ေမာင္စိန္ေသာ္ ● လြယ္ပန္လံုတိုက္ပဲြ - အပုိင္း (၂)

ေမာင္စိန္ေသာ္ ● လြယ္ပန္လံုတိုက္ပဲြ - အပုိင္း (၂)
(မုိးမခ) မတ္လ ၁၆၊ ၂ဝ၁၈

● ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီးအဖဲြ႔ ျပန္ေခၚျခင္းႏွင့္ လြယ္ပန္လံုတိုက္ပဲြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္
ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီးအဖဲြ႔ရဲ့ ပထမတိုက္ပဲြအစီအစဥ္ စစ္ေဒသကသေဘာမတူ။ မန္မန္႔ဆိုင္စစ္မ်က္ႏွာ စစ္ေရးအေျခ အေန အေသးစိတ္သိလို၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔စစ္ေဒသစစ္ဦးစီးဌာန ပန္ဆန္းသို႔ အျမန္ျပန္ဆင္းလာရန္ ညႊန္ၾကား ခ်က္ တခါတည္းပါလာတယ္။ စစ္ဦးစီးမွဴးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပန္ဆန္းသို႔ အျမန္ဆင္းသြားရတယ္။ ၆ဝ၂ ဘက္က ကန ဝင္လာလို႔ မတိုက္ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ရေသးတယ္။ ပန္ဆန္းေရာက္ခိ်န္ စစ္ေဒသဌာနခ်ဳပ္မွာ အစည္းအေဝးလုပ္၊ ပထမ ကြၽန္ေတာ္တို႔စစ္ဦးဌာနရဲ့ ေရွတန္းစစ္ေျမျပင္အေျခအေနကို ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား သို႔ တင္ျပရတယ္။ စာနဲ႔ေရးတင္ၿပီးျဖစ္လို႔ တခ်ဳိ႕မရွင္းသည့္အခ်က္မ်ား စစ္ဦးစီးမွဴးရဲေဘာ္လီထင္က ရွင္းျပ တယ္။ အဲဒီအစည္းအေဝးမွာ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ဗဟိုနဲ႔ စစ္ေဒသေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တက္ၾက တယ္။ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ စစ္ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမွဴး ရဲေဘာ္တင္ရီနဲ႔ တပ္မ ၄၈ တပ္မမွဴး ရဲေဘာ္ေဇာ္မိုင္၊ တပ္မ ၆၈ တပ္မမွဴး ရဲေဘာ္ထြန္းလြင္တို႔တက္ေရာက္ၿပီး တိုက္ပဲြစီမံကိန္း အေသးစိတ္ေဆြး ေႏြးဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးပဲြလုပ္ေနစဥ္မွာဘဲ၊ ပါတီဥကၠ႒သခင္ဗသိန္းတင္နဲ႔ ရဲေဘာ္ဦးတင္ (ဗိုလ္ေက်ာ္ ေဇာ) တို႔ ကားေလးနဲ႔ေရာက္လာၿပီး ဥကၠ႒က ခင္ဗ်ားတို႔ ေဆြးေႏြးေနတာ ဆက္လုပ္ပါ။ တိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရဲေဘာ္ဦးတင္က ခင္ဗ်ားတို႔အားေပးဖို႔လာတာလို႔ေျပာတယ္။ ေနာက္ ဥကၠ႒က ေျပာခ်င္တာ တခုက တိုက္ပဲြမွာ ရဲေဘာ္ေတြ အက်အဆံုး အထိအခိုက္နည္းေအာင္ မိုင္းရွင္းလင္းေရးကိရိယာေတြ သံုးဖို႔လို လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုစီစဥ္ၾကလဲ ေျပာေနစဥ္ တပ္မ ၆၈ တပ္မမွဴး