မိုက္ခဲစိန္ - ေအးၿငိမ္း၏ 'စိတ္ပ်က္စရာ ျမန္မာစာေရးပံု၊ ဘာသာျပန္ပံုႏွင့္ ကြန္ျပဴတာ စာ႐ိုက္ပံုမ်ား' ပို႔စ္ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ ရွာပုံေတာ္

မိုက္ခဲစိန္ - ေအးၿငိမ္း၏ 'စိတ္ပ်က္စရာ ျမန္မာစာေရးပံု၊ ဘာသာျပန္ပံုႏွင့္ ကြန္ျပဴတာ စာ႐ိုက္ပံုမ်ား' ပို႔စ္ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ ရွာပုံေတာ္
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၄၊ ၂၀၁၈

မိုက္ခဲစိန္လည္း စာေရးေနရင္းကေန ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ရျပန္ပါတယ္။ သာဂိက ဥာဏ္တိမ္လွတဲ့ ေဖ့စ္ဘြတ္လူျပိန္းပရိသတ္ၾကီးကို အဆင့္ျမွင့္တင္ေရး လုပ္ၾကဖို႔ စာေရးေနခ်ိန္မွာ ေအးျငိမ္း(ေလးမ်က္ႏွာ)ကလည္း ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚကေန ပို႔စ္တခု တင္ပါတယ္။ ျမန္မာစာေရးပုံ ဘာသာျပန္ပုံႏွင့္ စာရိုက္ပုံမ်ား စိတ္ပ်က္စရာအေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးမခကလည္း ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စာေရးသူေတြက ဘာလုပ္လုပ္ တာ၀န္ယူမႈွရွိရန္ေရးထားတာပါ။ ဖတ္ေနတုန္း ရွိေသးတယ္ အဲသည္ပို႔စ္က အြန္လိုင္းကေန ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ မိုးမခမွာလည္း မရွိေတာ့၊ ေအးျငိမ္းစာမ်က္ႏွာမွာလည္း မေတြ႔ရေတာ့ပါ။ ဒါဟာ ပုိ႔စ္တခု ေပ်ာက္ဆုံးမႈပါ။ ဒါနဲ႔ မိုက္ခဲစိန္လည္း ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ရပါတယ္။ ခန္႔မွန္းၾကည့္ရတာကေတာ့ တခုခုေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပို႔စ္ကို တစုံတဦးက ဖယ္ရွားလိုက္ပုံရပါတယ္။ ေျခရာလည္း ေပ်ာက္ ေရလည္း ေနာက္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။

ျမန္မာျပည္မွာ စာေပစိစစ္ေရးမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ စာေပဆင္ဆာျဖတ္သူမ်ားဟာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထမ်ား ဖြဲ႔ထားျပီးေတာ့ သူတို႔မႏွစ္သက္ မလိုလားတာေတြကို မည္သို႔လုပ္လိုက္သည္မသိ ဖ်က္ပစ္ေနၾကသလား။ စာေရးသူေတြကို ဖိအားေတြ ေပးေနၾကသလား။ မခံႏိုင္ေအာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ထားၾကသလား မသိပါဘူး။ မေက်နပ္ၾကရင္လည္း ကြန္မင့္ေတြနဲ႔ troll (ေနာက္ေယာက္ခံလိုက္) လုပ္ျပီး ေႏွာက္ယွက္ေနၾကသလား မသိပါဘူး။ မသိပါဘူးလို႔ေရးတဲ့အတြက္ သိတဲ့အေၾကာင္းမဟုတ္လို႔ သည္ ရွာပုံေတာ္ပုိ႔စ္ကိုေတာ့ လာဖ်က္လို႔ ရမယ္ မထင္ပါ။ သိတဲ့အေၾကာင္းေရးတာမွ မဟုတ္တာကိုး။ မသိတဲ့အေၾကာင္းေရးတာပါ။

ဆရာေအးျငိမ္းေရးထားတာကို မွတ္မိသေလာက္ ျပန္လည္ မိမိဘာသာ ျပန္ေဖာ္ျပရသည္ ရွိေသာ္ (ဒါဆိုရင္ ကိုေအးျငိမ္းနဲ႔မဆိုင္၊ မိမိနဲ႔သာ ဆိုင္ပါသည္)။

