ေရႊဒါးေမာင္ေလးရည္ ● ကံ့ေကာ္ပြင့္ရာ ... စိန္ပန္းျပာျပာ အဓိပတိလမ္းမွာ မုိးေတြရြာ
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၇
"လြမ္းပင္ရိပ္ေဝေဝသီ .. ေဆာင္းအိပ္မက္ဧကရီ ... ေဒဝီအလွရဲ႕သီတာကုန္ဆုံး ...ဒီပါသုဥ္းေစ ဘုန္းမေမ့ႏုိင္ဘူး ... ဘုန္းမ ေမ့ႏုိင္ဘူး ... ပုိင္မလုိ မဆုိင္သကုိ ... ကုိယ္႐ုံတိမ္ျပာႏုနဲ႔ ရွိန္ဝါလုကာ ... ၾကယ္မင္းသခင္သုိ႔ .. လနတ္ေဆြရွင္ ေႂကြဆင္း ေျမနင္းခသလုိ ... ရႊန္းျမသာလြင္ ... ဖူးေတြ႕ပါရ ... ေျမာက္ကႏၱာရႏွင္းေျမႏုိင္ငံ ... ေခါက္ျပန္ျပာစ ညင္းေလသြဲဆဲအခါ ... "
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္၊ ႏွလုံးသးသံစဥ္လႈိက္ခုန္ခါစဆီက ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္၏ "ညီမေလးရယ္ စုိးရိမ္မိတယ္" ဝတၳဳမွ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းစာသားအခ်ဳိ႕ပါေပ။ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္က "ေဆာင္းအိပ္မက္ ဧကရီ" ...
အထူးသျဖင့္ ကံ့ေကာ္ေတြပြင့္ၿပီး ပိေတာက္ေတြထိန္ၿပီဆုိရင္ ... ေမရီဆုိတာ ဒီေျမမွာရွိေလရဲ႕လုိ႔ေတာင္ သိေလမယ္မဟုတ္တဲ့ သူကုိ ေမရီသတိရေနမိတတ္တယ္။ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြနဲ႔အတူ ႏြမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ကံ့ေကာ္ပန္းေတြ၊ ပိေတာက္ပြင့္ခက္ေတြဟာ ေမရီလက္ထဲမွာက်န္ခဲ့တာကုိ မမကေျပာတယ္။ ကံ့ေကာ္ေတြပြင့္ၿပီး ပိေတာက္ေတြပြင့္ၿပီဆုိရင္ သူက ပန္းစည္း တစည္း တစည္း မမဆီလာေပးေလ့ရွိသတဲ့။ ဒီပန္းေတြျမင္ျပန္ေတာ့ "သစၥာတင့္လန္း သဲဦးပန္းကုိ မႏြမ္းေစရ၊ ပန္ခဲ့ပါရွင္၊ ေသာ္တာ့ အျပင္ ၾကယ္မျမင္သုိ႔" ဆုိတဲ့ သူ႔ဘုရားတုိင္ရတုေလးဟာ ေမရီ႕နားမွာ အစဥ္ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္" ဟုဆုိကာ ညီမေလးရယ္ စုိးရိမ္မိတယ္မွ အဓိကဇာတ္လုိက္ျဖစ္သူ ေမရီ၏ အသည္းနင့္နင့္ ဖြင့္ဟသံစဥ္မ်ားပါေပ။
သည္သုိ႔ သည္ႏွယ္ သီခ်င္းသံစဥ္မ်ား၊ စကားလုံးအဆင္တန္ဆာမ်ားျဖင့္ ေမာနင့္လႈိက္ႏြမ္းဖြယ္ ခ်စ္သူပ်ဳိ လုံမပ်ဳိတဦး၏ ပုံရိပ္မ်ားက စာဖတ္သူအေပါင္းအား ညႇဳိ႕င္ဖမ္းစားမႈျဖင့္ ....။
......
