ေအာင္ၿမိဳ႕ ● ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၊ ၂ဝ၁၆
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၊ ၂ဝ၁၆
(၁)
ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တခုထဲမွာ ျဖစ္သည္။ လုံျခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္မ်ားျဖင့္ ဝန္းရံထားေလ့ရွိသည့္ ျခံဝင္းထဲမွာ သူေနထုိင္ ၏။ အနက္ေရာင္ကားအေကာင္းစားႀကီးမ်ား ဝင္ထြက္သြားလာတတ္ေသာ လမ္းေပၚမွာ ကားေရာ လူပါ ရွင္းေနတာ တႏွစ္နီး ပါး ၾကာခဲ့ၿပီ။ တိတ္ဆိတ္ေသာပတ္ဝန္းက်င္ထဲမာေက်ာၿပီး ခန္႔မွန္းရခက္သည့္ မ်က္ႏွာမ်ားကုိလည္း မၾကာခဏေတြ႔ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သံဆူးႀကိဳးျဖင့္ျပဳလုပ္ထားသည့္အတားအဆီးမ်ားေနာက္တြင္ ငွက္တေကာင္ ေၾကာင္တၿမီးမွ ျဖတ္သန္းသြား လာခြင့္မရွိ။
(၂)
ေန႔စဥ္မနက္ ၆ နာရီတြင္ အိပ္ရာမွထၿပီး ဘုရားဝတ္ျပဳျခင္းကုိ တစ္နာရီတိတိ ျပဳလုပ္သည္။ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ မနက္စာ စားၿပီးေနာက္ နံနက္ ၈ နာရီမထုိးခင္ ငါးမိနစ္အလုိ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနေသာ ေငြေရာင္ဆံပင္မ်ားကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဖီးသည္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ပခုံးတံဆိပ္ႏွင့္ အေဆာင္အေယာင္မ်ားပါသည့္ စစ္ဝတ္စုံယူနီေဖာင္းကုိ ဝတ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ တုိက္ခြၽတ္ထားသည့္ေျပာင္လက္ေနေသာ ႐ႈးဖိနပ္ကုိစီးၿပီး ေရႊေရာင္ပန္းခက္ပန္းႏြယ္မ်ားျဖင့္ ဆင္ယင္ထားသည့္ ကတ္ဦးထုပ္ကုိေဆာင္းလုိက္သည္။ လက္ဆြဲအိတ္ထဲသုိ႔ လုိအပ္သည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ား၊ မွတ္စုစာအုပ္ႏွင့္ အသုံးအေဆာင္ မ်ားကုိ ထည့္ၿပီးသည့္အခါ တေန႔တာ အလုပ္သြားရန္အတြက္ အဆင္သင့္အေနအထားျဖစ္သြားၿပီ။
(၃)
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသားက်ေနၿပီျဖစ္သည့္ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေနအိမ္ႏွင့္ကပ္လ်က္ရွိသည့္ သူ႔႐ုံးခန္းရွိရာသုိ႔ သြားေနစဥ္မွာပင္ မ်က္ႏွာက စစ္ေသြးစစ္မာန္တုိ႔ ျပည့္လ်က္ရွိသည္။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီလွသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာမ်ား၊ ႏုိင္ငံ ေတာ္အဆင့္စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးထံတင္ျပရမည့္ အစီရင္ခံစာမ်ား စသျဖင့္ အဆက္မျပတ္ေတြးေတာလ်က္။ သူ အလုပ္႐ႈပ္ခဲ့တာကေတာ့ သူတုိ႔တပ္မေတာ္ကေန ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ တာဝန္ယူခ်ိန္မွစၿပီး ေန႔စဥ္လုိလုိပင္။ နဂုိကမွ အ လုပ္႐ႈပ္ရသည့္အထဲ အတုိက္အခံအင္အားစုေတြ၏သတင္းကုိ နားစြင့္ေနရသလုိ အေနာက္အုပ္စု၏ဖိအားကုိလည္း သတိ ထားေနရျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံႏွင့္ မိတ္ဖက္ႏုိင္ငံမ်ားအေရးကုိလည္း အဆက္မျပတ္စုံစမ္းေနရ၏။