ျမန္မာစာ အေရးအသား၊ ဘာသာျပန္ျခင္း၊ ကြန္ျပဴတာစာ႐ိုက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးခဲ့ ဖူးပါၿပီ။ အခုလည္း စိတ္ပ်က္စရာမ်ား တပံုတေခါင္းႀကီး ေတြ႔ရျပန္ေသာေၾကာင့္ ေရးလုိက္ရျပန္ပါ၏။

စာေရးသူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာျပန္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြန္ျပဴတာစာစီသူေသာ္လည္းေကာင္း (မည္သူျဖစ္ေစ) မိမိတို႔လုပ္ထားသည့္ အလုပ္ကို မိမိတို႔တာဝန္ယူသင့္၏။

WSH Myanmar က safety ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေတာ့ စာမူအားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္ပင္ ဖတ္႐ႈ၊ တည္းျဖတ္ေပးရ၏။ ဖတ္႐ႈတည္းျဖတ္သည္ဆုိျခင္းကို လြယ္လြယ္ေလး မထင္လိုက္ပါႏွင့္ခင္ဗ်ား။ စာတစ္ပုဒ္ ျပင္ၿပီးသည့္အခါတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဆံပင္ (၁၄) ေခ်ာင္းႏွင့္တစ္ပိုင္းတိတိ ျဖဴ၏။

အခ်ဳိ႕စာမ်ားမွာ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ကြန္ျပဴတာစာစီ၏။ အခ်ဳိ႕စာေရးသူမ်ားမွာ ျမန္မာစာမ႐ိုက္တတ္ေသာေၾကာင့္ လက္ ေရးႏွင့္ေရးကာ ဆိုင္ကိုအပ္၏။ အခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေအာင္မယ္ စမတ္ဖံုးႏွင့္႐ုိက္သည္ ဆို၏။ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ရာပါတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ လာသည့္စာမ်ားမွာ ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္လာ၏။

ေဆာင္းပါးပို႔သူမ်ားတြင္ စာေရးေနပါသည္ဆိုေသာ ဆရာႀကီးမ်ားလည္းပါ၏။ ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ မျပတ္တင္ေနေသာ ပို႔စ္ဂု႐ု ႀကီးမ်ားလည္းပါ၏။ တစ္ခါမွ မေရးဖူးသူမ်ားလည္းပါ၏။ ကုိယ့္ဘာသာ လက္တည့္စမ္းေနသူမ်ားလည္း ပါ၏။ မည္သို႔ပင္ ကဲြေစကာမူ မွားပံုႏွင့္ ေရးပံုမ်ားမွာေတာ့ လက္ဖ်ားခါေလာက္ေအာင္ လာတူေနၾကေလသည္။ ဒီအတိုင္းမွားၾကစို႔ရဲ့ဟု တုိင္ ပင္ထားသလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရ၏။

ျမန္မာစာ/စကားက လံုးေကာက္အဓိပၸာယ္ထြက္၏။ အျဖတ္အေတာက္မွားသည္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္ပါ မွားသည္။ ထိုအခါ အျဖတ္ အေတာက္မွားမွာ ေၾကာက္ၾကကုန္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြအေပါင္းမွာ စာကို လံုးဝအျဖတ္အေတာက္မရိွဘဲ အစမွ အဆံုး တိုင္ တစ္ဆက္တည္း ေရးၾကေလကုန္သတည္း။ ကြၽႏ္ုပ္မွာ ၎တို႔စာကို လိုက္ျဖတ္ေနရသည္ႏွင့္ပင္ အခ်ိန္မ်ား အေတာ္ ကုန္ေလ၏။ စိတ္မ်ားလည္း အေတာ့္ကိုပ်က္ေလ၏။