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏုသစ္စကပင္ တကၠသုိလ္သ႐ုပ္ေဖာ္ဝတၳဳမ်ားက ဖမ္းစားမႈျပဳခဲ့ေပသည္။ သည္ဝတၳဳမာ်း၏ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘဝမ်ားအေပၚ အားက်သက္ဝင္ခဲ့ၾကရေပသည္။ ညီမေလးရယ္ စုိးရိမ္မိတယ္ ကံ့ေကာ္ေတာမွဇာတ္လမ္းမ်ား၊ မပန္ပါနဲ႔ ေႂကြခ်င္တယ္၊ အခ်စ္႐ူးေလးရဲ႕ အခ်စ္ဦး၊ ေငြစပယ္ရဲ႕လမင္း၊ ငယ္ဘဝ၊ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားတဦး၊ ၿပိဳမွာေလလားမုိးရဲ႕၊ သုိ႔တုိင္ တကၠသုိလ္အဝန္းအဝုိင္းအေပၚ တိမ္းညြတ္စိတ္မ်ားႏွင့္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္း သား ေက်ာင္းသူတုိ႔၏ဘဝမ်ားအေပၚ အာ႐ုံညႊတ္ႏူးခဲ့ၾကရေပသည္။ အားက်စိတ္တုိ႔ႏွင့္အတူ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတဦးတေယာက္အျဖစ္ ကုိယ္တုိင္ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္လုိစိတ္မ်ား ခုိေအာင္ခဲ့ၾကရသည္။
တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားတဦးကဲ့သုိ႔ သီခ်င္းမ်ဳိးကုိ မၾကာခဏ နားဆင္ခံစားရေလတုိင္း အင္းလ်ားကန္အပါးဆီက ျမင္ ကြင္းမ်ားကုိ အေတြးလႈိင္းျဖင့္ တသိမ့္သိမ့္ျမင္ေယာင္မိရျပန္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တကၠသုိလ္အဝန္းအဝုိင္းတုိ႔၏ ဆက္ႏြယ္ မႈက မစိမ္းေသာေျမဟုပင္ ဆုိႏုိင္ေလာက္ပါေပသည္။ အေျခခံပညာသင္ယူၿပီးေျမာက္ျခင္းမရွိမီကပင္ တကၠသုိလ္နယ္ေျမ အတြင္းသုိ႔ မၾကာခဏ ဝင္ေရာက္ကူးခတ္ခြင့္ရခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။ ေက်ာင္းၿပီးစ ကြၽန္ေတာ့္ေနာင္ေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ သူတုိ႔၏ ေနာက္ဘက္နားဆီက ကြၽန္ေတာ္က လုိက္ပါေရြ႕လ်ားေနက်မုိ႔ပါေလ။
ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ ... စိန္ပန္းေတြလည္း ေျမမွာ က်ဲျပန္႔ေန .... ကံ့ေကာ္ပန္းေတြနဲ႔အတူး ... သူနဲ႔ေတြ႕ရာနယ္ေျမ ... တကၠသုိလ္ သုိ႔မဟုတ္ ျမကြၽန္းသာ အင္းလ်ားသည္နယ္ေျမ ... ခ်ိန္ညေနခ်မ္းေနျခည္ဖ်န္းရင္ေလ ... ေျမနီလမ္းကေလးမွာ ... (အပန္း ေျဖ) ၂ ... ခ်စ္စရာအလွအပစကားမ်ား ... ေျပာၾကာကာေပ ... ခ်စ္ေသာမိမိငယ္ေရ ... အင္းလ်ားကန္က ကုိယ္တုိ႔ ကုိယ္တုိ႔ .... ေမတၱာေျမ ....။
......
