ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအားသုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအၾကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအား သုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၇)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

● NCA ႏွင့္ UWSA
UWSA သည္လည္း NCA ေဆြးေႏြးရာတြင္ မပါဝင္ခ့ဲသက့ဲ့သုိ႔ NCA ထိုးရန္မလိုအပ္ဟု ျငင္းပယ္ထားေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ UWSP/UWSA အေနႏွင့္ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕နည္းတူ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က ျငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ဆိုထားခ့ဲျပီး သမတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္နယ္အဆင့္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုထားျပီး လႊတ္ ေတာ္ဆင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရန္သာ က်န္ရွိသည္ဟု ယူဆထားသည္။ ၎တုိ႔ ခ်ဳပ္ဆိုေသာစာခ်ဳပ္မ်ားသည္ ယခု NCA ထက္မ်ား စြာေစာသျဖင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ မလိုအပ္ဟု ယူဆထားသည္။

UWSA အဖြဲ႕အား NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ သမတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္က ၾကိဳးစားခ့ဲေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ မရခ့ဲပါ။ လက္ရိွအစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ UWSA ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မိုင္း လားတြင္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲျပီးေနာက္ UWSA အဖြဲ႕အား ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ ဖိတ္ေခၚခ့ဲသည္။ UWSP အတြင္းေရးမွဴး ဦးေပါက္ယိုရိႏွင့္ ဦးေက်ာက္ေကာ့အန္းတုိ႔ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔လာေရာက္ျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲသည္။ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံသုိ႔တက္မည္ဟု ကတိျပဳခ့ဲၾကေသာ္လည္း NCA လက္မွတ္ထိုးေရးကို ေရွာင္ရွားခ့ဲၾကသည္။

၂၁ ရာစုပင္လုံက်င္းပေရးအတြက္ UPDJC ပူးတြဲအစည္းအေဝးသု္ို တက္ေရာက္ရန္ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ေစ လႊတ္ခ့ဲေသာ္လည္း UWSA မွ ကိုယ္စားလွယ္ေစလႊတ္ခ့ဲျခင္းမရွိေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ညီလာခံက်င္းပမည့္အေျခအေနႏွင့္ ပတ္ သက္၍ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ လြဲေခ်ာ္ခ့ဲသည္ဟု ယူဆရသည္။ ၂၁ ရာစုပင္လုံတြင္ UWSA မွ တက္ေရာက္ေသာ ကိုယ္ စားလွယ္အဖြဲ႕မွာ ၁၇၁ စစ္ေဒမွ နိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးတာဝန္ခံ ဦးဆမ္ေလာ့ ဦးစီးအဖြဲ႕ျဖစ္ရာ တပ္ရင္းအဆင့္သာျဖစ္၍ ကိုယ္စားလွယ္အဆင့္နိမ့္၍ လႊတ္သည္ဟု ယူဆရသည္။ ဤသုိ႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ NCA လက္မွတ္မထိုးေသးေသာအဖြဲ႕မ်ား၏ ညီလာခံတြင္ပါဝင္ခြင့္ႏွင့္ တင္ျပခြင့္တုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ UPDJC ၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာ UWSA အဖြဲ႕မသိရသည့္ အေျခအေနေပၚတြင္ မူတည္သည္ဟု သုံးသပ္ရသည္။

တဖန္ညီလာခံတြင္လည္း UWSA အဖြဲ႕အား ေလ့လာသူကဒ္ျပားထုတ္ေပးျခင္း စာတမ္းဖတ္ၾကားမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာမသိရျခင္းေနရာထိုင္ခင္း အဆင္မေျပျခင္း စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ UWSA အဖြဲ႕ ညီလာခံအဖြင့္ေန့တက္ျပီးေနာက္ ၎တုိ႔တင္ သြင္းမည့္ စာတမ္းအား ေကာ္မတီထံအပ္ႏွံထားျပီး ညီလာခံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခ့ဲသည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ား လိုက္လံေဆြး ေႏြးေသာ္လည္း မရေတာ့ေပ။ တကယ္ေတာ့ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕အားလည္းဖြင့္ပြဲေန႔တြင္ ေလ့လာသူကဒ္မ်ားသာထုတ္ေပးထားခ့ဲျပီးညပိုင္းေရာက္မွ ကဒ္မ်ားျပန္လည္လဲေပးရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ၾကသည္။ NDAA နားလည္မႈေပးခ့ဲေသာ္လည္း UWSA အဖြဲ႕ကေတာ့ သည္းမခံခ့ဲဟု ဆိုရပါမည္။

