 |
| Photo - YIT |
ဂ်ဴနီယာ၀င္း - ေဒၚလာတေထာင္တန္ပုုံျပင္
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၆
ေဒါက္တာစူးသာ အသက္ရွိေသးရင္ ဂရန္႕က ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးအား ၀ါးျမိဳျခင္း ဆုုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကေလးေတြအတြက္ ကာတြန္းတစ္ပုုဒ္ေရးဆြဲလိမ့္မယ္လုုိ႕ ေဒါက္တာသေရာ့ ဆုုိတဲ့စာေရးဆရာက အာဖီးမက္ေဆး ပန္းခ်ီဆရာနဲ႕ တဲြဖက္ကာ ေရးထားတဲ့ သရုုပ္ေဖာ္ကာတြန္းတစ္ပုုဒ္ အြန္လုုိင္းစာမ်က္နွာ မွာ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေအာက္တုုိဘာလ ၃ ရက္ေန႕မွာ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က အိပ္မက္ထဲမွာ အဘုုိးၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္။ အဘုုိးၾကီးက စားစရာ၀ယ္ဖုုိ႕ ကူညီပါဦး လုုိ႕ေျပာတယ္။ “ပုုံျပင္ေတြရမယ္ ေဒၚလာတေထာင္ “ လုုိ႕ ဘုုတ္မွာေရးထားတာေတြ႕ေတာ့ ကေလးမေလးက ေတာ္ေတာ္လန္႕သြားတယ္။ သူဘယ္လုုိမွ မတတ္ႏုုိင္ဘူး။
ဒါဆုုိ ပုုံျပင္ေလးတစ္ပုုဒ္ေတာ့ ေျပာျပပါလား။ ကေလးမေလးက ပိုုက္ဆံေတာ့မေပးႏုုိင္ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူထုုိးထားတဲ့ သုုိးေမႊး ေျခအိတ္တစ္စုုံေတာ့ ေပးႏုုိင္ပါတယ္ဆုုိျပီး အဘိုုးၾကီးဆီက ပုုံျပင္တစ္ပုုဒ္နားေထာင္ခဲ့ ရတယ္။ ပုုံျပင္ရဲ႕နံမယ္က “ၾကီးက်ုုယ္ခန္းနားလွတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕က်ဆုုံးခန္း” ။
ဟုုိးအေ၀းကုုိ ၾကည့္လုုိက္စမ္းပါ….. သိပ္ကုုိ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕ကုုိ ေတြ႕ရမယ္…. အဲသည္မွာ … အင္မတန္ကုုိ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့သူေတြ၊ အင္မတန္ကုုိ ၾကီးက်ယ္ ၀င့္ၾကြားတတ္တဲ့သူေတြ … မင္းနဲ႕ ငါ့လုုိေပါ့….. အဲသည္လုုိလူေတြ ေနထုုိင္ၾကသတဲ့။ ငါတုုိ႕ေတြက အလုုပ္ကိုုလည္း ၾကိုုးစားလုုပ္ၾက၊ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ၾကတယ္။ တေန႕ေတာ့ လူေတြက စဥ္းစားမိလာၾကသတဲ့။ အဲသည္ျမိဳ႕ၾကီးဆီကုုိသာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနၾကရင္ သူတုုိ႕လည္း အဲသည္က လူေတြလုုိ ျဖစ္လာမွာပဲလုုိ႕ ေတြးလာမိၾကတယ္။
သည္လုုိနဲ႕ ခ်မ္းသာျခင္းကုုိ စားသုုံးရင္း တစ္နွစ္ကုုန္တုုိင္း တစ္နွစ္ကုုန္တုုိင္းမွာ ဒိထက္မက ပိုုျပီး လုုိခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဴိ႕ေသာသူေတြကေတာ့ အရင္တုုနး္ကေလာက္ သိပ္ခ်မ္းသာမလာ ၾကဘူး။ ဒီေတာ့ ငါတုုိ႕ေတြဟာ အမွားေတြ လုုပ္မိလာၾကတယ္။ သိပ္ သိပ္ကုုိ ၾကီးမာတဲ့ အမွားေပါ့… ငါတုုိ႕တုုိင္းျပည္အတြက္ အမွားၾကီးၾကီးကုုိ လုုပ္မိၾကျပီ။