ထို႔ျပင္ ပုဒ္ထီးႏွင့္ ပုဒ္မကို မည္သည့္ေနရာတြင္ သံုးရမည္မသိျခင္းကား အေတာ့္ကို ဆိုးရြားလွပါေပ၏။ စာလံုးေပါင္း မွား တာကုိေတာ့ စာမဖဲြ႔ေတာ့ပါ။ သို႔တိုင္ အသက္ ၅၀ ေလာက္ဆရာႀကီးမ်ားက ေခတ္ေပၚကာလသား/သမီးကေလးမ်ားလို လုပ္တက္တယ္၊ စားတက္တယ္၊ လာတက္တယ္ဟု ေရးေလသည့္အခါ ကြၽႏ္ုပ္မွာ စိတ္ပ်က္သည့္ဟိုဘက္ ႏွစ္ဘူတာေလာက္ လြန္ကာ ရံြသည့္အဆင့္သို႔ ေရာက္ေလေတာ့၏။

ဟုတ္ပါတယ္။ မိုက္ခဲစိန္လည္း စာေရးတာ စာရိုက္တာ အေတာ္ဆုိးပါတယ္။ မိုးမခက အယ္ဒီတာကိုခင္လြန္းဆိုရင္ မိုက္ခဲစိန္စာမူကို အေတာ္ျပင္ဆင္ယူရလို႔ စိတ္ကုန္တယ္ဟု မွတ္ခ်က္ေပးေၾကာင္း ၾကားရပါတယ္။ သည္လို ေ၀ဖန္တာကို မိုက္ခဲစိန္တို႔ကေတာ့ ေက်နပ္စြာ ခံယူေလ့ရွိပါတယ္။ ဟုတ္ေနတာကိုး။ ဟုတ္ေနတာ ေျပာရေကာင္းလားဆိုျပီး သူ႔ကို ျပန္ျပီး ကလန္႔မတိုက္ခဲ့ပါ။ ျပင္ႏိုင္သေလာက္ ျပင္ျပီး စာေရးလို႔ အေတာ္ဟုတ္လာျပီလို႔ အေျပာခံရပါတယ္ခင္ဗ်။





ကိုေအးျငိမ္းက ဒါနဲ႔တင္မရပ္ပါ။ သူစာေစာင္လုပ္ခဲ့စဥ္က ဘာသာျပန္ခ်က္ေတြ ေပါ့ဆမႈကိုလည္း ေ၀ဖန္ပါေသးတယ္။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ သူေရးထားတာ ျပန္ေျပာရရင္ သည္လုိပါ ....

၂၀၀၇၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မ်ားဆီက ECC project တြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္ခဲ့ၾက၏။ Safety သင္တန္းဆရာမွာ ဆရာႀကီး ဦးႏြယ္ဝင္း ျဖစ္၏။ Shell project ဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာ၏။ Safety အတြက္ ေဒၚလာ သန္းႏွင့္ခ်ီသံုး၏။ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ Safety handbook တစ္ခုကို Safety ဌာနက စီစဥ္ကာ ဘာသာမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထုတ္ေဝ၏။ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားလည္း ေထာင္ ဂဏန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရိွရာ ျမန္မာဘာသာျဖင့္လည္း ႐ိုက္ႏိွပ္၏။

အႏွီျမန္မာစာအုပ္တြင္ ဘာသာျပန္ခ်က္မ်ားမွာကား လက္ဖ်ားခါေလာက္ပါေပ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ လက္ဖ်ားခါရသနည္း ဟူ မူ ကြၽန္ေတာ္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္စဥ္းစားကာ ဘာသာျပန္လွ်င္ပင္ ၎ေလာက္ ေသာက္တလဲြစကားလံုးမ်ားကို စဥ္းစားမိမည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ စာမ်က္ႏွာ ၅၀ ခန္႔ရိွမည့္ လက္တစ္ဝါးစာ စာအုပ္ကေလးတြင္ မွန္ကန္သည့္စကားလံုးဟူ၍ တစ္လံုးတစ္ေလမွ မပါပါ။ ထိုစာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ရန္ စင္ကာပူေဒၚလာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ကုန္က်သည္ဟု သိရသည့္အခါ ကြၽႏု္ပ္မွာ အံ့ၾသလြန္း၍ ေသမတတ္ရိွေခ်၏။
 