ဤျပႆနာႏွင့္ပတ္သက္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ ဒုဥကၠဌ ဦးသိန္းေဇာ္ UWSA အဖြဲ႕အား အဆင္မေျပမႈမ်ားအတြက္ ေမတၲာ ရပ္ခံခ်က္တေစာင္ထုတ္ျပန္ခ့ဲသည္။ အလားတူပင္ UWSP ကလည္း ၎တုိ႔ထြက္ခြာရျခင္းအေပၚ ေၾကညာခ်က္ တ ေစာင္ထုတ္၍ တုန္႔ျပန္ခ့ဲသည္။ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ညီလာခံမွထြက္ခြာျခင္းသည္ ညီလာခံအားဆန္႔က်င္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ညီလာခံ ၏အစီအစဥ္မ်ား တရားမ်ွတမႈမရွိျခင္းအား ကန္႔ကြက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လႊတ္ေတာ္အဆင့္က်န္ရွိေသာစာခ်ဳပ္အား ခ်ဳပ္ဆိုျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား အေကာင္အထည္ေဖၚသြားမည္ဟုဆိုခ့ဲသည္။ ထိုေၾကညာခ်က္အရ UWSA အေနႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးကို ပယ္ခ်ထားသည္ဟုဆိုရမည္။

ျပည္နယ္အဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးပါက NCA လက္မွတ္ေရးထိုးရန္လိုအပ္သည္ဆိုသည့္အခ်က္အား အစိုးရဘက္ေတာင္းဆိုေသည္လည္း UWSA က ေနာက္တဆင့္ကို လႊတ္ေတာ္အဆင့္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။ UWSA သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးျပီးေနာက္ သမတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ၂၀၁၁ စက္ တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္နယ္အဆင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လက္မွတ္ထိုးျပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ နိုဝင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္လက္မွတ္ေရးထိုးထားျပီးျဖစ္ရာ လႊတ္ေတာ္မွ အသိအမွတ္ျပဳ ရန္သာ လိုေပေတာ့သည္ဟု UWSA ကခံယူျပီး NCA ထိုးရန္မလိုအပ္ဟု ရပ္ခံထားသည္။

ထိ့ုျပင္ UWSA သည္ ယခုအစိုးရသစ္လက္ထက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ႏွင့္ေဆြးေႏြးသည့္အခါ MNDAA/TNLA/AA အဖြဲ႕၃ ဖြဲ႕ပါဝင္ေရးအားလည္း ေတာင္းဆိုလာသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ မူလက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕သည္ UNFC ႏွင့္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ္လည္း NCA လက္မွတ္ထိုးခြင့္ျပဳရန္ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ ျငင္းပယ္မႈေၾကာင့္ UWSA ႏွင့္ ပူးကပ္သြားသည္ဟု ယူဆရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ UWSA အေနႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးအား ဆက္လက္ပယ္ခ်ဖြယ္ရွိသည့္အျပင္ MNDAA/TNLA/AA အဖြဲ႕၃ ဖြဲ႕NCA တြင္ပါဝင္ခြင့္ျပဳ ေရးည္လည္း UWSA ႏွင့္ေဆြးေႏြးရာတြင္ ပါဝင္ေနမည့္ ဆက္စပ္ျပႆနာတခုျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ျဖစ္ရပ္အားလုံးသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ လက္နက္ကိုင္အင္အားအမ်ားဆံုးလက္နက္အင္အားအမ်ားဆံုး ထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္သည့္ နယ္ ေျမအမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ UWSA ႏွင့္ ဆက္ဆံညႇိႏႈိင္းေရးသည္ အလြန္အကဲဆတ္သည့္ ျပႆနာတခုအျဖစ္ တည္ရွိေနသည္ ဟု ဆိုရမည္။

● NCA ႏွင့္ ထို ၃ ဖြဲ႕
MNDAA/TNLA/AA ထို ၃ ဖြဲကား NCA တြင္အားလုံးလက္မွတ္ထိုး ေရးအတြက္ေသာ့ခ်က္ျပႆနာဟု ဆိုရပါမည္။ ထို ၃ ဖြဲ႕ ပါဝင္ေရးအတြက္ UNFC ၇ ဖြဲ႕က ရပ္ခံသက့ဲသုိ႔ UWSA/NDAA ကလည္း ရပ္ခံသည္။ ထို႔ျပင္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီအမ်ားစုကလည္း ရပ္ခံၾကသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ NCA တြင္ အားလုံးပါဝင္လက္မွတ္ထိုးေရးအတြက္ ထို ၃ ဖြဲ႕ျပႆနာအား မည္သုိ႔ ၾကည့္ျမင္ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းမည္ဆိုသည္က အေရးပါေပလိမ့္မည္။

