 |
| ၂၀၁၄ တုန္းက ေစာငိုကာတြန္းပါ။ |
ဖြတ္ကေလး၊ တိပ္ပတ္အီႀကာေအာ္ႏွင့္ ခက္ေသးက်ည္ေထာင္ပုႀကီး
အီၾကာေအာ္၊ (မိုးမခ) ဇြန္ ၆၊ ၂၀၁၇
ခက္ေသးရြာႀကီးကား နာမည္ႏွင့္ လုိက္ေအာင္ပင္ မခက္လွ်င္မေနႏိုင္ေသာ ရြာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ ခုလည္း လက္နက္ပိုင္မ်ားက ျဗိတိရွကိုကိုေျပာင္ကို သေရာ္စာေရးမႈႏွင့္ တရားစြဲသျဖင့္ ဖမ္းထားျပီဟုဆိုသည္။ သေရာ္စာေရးရန္ပင္ အေတာ္ခက္ေသာ ခက္ေသးရြာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
''ဆရာေအာ္ ပါးစပ္မွာ တိပ္ႀကီး ပတ္လို႔ပါလား…၊ တိပ္ပတ္ဆရာေတာ္ကို အားက်လို႔ထင္တယ္''
ခက္ေသးရြာလယ္ေကာင္တြင္ ပါးစပ္ကို တိပ္ပတ္ထားေသာ အီႀကာေအာ္ကို တပည့္ေက်ာ္ ဖြတ္ကေလးက ေျပာလိုက္ေလသည္။
အီႀကာေအာ္က တိပ္ကို လက္ျဖင့္ အသာေလးခြာလိုက္ျပီး
''ရွဴး တိုးတိုး ေျပာကြ..၊ ေရွာ႔ ရွိတယ္…..၊ အိမ္ေရာက္မွ ေျပာမယ္ လာ လိုက္ခဲ႔''
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဖြတ္ကေလးလည္း အီႀကာေအာ္ေနာက္မွ အသာေလး လိုက္သြားေလေတာ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေသာအခါ ပါးစပ္မွတိပ္ကို အီႀကာေအာ္က ျဖဳတ္လိုက္ေလသည္။
''ေအာင္မယ္ေလး အသက္ရွဴႀကပ္လိုက္တာကြာ…၊ ေမာလိုက္တာ။ တိပ္ပတ္ လမ္းေလ်ာက္ရတာ အေတာ္မလြယ္တဲ႔ကိစၥပဲ…၊ ငါ့မွာက မာစီးဒီး လွဴမယ့္ ဒကာလည္း မရွိေတာ့ လမ္းပဲေလ်ာက္ရတာ..၊ ခက္ေသးရြာမွာ အသက္ရွဴရတာေတာင္ ခက္လာျပီ''
''ေနာက္က်ရင္ က်ဳပ္တို႔ ခက္ေသးရြာမွာ အေသရေတာင္ ခက္လာမလားမသိဘူး ဆရာေအာ္''
''ေအးေပါ့ကြ…၊ ခုေတာင္ ကိုေႀကာ္သူတန္ခိုးနဲ႔ ေသမွ ကားစီးဘူးတဲ႔သူေတြ တို႔ခက္ေသးရြာမွာ မနည္းေပဘူး''
''ဒါနဲ႔ ဆရာေအာ္ ဘာလို႔ တိပ္ပတ္ထားတာလည္း ေျပာပါဦး''
''မင္း… သေရာ္စာေရးတဲ႔ ျဗိတိရွ ကိုကိုေျပာင္ကို သိတယ္ မဟုတ္လား''
''သိတာေပါ့ ဆရာေအာ္ရဲ႕…၊ သူေရးတာေတြက အေတာ္ရီရတယ္ ''ျဗိ''တယ္ေလ''
''အခု သူ႔ကို ပုဒ္မ ၆၆ဃ နဲ႔ ဆြဲ စိထားျပီ''
''ဟုတ္လား…၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆရာေအာ္၊ ပုဒ္မ ဆိုေတာ့ ပုဒ္ထီးေရာ ရွိေသးလား'''
''လက္နက္ပိုင္ေတြကို သူက ''က်ည္ေထာင္ပု'' ဆိုတဲ႔ သေရာ္စာနဲ႔ သေရာ္ထားလို႔ ရဲက ဖမ္းထားတာတဲ႔"
''လက္နက္ပိုင္ေတြက သေရာ္စာဆိုတာ မသိဘူးလား ဆရာေအာ္''
''မသိပါဘူးကြာ တို႔ခက္ေသးရြာမွာက စာမဖတ္တတ္ႀကတာလည္း ခက္တယ္ကြ၊ ျပင္ညာေရးစံနစ္ေႀကာင့္ အကုန္ခက္ကုန္တာေပါ့ကြာ''