ေနာက္တစ္ခုမွာ စင္ကာပူမွ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားတို႔ မျဖစ္မေနတက္ရသည့္ ယခင္အေခၚ CSOC, ယခုအေခၚ ACS (Appplied Workplace Safety and Health in Construction Sites) သင္တန္းမွ ေမးခြန္းမ်ားကို ဘာသာျပန္ထားခ်က္ ျဖစ္၏။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ ပညာရိွမင္းက ဘာသာျပန္ထားေတာ္မူသည္မသိ။ (မူရင္းကိုေတာ့ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ တင္ေပးလို႔မရပါ။ ေတာ္ၾကာ အလကားေနရင္း ျပႆနာအရွာခံေနရဦးမည္။) သူတို႔ဘာသာျပန္ထားပံုကေလးကိုေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔ ျမည္းရ ေအာင္ နည္းနည္းေလာက္ ျပပါရေစဦး။ အလုပ္သမားေတြ မေျပာႏွင့္။ ကြၽႏ္ုပ္ေတာင္ သူတို႔ဟာဖတ္ၿပီး ဘယ္လုိ နားလည္ရ မွန္းမသိ။

ACS ေမးခြန္း နမူနာမ်ား

လုပ္ငန္းဥပေဒအရ အလုပ္ရွင္သည္ ေအာက္ပါတို႔မွ မည္သည့္အခ်က္ကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သနည္း

A. အလုပ္သမား
B. ေက်ာင္းသား
C. အိမ္ရွင္မ
D. အၿငိမ္းစား

အလုပ္လုပ္ခြင့္ဥပေဒမ်ားမွမည္သည့္အခ်က္ကိုမဆို ခ်ိဳးေဖာက္လွ်င္ ေအာက္ပါေဖာ္ျပခ်က္မ်ား မွမည္သည့္အခ်က္သည္ မသက္ဆိုင္သနည္း

A. အလုပ္သမားသည္ ေထာင္ သို႔မဟုတ္ ဒဏ္ေငြထိလွ်င္
B. အလုပ္သမားသည္ ၏ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပယ္ဖ်က္ခံရလွ်င္
C. အလုပ္သမားသည္ အခ်န္ပို အလုပ္လုပ္ရန္ေမးလွ်င္
D. အလုပ္သမားသည္ ေနာင္တြင္စင္ကၤာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ ပိတ္ပင္ခံရလွ်င္

ဤသည္မွာ နမူနာမွ် ျဖစ္ပါ၏။ ၿခံဳ၍ေျပာရပါမူ ဤေမးခြန္း၌ ေတာ္တည့္မွန္ကန္သည့္ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ေရးသားထားသည့္ စာတစ္ေၾကာင္းတေလမွ မပါပါ။ မိတ္ေဆြတို႔သိေအာင္ ေျပာျပရလွ်င္ ထိုစာမ်ားကို ဘာသာျပန္ခမွာ တစ္မ်က္ႏွာလွ်င္ ျမန္မာ ျပည္မွ အလုပ္သမားတစ္ဦး၏ ဆယ္ရက္စာမွ် မကပါ။ ကိုယ့္ပုိက္ဆံမဟုတ္သည့္တိုင္ သည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ေသာက္တလဲြ ဘာ သာျပန္မ်ားကို သည္မွ် ေစ်းႀကီးေပးရျခင္းအတြက္ ကြၽႏ္ုပ္မွာ အလြန္ႏွေျမာလွဘိ၏။

မိုက္ခဲစိန္လည္း အဆိုပါ ရည္ညႊန္းစာမ်ားကို ဖတ္ျပီး နားမလည္ပါ။ နားလည္မိတာကေတာ့ လက္သင့္ရာ ခိုင္းၾက ပရိုဂ်က္ေတြ ခ်ေပးၾကေတာ့ ထြက္လာတဲ့စာေတြဟာ နတ္လူသာဓု ေခၚလို႔ရတဲ့စာေတြ ျဖစ္မလာဘဲ မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ေလာက္ေအာင္ ခက္ခဲလွတဲ့ ဆယ္တန္းေမးခြန္းေတြလို ေက်ာင္းသားေတြ အခက္ေတြ႔ရတာနဲ႔ အလားသ႑န္တူတယ္ဆိုတာကို နားလည္မိပါတယ္။ မွားတာကို မွားတယ္ေျပာရင္ ျပင္ရုံသာ ရွိတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ျပင္ဖို႔ေျပာတဲ့သူကို လက္စေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ေတာ့ မလိုဘူး ထင္မိပါတယ္။ 


မိုက္ခဲစိန္လည္း လက္ရွိဆယ္တန္းေမးခြန္းကေမးထားသလို balance diet ကို စာစီကုံးပါဆိုရင္ ဘယ္လိုက စျပီး ကုံးရမွန္း သိမွာ မဟုတ္ပါ။ balance diet ဆိုတာေတာင္ မသိတဲ့ ဆယ္တန္းသားမေျပာနဲ႔ က်ေနာ္႔လို ငါးပိ ငံျပာရည္စားသူ ဆယ္တန္း ဆယ္ခါျပန္ေအာင္ထားသူလည္း သိဖို႔ မလြယ္ပါ။ 

ကိုေအးျငိမ္းက စိတ္ပ်က္စရာကို ေရးသားရာမွာ ဒါနဲ႔တင္ မရပ္ပါ။ ဆက္ေရးျပန္ပါတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ ဒီလိုပါ။
 

ယခင္က စင္ကာပူမွ အိမ္အကူလုပ္သားမ်ား (FDW - Foreign Domestic Worker) (ျမန္မာလို ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း အားမနာတမ္း ေျပာရရင္ အိမ္ေဖာ္ေပါ့ဗ်ာ) ကို အိမ္တြင္းအႏၱရာယ္ကင္းေရး သင္တန္းေပးရာတြင္ အဂၤလိပ္လုိ ေပးသည္။ ျမန္မာလိုေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးတတ္ေသာ ထိုမိန္းကေလးမ်ားမွာ ဘယ့္ႏွာလုပ္ အီးလိုတတ္ပါမည္နည္း။ တကယ္ နားလည္၊ မလည္ကို သူတို႔မွ သိမည္။

ယခုေတာ့ သူတို႔ကို ျမန္မာလိုသင္ဘို႔လုပ္ေနသည္။ ကိုဟန္မ်ိဳးေနာင္ဆက္သြယ္ေပးမႈျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ ကိုႏြယ္ဝင္းလည္း ဝင္ပါ ေလ၏။

သင္တန္းေပးမည့္ ဆလိုက္မ်ားကို ျမန္မာဘာသာျပန္ဆိုထားသည္။ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ဘာသာျပန္အမွား၊ ေဝါဟာရ အမ်ားမွား တပံုတပင္ႀကီး ပါလာသည္။ မ်က္စိေရွ႔မွာ အမွားႀကီးျမင္ေနရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မေနႏိုင္။ ဆလိုက္တစ္ ခုခ်င္းအလိုက္ ဘယ္ဟာက ဘာမွားေနသည္ဆိုတာကို (ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လာစစ္သည့္) MOM အရာရိွထံ ပို႔လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါ။

ေျပာရလွ်င္ သည္လိုအမွားမ်ားကို ေထာက္ျပတာ ဒါပထမဆံုးမဟုတ္။ ဟုိးယခင္ (၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေလာက္က) CSOC ေမးခြန္း အမွားမ်ားကိုလည္း ဇယားဆဲြ၊ မွင္နီတားကာ ဒါေတြက မွားသည္၊ အမွန္က ဘယ္လိုျဖစ္ရမည္ ဆိုသည္ကို ပရင့္ထုတ္ကာ MOM မွ သင္တန္းဆရာခ်ဳပ္မႉးႀကီးထံ ေပးဖူးပါ၏။ ေၾသာ - ဟုတ္လားဆိုကာ ယူသြားသည္။ ဘာမွ ျဖစ္မလာခဲ့။

ယခုလည္း သည္အမွားမ်ားကို ၂၀၁၈၊ ဇႏၷဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔က ပို႔လိုက္သည္။ ယခု အသစ္ပို႔လာသည့္ ဆလုိက္မ်ားတြင္ ဘာတစ္ခုမွ ျပင္ထားတာ မေတြ႔ရ။