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အမိတကၠသုိလ္ ရင္လႊာထဲ ခုိဝင္ရသည့္ကာလမွာ ေရႊရတုသဘင္ပြဲဆင္ႏႊဲသည့္ ၁၉၇၀ ၏ မုိးစက္ပြင့္တုိ႔ ၾကဲ ပက္သည့္ ဝႆႏၱရက္စြဲမ်ားတြင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္ေတာ္၊ အမေတာ္မ်ားက ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ားသုိ႔ ႀကိဳ ဆုိေပြ႕ဖက္မႈမ်ားျဖင့္ ေမာင္မယ္သစ္လႊင္ႀကိဳဆုိပြဲကုိ က်င္းပေပးခဲ့ၾကသည္။ သည္စဥ္က ေရႊျပည္စုိးသီခ်င္းျဖင့္ အမေတာ္ တဦး၏ တင္ဆ္ကျပမႈက ၿငိမ့္ေညာင္းသြယ္ႏႊဲ႕လွသည္။ "ျမကြၽန္းညဳိညိ တကၠသုိလ္" သီခ်င္း သံၿပိဳင္သီေႂကြးမႈမ်ား ျဖင့္ ယေန႔ ထက္တုိင္ မေမ့ဖြယ္၊ မေပ်ာက္ဖြယ္ သတိတရရွိေနဆဲ။
ျမကြၽန္းညဳိညဳိ ... ကြန္းခုိရာ တကၠသုိလ္မွာၾကံဳ ... စာေပဂီတနဲ႔သာ ... အႏုပညာအစစမွာလည္းစုံ ... ေတးပည့္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္း ... စုေပါင္းပါလု႔ိသီေႂကြးပုံ ... ေတးအလကၤာ ... ဘဝင္မွာေအာ ... ၿငိမ္းခ်မ္းၾကေစကုန္ ....
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာက္ဆူးခ်ကမ္းကပ္ၿပီး ဒီဇင္ဘာပန္းပြင့္မ်ားနဲ႔အၿပိဳင္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၏ ေရႊရတုပြဲေတာ္ကာလႏွင့္ တုိး တုိက္ၾကံဳဆုခဲ့ၾကရသည္။ ေဆာင္းဦးရက္မ်ားပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မင့္ မုိးနတ္မင္းႀကီးကုိယ္တုိင္ပင္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ ေရႊရတုသဘသင္ပြဲ၌ ပါဝင္အားျဖင့္လာခဲ့ေပရာ ... မုိးစက္ပြင့္ႏွင့္ ေဆာင္းႏွင္းမႈန္လြတုိ႔၏ ေပြ႔ဖက္မႈရသက ေမာခုိက္ ခုိက္မွ် ခ်မ္းမႈ ေအးမႈအေပါင္းတုိ႔ျဖင့္ သရဖူေဆာင္းခဲ့သည္ဆုိရမေလာက္ပါေပ။
အားျဖည့္သူ ပရိသတ္အေပါင္းျဖင့္ တကၠသုိလ္နယ္ေျမတဝန္း ၾကက္ပ်ံမက် ၿခိမ့္သဲစည္ပင္လြန္းလွသည္။ မုိးေအးေအးႏွင့္ ေဆာင္းခ်မ္းျမျမဒဏ္ကုိ မမႈႏုိင္အားေလာက္ေအာင္ပင္။ ကာလာစုံ၊ ဆုိဒ္စုံ၊ ပ်ဳိအုိက်ားမရြယ္စုံတုိ႔ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပ်ာ္ဝင္ေန ပုံမ်ားက အားရဖြယ္ေကာင္းလြန္းေနေပသည္ အဓိပဓိလမ္းမေလးတေလွ်ာက္၊ ဘာသာရပ္အသင္းမ်ား၏ ရံပုံေငြ စားေသာက္ ဆုိင္မ်ားျဖင့္လည္း အၿပိဳင္အဆုိင္ေနရာယူထားမႈတုိ႔ျဖင့္ ၿမိဳင္ဆုိင္စည္ကားလွေပသည္။ တကၠသုိ္လ္နယ္ေျမအတြင္း ဇာတ္စင္ ႀကီးမ်ားျဖင့္ ခမ္းနားထယ္ဝါစြာ တင္ဆက္ကျပခဲ့ၾကသည္မုိ႔ ေရႊပြဲလာပရိသတ္တုိ႔အဖုိ႔ ကုိယ္အာ႐ုံက်ရာ ဇာတ္စင္မ်ားဆီ စိတ္ႀကိဳက္အားေပးႏုိင္ၾကသည္မုိ႔ ဟုိမွ သည္ဆီကူးယွက္ပ်ံသန္းၾက၊ စားေသာက္ဆုိင္တန္းမ်ားဘက္ ေရြ႕လ်ားကမ္းကပ္ၾက ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ပြဲေတာ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရေပသည္။
