ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၄၄)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၄၄)
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၇

● ပထမပတ္သင္တန္းဆင္းပြဲ
ေကာက္ကြတ္သင္တန္းေက်ာင္း ပထမ ၃ လတာကာလသည္ လ်င္ျမန္စြာပင္ကုန္ဆံုးသြားခ့ဲသည္။ သင္တန္းဆင္းပြဲရက္ ေရာက္လာ၍ သင္တန္းေက်ာင္းတခုလုံး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ ေလ့က်င့္ရန္ထုတ္ေပးထားသည့္ M21 ေသနတ္ေဟာင္းမ်ား ျပန္သိမ္းျပီး KIA အားေထာက္ပ့ံရန္ ကတိျပဳထားသည့္ လက္နက္မ်ားမ်ားကို ထုတ္ေပးရန္ ျပင္ဆင္ၾကရ သည္။

KIA အားေထာက္ပ့ံမည့္လက္နက္မ်ားအား သင္တန္းဆင္းခ်ိန္ႏွင့္ ခ်ိန္ကိုက္ပင္ ပါတီဗဟို၏စီစဥ္မႈျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္ဖက္မွ လာေရာက္ပုိ႔ေဆာင္သည္။ အဆိုပါ လက္နက္ေသတၲာမ်ားစြာကိုလက္ခံျပီး KIA အားစာရင္းႏွင့္တကြ ခ်က္ျခင္းလႊဲၾက သည္။ သင္တန္းတပတ္လ်င္ KIA အား တပ္ခြဲ ၂ ခြဲစာလက္နက္ ေထာက္ပ့ံသည္။ တပ္ခြဲဖြဲ႕စည္းပုံမွာ တ႐ုတ္တပ္ တပ္ခြဲ ဖြဲ႕စည္းပုံျဖစ္ သျဖင့္ တခြဲလ်င္လက္နက္မ်ဳိးစုံ ၁၂၀ ေက်ာ္ႏွင့္ စုစုေပါင္း လက္နက္မ်ဳိးစုံ ၂၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ျဖစ္သည္။ M20 ပစၥတို၊ M21 semi-auto ရိုင္ဖယ္၊ M 22 ေခ်မႈန္းေရးရိုင္ဖယ္ (AK 47 ပုံတူ)၊ M 23 စက္ကေလး၊ M14 ေခ်မႈန္းေရးရိုင္ဖယ္၊ M40 ဒံုးပစ္ ေလာင္ခ်ာ (ဘဇူကာ)၊ ၆၀ မမ ေမာ္တာတို႔ ပါဝင္သည္။ လႊဲအပ္သည့္အခမ္းအနား မစမီပင္ KIA အား လႊဲရသည္။ မလႊဲ၍ မျဖစ္ ေသတၲာ ထဲမွထုတ္လိုက္ပါက ထိုေသနတ္အသစ္စက္စက္တို႔တြင္ အမဲဆီအျပည့္သုတ္လိမ္းထားရာ ေသနတ္မ်ားကို ေဆးေၾကာတိုက္ ခြၽတ္ရန္ လူအင္အားမ်ားေသာ KIA ရဲေဘာ္မ်ားအား တာဝန္ေပးရသည္။

လက္နက္မ်ားႏွင့္အတူ က်ည္ကပ္၊ လက္နက္ငယ္ က်ည္ဆံ၊ ေလာင္ခ်ာ ဒံုးသီး၊ ေမာ္တာက်ည္ဆံ၊ နင္းမိုင္း၊ ဆြဲမိုင္း၊ လက္ ပစ္ဗံုးတုိ႔ႏွင့္အတူ က်ည္ကပ္ လက္ပစ္ဗံုးတို႔ထည့္သည့္ ခ်ပ္ဝတ္မ်ား (equipment) မ်ားလည္း ထုတ္ေပးရသည္။ သုိ႔ႏွင့္ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကေတာ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ ပို၍တက္ႂကြသြက္လက္ေနသူမ်ားကေတာ့ KIA သင္တန္းသား မ်ားဟု ဆိုရပါမည္။ ၃ လေလာက္ နိုင္ငံေရး စစ္ေရးသင္တန္းမ်ားျဖင့္ ပင္ပမ္းၿငီးေငြ႔လာၾကရာမွ သင္တန္းလည္းၿပီး မိမိေဒသ သုိ႔လည္း ျပန္ရေတာ့မည္ျဖစ္၍ တက္ႂကြလန္းဆန္းေနၾကသည္ဟု ဆိုရမည္။