ထို ၃ ဖြဲ႕သည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္စျပီးမွ ေပၚလာေသာအဖြဲ႕မ်ားျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးေစသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ကို NCA လက္မွတ္ထိုးေရးတြင္ ပါဝင္ခြင့္ျပဳရန္ တပ္မေတာ္က ျငင္းဆန္ခ့ဲ သည္။ MNDAA သည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ကိုးကန့္ေဒသ မွ အင္အားသုံးေျဖရွင္းဖယ္ရွားခံရျပီးေနာက္ ၂၀၁၃ မွစ၍ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္းတြင္ျပန္လည္လႈပ္ရွားခ့ဲျပီး ၂၀၁၅ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ကိုးကန့္ေဒသတြင္းျပန္လည္ဝင္ေရာက္သျဖင့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲၾကီးမ်ား ၄ လနီးပါးျဖစ္ပြါးခ့ဲေသာအဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္ MNDAA တြင္ တပ္ရင္း ၄ ရင္းပါ တပ္မဟာ ၃ ခုဖြဲ႕ စည္းထားျပီး အင္အား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။

TNLA ကေတာ့ ၂၀၁၂ တြင္ လူအင္အား ၄၀ ခန္႔ႏွင့္ ျပန္လည္အစျပဳခ့ဲျပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ တပ္မဟာ ၄ ခု ဗ်ဴဟာ ၂ ခုႏွင့္ အင္အား ၆၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည့္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ AA ကား ၂၀၀၉ ႏွစ္မွ စတင္ဖြဲ႕စည္းျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အင္အားအခ်ဳိ႕၊ ထိုင္းနယ္စပ္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္း အင္အားအခ်ဳိ႕၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲတြင္ အင္အားအခ်ဳိ႕ ရွိသည္။ ၎တုိ႔အဖြဲ႕မွာ တပ္ဖြဲ႕အ ေနႏွင့္ေရာ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ပါ ေပါင္းစပ္လႈပ္ရွားေနရာ အင္အားခန္႔မွန္းရန္ ခက္ခဲသည္။ အင္အား ေထာင္ဂဏန္းခန္႔ရွိမည္ဟု ေယဘုယ် သုံးသပ္ရေပသည္။

ထို ၃ ဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ မူလက လက္နက္စြန္႔ရမည္ဟု တပ္မေတာ္က ဆိုထားေသာ္လည္း ၾသဂုတ္လဆန္းတြင္ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ပါက ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံတြင္ပါဝင္ခြင့္ျပဳမည္ဟု ဆိုခ့ဲသည္။ သုိ႔ႏွင့္ NDAA မိုင္းလား၏ၾကားဝင္စီစဥ္ေပးမႈ အရ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေကာ္မရွင္မွ ဦးသိန္းေဇာ္ ဦးခင္ေဇာ္ ဦးႏွင့္ အၾကံေပးအဖြဲ႕မွ ဦးေအာင္ၾကည္တုိ႔သည္ မိုင္းလားၿမိဳ႕၌ MNDAAဥကၠဌ ဖုန္တရႊင္၊ အတြင္းေရးမွဴး ဦးထြန္းျမတ္လင္း ULA/AA ေခါင္းေဆာင္ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ထြန္းျမတ္ႏိုင္ PSLF/TNLA ဥကၠဌ တာ့အိုက္ဖုန္းတုိ႔ႏွင့္ေတြ႕ဆံုညိႇႏႈိင္းခ့ဲၾကသည္။

ထိုသုိ႔ေတြ႕ဆံုရာ၌ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ေၾကညာခ်က္တခု ထုတ္ျပန္ရန္ျငိမ္းခ်မ္းေကာ္မရွင္က ေတာင္းဆိုခ့ဲသည္။ ထိုေၾကညာခ်က္ တြင္ ေဖၚျပရန္ႏွစ္ဖက္ညိႇႏႈိ င္း၍ မရသည့္အခ်က္မွာ တပ္မေတာ္ဘက္က အဆိုျပဳေသာ"လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔လႊတ္ ေရး" အား အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕မွ "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္း" စသည့္ေဝါဟာရႏွစ္ခု ညိႇႏႈိင္း၍မရခ့ဲ့ေပ။ အကယ္၍သာ ညိႇႏႈိင္း၍ ရခ့ဲပါ ညီလာခံတက္ရန္ ဖိတ္စာတခါတည္းေပးခ့ဲသည္ဟု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ဘက္မွဆိုသည္။

