မာန္ (ေတာင္လုံးျပန္) ● ဆရာမင္းသစ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း – အပုိင္း (၄)
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၆
ဆရာမင္းသစ္ကို က်ေနာ္အင္တာဗ်ဴးခြင့္ေတာင္းထားသည္မွာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ့္အတြက္ကံေကာင္းလွသည္မွာ က်ေနာ့္ရဲ႕လူသိမမ်ားလွေသာ ဝတၱဳရွည္တစ္ပုဒ္ကို ဆရာဖတ္ဖူးထားျခင္းေၾကာင့္ပင္။ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ မိတ္ဆက္ စ ကားေျပာျပခ်ိန္ ဆရာက ထိုဝတၱဳကိုမွတ္မွတ္ရရျပန္ေျပာၿပီး သူက်ေနာ့္ကေလာင္ကိုသိထားေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဝတၳဳအေပၚသ ေဘာက်ေၾကာင္းေျပာျပသျဖင့္ က်ေနာ္ၾကည္ႏူးမဆံုး။ သူနဲ႔က်ေနာ္ ေရစက္ဆံုခ်င္ေတာ့ ပင္းယမဂၢဇင္းမွာျပန္ဆံုရသည္။ သူ က အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ က်ေနာ္ကလူငယ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စာေပတာဝန္ခံ။ ထို႔ေနာက္ပိုင္း ဆရာႏွင့္ႀကိဳ႕ၾကားႀကိဳ႕ၾကားေတြ႕ၾက သည္။ က်ေနာ္က ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းတို႔ကို အင္တာဗ်ဴးၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေပနယ္မွ ဝါရင့္သမာရင့္မ်ားႏွင့္ ထပ္၍အင္တာမဗ်ဴး ျဖစ္။ ႏိုင္ငံေရးေသာင္သာေသာကာလမို႔ ႏိုင္ငံေရးအင္တာဗ်ဴးမ်ားခ်ည္း ငါးႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ယခုမွ ဆရာမင္းသစ္ ႏွင့္ခ်ိန္းဆိုကာ လြန္ခဲ့ေသာ (၂) ႏွစ္က အလုပ္ေႂကြးကိုဆပ္ရျခင္းပင္။ ၁၅၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ပထမအႀကိမ္၊ ၁၉၊ ၁၀၊ ၂၀၁၆ ေန႔တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႕ဆံုကာ အားပါးတရေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သမွ် တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သည္။
မင္းသစ္။ ။ က်ေနာ့္ဘဝမွာငယ္စဥ္ကတည္းက ဘယ္သူနဲ႔စေတြ႔သလဲဆိုေတာ့ ကိုးတန္းေလာက္မွာတည္းက ခင္ေနတာ။ က်ေနာ့္ထက္ တစ္တန္းႀကီးပါတယ္။ ျမတ္သင္း၊ ဆရာျမတ္သင္းေပါ့။ သူနဲ႔စစ္ကိုင္းမွာတုန္းက တေက်ာင္းတည္းေနခဲ့ရတာ ကိုး။ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့လည္း အတူတူေပါ့၊ သူ႔ဆီက ဂိုက္လိုင္း က်ေနာ္အမ်ားႀကီးရတယ္။ သူက (ဆရာမ ေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္) ဝတၱဳနဲ႔ ျမဝတီမဂၢဇင္းမွာဆုရေတာ့ အရမ္းအားက်မိတယ္။ အဲဒီမွာ လူကစာေရးဆရာ အရမ္းျဖစ္ခ်င္ ေနၿပီ။ ကိုယ့္နားကလူက ျဖစ္ေနၿပီကိုး။
အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ 'အညာပေလြကဗ်ာမ်ား' ဆိုၿပီး ၁၉၆၆ မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ထုတ္တယ္။
မာန္။ ။ေက်ာင္းသားဘဝနဲ႔ထုတ္တာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းတြင္းမွာပဲ ထုတ္တာလား၊ အျပင္အေနနဲ႔ ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ႔ထုတ္တာလား ဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ အျပင္ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ႔ထုတ္တာပါ၊ ဗဟိုစည္ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ႔ထုတ္တာ။
မာန္။ ။ကေလာင္ကေရာဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ ကေလာင္က အဲဒီတုန္းက ေမာင္မင္းျမတ္ (အညာတကၠသိုလ္)နဲ႔၊ အဲဒီေခတ္က ေမာင္ေခတ္၊ ေမာင္သင္းခိုင္၊ ေမာင္ေဆြတင့္၊ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြေပါ့၊ ေမာင္လြန္းၾကင္၊ အဲဒါမ်ဳိး၊ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေမာင္မင္းျမတ္ေပါ့၊ ေနာက္ကလည္း တကၠသိုလ္ကပါခ်င္ေသးတာဆိုေတာ့ ေမာင္မင္းျမတ္ (အညာတကၠသိုလ္)ေပါ့။
မာန္။ ။ဆရာ့အမည္ရင္းကေရာ။
မင္းသစ္။ ။ ျမတ္သူ ...