ရဲေဘာ္ထြန္းလြင္က ဥကၠ႒ တိုက္ပဲြျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ ဒါသံုးဖို႔မလိုေတာ့ဘူး၊ အျခားနည္းနဲ႔ စဥ္းစားရမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဌာနခ်ဳပ္က အစည္းအေဝးတက္ၾကသူ ရဲေဘာ္စိုးခ်စ္၊ ရဲေဘာ္စန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္လြင္တို႔လည္း အစည္းအေဝးတက္ ၾကတယ္နဲ႔တူတယ္၊ ေထာက္ပံ့ေရးဌာနက ဌာနမွဴးေတြ၊ ေဆး႐ံုႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြလည္း တက္တယ္။ အခိ်န္ၾကာ သြားၿပီဆိုေတာ့ အျခားအစည္းအေဝးတက္သူေတြ မမွတ္မိတာေတြရိွလိမ့္မယ္။ ပထမ တပ္မ ၄၈ တပ္မမွဴး ရဲေဘာ္ေဇာ္မိုင္က ထိုးစစ္အတြက္ မုန္တိုင္းတပ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီက ၃ဝ၃၅ တပ္ရင္း သံုးမယ္။ တိုက္အားက ေတာ့ ၃ဝဝ ေလာက္ရိွလိမ့္မယ္။ လက္နက္ႀကီးတပ္ပါမယ္၊ ေဆးတပ္ဖဲြ႔ဝင္တခ်ဳိ႕လည္း ရႏိုင္တယ္။ ဒါ တပ္မ ဘက္ကလိုအပ္တဲ့ က်ည္ဆန္၊ ရိကၡာနဲ႔ ေဆးဝါးတပ္ဆင္ေရးေတြကိစၥ ဝိုင္းစဥ္းစားၾကပါတဲ့။ ေနာက္ တပ္မ ၆၈ တပ္မမွဴးရဲေဘာ္ထြန္းလြင္က ကြၽန္ေတာ္ အၾကံေပးလိုတယ္၊ မုန္တိုင္းထိုးတဲ့တပ္အေနနဲ႔ ရန္သူကို ထိုးခ်က္မိ ေအာင္ထိုးႏိုင္ဖို႔ အရံတပ္ေတာင့္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးတယ္။ ဘယ္တပ္ကိုအရံထားမလဲ ေမးတဲ့အခါ ရဲေဘာ္ တင္ရီက ရဲေဘာ္လီထင္ဘက္ၾကည့္ၿပီး ရင္း ၂၂ ဘဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေျပာရာ ရဲေဘာ္လီထင္က ဟုတ္တယ္လို႔ ေထာက္ခံေဆြးေႏြးတယ္။ ေနာက္စခန္းထိုင္မွာနဲ႔ လမ္းျဖတ္ေတာက္ဖို႔ တပ္က လိုေသးတယ္ဆိုေတာ့ ၇၆၈ တပ္မဟာ (က်ဳိင္းတံုေျမာက္ျခမ္းခ႐ိုင္ဘက္ကတပ္) က တရင္းေခၚထားတယ္၊ လာလိမ့္မယ္လို႔ ရဲေဘာ္တင္ရီက ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါဆို တပ္အင္အားမဆိုးပါဘူး။ မုန္တိုင္းတပ္ သိပ္မနာေအာင္ က်ည္ဆန္ ခဲယမ္း ေသခ်ာတပ္ ဆင္ရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္မွန္းၾကည့္တာ အဓိကတပ္ေတြ က်ည္ႏွစ္ဆင္ခဲြ တပ္္ဆင္ဗ်ားတဲ့၊ ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ သလိုျဖစ္ေနရာ ရဲေဘာ္ထြန္းလြင္က ပထမ တပ္တိုင္းကို တဆင္ဆာ က်ည္အျပည့္တပ္ဆင္လိုက္၊ တိုက္ပဲြ ျဖစ္ၿပီး ျပန္တပ္ဆင္မွာနဲ႔ ႏွစ္ဆင္စာျဖစ္ေရာ၊ ဒီၾကားမွာ ျဖည့္က်ည္နဲ႔ ဘာနဲ႔ တဝက္လ်ာထား၊ အားလံုး ႏွစ္ဆင္ခဲြ၊ ပါတီရဲ့ ဒီအေျခအေနမွာ ဒီေလာက္ဘဲ။ ပစ္စလက္ခတ္ လုပ္မျဖစ္ဘူး။ စနစ္တက်ေတာ့ လုပ္ၾကမွျဖစ္မွာတဲ့။ အားလံုး သေဘာတူလက္ခံၾကတယ္။

