ေနာင္ေက်ာ္ ● မညီညာ မေျပျပစ္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေတာင္တက္လမ္း
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆
ဗမာႏိုင္ငံသမိုင္းမွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ (၃) လေက်ာ္ၾကာေတာ့ ၁၉၄၈၊ မတ္လ (၂၈) ရက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး စတင္ျဖစ္ပြားတယ္လို႔ သမိုင္းမွတ္တမ္းအေနနဲ႔ေတြ႔ရတယ္။ စစ္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကို ျပန္ရွာၾကည့္တဲ့အခါမွာ အာဏာ ရဖဆပလအစိုးရက ဗမာကြန္ျမဴနစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဦး ေက်ာ္ၿငိမ္းအမိန္႔နဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးမွာ လိုက္ဖမ္းခဲ့တာေၾကာင့္ အဖမ္းမခံရဘဲ လြတ္သြားခဲ့တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ရရာလက္နက္ကိုင္စြဲၿပီး ျပန္လည္ခုခံတိုက္ခိုက္ရာ ကေန ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီအတြက္ အကိုးအကားအေနနဲ႔ ရည္ညႊန္းခ်ဳပ္တဲ့စာအုပ္ေတြကေတာ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ဘံုဘ၀မွာျဖင့္ ထပ္ၾကပ္မကြာ၊ သိန္းေဖျမင့္ရဲ႕ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ဆိုင္းစုမွသည္ မန္ဟိုင္းဆီသို႔နဲ႔ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းရဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆိုတဲ့စာအုပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရဖဆပလအစိုးရက ဒီမိုက ေရစီအခြင့္အေရးေတြျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာစုေ၀းခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာဆႏၵျပခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာပံုႏွိပ္ ထုတ္ေ၀ခြင့္…အစရွိ တဲ့အခြင့္အေရးေတြကို သည္းမခံႏိုင္ဘဲ၊ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘဲ ဒီမိုကေရစီကိုခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး အတိုက္အခံျဖစ္ေနတဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ေရြးေကာက္ခံအမတ္ေတြရွိတယ္) ကို ေတာထဲေမာင္းခ်ခဲ့ရာကေန ျပည္ တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည္တြင္းစစ္ကို လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္လို႔ ေျပာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါက အာဏာရအစိုးရကစၿပီး ဒီမိုကေရစီကို ႐ုိက္ခ်ဳိးခဲ့လို႔၊ ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့လို႔ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့ရတာလို႔ ေျပာရမွာပါ။ အခုေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့တာ (၆၉) ႏွစ္ျပည့္ခါနီးပါၿပီ။ ကမၻာေပၚမွာ အရွည္ၾကာဆံုး ျပည္တြင္းစစ္လို႔ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလို ဘိုးသက္ရွည္ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခုထိမရႏိုင္ေသးတာနဲ႔ ဆက္စပ္လို႔ သံုးသပ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။
ဘာေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရခဲ့တာလဲ။
လတ္တေလာအေျခအေနမွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရႏိုင္ေျခရွိလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕အဆံုးအျဖတ္က ဘယ္သူ႔လက္ထဲမွာလဲ။
ဒီေနရာမွာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာလို႔ ၂၀၁၆၊ ေအာက္တုိဘာလထုတ္ 'ယေန႔ေခတ္' မဂၢဇင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါး ထဲက သေဘာထားတခုကို ထုတ္ႏုတ္ျပပါရေစ။
'ဘက္ (၃)ဖက္ရွိေနတဲ့ေနရာမွာ အဓိကအဆံုးအျဖတ္ကို ေပးမယ့္သူဟာလည္း စစ္တပ္ (တပ္မေတာ္) ပဲျဖစ္ေနတာလည္း ထူးျခားတဲ့အေျခအေနလို႔ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။ သူပုန္နဲ႔အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို (ေသေလာက္ေအာင္)ရခ်င္ယူခ်င္ေနပါ ေစဦးေတာ့၊ စစ္တပ္က 'ဟင့္အင္း' ဆိုၿပီး အျငင္းသံေလးထြက္လာရင္ 'ဘိုးဘိုးေအာင္' လည္း ၀င္ကယ္လို႔မရပါဘူး။ အစိုးရ ကို ဘာေတာ့မလုပ္နဲ႔၊ ဒါပဲလုပ္ပါလို႔ စစ္တပ္ကေျပာရင္ 'စစ္တပ္က အစိုးရရဲ႕ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုပ္ရမယ္၊ ၾသဇာမေပးနဲ႔' လို႔ ေျပာရဲတဲ့၊ ေျပာလို႔ရတဲ့အေျခအေနမဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ယႏၱရားႀကီးဟာ ၂၀၀၈ ေျခဥက လက္ညိႇဳး ထိုးထားတဲ့အတိုင္း လည္ပတ္ေနရတာ။ အဲဒီယႏၱရားႀကီးရဲ႕ခလုတ္ကို ကိုင္ထားတာက စစ္တပ္မဟုတ္လား'