အမိရင္ခြင္သုိ႔ ခုိဝင္နားေနခုိက္ ကုိယ္ညႊတ္ေပ်ာင္းရာ၊ ဝါသနာေစ့ေဆာ္ရာ၊ ဘာသာရပ္အလုိက္ ေက်ာင္းပညာရပ္မ်ားကုိ စုပ္ယူႀကိဳးပမ္းၾကသကဲ့သုိ႔ ကုိယ္သန္ရာ အႏုပညာ၊ အားကစား စသျဖင့္လည္း ပါဝင္ပုံေဖာ္ႏုိင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ ၾကည္စင္လန္းျမခဲ့ၾက ၾကေပသည္။ တကၠသုိလ္အႏုပညာအသင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္၍ စႏၵရားအတီးသင္တန္း၊ တေယာအတီးသင္တန္း၊ ဝါးပတၱလားမွ သည္ အကသင္တန္း၌ ပါဝင္ေလ့က်င့္သူတုိ႔ျဖင့္လည္း စုံလွေပသည္။ တကၠသုိလ္ အပန္းေျဖရိပ္သာဝန္းက်င္သုိ႔ ျဖတ္သန္းရ တုိင္း ဂီတေတးသံတုိ႔ျဖင့္ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ရသည္မွာ အမိတကၠသုိလ္မွ ျဖည့္စြမ္းေပးသည့္ လက္ေဆာင္မြန္တခု ျဖစ္ခဲ့ရေပ သည္။
စာေပေအးရိပ္၌ ဝင္ေရာက္ေမြ႕ေလ်ာ္လုိပါကလည္း ႏွစ္စဥ္ထုတ္ေဝလွ်က္ရွိသည့္ အမိတကၠသုိလ္၏ ႏွစ္လည္ မဂၢဇင္းမွသည္ ဘာသာရပ္အလုိက္ထုတ္ေဝသည့္ ဂ်ာနယ္မဂၢဇင္းမ်ား၏စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ ျဖတ္သန္းေလ့က်င့္ႏုိင္ေပသည္။ လက္သင္ကေလာင္မ်ားအဖုိ႔ ဝိဇၨာခမ္းမေနာက္ဘက္နားဆီက ပန္းခ်ီခမ္းမမွ စတင္ေပသည္။ နံရံကပ္စာေစာင္ကေလးမ်ား၌ လည္း ကေလာင္ေသြးခြင့္ရရွိႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လည္း ထုိပ်ဳိးခင္းကေလးထဲဝင္ေရာက္၍ ကူးခတ္ပ်ံသန္းခံသည္မ်ား ကုိ ယခုထက္တုိင္ပင္ မွတ္ဉာဏ္ chip ေလးထဲ သုိမီးထားဆဲပါေလ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ေရွ႕ေနာက္အစဥ္ပါဝင္ပ်ံသန္းခဲ့ၾကသည့္ ကေလာင္မ်ားထဲမွာ အညာတမာ၊ ျမင့္စုိးလႈိင္၊ ျမတ္သစ္၊ တင္ ေဆြမုိး၊ ေအာင္စုိးဦး၊ ေမာင္ယဥ္မွဴး၊ သံလ်င္ေမာင္ဝင္းဝါ၊ ေစာမဥၨဴ၊ ခုိင္ေက်ာ္ေထြး၊ ေမာင္ညဳိလႈိဏ္၊ ေမာင္စိမ္းခုိင္၊ တကၠ သုိလ္ေက်ာ္ဝင္းေမာင္၊ ကုိေရႊသိမ္းမင္း၊ ေမာင္နံ႔သာ၊ ေမာင္ႏြယ္ေသြး၊ မင္းခုိင္ဦး၊ လင္းေရာင္တင္ စသျဖင့္ စာေပပန္း ခင္း၌ ရန႔ံတုိ႔သင္းပ်ံ႕လန္းရႊင္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပသည္။ မိခင္ရင္လႊာထဲ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဝင္ေရာက္ခုိးနားစဥ္ကာလဆီက အပန္းေျဖရိပ္သာ ထဲ ခင္းျဖန္႔ျပသတတ္သည့္ ကံေကာ္ရြာသား ပန္းခ်ီဆရာမ်ား၏ ပန္းခ်ီျပပြဲမ်ားကလည္း