● မန္မန္႔ဆိုင္စစ္မ်က္နွာ တိုက္အားမ်ားစုစည္းမိျခင္း
၁၉၈၃ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလပိုင္းျဖစ္မယ္၊ ဗဟိုနဲ႔ စစ္ေဒသေခါင္းေဆာင္ရဲေဘာ္တင္ရီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ႐ံုးအဖဲြ႔ ရဲေဘာ္စိုးခ်စ္၊ ရဲေဘာ္စန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္လြင္၊ ရဲေဘာ္ေကာ့ဟယ္ပင္ စတဲ့အဖဲြ႔သားမ်ားနဲ႔ တဖဲြ႔၊ ရဲေဘာ္ ေဇာ္မိုင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ တပ္မ ၄၈ ႐ံုးအဖဲြ႔က ရဲေဘာ္ျမေမာင္၊ ရဲေဘာ္ခိုင္ေအာင္၊ ရဲေဘာ္လဇြန္ထန္တို႔ပါဝင္တဲ့ ႐ံုးအဖဲြ႔။ ရဲေဘာ္ေလးေမာင္၊ ရဲေဘာ္ထြန္းျမတ္ စတဲ့ သတင္းအဖဲြ႔မ်ား။ ၇၆၈ တပ္မဟာမွ ရင္း ၉ တရင္း ဒုတပ္ မဟာမွဴး ရဲေဘာ္ခြန္ဆာ (ရွမ္း-စေကာ့တလန္ကျပား မိုက္ကယ္ေဒးဗစ္) ေခါင္းေဆာင္လာတယ္။ လက္နက္ႀကီး ရဲေဘာ္ေအာင္ေငြတို႔အဖဲြ႔မွ ရဲေဘာ္ခ်စ္ေအာင္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္ခ်စ္၊ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ေလး၊ ရဲေဘာ္ခင္ေမာင္၊ ရဲေဘာ္ ေဇာ္ထြန္းႏွင့္ အျခားရဲေဘာ္မ်ား၊ က်န္တာ ကြၽန္ေတာ္တို႔စစ္ေဒသစစ္ဦးစီးဌာနနဲ႔ စစ္ေဒသတပ္မ်ား ျဖစ္တယ္။ ရန္သူကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပင္ေနသလို သူ႔ခံစစ္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ေနတယ္။ က်ည္ဆန္ ခဲယမ္း ထမ္းတဲ့ေပၚတာေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ေျပးလာတာ မနည္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ရန္သူေပၚတာေတြဆီက သတင္း ရတာလည္းရိွတယ္။ သံလြင္ကူးတို႔ဆိပ္လံုျခံဳေရး မိုင္းရယ္က ခလရ ၆၇ ရင္းမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္စန္း တာ ဝန္ယူဦးစီးေနတာ ေသခ်ာသေလာက္ ရိွတယ္။ ထိုစဥ္က သံလြင္ျမစ္ကူးတံတား မရိွေသးဘူး။ တာေကာင္းအက္ ကူးတို႔ကေန ျဖတ္ကူးရတယ္။ မိမိဘက္က မန္မန္႔ဆိုင္ ေရာက္ေနတဲ့တပ္ထဲက ပထမဆံုး စစ္ေဒသကင္းတပ္ ကို ထုတ္ၿပီး သံလြင္ျမစ္အေနာက္ဘက္ကူး၊ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈလုပ္ရန္ ေရွ႕တန္းဦးစီးမွ စီစဥ္တယ္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ မိုင္းရယ္ကို ဝင္ခ်ဖို႔ မိမိတပ္ ဒုရင္းမွဴး ရဲေဘာ္ဆိုက္ေတာင္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ကင္းတပ္ရင္းကို လႊတ္လိုက္တယ္။ အေျခအေနကို မဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ ဦးဒါရီွးက အခုအခိ်န္မွ တပ္ျဖန္႔ခဲြ တာဝန္ေပးေနတယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ေနေသး တယ္။

