ေမာင္တူး ● သက္ရွိပန္းခ်ီ - အပိုင္း (၂၃)

ေမာင္တူး ● သက္ရွိပန္းခ်ီ - အပိုင္း (၂၃)
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၊ ၂၀၁၇

● ရဲေဘာ္ ေအာင္ေအာင္ရဲ့ တိတ္တဆိတ္စ်ာပန
ဝက္သားဟင္း၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္း၊ ငါးပိခ်က္၊ သခြားသီးစိတ္၊ ဥသွ်စ္ရြက္၊ ခရမ္းကြၽတ္သီး၊ ေပါက္ပန္းျဖဴပြင့္ျပဳတ္ တို႔စရာ ေတြနဲ႔ ထမင္းစားေနတယ္။ ဆန္က ေက်းလက္ထံုးစံ ရာေက်ာ္ဆန္မို႔ ၾကမ္းေပမဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး ခပ္ေျပာ့ေျပာ့။ ဒီလိုထမင္းမ်ိဳးဟင္း မ်ိဳးေတြက ကၽြန္ေတာ့္မိခင္ ဇာတိ ပဲခူးတိုင္း၊ ကဝျမိဳ႕နယ္ ေတာရြာေတြမွာ အလႈပြဲ၊ စ်ာပနပြဲေတြတိုင္း ေကၽြးေလ့ရွိျမဲ။ အခုလဲ အသက္ ၈၄ ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ၾကီးေဒၚကြယ္လြန္တာေၾကာင့္ အသုဘပြဲကို လာေရာက္ေနတာေပါ့။

''အရပ္ေကာင္းေတာ့၊ အေလာင္းလွ'' ဆိုသလို သား သမီး ေျမး ျမစ္  ေဆြမ်ိဳးေတြမ်ားတာ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနလာၾက တဲ့ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးေတြကလဲမ်ားတာေၾကာင့္ အခု နာေရး ပြဲကလဲ ရိုးရာ ဓေလ့ ထံုးစံအတိုင္း အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေနပါတယ္။

''သရဏဂံုတင္ တရားနာတာက သုသာန္မွာေကာ၊ အိမ္မွာေကာ လုပ္မယ္။ သံဃာေတြကိုေတာ့ အိမ္မွာ ဆြမ္းမကပ္ဘူး။ ေက်ာင္းမွာဘဲသြားကပ္မယ္။ ''

စ်ာပနပြဲ စီစဥ္သူ ကၽြန္ေတာ့္အကို တ၀မ္းကြဲက သူစီမံထားပံုကို ထမင္းစားရင္းက က်ေနာ့္္ကို ေျပာျပေနတာပါ။ ၾကီးေဒၚ ေဒၚညိဳ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ မွာ ဆံုးသြားပါတယ္။ ေသျပီလို႔ ၾကားၾကားျခငး္ က်ေနာ္က ခ်က္ျခင္းလာႏိုင္ေသးပါ။ ခြင့္ယူဖို႔ အတြက္ ၃ ရက္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ရေသးတယ္္္။ ျပီးမွ အလုပ္ကခြင့္ ၂ ရက္ယူျပီး ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးကေန ရထားတတန္၊ ကယ္ရီ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ တတန္နဲ႔ စ်ာပနက်င္းပတဲ့ ဒီရြာကို ေရာက္လာရသေပါ့။ စ်ာပန က်င္းပတာက ေအာက္တိုဘာ ၂၇ ရက္။ က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၊ ျမန္မာထံုးစံမွာ ေသသူကို ေန႔ခ်င္းသၿဂႋဳဟ္ရင္ သၿဂႋဳဟ္၊ ဒါမဟုတ္ ၃ ရက္၊ ၅ ရက္၊ ၇ ရက္ထားျပီး သၿဂႋဳဟ္ၾကရျမဲ။  အခုကေတာ့ ၅ ရက္ထားတာပါ။ ၂ ရက္၊ ၄ ရက္၊ ၆ ရက္ စသျဖင့္ စံု ကဏန္း မထားရတာက ထံုးစံပါ။ ေဒၚႀကီး ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ေဆြမ်ိဳးစံုတယ္။ ရြာရွိိိိိလူေတြလဲ တအိမ္တေယာက္လာၾကတယ္။ အေႂကြးအေမြး၊ အခ်က္အျပဳတ္၊ အျပင္အဆင္ေတြအပါအ၀င္ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အေလာင္းေျမက် ျမႇဳပ္ႏွံျပီးတဲ့အထိ အခက္အခဲမရွိ။ လူလာမ်ားတယ္။ စည္ကားတယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ထိုင္းဘုရင္ၾကီးရဲ့ စ်ာပနနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဆင္နဲ႔ ပုရြက္ဆိတ္ ပါ။ ေဒၚၾကီး စ်ာပနထက္ ၁ ရက္ေစာတဲ့ ေအာက္တိုဘာ ၂၆ ဟာ နတ္ရြာစံ ထိုင္းဘုရင္ႀကီး ဘူမိေဘာ ေနာက္ဆံုး စ်ာပနက်င္းတဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းျပည္သူလူထု သန္းနဲ႔ခ်ီပါ၀င္ ငိုေႂကြး ဆင္ႏြဲခဲ့ၾကတာပါ။