မိမိတာဝန္က် သည့္ ရိကၡာရံုတြင္လည္း သင္တန္းဆင္းညစာစားပြဲအတြက္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ မိမိတုိ႔သင္တန္းေက်ာင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ရွမ္း ကခ်င္ ဗမာမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း တ႐ုတ္တြင္အေနၾကာျပီး တ႐ုတ္ထမင္းစားပြဲမ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါး ေနၾကသည္ျဖစ္သည့္အျပင္ ရိကၡာမွဴးတာဝန္ယူထားသူမ်ားမွာလည္း တ႐ုတ္ရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ၾက၍ ဟင္း ၈ မ်ဳိးခန္႔ပါသည့္ တ႐ုတ္ပုံစံညစာစားပြဲျပင္ဆင္ၾကရာ ရိကၡာရံုတခုလုံး ဝုန္းဒိုင္းၾကဲ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ သင္တန္းသားရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ သာမက မိမိဘက္မွေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ KIA အရာရွိမ်ားအတြက္ ညစာထမင္းဝိုင္းကလည္း သီးသန္႔ျပင္ေပးရမည္ျဖစ္ရာ ပုံမွန္ထက္ အလုပ္ပိုမ်ားသည္ဟု ဆိုရမည္။သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားဘဝမွ " ေတာ္လွန္ေသာ ထမင္းခ်က္" ျဖစ္လာေသာ မိမိလည္း မီးခိုးတလုံးလုံုး ၾကားတြင္ ေခြၽးတလုံးလုံးႏွင့္ လုံးပမ္းေနရေပေတာ့သည္။

သုိ႔ႏွင့္ သင္တန္းကာလတေလ်ာက္လုံး CPB က ထုတ္ေပးထားေသာဦးထုတ္အဝိုင္းအစား KIA ဦးထုပ္ကို ျပန္လည္ေဆာင္း ထားျပီးသကာလ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ဳိးစုံ သယ္ေဆာင္ထားသည့္ KIA သင္တန္းတပ္ဖြဲ႕အင္အား ၃၅၀ ေက်ာ္ မိမိတုိ႔ ေကာက္ ကြတ္သင္တန္းေက်ာင္းမွ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ မတ္လကုန္တြင္ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခ့ဲၾကသည္။ ၃ လလုံးလုံး လႈပ္ရွားသက္ဝင္ေနခ့ဲ ေသာ စခန္းႀကီးလည္း တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္သြားခ့ဲေပေတာ့သည္။

KIA ႏွင့္ CPB
တကယ္ေတာ့ KIA လည္း CPB ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခ့ဲသည္မွာ သူတုိ႔အတြင္းပိုင္းတြင္ ခက္ခဲေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္တခု ျဖစ္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ CPB အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ စဖြင့္ခ်ိန္တြင္ KIA တုိ႔ေျပာက္က်ားလႈပ္ရွားရာေဒသမ်ားသို႔ တိုးဝင္ လာခ့ဲသည္ျဖစ္ရာ KIA ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္အထိ CPB ႏွင့္ KIA တုိ႔ ၃ ႀကိမ္ခန္႔ ေဆြးေႏြး ခ့ဲၾကရသည္။ အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား မေအာင္ျမင္ခ့ဲ့ေပ။ ေခတၱသာ အပစ္ရပ္ၿပီး ျပန္လည္ျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။

