ေဆာင္းျဖဴ ● ဒီႏွစ္လည္း ရြာမွာေရျမဳပ္ျပန္ၿပီ
(မိုးမခ) ဇြန္ ၂၅၊ ၂၀၁၆
ဒီႏွစ္လည္း
ရြာမွာ ေရျမဳပ္ျပန္ၿပီ …
ကြ်န္ေတာ့္ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြ စိုရႊဲ စုတ္ၿပဲ
သင္ခန္းစာေတြ ဖြာလန္ႀကဲကုန္တယ္။
အေဖက သူ႔စိုက္ခင္းဖ႐ိုဖရဲေတြကို
၀မ္းနည္းပန္းနည္းၾကည့္
အေမက တအိအိနဲ႔ ငို
အဘြားကေတာ့ သြားေလသူအဘိုးကိုတမ္းတ
က်ဳပ္တို႔ရြာ အျဖစ္ဆိုးကို ထၾကည့္စမ္းပါဦးေတာ့ တဲ့။
ေရေတြ ေရေတြ
အားလုံးကို ဖုံးလႊမ္းပစ္လိုက္တဲ့ေရေတြ…
“ဒီေရေတြ ဘယ္ကလာတာလဲဆရာ” လို႔
ရြာေက်ာင္းက ဆရာေလးကို
ကြ်န္ေတာ္ကေမးေတာ့ -
“အထက္ဘက္ ကုန္းျမင့္ေတြမွာ
သစ္ေတာသစ္ပင္ေတြ ျပဳန္းတီးသြားလို႔
မေကာင္းဆိုး၀ါးေရေတြက
အနိမ့္ပိုင္းကို လာ လာ ဒုကၡေပးေနတာ” တဲ့
ဆရာေလးက ေျပာျပတယ္။
ေခ်ာင္းအထက္ဘက္ကေန ဘီလူးတေကာင္လို
တဟုန္ထိုး စီးဆင္းလာတဲ့
ေတာင္က်ေရေတြဟာ
အိုးအိမ္ေတြကို ႐ိုက္ခ်ိဳး
စားေရရိကၡာေတြကို ဖ်က္ဆီး
သက္ရွိေတြကို သယ္ေဆာင္သြား
သူ ထားခဲ့တာက
မ်က္ရည္စနဲ႔ေသာကေတြ … ။
အဲဒီဘီလူးသရဲ ေရေတြျဖစ္ေအာင္
ဘယ္သူေတြ ဖန္ဆင္းေနတာလဲ …
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာကိုမွ
ဘာလို႔ လာ လာ ေျခာက္လွန္႔ေနရတာလဲ …
သိပ္မၾကာခင္
မႏွစ္ကလို
ဟိုမွာဒီမွာ အလွဴခံသံေတြ
ၾကားရျပန္ဦးမယ္
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးဆိုတာေတြ
ေတြ႕ရျပန္ဦးမယ္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရြက္ဖ်င္တဲေတြမလိုခ်င္ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထမင္းထုပ္ေတြမလိုခ်င္ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အ၀တ္အထည္ေတြမလိုခ်င္ပါဘူး
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဆးေတြ၀ါးေတြ မလိုခ်င္ပါဘူး။
ဒီတခါေရျမဳပ္လို႔ ျဖန္႔လိုက္ရတဲ့လက္က
ေနာက္တခါေရျမဳပ္ရင္လည္း
ထပ္ျဖန္႔ရျပန္ဦးမယ္။
တကယ္ေတာ့
ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘ၀ေတြ ထပ္မျမဳပ္ဖို႔
ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အနာဂတ္ေတြ ထပ္မျမဳပ္ဖို႔
ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ
အဲဒီဒုကၡေရေတြ ထပ္ေရာက္မလာဖို႔သာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အလိုရွိတာပါ။
ေဆာင္းျဖဴ
၂၀၁၆ ဇြန္ ၁၈