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ဘယ္သူ႔လက္ထဲမွာရွိေနသလဲဆိုရင္ စစ္တပ္ (တပ္မေတာ္) လက္ထဲမွာပဲ အဓိကရွိေနတယ္လို႔ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္လက္ခုပ္ထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလို႔ တင္စားခ်င္ရင္လည္း ရပါေသးတယ္။ အခုလက္ရွိအစိုးရ လက္ထဲမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခ်ဳိးျဖဴငွက္မရွိတာက ေသခ်ာပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ အႏွစ္ (၇၀) နီးပါးမွာ စစ္ရပ္စဲဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုအထိၿငိမ္းခ်မ္း ေရးမရခဲ့ရတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိတာကို စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ျပည္တြင္းစစ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲဆိုတာကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ပါ တယ္။ ေရာဂါသိမွ ေဆးရွိမွာလို႔ ဆိုတတ္ၾကသလို ေရာဂါသိေပမယ့္ ေဆးမရွိေသးတာေတြ၊ ေဆးရွိေပမယ့္ အဲဒီေဆးကို ေရာဂါကုဖို႔ ထုတ္မသံုးတာေတြလည္း ရွိတတ္ၾကတာကို သိထားမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
(၁) ျပည္တြင္းစစ္ စျဖစ္ခဲ့ရတာဟာ အာဏာရအစိုးရက လြတ္လပ္စြာေရးသားေျပာဆိုခြင့္၊ စု႐ုံးခြင့္၊ ဆႏၵျပခြင့္အပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးကိုမေပးဘဲ ခ်ဳိးေဖာက္ဆန္႔က်င္႐ုံတင္မကဘဲ အတိုက္အခံပါတီကို ဖမ္းဆီးခဲ့တာေၾကာင့္ (ေတာထဲ ေမာင္းခ်ခဲ့တာေၾကာင့္) ျပည္တြင္းစစ္ စျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ျပည္တြင္းစစ္က်ယ္ျပန္႔လာရတာကေတာ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာပါတဲ့ ကတိက၀တ္ေတြကို အေကာင္အထည္မေဖာ္ေပးဘဲ ျငင္းပယ္ေခ်ာင္ထုိုးထားခဲ့လို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးေတြျဖစ္လာတာကေန စစ္မီးဧရိယာ က်ယ္ျပန္႔ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရအစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ဒီမို ကေရစီကို ကာကြယ္ျမႇင့္တင္တာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့တဲ့ ခ်ဳိးေဖာက္ဖ်က္ဆီးခဲ့မႈရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးဆက္လို႔ေျပာရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
(၂) ျပည္တြင္းစစ္ဟာ အစုိးရေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာကို အဓိကအေနနဲ႔ေတြ႕ရပါတယ္။ (သမိုင္းအမွန္ကို ျပန္ေလ့လာ ဖို႔လည္း အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။)
(၃) ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးကို သူပုန္ေတြဘက္က တရားမွ်တမႈရွိရွိ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းခ်င္ ၾကေပမယ့္ အစိုးရေတြ အဆက္ဆက္က လက္နက္ခ်အည့ံခံေစခ်င္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
(၄) ျပည္သူလူထုႀကီးအမ်ားစုက လိုလားတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆႏၵကို အစိုးရအဆက္ဆက္က ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ စစ္ဆက္တိုက္ေရး လမ္းေပၚမွာ ဆက္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ လူထုဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထားရွိတဲ့ အစိုးရေတြလို႔ (ေရွ႕ပိုင္းအစိုးရေတြကို) သတ္ မွတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
(၅) အစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကို ႏိုင္ငံေရးနည္းအရ မေျဖရွင္း ဘဲ စစ္ေရးနည္းလမ္း အရ ေျဖရွင္းရင္း လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အားလံုးကို ေသာင္းက်န္းသူေတြအျဖစ္ ျမင္လာေအာင္ လူထုကိုလိမ္ ညာ၀ါဒ ျဖန္႔မႈိင္းတိုက္ခဲ့တာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
(၆) စစ္ပြဲဆက္ရွိေနရင္ အာဏာခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္မႈ ပိုၿမဲၿမံတာေၾကာင့္ရယ္၊ စစ္ပြဲေၾကာင့္ စီးပြားျဖစ္လာတာ ေၾကာင့္ရယ္၊ အာဏာနဲ႔ စီးပြားရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ကေန ယႏၱရားပိုမိုခိုင္မာလာတာေၾကာင့္ရယ္ေတြေပၚမွာအေျခခံၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးထက္ စစ္မီးဆက္လက္ ေတာက္ေလာင္ေနေရးကို အစိုးရေတြက အာ႐ုံစိုက္ခဲ့ၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
(၇) ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အဟန္႔အတားေတြထဲမွာ တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအေျခခံေပၚက စစ္တိုက္ခဲ့ၾကတဲ့ သူပုန္ ေတြအေပၚ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူသေဘာမထားဘဲ အထက္စီးကေန ၾကည့္ျမင္သေဘာထားခဲ့ၾကတာကိုပါ ေတြ႔ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၈) အခုလက္ရွိၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္က ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈရဲ႕အဆက္ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီၿငိမ္းခ်မ္း ေရးျဖစ္စဥ္မွာ အဓိကက်တဲ့အဆံုးအျဖတ္ဟာ အစိုးရနဲ႔လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕လက္ထဲမွာမရွိဘဲ တပ္မ ေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာပဲရွိေနတာကို ထူျခားတဲ့အေျခအေန၊ အခင္းအက်င္း တခုအေနနဲ႔ ေတြ႕ေနရပါတယ္။