၁၉၆၈ ခုႏွစ္ နိုဝင္ဘာလတြင္ CPB ၃၀၃ တပ္မွဴး ရဲေဘာ္လဖိုင္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္ KIA တပ္မဟာ ၄ မွဴး လေထာ္ေဇာ္ဒန္တုိ႔ မုန္းယား၌ ေတြ႕ဆံု၍ အပစ္ရပ္ရန္ သေဘာတူခ့ဲၾကေသာ္လည္း ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ ျပန္လည္ျဖစ္ပြါးခ့ဲ သည္။ တဖန္ ၁၉၇၁ နိုဝင္ဘာလတြင္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတပ္မွဴး ရဲေဘာ္လဖိုင္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္ KIO အထူးကိုယ္စားလည္ လမုန္တူးဂ်ဳိင္တုိ႔ေတြ႕ဆံုျပီး အပစ္ရပ္ရန္ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူခ့ဲၾကေသာ္လည္း ၁၉၇၂ တြင္ ျပန္လည္၍ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြါး ခ့ဲသည္။ ၁၉၇၆ ေမလခန္႔က မုန္းကိုးေဒသ ေကာင္းဒပ္တြင္ျပဳလုပ္ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္မွ အပစ္ရပ္ျပန္လည္သေဘာတူခ့ဲ သည္။ အျငင္းပြါးေနေသာ နယ္ေျမထိမ္းခ်ဳပ္ခြင့္မ်ားအား အျပန္အလွန္ညိႇႏႈိင္းမႈ ရယူနိုင္ခ့ဲသည္။

ဤသုိ႔ သေဘာတူညီခ်က္ရယူနိုင္ခ့ဲျခင္းသည္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ျဖစ္ပြါးခ့ဲေသာ KIA ေခါင္းေဆာင္မႈ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ထိုင္း ျမန္မာနယ္စပ္ ထန္ေငါ့စခန္းတြင္ KIO/KIA တည္ေထာင္သူႏွင့္ KIO ဥကၠဌ ျဖစ္သူ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း၊ ဒုဥကၠဌ လေထာ္ေဇာ္တူးႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴ းပုန္ေရႊေဇာ္ဆိုင္းတုိ႔အား KIA လက္ေအာက္အရာရွိ တဦးျဖစ္သူ မရန္ဆိုင္းတူက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခ့ဲသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးထြက္သည္။ အခ်ဳိ႕က မဆလအစိုးရက လူေမြး၍ လုပ္ၾကံခိုင္းသည္ဟုဆိုသည္။ အခ်ဳိ႕က ေအာက္လက္အရာရွိက ပုဂၢိဳလ္ေရးမေၾကနပ္မႈအရသတ္သည္ဟုလည္းဆိုၾကသည္။ အတည္ျပဳ၍ မရေပ။ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း၏ညီျဖစ္သူ KIA တပ္မဟာ ၄ မွဴး လေထာ္ေဇာ္ဒန္မွာလည္း ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္း ေရႊလီခ်ဳိင့္ဝွမ္းဂြင္ နန္႔ဟိုင္းေဒသ၍ CPB ႏွင့္ျဖစ္ပြါးေသာ တိုက္ပြဲတခုတြင္ က်ဆံုးခ့ဲသည္။ သုိ႔ႏွင့္ KIO/KIA ေခါင္းေဆာင္အေျပာင္း အလဲျဖစ္ေပၚခ့ဲသည္။ KIO ဥကၠဌအျဖစ္ မရန္ဘရန္ဆိုင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ လေညာ္ ေဇာင္းဟရာတုိ႔က တာဝန္ယူျပီး KIA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ မလိဇြပ္ေဇာ္မိုင္ႏွင့္ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ လမုန္တူးဂ်ဳိင္တုိ႔မွ တာဝန္ ယူခ့ဲသည္။

KIO ဥကၠဌ ျဖစ္လာေသာ မရန္ဘရန္ဆိုင္းသည္ နိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးကို တာဝန္ယူလာခ့ဲသူျဖစ္သည္။ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယသုိ႔လည္းေကာင္း ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္သုိ႔လည္းေကာင္း သြားေရာက္၍ နိုင္ငံတကာအကူအညီရရွိေအာင္ ၾကိဳး ပမ္းခ့ဲသူျဖစ္သည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ သြားေရာက္သည့္အခါ တ႐ုတ္တုိ႔က တိုက္ရိုက္မကူညီေသာ္လည္း မရန္ ဘရန္ဆိုင္းအား CPB ဒုဥကၠဌ ျဖစ္သူသခင္ဗသိန္းတင္ႏွင့္ ေဘက်င္း၌ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးနိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးခ့ဲသည္။