မာန္။ ။စာအုပ္ထုတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းဆက္ေျပာပါဦးဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ စာအုပ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ အလကားေပးပစ္တာေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီစာအုပ္ထြက္ေနဆဲကာလမွာပဲ ၁၉၆၆ ေဖေဖာ္ဝါရီလထုတ္ ျမဝတီမဂၢဇင္းမွာ က်ေနာ့္ကဗ်ာ ပါလာတယ္၊ (ဧည့္သည္ဆိုးသို႔) ဆိုတဲ့ကဗ်ာပါလာတယ္။
မာန္။ ။ ဟာ အဲဒီကာလမွာ ျမဝတီမဂၢဇင္းဆိုတာ တကဲ့အႀကီးႀကီးေနာ္။
မင္းသစ္။ ။ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီျမဝတီမွာပါလာေရာ၊ အဲဒီမွာတင္ စာေပပိုးက လူမွာ ေတာ္ေတာ္ကိုႀကီးသြားၿပီ။ စာအုပ္ေလးက လည္းထုတ္၊ စာအုပ္ထုတ္တာက ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ေလ။ ဟိုမွာက အယ္ဒီတာကေရြးတာ၊ အဲဒီမွာတင္ ကိုင္း၊ ရန္ကုန္ ဆင္းေတာ့မယ္ေပါ့။
မာန္။ ။ ေက်ာင္းေရာၿပီးၿပီလားဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ မၿပီးေသးဘူး၊ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလိုမနၲေလး တကၠသိုလ္မွာ ဖိုင္နယ္က်တယ္။ အဲဒီေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ဆလ္ဖီမန္ဒရီ ေျပာင္းေျဖရင္း ရန္ကုန္ဆင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ျပ႒ာန္းသမွ် ဘာသာစံုအကုန္ျပန္ေျဖရတယ္။ ပါေမာကၡ သားေတြေရာ ဘာေတြေရာ အကုန္ျပန္ေျဖၾကတာေပါ့။
မာန္။ ။ ဟုတ္ၿပီဆရာ၊ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာပါဦး။
မင္းသစ္။ ။ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္အထက္တန္းျပဆရာဆြဲခန္႔အျဖစ္ အထက(၄)အလံုမွာ ဝင္လုပ္ ေသးတယ္။ ေအာင္စာရင္းထြက္ၿပီး ဒီေန႔ေအာင္စာရင္းထြက္ ေနာက္ေန႔ခန္႔တာပဲ အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္တိုင္းပညာေရးမႉးက ဦးခင္ေမာင္ ျဖဴ။
မာန္။ ။ ေၾကာ္ျငာေတြ႔လို႔သြားတာလား၊ အဆက္အစပ္နဲ႔ သြားတာလားဆရာ။
မင္းသစ္။ ။အဆက္အစပ္နဲ႔သြားတာ။
မာန္။ ။ ေျပာပါဦးဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ အဆက္အစပ္နဲ႔ဆိုတာက က်ေနာ္ဖိုင္နယ္လာေျဖ တဲ့အိမ္က ဘယ္သူ႔အိမ္တုန္းဆိုေတာ့ သိပ္ရယ္ရတယ္ဗ်၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးဗေဆြအိမ္။ က်ားႀကီးဗေဆြ၊ အဲဒီအိမ္မွာ၊က်ားႀကီးဗေဆြကသိပ္ရယ္ရတယ္ဗ်။ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ဗိုလ္ခင္ ေမာင္ကို လွမ္းေျပာတာ။ 'ဗိုလ္ခင္ေမာင္ဗိုလ္ခင္ေမာင္ ငါ့အိမ္မွာ ဘီစီပီတေကာင္ ေရာက္ေနတယ္ကြတဲ့၊ ဗကပေခတ္ဆိုေတာ့ ဟားဟား ....