ခက္ေသးရြာ၏ အလြတ္က်က္ျပင္ညာေရးေႀကာင့္ ခက္ေသးရြာသားမ်ားက စာဆိုလွ်င္ ေရးထားတိုင္း အဟုတ္ထင္ကုန္ေတာ့ ခက္ေပသည္။ သေရာ္စာကို အတည္ယူ၍ မျဗိႏိုင္ပဲရွိႀကသည္မို႔ ဂြိသူေတြ ဂြိႀကသည္။
''ေအာ္ ဆရာေအာ္က ဆြဲစိခံရမွာေႀကာက္လို႔ ပါးစပ္ကို တိပ္နဲ႔ ပတ္ထားတာကိုး''
''ငါက မေနႏိုင္လို႔ ေျပာမိရင္ ငါလည္း “ျဗိ” သြားမွာေပါ့''
''ဆရာေအာ္လည္း တခါတည္း နာမည္ႀကီးသြားျပီး ''ဆယ္လီေအာ္'' ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္''
''မင္းဖာသာမင္းပဲ ''ဆယ္လီဖြတ္'' လုပ္ေပါ့..၊ ဆယ္လီလည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး… ငါ့ကို ဆြဲမထည့္နဲ႔''
အီႀကာေအာ္က မေတာက္တေခါက္ သေရာ္စာေရးသူမို႔ ဘယ္ေန႔ ၆၆က ေျခေထာက္ေပါက္ျပီး တံခါးေခါက္ေလမလည္း စိုးရိမ္ေနရသည္။ ေတာ္ႀကာ ရဲစခန္းက ''ဆရာအီႀကာေအာ္… ခန ၾကြခဲ႔ပါ''..ဆိုလွ်င္ မခက္ေပဘူးလား။ ခက္ေသးရြာသားအမ်ားစုကဲ႔သို႔ သူလည္းေလ ေလာကီခက္ေသးသားေပမို႔ အီႀကာေအာ္က ေႀကာက္တတ္ေပသည္။
' ဒါနဲ႔ ျဗိဆရာေျပာင္က ဘာေတြမ်ား သြားေရးလို႔လည္း''
''လက္နက္ပိုင္လူႀကီးေတြက တဘက္နဲ႔တဘက္ ေအာက္လက္ငယ္သားေတြကို ေဆာ္ပေလာ္တီးခိုင္းျပီး သူတို႔ခ်င္းက်ေတာ့ လည္ပင္းဖက္ ဆယ္ဖီးရိုက္ စားႀကတယ္ဆိုလား''
''ဟုတ္တာေတြေရးထားမ်ားဗ်ာ…၊ လက္နက္ပိုင္ရင္ ေထာတာ ဘာေႀကာင့္လည္း ဆရာေအာ္''
''မင္းကလည္းကြာ ခက္ေသးသားျပီျပီ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနစမ္းပါ…၊ ဒီမွာ…၊ ငါ့လို တိပ္နဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္ထား''
''သူ ေရးထားတာလည္း ဟုတ္သားပဲေလ…၊ က်ည္ဆံေတြ ေထာင္ေနရင္ ေခါင္းပုထားရတာ၊ က်ည္ေထာင္လို႔ မပုရင္ တေလာက ခက္ေသးရြာလယ္ေကာင္ ဆိုင္ကယ္စီးလာတဲ႔သူလို မ်က္ေစ႔လည္လာတဲ႔ က်ည္ဆံနဲ႔ေတြ႔ျပီး ေဆြမ်ိဳးေမ႔သြားမွာေပါ့ ဆရာေအာ္ရဲ႕''
တေလာက ခက္ေသးရြာသတင္းအရ မန္းေလးရပ္ကြက္ထဲ ဆိုင္ကယ္ စီးလာသူတဦး မ်က္ေစ႔လည္လမ္းမွားလာေသာ က်ည္ဆံႏွင့္ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ရြာလမ္းလယ္တြင္ တည့္တည့္ ေတြ႔ႀကသည္ေႀကာင့္ မာလကသြားရွာသည္။ ခက္ေသးရြာႀကီးတြင္ကား ဆိုင္ကယ္စီးရသည္ေတာင္ ခက္ေနေပသည္။ ခက္ေသးရဲမ်ားကား ကမၻာေက်ာ္ စေကာ႕တလန္ယဒ္ေတာင္ အရံွဳးေပးရေလာက္ေအာင္ပင္ ခ်က္ျခင္းလို ေကာက္ခ်က္ ဆြဲႏိုင္ေပသည္။ ထို က်ည္ဆံကား မ်က္ေစ႕လည္ လမ္းမွားလာသည္ ဟူသတတ္။
''ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး မင္းလည္း ဆိုင္ကယ္စီးရင္ သတိထားဦး…၊ ေမာ္ဒယ္မေလးေတြနဲ႔မေတြ႔ပဲ မ်က္ေစ႔လည္ခိုင္းထားတဲ႔ က်ည္ဆံေတြနဲ႔ ေတြ႔ေနဦးမယ္''
''ဆရာေအာ့တပည့္ပဲ အေရွာင္အတိမ္းမွာ ကြ်မ္းပါတယ္''