(၄)
နံနက္ (၈း၀၀) နာရီထုိးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခန္းဝသုိ႔ေရာက္လာသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိအေလးျပဳရင္း အေစာင့္ရဲေဘာ္ ကုိေလး နားလည္လုိက္သည္။ ႐ုံးခန္းထဲရွိ ႐ႈပ္ပြေနေသာ စစ္သုံးေျမပုံမ်ား၊ စီမံကိန္းတည္ေနရာျပ ေျမပုံမ်ား၊ အစီရင္ခံစာမ်ားကုိ ေန႔ စဥ္အသစ္သဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားျခင္းက သူ႔အတြက္ အေရးႀကီးေသာအလုပ္တခု ျဖစ္ပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးအတြက္ အလုပ္အသစ္ေတြ၊ စီမံကိန္းအသစ္ေတြ ေန႔စဥ္ေရာက္ေနမွ အဆင္ေျပမည္ဟု သူမၾကာခဏ ၫႊန္ၾကားခံေန ရသည္ မဟုတ္လား။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအတြက္ ေရေႏြးၾကမ္း၊ ေကာ္ဖီႏွင့္ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ားကုိလည္း လုိေလးေသးမရွိေအာင္သူလုပ္ထားၿပီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေသနတ္လြယ္လ်က္ အခန္းအျပင္မွာ ထုိင္ခုံျဖင့္ ထုိင္ေစာင့္ေန႐ုံသာ။
(၅)
ပ်င္းရိစရာေကာင္းသည့္ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတေယာက္ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနသည္။တယ္လီဖုန္းမွတဆင့္ သူ႕ၫႊန္ၾကားသံေတြ၊ ဆူပူေငါက္ငန္းသံေတြအျပင္ ဆဲသံဆုိသံကေလးေတြပါ ပါပါလာတတ္သည္။ တခါတေလ ေျမပုံကုိ တုတ္ျဖင့္ေထာက္ကာ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကုိ ရွင္းျပပုံ ရွင္းျပနည္းေလ့က်င့္ေနတတ္သည္။ သူတုိ႔အတြက္ အဓိကျဖစ္ေသာ အေဖႀကီးထံဝင္ေရာက္ အစီရင္မခံမီ ၾကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားႏုိင္မွ ေတာ္ကာက်ေလသည္။ ခံစားခ်က္မရွိ ေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ ကြမ္းကုိၿမံဳထားရင္း သူတုိ႔ရွင္းျပသည္ကုိ ထုိင္နားေထာင္ေလ့ရွိသူ အေဖႀကီးကုိ သူတုိ႔အားလုံး တုန္ေန ေအာင္ေၾကာက္ရသည္။ အေဖႀကီးသည္သာ သူတုိ႔၏ ဘုရားသခင္၊ အေဖႀကီးသည္သာ ႏုိင္ငံေတာ္၊ အေဖႀကီးေခါင္း တခ်က္ခါ႐ုံမွ်ျဖင့္ သူတုိ႔ဘဝေတြ ေသခ်ာႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
(၆)
တပ္ထဲက အက်င့္အတုိင္း မနက္စာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျပန္မစားသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအတြက္ မနက္စာကုိ ကုိေလး အိမ္ထဲ ကေန သြားယူေပးရသည္။ ထမင္းခ်ဳိင့္ယူရင္းက ေမေမႀကီးထံမွ ေဆးေတြ လွမ္းယူၿပီး ဘာထူးျခားမႈမရွိေၾကာင္း တင္ျပသည္။ အၿမဲလုိလုိ ပုတီးစိပ္ရင္း တေနရာရာသုိ စုိက္ေငးေနေလ့ရွိေသာ ေမေမႀကီးထံမွ သက္ျပင္းသံသဲ့သဲ့ ၾကားရသည္။ အနည္း ငယ္ၾကာၿပီးမွ သားႀကီးတုိ႔ သားငယ္တုိ႔ေနမွေကာင္းၾကရဲ႕လားဟု စိတ္ပူသည့္ စကားတခြန္းထြက္လာသည္။ မာနျဖင့္ေတာက္ ပေနတတ္သည့္ အေမႀကီးမ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္စတုိ႔ျဖင့္ မႈန္ေဖ်ာ့ေနသည္ကုိ တျခားလူေတြ အံ့ၾသထိတ္လန္႔မည္ျဖစ္ေသာ္ လည္း ကုိေလးအတြက္ကေတာ့ ႐ုိးအီေနသည့္ျမင္ကြင္းသာ ျဖစ္ေလ၏။
