​့ အမွန္​တရားသည္​ ပထမဆံုး က်ဆံုးသြားရ​ေၾကာင္​း ​" ​ေကာ္လင္​းပါဝဲလ္​ " က ​ေျပာခဲ့ဖူးသည္​။ ​ေဘာလံုးပြဲတစ္​ပြဲတြင္​မူ အစအဆံုး မိနစ္​ ၉၀ လံုး၌ အမွန္​ ရားက ရွင္​သန္​​ေနတတ္​သည္​။

​ေမာ္​​ေတာ္​ထဲမွာ မ​ေန႔ည​ေနက ​ေဘာလံုးပြဲအ​ေၾကာင္​း အရသာယူ ခံစား​ေနၾကဆဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​က ဆရာမင္​းလူ၏" ​ေဘာ​ေအးတိုက္​ပြဲ " ဝတၳဳတိုကို ​ေျပးသတိရမိရင္​း တိတ္​တဆိတ္​ ၿပံဳး​ေနမိသည္​။ " ေဘာ​ေအးတိုက္​ပြဲ" ထဲမွ အ​ေရးအသား​ေတြ​ေၾကာင္​့လား၊ ​ေမာ္​​ေတာ္​ထဲမွ လူ​ေတြ၏စကားသံ​ေတြ​ေၾကာင္​့လား။ တကယ္​​ေတာ့ ထိုႏွစ္​မ်ိဳးစလံုးကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ခ်စ္​ပါသည္​။ ။