တုုိင္းျပည္အတြက္ ဘာမွ ျပင္ဆင္ထားတာမရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုုိ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ မဲေပးၾကတယ္။ ငါတုုိ႕တုုိင္းျပည္ ပုုိျပီး ဆုုိးသြားေအာင္၊ ငါတုုိ႕တုုိင္းျပည္ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဂရုုမစုုိက္ဖူး ဆုုိတဲ့ သူကိုုမွ ငါတုုိ႕မဲေပးခဲ့ၾကတယ္ေလ။
သူ႕နံမယ္ကေတာ့ မစၥတာ ဟာရုုိးေဂ်ဂရန္႕။ လူေတြကေတာ့သူ႕ကုုိ မစၥတာ ဂရန္႕လုုိ႕ေခၚေနၾကတယ္။ မစၥတာဂရန္႕ပုုံက ဘာျဖစ္လုုိ႕ စိတ္တုုိင္းမက်ျဖစ္ေနပုုံေပါက္လဲဆုုိတာ လူေတြက သိပ္မသိၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဴိ႕ကေျပာတာေတာ့ သူ႕လက္ေတြရဲ႕အရြယ္အစားက သာမန္ထက္ တ၀က္ေလာက္ ေသးလြန္းေနလိုု႕လိုု႕ဆုုိတယ္။ သူငယ္ငယ္တုုန္းကေတာ့ သူ႕လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ေဘာလုုံးအၾကီးၾကီးကုုိ မကိုုင္နုိင္လုုိ႕ ေက်ာင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရယ္စရာလုုပ္ပစ္ တာခံရဘူးသတဲ့။ သူ႕လက္ကေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြ ဆုုိေတာ့ ေဘာလုုံးအၾကီးၾကီးကုုိ မကုုိင္နိင္ဘူး။ ဒီလုုိနဲ႕ သူရဲ႕ အသဲနွလုုံးေလးမွာ ဒဏ္ရာရသြားေလေတာ့ သူ႕လက္ကေလးက ေလးပုုံတပုုံစာ လာက္ေတာင္ ပုုိေသးသြားတယ္။ (သတိထားၾကေနာ္ … သူမ်ားကုုိ ဒဏ္ရာမေပးၾကနဲ႔။ တခ်ိန္က် သူၾကီးလာရင္ တျခားလူေတြကုုိ ရယ္စရာလုုပ္ပစ္လိမ့္မယ္။)
တေျဖးေျဖးနဲ႕ သူအသက္တစ္နွစ္ျပီး တစ္နွစ္ၾကီးလာတယ္။ သူ႕အေဖဆီက (သူ႕အစြမ္းအစနဲ႕မဟုုတ္ပဲ) ပိုုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီး ရလာျပီး ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာတယ္။ သူက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ျပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေနထုုိင္ရတာကိုု ႏွစ္သက္တယ္။ သူနံမယ္ “ဂရန္႕” ဆုုိတဲ့စကားလုုံးကုုိေတာင္ အၾကီးၾကီးေရးထုုိးထားတယ္။ ဂရန္႕တကၠသုုိလ္၊ ဂရန္႕ပလာဇာ၊ ဂရန္႕ကာစီႏုုိ၊ ဂရန္႕တာ၀ါ၊ ဂရန္႕ပန္းျခံ၊နဲ႕ ဂရန္႕တိရိစာန္ဥယာဥ္ေတြကုိ ေဆာက္တယ္။ ဂရန္႕ၾကက္ေက်ာ္၊ ဂရန္႕ေရ (သူ႕ေရက ေတာ္ေတာ္ေအးတယ္ဆုုိပဲ)။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ အရသာမရွိတဲ့ မုုန္႕ေတြကုုိ မၾကိဳက္ၾကပါဘူး။ နွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ သူ႕ဘ၀ၾကီးကုုိ ျငီးေငြ႕လာတယ္။ “သမုုိင္းတြင္သြားေအာင္ ေနာက္မိန္းမအသစ္ ယူဦးမွ” ။