မာန္။ ။ ဟုတ္ပဆရာရယ္၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ တေယာက္ေရာက္ေနတာကိုး။
မင္းသစ္။ ။ ေအးဗ်ာ။ က်ဳပ္အဲဒီမွာ သိပ္ျမတ္လိုက္တာတစ္ခုရွိတယ္၊ ၃၃ ဦးအၾကံေပးအဖြဲ႔ဆိုၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္းကဖြဲ႕တယ္၊ ဖြဲ႕ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာေပါ့ေလ။ လူႀကီးေတြက တက္ႂကြၿပီးေတာ့ လာၾကတယ္။ အဲဒီမွာက်ေနာ့္ကိုတာဝန္ေပးတာ၊ ဒီ ေကာင့္ကို သုေတသနမႉး လုပ္ခိုင္းလိုက္။ ဖတ္စရာရွိတာ ဒီေကာင္အကုန္ဖတ္ပါေစတဲ့။ တည္ျမဲဖဆပလအဖြဲ႔က မွတ္တမ္း ေတြ၊ ဒိုင္ယာရီေတြ အကုန္လံုး က်ေနာ္ဖတ္ရတယ္။
အဲဒီလိုဖတ္ရင္း ဟိုတုန္းကေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီအေၾကာင္း က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းသိလိုက္ရတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့လည္း သူတို႔အနားမွာထိုင္ရင္း သူတို႔ခ်င္းခ်င္းေျပာတဲ့စကားေတြ။ အဲဒီတုန္းက ေအာင္ဆန္းက ဘာ ေျပာတာ၊ ကိုႀကီးႏုက ဘာေျပာတာ၊ အဲဒါမ်ဳိးေလးေတြကအစ ၾကားရေတာ့ျမတ္တာေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ကို အရ ေခ်ာင္တယ္၊ ေျပာရရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ဆရာေကာင္းေတြရခဲ့တာေပါ့။ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကားဆရာအေကာင္းစားေတြ ခ်ည္းပဲ က်ေနာ္ရခဲ့တာ။
မာန္။ ။ ဦးဗေဆြအိမ္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့လဲဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ ဘာမွမၾကာဘူး၊ ေျခာက္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲၾကာတယ္။ စာေမးပြဲေျဖစဥ္ကာလေပါ့ ၃၃ ဦးအၾကံေပးအဖြဲ႔လည္း ပ်က္ေရာ က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းဆရာအလုပ္က ထြက္ပစ္လိုက္တယ္။ ထြက္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ တြံေတးသိန္း တန္ဆီက လာေခၚေရာ။
မာန္။ ။ဟုတ္ၿပီ၊ တြံေတးသိန္းတန္ဆီေရာက္ပံုေလးေျပာပါဦးဆရာ၊ ဂီတလိုင္းေရာက္သြားတာေလး၊ ဘယ္လိုမ်ားသြား ေတြ႔ၾကတာလဲ ဆရာရယ္။
မင္းသစ္။ ။ ဘယ္လိုသြားေတြ႔ၾကသလဲဆိုေတာ့ ညဘက္ညဘက္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးဗေဆြအိမ္ေရွ႕က ကြပ္ပစ္ႀကီးေပၚမွာ သီခ်င္း ေတြဆိုၾကတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့တဲ့ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ျမန္မာ သီခ်င္းေတြ ရွိတယ္။ မႏၱေလးတကၠသိုလ္တုန္းကေရးခဲ့ တာ။ အဲဒါေတြကို မႏၱေလးမွာတုန္းက ကိုေစာခ်စ္၊ အခုလယ္တြင္းသားေစာခ်စ္တို႔က ဒိုင္ခံဆိုခဲ့ၾကတယ္။ သမိုင္းပါေမာကၡ ဦးတိုးလွတို႔က ဆို။ က်ေနာ္ကေရး၊ ဂီတဆည္းဆာတို႔ ဘာတို႔မွာေပါ့၊ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေနာ္၊ ဟိုတုန္းကဆို ခဲ့ၾကတာ။ ထား ေတာ့ အဲဒီဟာ။
က်ေနာ္ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သန္းထူးဆိုတာ သေဘၤာသား၊ သူကတြံေတးသိန္းတန္တို႔ အိမ္မွာ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ဖဲရိုက္ ေနၾကအိမ္၊ တြံေတးသိန္းတန္က ေညာင္တုန္းလမ္းမွာေနေနၿပီ။ ေျမနီကုန္းစမ္းေခ်ာင္းဘက္၊ (ေနာက္မွ ျမဴျမဴေျပာျပလို႔ က်ေနာ္သိရတာ။ ဆရာျမသန္းတင့္တို႔လည္း အဲဒီတုန္းက ေညာင္တုန္းလမ္းမွာ ေနခဲ့ေသးတယ္တဲ့)။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ တြံေတး သိန္းတန္ဆီေရာက္သြားၿပီး သီခ်င္းေရးတယ္၊ ေနာက္ၿပီးက်ေတာ့ ဝတၱဳဇာတ္ညြန္းေရးတယ္။
မာန္။ ။ ဝတၱဳဇာတ္ညြန္း၊ ဘာအတြက္လဲဆရာ။
မင္းသစ္။ ။ ႐ုပ္ရွင္ရိုက္ဖို႔ေလ။ က်ေနာ္ အဲဒီဝတၱဳေတြရဲ႕အမည္ေတြေတာ့ မေျပာပါရေစနဲ႔။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံသည္ ဆရာမင္းသစ္၏ အိပ္မက္ကြန္ဖရင့္ဝတၱဳတုိစု စာအုပ္မွ မ်က္ႏွာဖုံးသ႐ုပ္ေဖာ္ပုံ ျဖစ္ပါသည္။
အပုိင္း (၁)၊ အပုိင္း (၂)၊ အပုိင္း (၃)