အမွတ္ရစရာမ်ားပင္။ ေအာင္ေက်ာ္ မုိး၊ စံမင္း၊ အင္ဒ႐ူးတုိ႔၏ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားကုိ အစဥ္တစုိက္ တင္သြင္းျပသခဲ့သည္မ်ားလည္း စိတ္အစဥ္၌ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိေနဆဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေဘာ္ဒါႀကီး ကုိႏြယ္ေသြး၏လက္ရာမြန္မ်ားကုိေတာ့ ျမန္မာစာအသင္းမွ ထုတ္ေဝသည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ နံရံကပ္စာေစာင္တုိင္း၌ မလြတ္တမ္း ေတာင္ပံဝင့္လႈပ္ရွားခဲ့ပုံမ်ားကလည္း မေမ့ႏုိင္စရာပါ။
"ေစတီငယ္တန္ေဆာင္း ... ရိပ္သာျမတ္ေက်ာင္း ... (ေခါင္းေလာင္းသံေတြေဝေဝလြင္ ... အမွ်ေပးလု႔သာဓုေခၚခ်င္ ... )၂ ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိသြန္သင္ ... ပဲ့ျပင္ဆုံးမဗုဒၶျမတ္ရွင္ ... ေရာင္ခ်ီလႊမ္းတဲ့စခန္းသည္ သည္ေျမျပင္ ... ျမတ္ေလးၾကည္ညဳိ ႐ုိေသလ်က္အစဥ္ ... ခ်စ္စြာေသာ အုိ ... မိခင္ ...."
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အလွည့္ တဖန္ေရာက္ရွိလာခုိက္ ... အမိရင္ခြင္သုိ႔ ေနာက္ထပ္ခုိဝင္လာၾကသည့္ ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ားအား ကမ္းလင့္ႀကိဳဆုိျခင္း ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ သည္ပြဲ၌ ဆရာဦးေအာင္သင္းေရးသားစပ္ဆုိသည့္ "ခ်စ္စြာေသာအုိမိခင္" အမည္ရ ေတးသစ္တပုဒ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမတစုသံၿပိဳင္ေႂကြးဟစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သည္စဥ္က တီးဝုိင္း၏ပဲ့ကုိင္ရွင္မွာ ဂီတမွဴး စႏၵရားတင္ဝင္းလႈိင္။ သူက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေရွ႕နားဆီမွ ေနာင္ေတာ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းတဦးပါ။ ေနာင္ေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ရင့္က်ဴးခဲ့သည့္ "ခ်စ္စြာေသာ အုိမိခင္" သီခ်င္းမွာ ေလလႈိင္းသံအဖြဲ႕၏ ျမန္မာ့အသံဓာတ္ျပားရေတးသီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ ေပသည္။
ျပန္ေျပာင္းတမ္းတရမည္ဆုိလွ်င္ လြမ္းျမစရာေတြက မ်ားလွေပသည္။ အပန္းေျဖရိပ္သာထဲက "ပန္းဝတီ" ဆုိင္ကေလးက ေရွ႕နားမွာပါေနတတ္သလုိ၊ သည္ဆုိင္ကေလးေပၚက ဆရာေမာင္ပန္းေမႊး၏ ေနလုိ လလုိ၊ တခုေသာပန္းဥယ်ဥ္ ဆုိသည့္ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးမ်ား၊ ကုိေရႊသိမ္းမင္း၊ ေမာင္ပန္းေမႊးတုိ႔၏ ကဗ်ာကေလးမ်ားႏွင့္ ပို႔စကဒ္ လွတပတေလးမ်ား၊ ေဘာ္ဒါႀကီး ကုိႏြယ္ေသြး လက္ရာမြန္ပုိ႔စကဒ္ကေလးမ်ားသည္လည္း ကြၽန္ေတာ္၏ အလြမ္းစာရင္းထဲ ေရွ႕ဆုံးနားက စာရင္းတုိ႔ရမည္ပင္။