ထိုစဥ္က တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနေသာ CPB တုိ႔မွာ အေရွ့ေျမာက္စစ္ေဒသ ဖြင့္လွစ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနျပီျဖစ္ရာ KIA ႏွင့္ တပ္ေပါင္းစု ဖြဲ႕နိုင္ေရး ေဆြးေႏြးခ့ဲၾကသည္။ သုိ႔ႏွင့္ သခင္ဗသိန္းတင္ႏွင့္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းၾကား တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕နိုင္ေရးသေဘာတူခ့ဲၾကသည္။ ထိုသေဘာတူညီခ်က္အရ CPB မွ KIA အားလက္နက္ငယ္မ်ဳိးစုံ ၈၀၀ ခန္႔ကူညီေပးခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုစဥ္ KIA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတာဝန္ယူထားေသာ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းတုိ႔က ထိုသေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မခံခဲ့ေပ။ ကြန္ျမဴ နစ္မ်ားႏွင့္ေပါင္းရန္ ျငင္းဆန္ခ့ဲသည္။ သေဘာတူညီခ်က္ေရးထိုးခ့ဲသည္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းပင္ ေခတၲတာဝန္မွ ေဘးဖယ္ထား ခံရသည္ဟု ဆိုသည္။

တကယ္အားျဖင့္ဆိုလ်င္ KIA သည္ ကခ်င္အမ်ဳိးသားေရးအလံလႊင့္ထူထားသည္။ ဝန္ေပါင္သမတနိုင္ငံထူေထာင္ေရးေႂကြ း ေၾကာ္ဆဲျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ KIA သည္ ခရစ္ယန္ဘာသာယုံၾကည္္ကိုးကြယ္ေသာ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ားအေပၚ အေျချပဳ တည္ ေဆာက္ထားသျဖင့္ ဘာသာေရးကိုင္း႐ႈိင္းသည္။သုိ႔ျဖစ္၍ နိုင္ငံေရးအရ CPB ၏ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိုလည္းေကာင္း သေဘာမေတြ႕ၾက။ ထို႔ျပင္ ဘာသာမ့ဲမ်ားျဖစ္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားႏွင့္လည္း ေပါင္းလိုလွ သည္ မဟုတ္ေပ။ တခ်ိန္တည္းတြင္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွစျပီး CPB ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡျဖစ္ပြါးခ့ဲျပီး ယခင္ KIA လႈ ပ္ရွားခ့ဲ သည့္ မုန္းကိုး၊ ေဖါင္းဆိုင္၊ မုန္းေပၚ၊ မုန္းယားေဒသမ်ားမွာလည္း CPB ထိမ္းခ်ဳပ္မႈေအာက္သုိ႔ေရာက္သြားခ့ဲရာ ထိုျဖစ္ရပ္ မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေၾကလည္မႈရွိလွသည္ မဟုတ္ေပ။

သုိ႔ေသာ္ တဖက္တြင္လည္း KIA အဖို႔ စစ္ေရးအရ အၾကပ္အတည္းရွိသည္။ တဖက္က မဆလ အစိုးရႏွင့္တိုက္ေနရသက့ဲသုိ႔ CPB ႏွင့္ပါတိုက္ေနရေပရာ စစ္မ်က္ႏွာ ႏွစ္ဖက္ျဖစ္ေနသည္။ တဖန္ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ားကို ထိုင္းနယ္စပ္မွဝယ္ ယူ၍ ကခ်င္ျပည္နယ္အထိ သယ္ေဆာင္ရသည္ျဖစ္ရာ ခရီးကြာေဝးသည့္အျပင္ အႏၲရယ္မ်ားလွသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္အတြင္းမဆလ အစိုးရႏွင့္နားလည္မႈ ရယူျပီး CPB အားတိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ခ့ဲေသးသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွစ၍ အစိုးရႏွင့္ KIA ေခါင္းေဆာင္မ်ားေတြ႕ရန္ စီစဥ္ခ့ဲၾကေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလကုန္ပိုင္း၌ထိုင္းနယ္စပ္မွ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားသယ္ေဆာင္လာသည့္ KIA ရင္း ၈ တပ္ရင္းမွဴ းဗိုလ္ၾကီးမထုေနာ္ဦးစီး လူအင္အား ၃၀၀ ခန္႔ႏွင့္ လား/ျမင္း ေကာင္ေရ ၂၅၀ ခန္႔ပါေသာ စစ္ေၾကာင္းအား တန္႔ယန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း မဆလအစိုးရတပ္မွ ေျခလ်င္ ေရာ ေလေၾကာင္းပါအသုံးျပဳတိုက္ခိုက္ခ့ဲရာ KIA ႏွင့္ မဆလတုိ႔၏ ဆက္ဆံေရးျပတ္ေတာက္သြားခ့ဲေတာ့သည္။

