နရီမင္း - အ႐ူး​ေခ်းပန္​း​ ရထား



နရီမင္း  -  အ႐ူး​ေခ်းပန္​း​ ရထား
(မိုးမခ) ဇူလုိင္ ၉၊ ၂၀၁၆


ညဘက္​မွာ
ပိုက္​ဆံ ပို​ေတာင္​းရ​ေအာင္​
လိုင္​းကား​ေတြ ​ေစ်း​ေခၚသလိုမ်ဳိး
သူက
​ေနာက္​ဆုံးရထား လို႔ လွည္​့ဖ်ားတယ္​။

ငကန္​း​ေသရင္​ င​ေစြ​ေပၚလိမ္​့မယ္​၊ ​
ေနာက္​ဆုံးရထား ႐ွိ႐ုိးလားကြာ။

ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​
ပင္​ပန္​းလွတဲ့ ဘဝ​ေတြက
မိသားစု၊ ညစာနဲ႔ အိပ္​ရာ
အဲ့ဒီလို​ေႏြး​ေထြးမႈ​ေတြကို
တ​ေနကုန္​ ငတ္​မြတ္​ခဲ့တာမို႔
အိမ္​ျပန္​ခ်င္​​ေဇာနဲ႔
​ေက်နပ္​စြာ အလိမ္​ခံခဲ့ၾကတယ္​။

လမိုက္​ညမွာ
ရထားက ဥၾသ​ေတာင္​ မဆြဲဘဲ
မီး​ေတြလည္​း အ​ေမွာင္​ခ်ထားတာမို႔
​ေခြး​ေဟာင္​သံ​ေတြ ၾကားရရင္​
ဘူတာတစခု ဝင္​တာပဲလို႔
ၾကံဖန္​​ေတြးယူရတယ္​။

ငါတို႔ ဘယ္​​ေရာက္​​ေနလဲ
မသဲကြဲဘူး။

အခ်ိန္​ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်
ဘယ္​ကို ဦးတည္​သြား​ေနလဲ​ေတာင္​ မသိ​ေတာ့ဘူး။

အင္​း ...
ရထားသံ တဒုတ္​ဒုတ္​ကလြဲရင္​
ရထားက
တကယ္​ခုတ္​​ေနရဲ႕လား​ေတာင္​
မ​ေသခ်ာ​ေတာ့ဘူး။

ညက ​ေမွာင္​ျမဲ​ေမွာင္​ဆဲပါ။

ငါတို႔ အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​ခ်င္​လွပါၿပီ။

နရီမင္​း ၇ - ၇ -၂၀၁၆