(၇)
ေဆးေသာက္ဖုိ႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟုတင္ျပရင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအေရွ႕ သတိအေနအထားျဖင့္ရပ္ကာ က်က်နန အ ေလးျပဳလုိက္သည္။ နာရီနဲ႔ကုိက္ကာ တုိက္ရသည့္ေဆးေတြမုိ႔ သူသတိေမ့လုိ႔မရ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏က်န္းမာေရးကုိ ပုံမွန္စစ္ ေဆးေပးေနသည့္ ဆရာဝန္က သူ႔ကုိ အထပ္ထပ္မွာထားသလုိ ေမေမႀကီးကလည္း အၿမဲေမးေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ သူဂ႐ုတ စုိက္လုပ္ေနရတာ ျဖစ္ပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္မ်ားကဲ့သုိ႔ ျပန္ႏုပ်ဳိေစမည့္ အားေဆးေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပထားရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ ဆရာသမားအရင္းျဖစ္သူ သြားေလသူဘဘႀကီး ပုံမွန္ေသာက္ခဲ့သည့္ေဆးေတြပါဟု လည္း ယုံၾကည္ေအာင္ ဇာတ္လမ္းဆင္ထားသျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ယုံယုံၾကည္ၾကည္ေသာက္ေနသည္။
(၈)
အဝင္အထြက္မ်ား၊ မုန္႔ပုံးမ်ား၊ ကားႀကီးကားငယ္ အသြယ္သြယ္မ်ား၊ ဂိတ္တံခါးဖြင့္႐ုံျဖင့္ အိတ္ထဲပုိက္ဆံအထပ္လုိက္ထုိးထပ္ေပးတတ္သည့္လူေတြကုိ ကုိေလးသတိရေနသလုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကလည္း သူ႔ခရီးစဥ္မွတ္တမ္းေခြေဟာင္းေတြ ျပန္ၾကည့္၍ ပီတိျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ အေခြၾကည့္ရင္း အခုတေလာ အေဖႀကီးက ငါ့ကုိ ဖုန္းမဆက္ဘူးကြာဟု ကုိေလးကုိလွမ္းေျပာသျဖင့္ ဟုတ္ကဲ့အဘ ဟု ျပန္ေျဖလုိက္ရ၏။
ဟုိေကာင္ေတြသတင္းေရာ ဘာရေသးသလဲဟု ထပ္ေမးမွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ကုိယ္ေရးအရာရွိနဲ႔ အဖြဲ႔သားေတြ ႏုိင္ငံျခားကေန ျပန္မလာေသးေၾကာင္း ျပန္မယ့္ရက္သိရင္ အဘကုိ ဖုန္းဆက္မည္ဟု ေျပာေၾကာင္းတင္ျပရျပန္သည္။
(၉ )
လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္ကစ၍ ကုိေလးတေယာက္ အလုပ္ပုိ႐ႈပ္လာသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိ ေဆးပုံမွန္တုိက္ရသည္။ အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ဖုိ႔ဝယ္ရသည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကအစ အိမ္သာတံခါး ခ်က္ျပဳတ္လုိ႔ျပင္တာအဆုံး အျပင္မွာ ေစာင့္ေနသည့္ငနဲ ေတြကတဆင့္ တင္ျပၿပီးမွ လုပ္ရသည္။ တပတ္တခါေစ်းဝယ္ထြက္ရသည္။ ေျမးေတြကုိ ေက်ာင္းပုိ႔ေက်ာင္း ႀကိဳ ကိစၥလည္း သူတုိ႔ကသာ တာဝန္ယူ၏။ ခါတုိင္းဝင္ထြက္သြားလာေနတတ္သူမ်ား လာခြင့္မ႐ွိ၊ လာလည္လုိသူမ်ားအေနျဖင့္ ခုိင္လုံေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ တပတ္ႀကိဳတင္ခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ ဝင္ခြင့္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆြမ်ဳိးရင္းေတြသာ လာလည္ၾက၍ မိတ္ေဆြ မ်ား၊ တပည့္ဟုဆုိသူမ်ား တေယာက္မွေပၚမလာ။
(၁ဝ)
လူတကာကုိ အမိန္႔ေပးေနက် ဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏အလုိက်အတုိင္း ကုိေလး လုိက္လုပ္ေပးေနရသည္မွာ မလြယ္။ျခံထဲမွာ တပည့္ ရင္းဆုိလုိ႔ သူတေယာက္သာ က်န္၏။ ဒါေတာင္ သူက တေကာင္ႂကြက္မုိ႔ ေနႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေကာင္း စား စဥ္က တ႐ုန္း႐ုန္းျပည့္ေနေသာ အမ်ဳိးအေဆြဆုိသူေတြ ျခံကေန စြန္႔ခြာေျပးသြားၾကၿပီ။ အဘဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ ေမေမႀကီးႏွင့္ ကုိေလးသာ ဒီအိမ္ထဲမွာရွိသည္။ သားသမီးေတြလည္း အလားတူ သူတုိ႔ေနအိမ္ေတြမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံထားရသျဖင့္ ဒီအိမ္ကုိ လာခြင့္ မရ။ တလမွာ ေျမးမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္ေတြ႔ခြင့္ေပးေသာ္လည္း ညအိပ္ခြင့္မျပဳ။
(၁၂)
အဘဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး႐ုံးတက္ရန္အတြက္ သူတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ႐ုံးခန္းႏွင့္ပုံတူ အခန္းတခန္းဖန္တီးေပးထားၿပီး ဗုိလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးခမ်ာ တေယာက္တည္း ဖုန္းေျပာရင္း၊ ေျမပုံကုိေထာက္၍ အေဖႀကီး ကုိတင္ျပရန္ ေလ့က်င့္ျခင္း၊ ဖုိင္တြဲေဟာင္းမ်ား ဖတ္၍ မွတ္ခ်က္မ်ားေရးျခင္း စသျဖင့္ စစ္႐ုံးမွာ လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ေနဆဲျဖစ္၏။ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့စဥ္က ခရီးစဥ္ ဗီဒီယုိေခြမ်ား ၾကည့္၍ သာယာေနဆဲ ျဖစ္၏။ကုိေလးကေတာ့ ေသနတ္အစစ္ႏွင့္ ခြဲမရေအာင္တူသည့္ ကစားစရာေသနတ္ျဖင့္ ႐ုံးခန္းေရွ႕မွာကင္းေစာင့္ဟန္ျပဳ၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏အေျခအေနကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္။
(၁၃)
မၾကာခင္ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မည္။ ရာထူးကထုတ္ပယ္ခံရ၊ စစ္ေၾကာေရးခံရၿပီးေနာက္ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ရာမွ ယဥ္ယဥ္ေလး စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားသူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းကေတာ့ ႐ုံးခန္းအတုထဲမွာ သူ႔တာဝန္ သူထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ျဖစ္ေလ၏။ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