ငယ္ႏုသစ္ကာလမ်ားဆီက ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္တုိ႔၊ ဆရာသိ္နးထြန္းတုိ႔၏ တကၠသုိလ္ေနာက္ခံ ဝတၳဳမ်ားျဖင့္ လုိက္ပါ ရင္ခုန္ခဲ့ရသလုိပင္ သည္ကေန႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နားစည္ေမွးပါးမွသည္ ႏွလုံးသားသုိ႔တုိင္ ခဏမၾကာလာေရာက္၍ ထုိးခတ္ထိရွိ ေစသည့္ "တကၠသုိလ္ေက်ာင္းက ေငြလမင္း" တုိ႔၊ "အဓိပတိလမ္းမွာ မုိးေတြရြာ ... ဆရာဦးျမသိန္း၏ "အမ်က္အမုန္းရွသမွ်တမင္အေဝးေသြခြာ ... တသက္လုံးတသသ ...ရင္အေဆြးမေျပစရာ ... ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ ကံ့ေကာ္ပြင့္ေလး ... ဘယ္ဆီ ဘယ္မွာ ..." ဆုိတဲ့ ျမသီလာသုိ႔ အလြမ္းေျပ ေတးခ်င္းမ်ဳိး၊ ပန္းခ်ီကဗ်ာထက္လွတဲ့ သီလာတကၠရဲ႕ ကြၽန္းညဳိျမဝယ္ ... မုိးေျမ နိမ့္ေယာင္ မာလာေဆာင္သုိ႔ ... ျမဴႏွင္းတုိ႔ေဝတဲ့ ေဆာင္းခ်မ္းျမေဟမာန္ဝယ္ .. တကၠသုိလ္မွာ ေဝတဲ့ႏွင္းရယ္" သီခ်င္းမ်ဳိးေတြ "လာလုငယ္ လာလုေငး ပန္းၾကာေရးေဝး .. .မွန္းကာသူေတြး ... ၾကင္ၾကင္နာနာ ၾကည္သာေဖးေဖး .. ေထြးေထြးႏုႏု ယုယခ်င္ေသး ... ခ်စ္သူႏွင္းေရ .. ရီရႊင္ျပံဳးျပံဳး ... လွတင့္ဆုံးကုိ .. ရာသက္လုံး ... ဘယ္မမုန္းေပ .. .ပန္းေတြခင္းကာေစာင့္ႀကိဳေန ... ခ်စ္သက္စုႏွင္းေရ.." ဆုိေသာ သံစဥ္ႏုလြမ်ားျဖင့္ ရင္ေမာႏြမ္းလ် ခ်စ္သူေပ်ာက္ရွေတးခ်င္း ေလးမ်ားက အတိတ္ဆုိသည့္ စမ္းေခ်ာင္းတခုဆီ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ဘဝမ်ားဆီသုိ႔ လည္ျပန္သယ္ေဆာင္ ေခၚင္ႏုိင္စြမ္းခဲ့ၾကေပ သည္။
"တကၠသီလာ ... ျမကြၽန္းသာရင္ခြင္ထက္ဆီမွ ... စိန္းပန္းျပာကေလးေတြလုိပင္ ... ခင္မင္သမုဒယ မယုယႏုိင္ဘဲ ... ခြဲခြာ သြားရသူေရ ... အသက္နဲ႔ကုိယ္လွ်င္ ... ခင္႐ုံသာခင္ ... မၾကင္ရတဲ့ ဘဝတခုနဲ႔သာပင္ .... အခုေတာ့ အေဝးမွာေန ေပ်ာ္ရာ မွာလည္း မေနရ ... ေတာ္ရာမွာပဲေနရရွာသူေရ ... "
ေတးသံရွင္ ကုိတင္လႈိင္ သီက်ဴးခဲ့ဖူးသည့္အတုိင္းပင္ ေပ်ာ္ရာမွာမေဖြသာပဲ၊ ေတာ္ရာအရပ္ေဒသမွာ ရွင္သန္ရင္း၊ တခါတုန္း ဆီက ကံ့ေကာ္ရြာ အင္းလ်ားေရဆိပ္နဲ႔ စိန္းပန္းျပာျပာ ေမြ႕ရာခင္းတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ အလြမ္းေျပ တခါတေခါက္ပင္ ေျခခ်ခြင့္ မသင့္ခဲ့တာ ကာလေတာင္တာၾကာခဲ့ပါေရာ့လား ...။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္အႀကိဳ ....
ေရႊဒါးေမာင္ေလးရည္
Comments