thinktransatlantic04.blogspot.com
ခ်စ္ခ်စ္ခိ်ဳင္း(ေရနံေခ်ာင္း) - ေႏွာင္းတဲ့မုတ္သုံ
(သစ္ခက္သံလြင္) မိုုးမခ၊ ေမ ၈၊ ၂၀၁၇
ငါ့ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
မိုးခမွပြင့္မယ့္ယုဇနပန္းေတြ
အငုံအဖူးေတြနဲ႔ ရူးေလာက္ေအာင္ မိုးေမွ်ာ္ခဲ႕။
ဒီတနွစ္မွာမွ
မုတ္သုံေလအဝင္ေနာက္က်ခဲ့တယ္
Global warming ေၾကာင့္ ပူေႏြးခဲ့တယ္
ေဂဟစနစ္ပ်က္စီးခဲ့တယ္
ဒီလိုနဲ႔အိုဇုန္းလႊာေတြေပါက္ခဲ့ရပါတယ္။
ေကာ္ဖီတခြက္ေရွ႕မွာခ်ၿပီး
အခိ်န္တန္ရင္ျမည္တဲ့ဖုန္းေလးကို
အခိ်န္တန္ရင္ေမွ်ာ္မိတယ္
အခိ်န္တန္ရင္ေပ်ာ္တဲ့ Chat room ကို
အခိ်န္တန္ရင္ဝင္မိတယ္
မသိစိတ္နဲ႔ႏွလုံးသားစိတ္အစာ
ဆာေလာင္တမ္းတခဲ့ပါတယ္
အမွန္တရားနဲ႔အခ်စ္စစ္စစ္ဆိုတာ
အခိ်န္ေနာက္က်ၿပီးမွေရာက္လာတဲ့
သူရဲေကာင္းေတြပါပဲ။
ေစာင္႔ရက်ဳိးေတာ့နပ္ခ်င္ရဲ႕။
ေႏြေခါင္ေခါင္ေရွာင္တဲ့မိုးကို
သံေယာဇဥ္တံခ်ဴနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့
အလြယ္တကူမိုးေတြညိဳ႕တက္လာတယ္
ႏွလုံးသားတဝိုက္စိုက္ဆင္းလာတဲ့
မုန္တိုင္းဟာ မိုးကိုေခၚလာတယ္
ဆာေလာင္တမ္းတသမွ်
တစ္ေယာက္ရင္ေငြ႔တေယာက္လံႈၿပီး
အခ်စ္ေတြနဲ႔ခမ္းနားခဲ့ၾက
ရာသီကုန္မိုးလြန္ကာလမွာ
မုတ္သုံမိုးေတြစြန္႔ခြာသြားေတာ့
အလြမ္းေတြတနင့္တပိုးနဲ႔
ရင္က်ဳိးေအာင္ငိုခဲ့ရတယ္
ေတာ္ခိ်န္မွာေတာ္သင့္ၿပီေပါ့ကြယ္
ေပ်ာ္သင့္သေလာက္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီပဲ
ပြင့္သင့္သေလာက္ပြင့္ခဲ့ၿပီပဲ
ဝါက်ဆုံးရင္ပုဒ္မခ်ရဲရမယ္
ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ေရာင့္ရဲႏိုင္မွ
အလြမ္းေလးေတြသမိုင္းလွမယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး
ဆုပ္ကိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး
လြမ္းတယ္ဆိုတဲ့စကားေတာင္
လူၾကားေအာင္မေျပာရဲေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အခိ်န္မွာ
သိကၡာေတြေပြ႔ပိုက္ၿပီး
မင္းလည္းမင္းလမ္းမင္းျပန္
ငါလည္း ငါ့ဘဝငါဆန္
အခိ်န္တန္ရင္အိမ္ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ့
အမွန္တရားကရွိၿပီးသားပဲ
ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါမင္းလည္းျပံဳးႏိုင္ရမယ္
ငါလည္းျပံဳးႏိုင္ရမယ္
အရံႈးေတြအလြမ္းေတြကိုေတာ့
က်စ္ဆံၿမီးေလးလိုက်စ္ေနေအာင္က်စ္ၿပီး
လူမျမင္ရာေက်ာဖက္ကိုခ်ထားလိုက္ေတာ့မယ္
မုတ္သုံေလလည္း
ဆုတ္ခြာခိ်န္မွာဆုတ္ခြာရမွာပါပဲ
ရင္ထဲကိုယ္စီသိမ္းထားလိုက္ၾကစို႔ကြယ္။
သံေယာဇဥ္တံခ်ဴနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့
အလြယ္တကူမိုးေတြညိဳ႕တက္လာတယ္
ႏွလုံးသားတဝိုက္စိုက္ဆင္းလာတဲ့
မုန္တိုင္းဟာ မိုးကိုေခၚလာတယ္
ဆာေလာင္တမ္းတသမွ်
တစ္ေယာက္ရင္ေငြ႔တေယာက္လံႈၿပီး
အခ်စ္ေတြနဲ႔ခမ္းနားခဲ့ၾက
ရာသီကုန္မိုးလြန္ကာလမွာ
မုတ္သုံမိုးေတြစြန္႔ခြာသြားေတာ့
အလြမ္းေတြတနင့္တပိုးနဲ႔
ရင္က်ဳိးေအာင္ငိုခဲ့ရတယ္
ေတာ္ခိ်န္မွာေတာ္သင့္ၿပီေပါ့ကြယ္
ေပ်ာ္သင့္သေလာက္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီပဲ
ပြင့္သင့္သေလာက္ပြင့္ခဲ့ၿပီပဲ
ဝါက်ဆုံးရင္ပုဒ္မခ်ရဲရမယ္
ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ေရာင့္ရဲႏိုင္မွ
အလြမ္းေလးေတြသမိုင္းလွမယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး
ဆုပ္ကိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး
လြမ္းတယ္ဆိုတဲ့စကားေတာင္
လူၾကားေအာင္မေျပာရဲေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အခိ်န္မွာ
သိကၡာေတြေပြ႔ပိုက္ၿပီး
မင္းလည္းမင္းလမ္းမင္းျပန္
ငါလည္း ငါ့ဘဝငါဆန္
အခိ်န္တန္ရင္အိမ္ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ့
အမွန္တရားကရွိၿပီးသားပဲ
ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါမင္းလည္းျပံဳးႏိုင္ရမယ္
ငါလည္းျပံဳးႏိုင္ရမယ္
အရံႈးေတြအလြမ္းေတြကိုေတာ့
က်စ္ဆံၿမီးေလးလိုက်စ္ေနေအာင္က်စ္ၿပီး
လူမျမင္ရာေက်ာဖက္ကိုခ်ထားလိုက္ေတာ့မယ္
မုတ္သုံေလလည္း
ဆုတ္ခြာခိ်န္မွာဆုတ္ခြာရမွာပါပဲ
ရင္ထဲကိုယ္စီသိမ္းထားလိုက္ၾကစို႔ကြယ္။