ဤတြင္ေတြ႕ရသည့္အခ်က္တခုမွာ ဤျပႆနာသည္ ေဝါဟာရျပႆနာသက္သက္မဟုတ္ဘဲ အတြင္းသေဘာမ်ားပါသည္ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ ေၾကာင့္လည္း ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၁/၁၂/၁၃ ေန႔ကက်င္းပေသာအစည္းအေဝးမ်ားတြင္ "နိုင္ငံေရးပါတီ" အစား "တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီ" ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ျခင္း ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ကက်င္းပေသာ UPDJC အစည္း အေဝး၌ "ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္"အစား ညီလာခံတက္ေရာက္သူ" ဟု ေဝါဟာရမ်ားေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ျခင္းသည္ အတြင္း သေဘာမ်ား မ်ားစြာပါသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ထို ၃ ဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ ညီလာခံတက္ေရာက္ခြင့္ရျပီးပါကလည္း အစိုးရက မည္သုိ႔ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္ကို ရွင္းလင္းစြာမသိရေသးေပ။ ပုံမွန္ ျပည္နယ္အဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး NCA လက္မွတ္ထိုးခြင့္ျပဳ မျပဳ ရွင္းလင္းစြာမသိရေသးေပ။ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါဝင္နိုင္ေရးအတြက္ အားလုံး NCA ထိုးရမည္ဟု ဆိုထားေသာ္လည္း အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အား NCA ထိုးခြင့္ျပဳ မျပဳ ရွင္းလင္းမႈမရွိေသးဟု ဆိုရမည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ဆိုလ်င္ ပါဝင္သည့္ဘက္အားလုံးအား နိုင္ငံေရးအရ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာထြက္ေပါက္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။ ထြက္ေပါက္ပိတ္ထားသက့ဲသုိ႔ျဖစ္ပါက ျပင္းထန္သည့္ ႐ုန္းကန္မႈမ်ားကို ၾကံဳ ေတြ႕ရမည္မွာ ဓမၼတာပင္ျဖစ္သည္။

9/8/2016 ေန႔ ထို ၃ဖြဲ႕ႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းမႈ မျပီးျပတ္ခ့ဲေပ။ ထို ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္၎တုိ႔ ဗဟိုေကာ္မတီႏွင့္ ျပန္လည္ညိႇႏႈိင္းရမည္ဆိုကာ မတင္မက်ႏွင့္ရပ္တန့္သြားခ့ဲသည္။ ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ေနျပည္ေတာ္တြင္ျပဳလုပ္ေသာUPDJC အစည္းအေဝးတြင္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ပါဝင္ေရးကိုေတာင္းဆိုရာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္ အတြင္းေရးမွဴးဦးခင္ေဇာ္ဦးက အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္သည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနေၾကာင္း၊ အကယ္၍ မထုတ္ျပန္ပါကလည္း မိမိတုိ႔ထပ္မံသြား ေရာက္ေဆြးေႏြးဥိီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခ့ဲသည္။

သုိ႔ေသာ္ ၂ ရက္ခန့္အၾကာတြင္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕က "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းေရး" ဆိုသည့္ ေဝါဟာရပါသည့္ ေၾကညာ ခ်က္အား ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးခင္ေဇာ္ဦးက "တက္ခ်င္တိုင္းတက္ရေအာင္ ေတာင္ျပံဳ းမဟုတ္ဘူး "ဖိတ္စာေတြ အမႈိက္ပုန္းထဲလိုက္ျပီ" ဟု ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာလိုက္ရာ ပြဲဆူသြားျပီး နားမခံသာေအာင္ျဖစ္ခ့ဲသည္။

သုိ႔ေသာ္ တဖက္ကၾကည့္လ်င္ ဦးခင္ေဇာ္ဦးေျပာသက့ဲသုိ႔ ေစ့စပ္ညိႇႏႈိင္းေနဆဲကိစၥတခုကို ဆက္လက္ညိႇႏႈိင္းမႈမရွိဘဲ ၾကားခံ မိုင္းလားအဖြဲ႕မွတဆင့္ ဆက္သြယ္ညိႇႏႈိင္းမရွိဘဲ ဤသုိ႔သေဘာထား ထုတ္ျပန္ျခင္းသည္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ဆက္လက္ ညိႇႏႈိင္းမႈလမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ရာေရာက္ေပသည္။

