စုိးခုိင္ညိန္း ● အစက္ကေလး တစက္


စုိးခုိင္ညိန္း ● အစက္ကေလး တစက္
(မုိးမခ) မတ္ ၁၉၊ ၂၀၁၇

အရင္ဆုံး အိပ္မေပ်ာ္ညေတြေရာက္လာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္က လမ္းခရီးအကြာအေ၀းကို တြက္ဆေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္
ေသခ်ာတာက ကြၽန္ေတာ္က အျခားကမာၻက ၿဂိဳဟ္သားမဟုတ္ပါဘူး
ထူးဆန္းအံ့ၾသေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြအတြက္
ထိကညႇဳိးပင္ေလးေတြက တာဝန္ယူသြားပါလိမ့္မယ္
ပန္းေရာင္စုံေတြ ပြင့္လန္းေနတဲ့ ကမာၻမွာ
အလွတရားကို မျမင္ႏိုင္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းသုံးဆယ္
အခု ေမႊးရနံ႔ကို ႐ွဴ႐ႈိက္မိရာမွ ေရေသာက္ျမစ္အထိ ျမင္တတ္ခဲ့ပါၿပီ
တရြက္ပဲရရ တခက္ပဲရရ ရွင္သန္မႈကို စိမ္းလန္းခ်င္မိတာပါ
ဇာတ္လမ္းက ၾကည့္သူမရွိလည္း အခ်ိ္န္တန္ရင္ သိမ္းသြားမွာပဲ
ငိုေႂကြးျခင္းနဲ႔ စခဲ့လိုက္ၿပီမို႔ ရယ္ေမာျခင္းနဲ႔ ဆုံးခ်င္မိတာေပါ့
ေလထုထဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ လြင့္ေနတာပါ
ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္
အဲဒီအတြက္ ဘာအႏၱရာယ္မွ မရွိပါဘူး။ ။

စိုးခိုင္ညိန္း
ဒီဇင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၆