● မိမိထိုးစစ္ စတင္ျခင္း
မန္မန္႔ဆိုင္စစ္မ်က္နွာ တိုက္ခိုက္ေရးအင္အားမ်ား စံုညီေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ အဆင့္ဆင့္တပ္ေကဒါမွ ေအာက္ေျခ ရဲေဘာ္မ်ားအထိ တိုက္ပဲြဝင္စိတ္ဓာတ္လံႈ႔ေဆာ္ကာ လက္ေတြ႔တိုက္ပဲြ အေသးစိတ္အေျခအေနကို ခ်ျပတယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္အစည္းအေဝးေခၚ ရွင္းျပတာေတြ လုပ္ၿပီးေနာက္ ပဲြဦးထြက္အေနနဲ႔ ရင္း ၂၂ ကို မုန္တိုင္းတပ္ အျဖစ္သံုးရန္ သတ္မွတ္ၿပီး ၈၃ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၅ ရက္ေန႔မွာတိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ တိုက္ဖို႔ စဥ္းစားၾက ရာမွာ ရန္သူတိုက္ေလယာဥ္ မေႏွာင့္ယွက္နိုင္ေအာင္ ညေန ၅ နာရီ (၁၇ဝဝခိ်န္) တိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေန႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ရဲေဘာ္တင္ရီက ရဲေဘာ္လီထင္နား ေနခိုင္းထားတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး စက္နဲ႔ရဲေဘာ္ေတြ လက္နက္ႀကီးတပ္ဘက္သြားေရး စီစဥ္ေနဆဲ တိုက္ပဲြစတယ္။ မိမိဘက္၊ ရန္သူဘက္ လက္နက္ႀကီးေတြ ဆူပြက္ျမည္ဟီးေနေအာင္ အျပန္အလွန္ အႀကီးအက်ယ္ပစ္ေနၾကတယ္။ ညေန ၅ နာရီ ေဆာင္းတြင္းမို႔ ေမွာင္ရီပ်ဳိးစ ရန္သူ႔ေတာင္ကုန္းေတြေပၚ မိမိလက္နက္ႀကီးေတြ အဆက္မျပတ္ေပါက္ကဲြေနတာ အခိ်န္အေတာ္ၾကာတယ္။ လက္နက္ႀကီးပစ္ခတ္မႈအခိ်န္ တနာရီေလာက္ၾကာလိမ့္မယ္။ ေနာက္မွ လက္နက္ ငယ္ ပစ္ခတ္မုန္တိုင္းဆင္ၿပီး ည ၇ နာရီ (၁၉ဝဝ ခိ်န္) ေက်ာ္ေလာက္မွ နံပါတ္ ၃ ကုန္း၊ မန္းပတ္ကုန္း သိမ္းမိ ေၾကာင္း အခ်က္ျပမီးက်ည္ ေတြ႔ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔စစ္ဦးစီး႐ံုးေရာက္ခိ်န္ မန္းပတ္ကုန္းနဲ႔ အျခားစစ္ေနရာ ေနာက္ထပ္ တခုႏွစ္ခုသိမ္းရေၾကာင္း စက္နဲ႔သတင္းပို႔လာတယ္။ ဆက္တိုက္မလား မရွင္းမလင္း ျဖစ္ေနတယ္။ သိမ္းထားတဲ့ကုန္းေပၚက ျဖည့္က်ည္ပို႔ေပးဖို႔ အေရးေပၚေတာင္းဆိုေနတယ္၊ ထိခိုက္က်ဆံုး မိမိဘက္မမ်ားဘူးလို႔ သိရတယ္။ တိုက္ပဲြမၿပီးေသး၊ ဆက္ရွင္းေနဆဲဘဲ၊ ျပည္သူ႔စစ္အဖဲြ႔ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျဖည့္က်ည္ပို႔ေပးရင္း လတ္ တေလာသိမ္းထားတဲ့ မန္းပတ္ကုန္းဘက္ တက္သြားတယ္။ ရြာအစြန္ေတာင္ကုန္းေအာက္ေျခက ေတာစပ္မွာ ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး မီးထည့္လံႈေနတဲ့ ရင္း ၂၂ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္က်ဳိးဆန္ကတ္ ေဆးတပ္ဖဲြ႔ဝင္ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္ ၃ ေယာက္နဲ႔ စေတြ႔တယ္။ သူတို႔ေဘးမလွမ္းမကမ္းမွာ ရဲေဘာ္တေယာက္အေလာင္း ေတြ႔ရတယ္၊ ေတာင္ကုန္း ထိုးအတက္မွာ ထိက်ဆံုးတယ္ ေျပာတယ္။ ဒဏ္ရာ အခုထိ ထိတာသိပ္မမ်ားဘူးေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မန္ပတ္ကုန္းေပၚတက္ၾကည့္ေတာ့ ၂၂ ရင္းမွဴး ေရွာက္ဆန္ကတ္ ေတာင္ကုန္းေပၚေရာက္ေနတယ္။ သိမ္းပိုက္ ရထားတဲ့ စာေတြ စာအုပ္ေတြ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာေတြ သူကိုင္ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုအပ္တယ္။ ရင္းမွဴးနဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြ ၾကည့္ရတာ ေတာင္ကုန္းသိမ္းရၿပီး အားရေက်နပ္ေနတဲ့ပံု ေတြ႔ရတယ္။ သိမ္းၿပီးစခန္းကုန္းေရွ႕ ရန္သူ႔ဘက္ဆီမွ မိမိတပ္လိုက္ရွင္းေနတဲ့ ေသနတ္သံေတြ မစဲေသးဘူး။ တရစပ္ပစ္ေနၾကတယ္။ စခန္းေပၚမွာ ရန္သူ ၆ ေလာင္းဘဲ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ျမင္ေတြ႔ရတယ္။ ရန္သူ႔ဆီက ေလာင္ခ်ာတလက္နဲ႔ အျခားလက္နက္ငယ္ ၄ လက္ ၅ လက္ဘဲရတယ္။ ဝိုင္းပတ္ေခ်မႈန္းနိုင္တဲ့ တိုက္ပဲြမဟုတ္၊ ျပန္တြန္းထုတ္တဲ့တိုက္ပဲြျဖစ္လို႔ သံု႔ပန္း ဖမ္းမမိ ဘူး။ ေရွ႕နားကစခန္းငယ္ေပၚမွာ ရန္သူႏွစ္ေလာင္း ရိွေသးတယ္ေျပာတယ္။ စခန္းရဲ့ဘယ္ဘက္ကေန တပ္က မုန္တိုင္းထိုးထားတဲ့လမ္းအတိုင္း ျပန္ဆင္းလာခိ်န္ ၇၆၈ တပ္မဟာမွ ရင္းဒုနိုင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္ဆက္မန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ တပ္ရင္း ၉ နဲ႔ေတြ႔တယ္။ သူတို႔လည္း လြယ္ဆန္က်င္းကုန္း သိမ္းထားတယ္တဲ့။ ေတာင္ေစာင္း ကပ္ၿပီး ရဲေဘာ္ေတြအသင့္စုထားတာ တအုပ္ႀကီးေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔ေဘးနားမွာလည္း က်ဆံုးတပ္စုမွဴး တေယာက္ အေလာင္းေတြ႔ရတယ္။ ညသန္းေခါင္ျဖစ္ေနၿပီ၊ လက္နက္ႀကီးေတြလည္းၿငိမ္လို႔ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား တခ်က္တေလဘဲ ပစ္ေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စစ္ဦးစီး႐ံုးဘက္ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ တပ္ရင္းမွဴးႀကီး