ျပႆနာတခုလုံးအရၾကည့္လ်င္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕၏ "လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းသြားေရး" ဆိုသည့္မူႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပႆ နာမရွိေပ။ မွန္ကန္သည္ဟု ဆို၍ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလာေလာဆယ္ကာလတြင္ ထိုေဝါရသုံးစြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ညိႇႏႈိင္း ဆဲကာလျဖစ္ရာ ထပ္မံညိႇိႏႈိင္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းအား ဖြင့္ထားရန္လိုအပ္သည္။ မိမိအျမင္အရဆိုလ်င္ ထိုသုိ႔ေသာကာလတြင္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ အဖြဲ႕အစည္းတခုအေနႏွင့္ မိမိရပ္တည္ခ်က္ ခိုင္မာသည္ကို ျပသရန္ လိုအပ္သက့ဲသုိ နည္းပရိယယ္အရ ေပ်ာ့ေျပာင္းရန္လည္း လိုအပ္သည္။ လက္ရွိကာလတြင္ နိုင္ငံေရးျပႆနာကိုစားပြဲဝိုင္းေပၚတြင္ ေဆြးေႏြးရန္ လိုအပ္သည္ဟု ယူဆသူအားလုံးသည္ နည္းပရိယာယ္ ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာက်င့္သုံးရန္ လိုအပ္ သည္။ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္လိုက္ျခင္းသည္ ေနာက္တၾကိမ္ ေတြ႕ဆံုညိႇႏႈိင္းမႈ ဖ်က္လိုက္သက့ဲသုိ႔ ျဖစ္ သြားခ့ဲေပသည္။ မိမိအျမင္အရဆိုလ်င္ အဆိုပါေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ျခင္းမျပဳဘဲ ေနာက္တၾကိမ္ သုိ႔မဟုတ္ ေနာက္ ထပ္အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံု၍ ႏွစ္ဖက္လက္ခံႏိုင္သည့္ အေျဖတခုကို ရွာသြားသင့္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ နည္းပရိယယ္ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈသည္ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္တြင္ က်င့္သုံးရာ၌ အေတာ္ပင္႐ႈပ္ေထြးသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ သည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ညီလာခံတြင္ ပါဝင္လာေရး NCA လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ ပါဝင္လာေရးသည္ NCA လက္မွတ္ထိုး ရာတြင္ သုိ႔မဟုတ္ညီလာခံတြင္ အားလုံးပါဝင္ေရးအတြက္ ေသာ့ခ်က္ျပႆနာျဖစ္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို ျပႆနာသည္ ပထမအၾကိမ္ညီလာခံအျပီးတြင္ ေျဖရွင္းနိုင္ရန္ ဦးစြာၾကိဳးပမ္းရမည့္ တာဝန္ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ MNDAA ႏွင့္ TNLA တုိ႔မွာ မူလကတည္းက UNFC တြင္ပါဝင္သူမ်ားျဖစ္ျပီး ULA/AA မွာလည္း UNFC အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ရန္ ေလွ်ာက္ထားသူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔အေနႏွင့္ NCA ေဆြးေႏြးစဥ္ကာလက UNFC ႏွင့္ အတူပါခ့ဲသည္ျဖစ္ရာ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ မခက္ခဲေပ။ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္က လက္ေတြ႕တည္ရွိေနေသာအေျခအေနကို အသ္ိမွတ္ျပဳ ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။

မိမိအျမင္အရ ခက္ခဲေနသည္မွာ NCA လက္မွတ္ထိုးျပီး တပ္မ်ားေနရာခ်ထားမႈ ျဖစ္ပုံရသည္။ ရွမ္းေျမာက္ရွိ TNLA တပ္ဖြဲ႕ တပ္ေနရာခ်မႈ အားတပ္မေတာ္အေနႏွင့္ သိပ္ျပႆနာမရွိေသာ္လည္း ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း MNDAA တပ္မ်ားေနရာခ်ထားမႈ အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္း AA တပ္ဖြဲ႕မ်ားေနရာခ်ထားမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ျပီး တပ္မေတာ္အေနႏွင့္အသိမွတ္ျပဳေပး ရန္ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕ျပႆနာသည္ NCA တြင္အားလုံးပါဝင္လက္မွတ္ထိုးေရး ညီလာခံတြင္အား လုံးပါဝင္၍ နိုင္ငံေရးအရေဆြးေႏြးေျဖရွင္းေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ေသာ့ခ်က္ျပႆနာျဖစ္သည္ကို ေတာ့ သတိျပဳၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
Mg Mg Soe ( ေမာင္ေမာင္စုိး)