'အေမပုကေရာ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူးလား ဆရာေအာ္''
''မင္းကလည္းကြာ အေမပုလည္း က်ည္ဆံေတြႀကားထဲ ႀကိဳးစားျပီး ေခါင္းပုေနရတာ…၊ မေတာ္ မ်က္ေစ႔လည္ခိုင္းထားတဲ႔ လူငယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔မွာ စိုးရိမ္သကြ…၊ တေလာက လူငယ္တေယာက္ မ်က္ေစ႔လည္ျပီး ေနပူေတာ္က ပရေဆးပင္ေတြႀကားထဲ ကိုယ္ေရာင္ေပ်ာက္သြားတယ္ မဟုတ္လား'''
''အင္း…၊ အပုမေတာ္ တလွမ္းျဖစ္သြားရင္ မလြယ္ဘူးေနာ္ ဆရာေအာ္''
''ေအးကြ တို႔ခက္ေသးရြာက စာေရးဆရာေတြလည္း အေရးမေတာ္ တပုဒ္နဲ႔ လက္ထိပ္နမ္းရသူေတြ မနည္းေတာ့ဘူး''
''ခက္ေသးရြာမွာ အေမပုတို႔ တက္ျပီးရင္ ေျပာင္းလဲျပီဆို ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းလဲသြားလည္း မသိဘူး ဆရာေအာ္'
''ေျပာင္းလဲတာႀကည့္ခ်င္ရင္ ခက္ေသးရြာထိပ္က ေျပာင္းခင္းထဲသာ သြားႀကည့္ေပေတာ႔ ဖြတ္ကေလးေရ''
''အေမပု ခမ်ာလည္း ရြာလူႀကီးေဟာင္းေတြကို ေခ်ာ့ေနရတာနဲ႔ တို႔ခက္ေသးရြာလည္း ခက္ႀကီးရြာလို႔ နာမည္ေျပာင္းရမလို ျဖစ္ေနတယ္''
''ခက္ရွဳပ္မွဴးႀကီးရြာဆိုရင္ေကာ ဆရာေအာ္''
''မင္းေျပာတာေနာ္ …၊ ငါမပါဘူး''
ခက္ေသးသားတို႔ထံုး ႏွလံုးမူျပီးသကာလ အီႀကာေအာ္က ကိုယ္လြတ္ရံုးေတာ့သည္။ သူလည္း ျဗိမွာ ေႀကာက္ေနရသည္ မဟုတ္ပါလား။
''ျဗိဆရာေျပာင္ရဲ႕ စာမွာ သေရာ္စာလို႔ ေရးထားတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ဆရာေအာ္ရဲ႕''
''ေအးေလ ေရးထားတာေပါ့…၊ အဲဒါေႀကာင့္ မရိုမေသ သေရာ္ဦးဆိုျပီး တရားစြဲတာေနမွာ''
''ဆရာေအာ္လည္း သတိထားျပီးေရးဦးေနာ္…၊ အေရးမေတာ္ ျဗိ ေနဦးမယ္''
''ေအးေပါ့ကြာ…၊ ခက္ေသးက်ည္ေထာင္ပုႀကီးဆိုေတာ့ ငါလည္း ၆၆ မ်က္ေစ႕လည္ အလည္မလာေအာင္ ကေလာက္ေထာင္ျပီး ပုရေပဦးမွာေပါ့''
ထိုစဥ္တြင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ေဒၚအြန္ေမးထြက္လာျပီး
''ကိုေအာ္ေရ… က်ည္ေထာင္တာေတြ က်ည္လွဲတာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ဦး…၊ အဲဒါေတြနဲ႔ သူတို႔လို က်ဳပ္တို႔က ထမင္းမစားရဘူး…၊ အခု… ဆီနဲ႔ဆန္နဲ႔က ျပတ္သြားျပန္ျပီ…၊ ကိုခိုနီဆိုင္မွာ ထံုးစံအတိုင္း အေႀကြးနဲ႔ သြားဝယ္ေပးပါဦး''
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အီႀကာေအာ္လည္း လိုအပ္သည္ကို ညႊန္ႀကားသည့္ ေဒၚအြန္ေမးအမိန္႔ေတာ္ေႀကာင့္ မေနသာေတာ့ပဲ က်ည္ေထာင္ပုခက္ေသးရြာလယ္ေကာင္သို႔ အရဲစြန္႔ ဇက္ကေလးပုကာ ဆန္၊ ဆီ အေႀကြးဝယ္ ထြက္ေတာ္မူရေလေတာ့သတည္း။ ။
သေဗၺသတၱာကမၼသကာ
အီႀကာေအာ္