သုိ႔ႏွင့္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ KIA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အေျပာင္းအလဲျဖစ္ျပီးေနာက္KIO ဥကၠဌအသစ္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းသည္ CPB ႏွင့္ေပါင္းရန္ဆံုးျဖတ္ခ့ဲျပီး KIA အား နိုင္ငံေရး စစ္ေရးအၾကပ္အတည္းမွ ဆြဲထုတ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရမည္။

သုိ႔ႏွင့္ KIA သည္ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ CPB ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ မရွိေတာ့သည့္ျပင္ CPB ထံမွ စစ္လက္နက္ပစၥည္း အကူ အညီ အေျမာက္အမ်ားရရွိခ့ဲသည္။ ေငြေၾကးလည္း တျပားတခ်ပ္မွမကုန္ ေဝးေဝးလံလံလည္း မသယ္ရဘဲ လက္နက္ငယ္မ်ား အျပင္ အကူပစ္လက္နက္ၾကီးမ်ားပါ ရရွိလာေတာ့သည္။

ထို႔ျပင္ CPB ၏စစ္ေရးအရ အၾကံျပဳမႈေအာက္တြင္ တပ္ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ားလည္း ေျပာင္းလဲလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မူလက KIA တပ္ဖြဲ႕စည္းပုံမွာ တပ္ရင္း၊ တပ္မဟာအထိ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ္လည္း တပ္မ်ားစုစည္းထားသည္မဟုတ္ဘဲ ကဖန္႔ခြဲ၍ ထားသည္။ မဆလအား ေျပာက္က်ားစနစ္ျဖင့္သာ တိုက္ခိုက္ခ့ဲသည္။ တခါတရံမွသာ တပ္စု၍ တိုက္ခိုက္နိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ KIOဗဟို၌လည္းေကာင္း၊ တတပ္လုံးအရလည္းေကာင္း၊ စုစည္းထားေသာ အဓိက တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ရင္းမ်ားမရွိေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ စစ္ေရးအရ ေခ်မႈန္းေရးတိုက္ပြဲမ်ား တိုက္ပြဲၾကီးမ်ား တိုက္ခိုက္ရန္မျဖစ္နိုင္ေခ်။ ထိုစဥ္က KIA တြင္ လက္နက္ခဲယမ္းရရွိမႈအခက္အခဲေၾကာင့္ တပ္မ်ားစုစည္းရန္လည္း မလြယ္ကူလွေပ။

၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွစ၍ CPB ထံမွ အကူအညီရရွိလာျပီးေနာက္ KIO ဗဟို၌ အဓိက တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ရင္းမ်ား စတင္ဖြဲ႕စည္း နိုင္လာခ့ဲသည္။ ေကာက္ကြတ္သင္တန္းေက်ာင္း ပထမပတ္ဆင္း သင္တန္းသားမ်ားႏွင့္ ရရွိသည့္လက္နက္မ်ားကို အေျချပဳ ၍ ရင္း ၂၅၁ ဟူသည့္ KIA ဗဟိုတပ္ကို စတင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲေတာ့သည္။ ၁၉၇၇ မွ ၁၉၈၀ ႏွစ္ဆန္းထိ ေကာက္ကြတ္သင္တန္း ေက်ာင္း ၄ ပတ္အျပီးတြင္ KIA ဗဟို၌ ရင္း ၂၅၁၊ ၂၅၂၊ ၂၅၃၊ ၂၅၄ ဟူသည့္အဓိက တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ရင္း ၄ ရင္း ထြက္ေပၚလာေပေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး

Comments