တစ္ေန႕ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ၉၉ ထပ္ကေန ေအာက္ကုုိ ငုုံ႔ၾကည့္ျပီး မစၥတာဂရန္႕က အခုုလုုိေတြးမိတယ္။ အရာရာဟာ ဟုုိး အရင္ကေလာက္ေတာင္ မေကာင္းေတာ့ပါလား။ ျပစ္မူေတြ က်ဴးလြန္ေနၾကတာေတြ ေတြ႕တယ္။ လူေတြ အလုုပ္ျပဳတ္သြားၾကတာ၊ က်မ္းမာေရး ခ်ဴိ႕ယြင္းေနတာေတြ ေတြ႕တယ္။ ငါဒါေတြ ျပဳျပင္ႏုုိင္မယ္၊ ဘယ္လုုိခ်မ္းသာေအာင္ လုုပ္ရမယ္ဆုုိတာ ငါသိတယ္ လိုု႕ေျပာလုုိက္တယ္။ ေၾသာ္ …. လူဆင္းရဲေတြကလဲ ငရဲက်ေနသလုုိ ေနေနၾကရပါလား။ ဒါေတြကုုိ ပုုိေကာင္းေအာင္ လုုပ္ရမယ္။ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးကိုု ေနေကာင္းသြားေအာင္ လုုပ္ရမယ္။ ဟုုတ္တယ္။ တရားဥပေဒ စိုုးမုုိးေရး လိုုအပ္တယ္။ အရာရာဟာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားရမယ္။ ေဟာသည္ ျမိဳ႕ၾကီး ၾကီးက်ယ္ခန္းနားေအာင္လုုပ္ႏုုိ္င္တဲ့သူ ငါပဲရွိတယ္။
ေဟာဒီ တပါးတုုိင္းျပည္က ဆင္းရဲသားေတြက မင္းတုုိ႕အလုုပ္ေတြကုုိ လုုယူထားၾကတယ္။ မင္းတုုိ႕အလုုပ္ေတြ ျပန္ရေအာင္ သူတုုိ႕ကုုိ ဖယ္ထုုတ္ၾကမယ္။ နံရံအၾကီးၾကီးေဆာက္လုုပ္ျပီး သူတုုိ႕အားလုုံး ေမာင္းထုုတ္ပစ္မယ္။ ျပစ္မူေတြတုုိးပြားေနတာ ကင္းစင္ရမယ္ ၊ ငါတုုိ႕အလုုပ္ေတြ ျပန္ရေစရမယ္.. လုုိ႕သူက ေၾကြးေက်ာ္လုုိက္သတဲ့။ အခြန္အခနည္းဖုုိ႕ကုုိ ငါတုုိ႕လိုုလားတယ္ လုုိ႕ဂရန္႕ကေျပာလုုိက္တယ္။ သည္ေတာ့ က်မ္းမာေရး အေစာင့္အေရွာက္ခက ငါတုုိ႕စီးပြားေရးကိုု ျခြတ္ျခဳံက်ေအာင္လုုပ္ထားတယ္။ သူေလ်ာက္ေျပာေနတဲ့ စကားလုုံးေတြကိုု ႏုုိး လုုိ႕ေျပာမယ့္သူေတြ လုုံလုုံေလာက္ေလာက္မရွိေလေတာ့ သူက ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ႏုုိင္သြားတာေပါ့။
မစၥတာဂရန္႕က သူကတိေပးထားတဲ့အတုုိင္း နံရံအျမင့္ၾကီးေဆာက္တယ္။ ျပည္ပက လာေနသူေတြကုုိ ေမာင္းထုုတ္ပစ္လုုိက္တယ္။ မိသားစုုေတြ၊ ကေလးေတြ၊ အားလုုံး အားလုုံး။ အဲသည္ေနာက္ေတာ့ လယ္သမားေတြက သူ႕ကုုိ ရပ္ပါေတာ့ လုုိ႕ေျပာၾကတယ္။ က်ဴပ္တုုိ႕ အလုုပ္သမားေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူက သီးနွံေတြ ရိတ္သိမ္းေပးမွာလဲ။ ဂရန္႕က ပင္လယ္ၾကီးထဲက သေဘာၤလုုပ္ငန္းေတြကုုိ အခြန္ေကာက္တယ္။ သည္ေတာ့ ေရေၾကာင္းကေန၀င္တဲ့ အ၀တ္အစားနဲ႕ အရာရာဟာ ေစ်းေတြ မတန္တဆတက္သြားတယ္။ ေဟာသည္ ျမိဳ႕ၾ႕ကီးမွာ စားစရာနဲ႕အ၀တ္အစား ေစ်းေတြၾကီးကုုန္ျပီ။ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရွာ့ပင္းေတာင္ မထြက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ ေစ်းဆုုိင္ပုုိင္ရွင္ေတြ အိမ္ျပန္ၾက၊ အလုုပ္သမားေတြလဲ အိမ္ျပန္ၾက၊ ေစ်း၀ယ္သူလဲမရွိ၊ ဘာအလုုပ္မွလည္း မရွိ။ ဂရန္႕က က်မ္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မူကုုိ ျဖတ္သိမ္းပစ္လုုိက္ျပန္တယ္။ လူေတြေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့ ဆရာ၀န္စရိတ္နဲ႕ ပိုုက္ဆံေတြ ကုုန္ၾကတယ္။ က်မ္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မူစရိတ္က ငါတုုိ႕ကုုိ အကူအညီျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ငါတုုိ႕ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေတာ့ အလုုပ္မလုုပ္ႏုုိင္ေတာ့ဘူး။ ဆရာ၀န္ေပးဖုုိ႕ ပုုိက္ဆံ ဘယ္ကရမလဲ။ ဒီေကာင္… ဂရန္႕ (အခုုေတာ့ သူ႕ကုုိ ဆဲဆုုိေနၾကပီ)။