သည္ကေန႔ ထိုအိမ္အကူလုပ္သား safety သင္တန္းအတြက္ MOM ေရွ႕ေမွာက္တြင္ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ လက္ေတြ႔ သြားသင္ျပရ၏။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အမွတ္မရိွ။ ထိုအမွားမ်ားကို ပရင့္ထုတ္ကာ ထပ္ေပးျပန္၏။ ေဟ - အဲဒါ ပေရာ္ဖက္ ရွင္နယ္ ျပင္ထားတာပဲကြဟု MOM အရာရိွကဆုိ၏။ ဟတ္လား - ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေလာက္ဇီး ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ (lousy professional) ျဖစ္မွာပဲ ဟု ကြၽႏ္ုပ္လည္း တုတ္လိုက္၏။ ေအး - ငါတို႔ ျပန္ ရီဗ်ဴးလုပ္လုိက္မယ္ဆို၏။ ကြၽႏ္ုပ္ကေတာ့ မင္းေအာင့္သီခ်င္းလို 'ဂုဏ္ျမင့္သူ လွည့္စားရက္တယ္' ဟုသာ ေျပာလုိက္ခ်င္ပါ၏။

မိုက္ခဲစိန္သေဘာေပါက္တာကေတာ့ မွားသူက မွားလို႔၊ မွားတာကို ေထာက္ျပသူက ေထာက္ျပရင္ ျပင္ဆင္ရုံသာ ရွိတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အေမစုကလည္း ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ျပီလို႔ ေျပာထားတာပဲ။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ဆိုတာက အမွားကေန အမွန္ကို ေျပာင္းလဲခ်ိန္လို႔ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ အမွားကို ေထာက္ျပလာရင္ အဲသည္ေျပာလာသူကို ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္၊ ဖယ္ရွားပစ္ရမယ္လို႔ ေျပာထားတာမွ မဟုတ္တာပဲ။ မေျပာင္းလဲဘဲ ဆက္ျပီး ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဆက္မွားေန ဆက္လုပ္ေနတာကေတာ့ တဆိတ္တရားလြန္တယ္ မထင္ဘူးလားခင္ဗ်ား။





ေအာက္ကေရးထားတာကို ဖတ္မိရင္ ပိုျပီး ထင္ရွားလာပါတယ္။ ျပင္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ အမွန္ကို ျပင္ခုိင္းတာ မဟုတ္ပါတဲ့။ စာေတြ ၾကည့္လို႔ လွေအာင္ အျပင္အဆင္ကေလးသာ ျပင္ခိုင္းေနၾကတာလုိ႔ဆိုပါတယ္။ ေရႊျပည္ၾကီးမွာ လူတခ်ဳိ႔ထင္ေနတာက မွားေတာေတြကို ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ အျပင္အဆင္ေလး ဟိုေရႊ႔ သည္ေရ႔ႊ ဟိုစီ ဒီစီ လုပ္လိုက္ရင္ပဲ မွန္သြားမယ္မ်ား ထင္ေနၾကသလား မသိပါဘူးလုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။ မွတ္မိသမွ်ေလး ခ်ေရးထားတာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

ယခုတစ္ခါ လာျပန္ပါေခ်၏။ စင္ကာပူမွ သင္တန္းမ်ားကို နမူနာယူကာ (ယဥ္ေက်းေအာင္ေျပာေတာ့ နမူနာယူတယ္၊ ပညာ ရိွဆန္ဆန္ေျပာရင္ ရည္ညႊန္းတယ္၊ အရပ္စကားဆို ခိုးခ်တယ္၊ ဘယ္လုိေျပာေျပာ အဓိပၸါယ္ အတူတူပါဘဲ ခင္ညာ) ရန္ကုန္မွ ဘတ္စ္ကားဆရာမ်ားကို သင္တန္းေပးဘို႔ဆိုကာ သည္က သင္တန္းမွတ္စုမ်ားကို ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆို၏။ ထိုဘာသာ ျပန္စာရြက္မ်ားကို ကြၽႏ္ုပ္အားေပးကာ ျပင္ေပးပါဆိုလာ၏။ ျပင္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ အကုန္ျပင္ခိုင္းတာမဟုတ္၊ စာလံုးအစိပ္ အက်ဲမညီတာ၊ bullet point မ်ား မညီတာကိုသာ ျပင္ေပးပါဆို၏။ အမွားေတြ အမ်ားႀကီးပါေနတယ္။ ျပင္ေပးရမလား ဆိုတာေတာင္ ေနပါေစ၊ ရပါတယ္ဆို၏။ ကိုယ့္ပစၥည္းမဟုတ္ေတာ့ အေက်ာက္အကန္ေျပာလို႔မေကာင္း၊ ဒီအတိုင္း ထား လိုက္ရ၏။