'' က်ေနာ့္ အလုပ္က ခြင့္ ၂ ရက္ပဲ ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနခ်င္ေသးေပမဲ့ ၇ ရက္လည္အထိ မေနႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။ ေနာက္္္္ အားလပ္ရင္ လာလည္ပါဦးမယ္။ ''

ေဆြမ်ိဳးေတြထံ ခြင့္ပန္ျပီး ရက္လည္အထိ မေနနိုင္ပဲ ေနာက္တေန႔မွာ ရန္ကုန္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္က ေနထိုင္ရာလမ္းထဲကို အေရာက္ ၅ အိမ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ အသုဘ ျဖစ္ေနျပန္ပါရဲ့။ ဆြဲၾကိဳးခ်ျပီး ေသသူ တဦးတည္း အထီးက်န္ေနထိုင္တဲ့ အသက္ ၆၀ ရွိ လူပ်ိဳၾကီး ရဲ့ စ်ာပနမို႔ ေရေ၀းသုသာန္ကို ဘတ္စ္ကားတစီးနဲ႔ လိုက္ပို႔ေတာ့ ကားေပၚမွာ လူ ၇ ေယာက္ျပည့္ေအာင္ ပါမသြားရွာပါ။ သူ႔ ေနာက္ဆံုး စ်ာပန ပရိသတ္ ၇ ေယာက္ ေတာင္မွမရွိပါလားလို႔ ရန္ကုန္ လမ္းေဘး ပလက္ေဖါင္းေပၚက ကြမ္းတံေတြးနီေတြ ေရွာင္တိမ္း လမ္းေလ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိရဲ့။

ABSDF ကုိ ျဖတ္သန္းျခင္း (၂)

ေသြးပလက္ေဖာင္း
စာသင္ေက်ာင္းတုိ႔
ေရႊ႕ေျပာင္း ၿမဳိင္ရပ္ႏွင္ေသာခါ။

သမိုင္းမီးလွ်ံ
မုန္တုိင္းထန္သည္
ဓား လွံ ေလး ျမား ပြားစည္း၏။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ

ေဒါင္းအိုးေ၀စာေစာင္
အတြဲ (၂) ၊ အမွတ္ (၃) ၊ ေအာက္တုိဘာ၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၂

တနဂၤေႏြ ေအာက္တိုဘာ ၂၉  အလုပ္အားတာမို႔ စာအုပ္စင္က ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္ေဟာင္းတအုပ္ ဖတ္ရင္း ABSDF ကို ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ကာလေတြကိုေတြးေနမိတယ္။ ပလက္ေဖါင္းေတြေပၚမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဆႏၵေတြျပခဲ့ၾက၊ စာသင္ခန္းေတြ အသံတိတ္ခဲ့ၾက၊ တကၠသိုလ္ေတြကိို ရန္ကုန္ကေန ျမိဳ႕စြန္ေတြဆီ ပို႔လိုက္ၾက။ က်ေနာ္တို႔လည္း ေတာထဲေရာက္ခဲ့ၾကျပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အခုလိုေန႔မ်ိဳးမွာ ABSDF တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။

ေတာတြင္း တိုက္ပြဲေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့စဥ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္မ်ားစြာအထဲက က်ဆံုးသူ ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ကို သတိရေနမိတယ္။

''ေမာ္လျမိဳင္မွာ က်ေနာ္ေနခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးကုိ ေကာင္းေကာင္း မသိခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ မဆလ ေခတ္ၾကီးက ကေမာက္ကမနဲ႔ တခုခုမွားေနတာကိုေတာ့ သတိထားမိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၈၈၈၈ အျပီး အာဏာလည္း သိမ္းေရာ က်ေနာ္ ေတာခိုလာတာပါဘဲ။ ''

ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ ေျပာခဲ့တာကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနတယ္။ ကရင္- မြန္ျပည္နယ္ စပ္ၾကား စစ္ေျမျပင္ တခုမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းကေန နယ္ေျမ ကင္းေထာက္တာ၀န္နဲ႔ က်ေနာ္၊ ေနာက္ရဲေဘာ္တဦးနဲ႔ ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ တို႔ ၃ ေယာက္ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။ ရန္သူကလည္း က်ေနာ္တို႔လို ကင္းေထာက္အဖြဲ႔ ထင္ပါရဲ့။ ရုတ္တရက္ေတြ႔ၾကေတာ့ သူပစ္ကိုယ္ပစ္၊ သူ႔မွန္္္ ကိုယ့္မွန္ ျဖစ္ျပီး ဆုတ္ေျပးေျပးၾကတယ္။ ရဲ့ေဘာ္ေအာင္ေအာင္ကို က်ည္သင့္ျပီး က်ဆံုးေတာ့ သူ႔အေလာင္းကို က်င္းတူးျပီး ေျမျမွဳပ္ၾကရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ကို သရဏဂံုမတင္ခဲ့ရပါဘူး။ ေတာနက္ထဲမွာေရာက္ေနတုန္း သၿဂႋဳဟ္ရတာကိုး။ ေက်ာင္းသားတပ္ စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ကလည္း အဆက္အသြယ္မရ၊ ရန္သူစစ္တပ္ေတြကလဲ ေျခရႈပ္ေနေတာ့ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ စစ္ေျမျပင္ေလ။ ေနာက္ဆံုးမွာ စတိသေဘာ အမိန္႔စာျပန္ခဲ့ပါတယ္။

''ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္။ မင္းဟာ ေက်ာင္းသားအေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ၾကီးျမတ္စြာ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တယ္။ အခု မင္းဟာ ဂုဏ္ေရာင္ ေျပာင္တဲ့ အာဇာနည္အျဖစ္က်ဆံုးခဲ့ျပီ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းဟာ ABSDF  ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ လံုး၀ (လံုးဝ) မသက္ဆိုင္ေတာ့ေၾကာင္း အမိန္႔ထုတ္ျပန္လိုက္တယ္။ ''

အမိန္႔စာရြက္ကို ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ တင္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားခြပ္ေဒါင္းအလံ မပါလာတာမို႔ ေဒါင္းအိုးေဝစာေစာင္ပါ ခြပ္ေဒါင္းအလံပံုတခုကို ျဖတ္ထုတ္ျပီး တင္လိုက္တယ္။ ေျမဖို႔တယ္။ ေနာက္ ေတာေကာင္ေတြက သူ႔အေလာင္းကို ေဖၚမစားႏိုင္ေအာင္ ေျမႀကီးကိုနင္းဖိျပီး အေပၚက ေက်ာက္တံုးေတြထပ္တင္ ဖိႏိုင္သေလာက္ ဖိထားေပးလိုက္ျပီ။ ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ စ်ာပနမွာ က်ေနာ္ရယ္ ေနာက္ရဲေဘာ္တဦးရယ္ စုစုေပါင္း ၂ ဦးသာ ရွိခဲ့တာပါ။

ျပည္သူလူထု သန္းေပါင္းမ်ားစြာ တက္ေရာက္တဲ့ ထိုင္းဘုရင္ႀကီးရဲ့ ကမၻာေက်ာ္ စ်ာပနနဲ႔ က်ေနာ့္ ေဒၚႀကီးရဲ့ ေက်းရြာသဘာ၀ လူ ရာဂဏန္းေလာက္ လိုက္ပ္ို႔တဲ့ စ်ာပန မႏႈိင္းယွဥ္သာသလို။

လူရာခ်ီပါေသာ ေက်းလက္က လယ္သူမၾကီး စ်ာပနနဲ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ က်ေနာ့္အိမ္ရွိရာ လမ္းက အထီးက်န္ လူပ်ဳိႀကီးရဲ့ လိုက္ပို႔သူ ၇ ေယာက္မျပည့္တဲ့ စ်ာပန မႏိႈင္းယွဥ္သာသလို။

ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ရဲ့ စ်ာပနကိုေတာ့ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ၂ ေယာက္ထဲအင္အားနဲ႔ ျမွဳပ္ႏွံခဲ့ရတာပါ။ ။

(ႏို၀ဘၤာ ၁ ရက္ ၂၀၁၇ က်ေရာက္တဲ့ ၂၉ ႏွစ္ေျမာက္ ABSDF ဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္ျခင္း အမွတ္တရ က်ဆံုးသြားသူမ်ားႏွင့္ အလံမလွဲ တိုက္ပြဲ၀င္ဆဲ ရဲေဘာ္မ်ား အားလံုးကို ဦးညႊတ္လွ်က္)

ေမာင္တူး