လတ္တေလာကာလဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အာ႐ုံစိုက္မႈျပန္လည္ျမင့္တက္လာတဲ့ ကာလလို႔ေျပာႏိုင္ပါ တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕စီးပြားေရးလည္း နာလန္မထူျဖစ္ခဲ့ရ၊ ဒီမိုကေရစီ လည္းက်ဳိးေၾကခဲ့ရ၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးအသံုးစရိတ္ေတြလည္း စစ္စရိတ္ျဖစ္ခဲ့ရ၊ စစ္ေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္လည္း ပိုၿပီးခိုင္မာေတာင့္တင္းခဲ့ရပါတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရ၊ အနာဂတ္ေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ တိုင္းသူျပည္ သားေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး တိုင္းျပည္ေကာင္း စားတိုးတက္ေရး၊ ေပမီေဒါက္မီတိုင္းျပည္ျဖစ္ေရးဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၾကဖို႔ လိုအပ္သထက္ လိုအပ္လာပါၿပီ။
ဒီအေျခအေနေကာင္းကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ဖို႔ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ထဲမွာ စစ္မက္ကင္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရတဲ့ အေျခအေနရွိေနဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ထဲမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းအားလံုးပါ ၀င္လာတဲ့အေျခအေနရွိ လာေအာင္၊ အားလံုးရဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြကို တန္းတူအဆင့္အတန္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းၿပီး အေကာင္းဆံုး၊ အေျပလည္ ဆံုးအေျခအေနရလာေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ လတ္တေလာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ထဲမွာ တာ၀န္ရွိေနၾကသူေတြနဲ႔ အဓိကတာ၀န္ရွိေနသူေတြ က တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာ၊ ျပည္သူလူထုမ်က္ႏွာ၊ တိုင္းျပည္နဲ႔လူထုတရပ္လံုးရဲ႕ အနာဂတ္ကံၾကမၼာ အေရးကိုေလး ေလးနက္နက္ေတြးၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတိုင္းျပည္ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါေသးတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္အစဟာ အဲဒီတုန္းက (၁၉၄၈ တုန္းက) အာဏာရဖဆပလအစိုးရေၾကာင့္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အတိုက္ အခံပါတီကို ေတာထဲေမာင္းခ်ၿပီး လက္နက္ကိုင္ခုခံသူေတြကို စစ္တပ္အားကိုးနဲ႔ အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္တိုက္ရင္းနဲ႔ စစ္ပြဲဟာ ရွည္ၾကာလာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရပ္သားအစိုးရဟာ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဆက္တိုက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စစ္တပ္ကိုမွီခိုလာရတယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အာဏာရအစုိးရရဲ႕ခါးပိုက္ေထာင္ထဲကဘ၀မွာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ျပည္တြင္းစစ္ ရွည္ၾကာလာေတာ့ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ႏိုင္ငံ ေရးအာဏာကိစၥထဲကို ၀င္ပါလာၾကတယ္။ အဲဒါကေန ေနာက္ဆံုးေတာ့ တိုင္းျပည္အာဏာကိုသိမ္းၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကတာကိုပါေတြ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေရရွည္ျပည္တြင္း စစ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုပါ သေႏၶတည္ေမြးဖြားရွင္သန္ေစခဲ့တာကို သတိျပဳမိတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိး ေစ့ကို အပင္ရွင္သန္ခြင့္မေပးဘူးဆိုတာျမင္ရတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ပဲ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးဟာ ၿပိဳကြဲ ၿပီး ရင္းၿပိဳကြဲရင္းကေန တဆင့္ထပ္ျမင့္ၿပီး အမုန္းေတြ၊ အၿငိဳးေတြကိုပါ ထပ္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဖန္တီးခဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ပဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ၀ါးမ်ဳိမႈကိုခံခဲ့ရတာကိုပါ ေတြ႔ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စစ္ပြဲမရွိေတာ့တဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတကယ္ရလာခဲ့ အေျခအေနေရာက္လာရင္ စစ္ပြဲအေပၚမွာ အမွီျပဳၿပီးျဖစ္လာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုပါ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရွိပါလိမ့္မယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတိုင္းျပည္ျဖစ္လာဖို႔ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ စစ္ပြဲေတြရပ္တန္႔ေစေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ မိမိတို႔အသံေတြ၊ ခံစားမႈေတြ၊ သေဘာထားအျမင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ထုတ္ျပသဖို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္း ကိုပါ ေတြးမိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ေနာင္ေက်ာ္