ေဆာင္းယြန္းလ - “မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဟုတ္တာက..ဘာပါလိမ့္”
(မိုးမခ) ဇူလိုင္ ၁၄၊ ၂၀၁၆
ေရခံေၿမခံေကာင္းတဲ့
အရပ္မွာ
ဇာတိကို
ခ်က္ေၾကြၾကေတာ့
ေရဒဏ္ဆိုလည္း
ေရအလိုက္ခံရ
ေၿမဒဏ္ဆိုလည္း
ေၿမအလိုက္ခံရ
ေလေဘးဆိုလည္း
ေလတိုက္သေလာက္ လြင့္ရ
မီးေဘးဆိုလည္း
မီးေလာင္သေလာက္ ေၿပာင္ရ
မင္းၿပစ္မင္းဒဏ္ဆိုလည္း
အယူခံမရွိ ခ်သေလာက္ခံရနဲ႔
တေယာက္နဲ႔တေယာက္
ရင္ဘတ္ခ်င္း
ခ်ိတ္ဆက္ထားမိရင္
အိပ္ေပ်ာ္မယ့္
ညကို ရွာလို႔ေတြ႔မယ္မထင္ဘူး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲဆိုတဲ့
စကားအတိုင္း
ကန္လိုက္ၾကတဲ့
ေဘာလံုးေတြကလည္း
တ၀ုန္း၀ုန္း
တဒိုင္းဒိုင္းပဲ
ေဟာလိုက္ၾကတဲ့
တရားေတြကလည္း
အသံမစဲ
ပဌာန္းပြဲေတြအတိုင္းပဲ
အလြမ္းဇာတ္ကား
ရုံတင္ရင္
မ်က္ရည္လြယ္လြယ္က်တတ္သူဟာ
ေပၚၿပဴလာပဲ
အၾကမ္းဇာတ္ကား
ရုံတင္ရင္
ပါးစပ္ေသနတ္နဲ႔
အသံက်ယ္က်ယ္ထြက္ေအာင္
ပစ္တတ္သူဟာ ရွင္ဘုရင္ပဲ
ေခတ္ႏွစ္ေခတ္မွာ
လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ပံုစံႏွစ္မ်ိဳးေၿပာင္းေထာင္ႏူိ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ဒံုရင္းဟာ
ဒံုရင္းပါပဲ
အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔
က်ခဲ့တဲ့ ေသြးေခၽြးမ်က္ရည္ဆိုတာ
မိုးတေပါက္ႏွစ္ေပါက္
ဗြက္ေပါက္ရုံ ရြာလိုက္တာနဲ႔
ေၿခာက္သြားတာပဲ
မဟုတ္ဘူးလား
မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဟုတ္တာက…ဘာပါလိမ့္
ဒီလိုပါပဲ…
က်ေနာ္လည္း
တလိမ့္လိမ့္
လိမ့္ေနတဲ့ေခတ္ထဲက
စိတ္ရဲ႕နာမက်န္းမႈေတြထဲမွာ
တေရွာင္ေရွာင္နဲ႔
တခါတခါ
ဘယ္သူဘယ္၀ါ
ဘာဘာညာညာနဲ႔မွမေတြ႕ေအာင္
ေရွာင္ေနတာကလည္း
စိတ္ထြက္ေပါက္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား
မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဟုတ္တာက…ဘာပါလိမ့္။
ေဆာင္းယြန္းလ
(ဇူလိုင္ ၁၂၊ ၂၀၁၆)