ဒါေပမယ့္ ဂရန္႕နဲ႕ သူ႕အေပါင္းအပါေတြကေတာ့ က်မ္းမာေရးခေလာက္ေတာ့ ဂရုုမစုုိက္ဘူး။ အခြန္ေငြေတြေလ်ာ့ခ်ျပီး ခ်မ္းသာသထက္ ခ်မ္းသာေနတယ္။ အဲဒါငါတုုိ႕ပိုုက္ဆံေတြ၊ ငါတုုိ႕ပုုိင္တယ္ လုုိ႕ေအာ္လဲပဲ ဂရန္႕က မျမင္ဖူးလား မင္းတုုိ႕က အလုုပ္ကုုိ ၾကိဳးၾကိဳးစားစားလုုပ္ရင္ ငါ့လုုိခ်မ္းသာလာမွာေပါ့။
အဲဒါကေတာ့ ငါတုုိ႕ရဲ႕ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့ ျမိ႕ၾကီး က်ဆုုံးခန္းပါပဲ။ ငါတုုိ႕မွာအလုုပ္ေတြလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘာမွလည္း၀ယ္စရာမရွိ၊ ၀ယ္စရာပုုိက္ဆံလဲမရွိ။ အဘုုိးၾကီးရဲ႕ ေလသံနည္းနည္း ေျပာင္းသြားတယ္။ သူက မင္းတုုိ႕ ဂရန္႕ကုုိသာမဲေပးရင္ အဲသည္လုုိျဖစ္မွာေပါ့။ အကယ္၍မ်ား….. အဖုုိးၾကီးဟာ အျပာေရာင္ မီးခုုိးေငြ႕ေတြနဲ႕ အတူ ေပ်ာက္သြားတယ္။ ကေလးမေလးက အိပ္ရာက ရုုတ္တရက္ႏုုိးသြားတယ္။
“အဲသည္လိုုျဖစ္မွာေပါ့။ အကယ္၍မ်ား…..“ စဥ္းစားေနမိတယ္။ အကယ္၍မ်ား… ဘာျဖစ္မွာလဲ။
ပုုံျပင္ဟာ ေနာက္ဆုုံးမွာ အေျဖတစ္ခုုထုုတ္ေပးလုုိက္တယ္။ အကယ္၍မ်ား သူမကုုိသာ မဲေပးခဲ့ရင္ေတာ့ သည္ျမိဳ႕ၾကီးအတြက္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ တစုုံတရာ ရွိလာနုုိ္င္တယ္။ ပုုံျပင္ဟာ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္တစ္ခုု ျဖစ္လာတယ္။ သူမက မဲႏုုိင္သြားျပီး ဂရန္႕က ဂရန္႕ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးလုုိ႕ အိမ္ျပန္သြားရတယ္။ တုုိင္းသူျပည္သားေတြက ျမိုု႕ၾကီးကုုိ ကယ္ႏုုိင္လုုိ္က္ျပီလုုိ႕ အဆုုံးသတ္ထားတယ္။
ဒီဇာတ္လမ္းက အေမရိကန္ ရဲ႕၂၀၁၆ခုုႏွစ္ ကလင္တန္နဲ႕ ထရန္႕တုုိ႕ ေရြးေကာက္ပဲြမလုုပ္ခင္မွာ ထြက္ေပၚလာတာပါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကလင္တန္ကိုု ႏုုိင္မယ္လုုိ႕ ထင္ထားၾကတယ္။ ေမ်ာက္ေဗဒင္ကလည္း ကလင္တန္ႏုုိ္င္မယ္လုုိ႕ေဟာသတဲ့။ ေနာက္တေန႕မွာမွ အေျဖေသခ်ာမွာမုုိ႕ စိတ္ေလ်ာ့ျပီးအိပ္ၾက၊ မနက္ၾကေတာ့ အေျဖသိရမွာေပါ့လုုိ႕ ဆုုိသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ခုုနက ဖတ္လုုိက္ရတဲ့ ပုုံျပင္ကေလးထဲက အိပ္မက္ထဲမွာ ဂရန္႕ကေတာ့ ႏုုိင္သြားတယ္မဟုုတ္လား။ ဒါဆုုိရင္ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမွာေပါ့ေလ။ မနက္က်ေတာ့ အဲဒါ အိပ္မက္လား တကယ္လားဆုုိတာ သိရမွာေပါ့။ ဂြတ္ႏုုိက္။