ထိုဘာသာျပန္တြင္လည္း ထံုးစံအတိုင္း စာကို အျဖတ္အေတာက္မရိွ စာတစ္ပုိဒ္လံုးဆံုးသည္ထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေရးထား ၏။ ထိုစာကို screen shot ႐ိုက္ျပခ်င္ေသာ္လည္း ကာယကံရွင္ေတြ႔လွ်င္ ျပႆနာအရွာခံရမည္မုိ႔ မျပဝ့ံ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ ေလာက္ေၾကာက္တတ္မွန္း ဟိုတစ္ေန႔ကမွ ေျပာထားေသး၏။

မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား ....
ကြန္ျပဴတာသံုးသည္ဆိုေပမင့္ ကီးဘုတ္ကိုၾကည့္ကာ လက္ညိႇဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းႏွင့္ ဟုိ႐ိုက္ သည္႐ိုက္ မ႐ိုက္ပါႏွင့္။ Office ကို က်က်နန သံုးတတ္ေအာင္၊ tools ေတြကို သံုးတတ္ေအာင္ ေလ့လာေစလိုပါသည္။ (သူတို႔က tools ေတြ မသံုးတတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေတာ္ေခါင္းကိုက္သည္။)

ကိုေအးျငိမ္းစာကိုဖတ္ျပီး မိုက္ခဲစိန္လည္း ေခါင္းကိုက္သြားပါတယ္။ သည္စာ သည္ေဆာင္းပါးဟာ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚကေန အြန္လိုင္းေပၚကေန ေပ်ာက္သြား လစ္သြားတာဟာလည္း ေခါင္းကိုက္ခ်င္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ သူက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ျပင္ဆင္ေရးကို ေစတနာေလး ေရွ႔ထားေျပာတယ္။ ေစတနာကို ေ၀ဒနာထင္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္ၾကသလဲ မသိပါဘူး။ (မသိတဲ့အေၾကာင္းပဲ ေရးတာပါေနာ္)။

ကိုေအးျငိမ္းရဲ့ နိဂုံးကို မိုက္ခဲစိန္မွတ္မိသေလာက္ ေရးျပရရင္ေတာ့ ...

ေနာက္ၿပီး စာကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္းမေရးဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးၾကပါ။ ဘာသာျပန္သည္ဆိုတိုင္း အရမ္းမျပန္ပါႏွင့္။ မူရင္း ဆိုလိုခ်က္ကို မိေအာင္ ျပန္ပါ။ ပုိက္ဆံယူလုပ္သည့္ မည္သည့္အလုပ္ကိုမဆို တန္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးပါ။ ပိုက္ဆံရ ၿပီးေရာ။ ငါ့လက္ကလြတ္ ႁဗြတ္ဟု မလုပ္ၾကပါႏွင့္ဟု ေစတနာအေပါင္းႏွင့္ ေၾကျငာေမာင္းခတ္လုိက္ရပါေၾကာင္း။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေအးၿငိမ္း
၂၁ မတ္လ၊ ၂၀၁၈

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေအးျငိမ္း ခင္ဗ်ား။ ခင္ဗ်ားေရးထားတာေတြက ေကာင္းလြန္းေတာ့ သူမ်ားေတြ ေဖ်ာက္ပစ္ ဖယ္ရွားလိုက္တာေတာင္ မုိက္ခဲစိန္ေခါင္းထဲ သံမႈိစြဲသလို မေပ်ာက္မပ်က္ ေခါင္းထဲစြဲေနေတာ့ ေဆာင္းပါးကို အစအဆုံး ျပန္ကူးေရးစရာေတာင္ မလိုပဲ အခုလို ေရတသြင္သြင္စီးသလို ျပန္ေပၚလာသေလာက္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ ေအးျငိမ္း၏ ပို႔စ္ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ ရွာပုံေတာ္က သည္ေလာက္ပါပဲ။ သာဓု သာဓု သာဓု။