ရဲေဘာ္ အိုက္လြန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၃ဝ၃၅ တပ္၊ တရင္းလံုး မန္းပတ္ဘက္တက္လာတာ လမ္းမွာဆံုတယ္။ အိုက္လြန္း က မင္းတို႔ ဒီဘက္ကုန္းရၿပီးရင္ ဆက္ခ်မယ္၊ ရဲေဘာ္ျမေမာင္ အျမန္လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေျပာလိုက္ကြာ ဆိုၿပီး ညသန္း ေခါင္မွာ တပ္ေတြနဲ႔ခီ်တက္သြားတယ္။

● လြယ္ပန္လံုေတာင္ကုန္းထိ ဆက္တိုက္ေရး က်ည္ဆန္မလံုမေလာက္ျဖစ္သြားျခင္း
တိုက္ပဲြက ရည္မွန္းခ်က္မေရာက္၊ ရန္သူသိမ္းပိုက္တဲ့ေနရာေတြထဲက နံပါတ္ ၃ ကုန္း (မန္းပတ္ကုန္း) ဘဲရ လိုက္တယ္။ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ လြယ္ပန္လံု ဆက္မတိုက္နိုင္ျဖစ္သြားတယ္။ တိုက္ပဲြအရိွန္ျမႇင့္ လြယ္ပန္လံုထိ ဆက္တိုက္ေရး လက္နက္ႀကီးက်ည္ဆန္မေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္၊ ျပႆနာက ပထမဆင့္ နံပါတ္ ၃ ကုန္း တိုက္ စဥ္က ရင္း ၂၂ တက္ထိုးခိ်န္ၾကာသြားတယ္။ ေသခ်ာဆန္းစစ္တဲ့အခါ မုန္တိုင္းဆင္တက္ထိုးခိ်န္ ၾကာျခင္း မဟုတ္၊ ရန္သူစခန္းအေျခ မိမိတပ္ အနီးဆံုးကပ္ထားၿပီးမွ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူ စရမွာျဖစ္ေသာ္လည္း တိုက္ပဲြ က ညေန ၅ နာရီစတဲ့အခါ၊ လမ္းမႀကီးဘက္က မိမိ မုန္တိုင္းဆင္မယ့္တပ္ ေျပးဝင္လာတာ ရန္သူက အေပၚစီးမွ အထင္းသားေတြ႔ေနလို႔ ရန္သူကဆီးပစ္၊ မိမိလက္နက္ႀကီးပစ္ကူေစာင့္နဲ႔ ရန္သူစခန္းဆီ အျမန္ခ်ဥ္းကပ္ ထိုး ေဖာက္ေရးအခိ်န္ ျဖစ္သင့္တာထက္ ပိုၾကာသြားတယ္။ အခိ်န္ၾကာေလ ပစ္ကူေပးရေလျဖစ္ၿပီး ပထမဆင့္ တိုက္ပဲြနဲ႔ဘဲ တပတ္ ၁ဝ ရက္ခန္႔ သယ္ယူစုေဆာင္းထားတဲ့ က်ည္ဆန္ခဲယမ္းေတြ ကုန္သေလာက္ျဖစ္သြား တယ္။ ရဲေဘာ္ခိုင္ေအာင္ေျပာတာ သတိရမိတယ္။ ရင္း ၂၂ စထြက္တဲ့ေနရာ သိပ္ေဝးတယ္၊ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ဆိုင္တယ္ထင္တယ္။ လက္နက္ႀကီး မပစ္ခင္ကတည္းက အနီးဆံုးကပ္ေနရာယူဖို႔ႀကိဳးစားေရး ၾကပ္မတ္မႈ လိုတယ္ထင္တယ္လို႔ သူ႔အျမင္ကို တဖြဖြေျပာေနတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာေပါင္းစံု ေပၚေတာ့တာဘဲ။ စစ္ေရးမွာ လက္ဦးမႈနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ပိုင္း သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ လြယ္ပန္လံု အသိမ္းခံရျခင္းဟာ မိမိလက္ဦးမႈ မဲ့သြားတာဘဲ၊ လက္ဦးမႈျပန္ရေအာင္ အျမန္ျပန္တိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ျပန္တိုက္တာ တဝက္တပ်က္ဘဲျပန္ရေတာ့ ျပႆနာႀကီး သြားတယ္၊ ေနာက္တပဲြအတြက္ ရန္သူက တပ္လဲၿပီးခံလိမ့္မယ္။ မိမိက တပ္လဲစရာ မရိွဘူး။ အခိ်န္ရေလ ရန္သူ က ခံစစ္အတြက္ ျခံစည္း႐ိုးခတ္၊ ကတုတ္ခိုင္ေအာင္တူး မိုင္းေတြျမႇဳပ္နဲ႔ အခိ်န္ရသြားတယ္။ သတင္းေထာက္ လွမ္းေရးတာဝန္ယူတဲ့ ရဲေဘာ္ေလးေမာင္က ပထမဆင့္တိုက္္ပဲြမွာ ရန္သူေသေၾကမ်ားတယ္။ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းေရာ အေတာ္ထိတယ္၊ ေပ်ာ့ဖတ္သြားၿပီ၊ ဆက္သာတိုက္နိုင္ရင္ လြယ္ပန္လံု မုခ်ျပန္ရမယ္။ ရန္သူတပ္လည္း ခံစစ္ ျပင္ၿပီးမွတိုက္ရင္ မလြယ္ဘူးထင္တယ္ ဟုေျပာေနတယ္။ က်ည္ဆန္ခဲယမ္း အျမန္ျဖည့္တင္းနိုင္ရန္ စစ္ေဒသမွ ရဲေဘာ္ေအာင္လြင္ကို တိုက္ပဲြၿပီးစတည္းက ေရွ႕တန္းဦးစီးမွ ပန္ဆန္းသို႔ အျမန္လႊတ္ စီစဥ္ခိုင္းတယ္။ သိမ္းရ ထားတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတြကို ေနာက္ေန႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ရဲေဘာ္ျမေမာင္ သြားၾကည့္တယ္။ စစ္ေနရာ စခန္းငယ္ေတြ အပါ ၃ ေနရာ ၄ ေနရာေလာက္ ရထားတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ လြယ္ပန္လံု ၁ ကုန္း၊ ၂ ကုန္းအျပင္ လြယ္ဆန္ က်င္းဘက္မွာ ရန္သူကာကင္း ကုန္းတကုန္းက်န္ေနတယ္။ ဒီကုန္းကျပႆနာ၊ သူ႔ရွင္းၿပီးမွ လြယ္ပန္လံု ၂ ကုန္း ၁ ကုန္းတိုက္လို႔ရမယ့္ အေျခအေနျဖစ္တယ္။ သိမ္းၿပီးေတာင္ကုန္းေတြ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ရန္သူ ၃ ေလာင္း ၄ ေလာင္း ထပ္ေတြ႔တယ္၊  ရန္သူအေလာင္းေဘးမွာ ရွမ္းအဖိုးႀကီးတေယာက္ အေလာင္းေတြ႔တယ္။ ေပၚတာဆဲြခံ ရတာျဖစ္မယ္။ ထိုးကြင္းမင္ေၾကာင္ေတြနဲ႔ အေလာင္းေဘးမွာ လြယ္အိပ္ေလးနဲ႔ ထမင္းဘူး ေတြ႔ရလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ထဲ ေတာ္ေတာ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ စစ္ဒဏ္ကို ျပည္သူေတြပါ အလူးအလဲခံစားေနၾကရတယ္။ ထိုေန႔ ေလယာဥ္ဗံုးၾကဲခိ်န္ တိုက္ဆိုင္ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရဲေဘာ္ျမေမာင္ မနည္းေရွာင္တိမ္း ဝပ္ေနရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေရွ႕မွာဘဲ မန္းပတ္ရြာႀကီး ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ မီးေလာင္ျပာက်သြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဓာတ္ပံုေတာင္ ႐ိုက္ထား ေသးတယ္။ ရန္သူက လက္နက္ႀကီး လက္နက္ငယ္က်ည္ဆန္ေတြ ပစ္ထားခဲ့တာ မနည္းဘူးေတြ႔ရတယ္။

● ေနာက္တပဲြ ဆက္တိုက္ေရး လံုးပန္းၾကျခင္း
ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီးအဖဲြ႔မွာ ဗဟိုနဲ႔ တပ္မ ေခါင္းေဆာင္မႈတြင္း အဆင္မေျပမႈ အနည္းအပါးရိွေသာ္လည္း ေနာက္ တပဲြတိုက္ေရး တညီတညြတ္ထည္း ျပင္ၾကရတယ္။ ပါတီရဲ့ ၇၉ လမ္းစဥ္ထဲက စစ္ေရးလမ္းစဥ္အပိုင္းမွာ ေျပာက္ က်ားစစ္ကို အဓိကထား၊ လႈပ္ရွားစစ္နဲ႔ ေပါင္းစပ္တိုက္၊ မလဲႊမေရွာင္သာမွ ေနရာယူစစ္ကို တိုက္ရမယ္လို႔ ျပ႒ာန္းထားတယ္။ အခု လြယ္ပန္လံုတိုက္ပဲြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ တကယ္ကို မလဲႊမေရွာင္သာတဲ့ ေနရာယူစစ္ တိုက္ပဲြႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ မန္မန္႔ဆိုင္ စစ္မ်က္ႏွာမွာ ၁၅ ရက္၊ ရက္ ၂ဝ ခန္႔၊ မိမိရဲ့ ရိွေနတဲ့အခ်က္အလက္အရ တပ္အင္အား၊ ျပည္သူ႔စစ္အင္အား၊ လက္နက္ခဲယမ္း၊ ရိကၡာ ေဆးဝါးစတဲ့ ႐ုပ္ဝတၱဳအင္အားမ်ား စုစည္းထားျခင္း၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထဲ ရန္သူဝင္လာသျဖင့္ ဒိုင္နယ္တခုစာနီးပါး ေက်းရြာျပည္သူေတြ အိုးပစ္၊ အိမ္ပစ္ ျဖစ္ေန ျခင္း၊ ရန္သူသိမ္းပိုက္ထားတဲ့စခန္းမ်ား ျပန္တိုက္ယူရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ျပ အေတြးအေခၚပိုင္းျပင္ဆင္မႈမ်ား လုပ္ထားၿပီးျဖစ္ျခင္း စတဲ့အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားက ေနာက္တခီ် မတိုက္မျဖစ္တိုက္ရမယ့္ အေျခအေနကို တြန္းပို႔ ေနတယ္။ ေနာက္ ကိုးကန္႔၊ ဝ ေျမာက္နဲ႔ ခ႐ိုင္မ်ား၊ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား ေနာက္တန္းဌာနမ်ားကလည္း ေရွ႕တန္း ေမးျမန္းေရးဆိုၿပီး ရိကၡာနဲ႔အစာအစာမ်ား လွဴဒါန္း ေမးျမန္းမႈေတြလည္း မျပတ္လာေနတယ္။ တခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕နယ္မ်ား ဆိုရင္ တပ္အတြက္ အရက္ပံုးလိုက္ ေမးျမန္းတာေတြေတာင္လုပ္ၾကတယ္။ ဒီအေနအထားမွာ ေနာက္တပဲြ အမွတ္ ၂ ကုန္းနဲ႔ လြယ္ပန္လံု ၁ ကုန္းကိုပါတိုက္ေရး ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီးအဖဲြ႕က ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီရက္ပိုင္း အတြင္း လြယ္ပန္လံုစစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ဆက္စပ္စီစဥ္တဲ့ စစ္ေဒသကင္းတပ္ရဲ့ သံလြင္ျမစ္ကူးစစ္ဆင္ေရး မိုင္းရယ္ၿမိဳ႕ တိုက္ပဲြ တိုက္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့အသံ ေရဒီယိုမွာ မိုင္းရယ္ကို ဗကပ ဝင္တိုက္တဲ့သတင္းပါလာတယ္။ လြယ္ပန္ လံုတိုက္ပဲြကို ေပါင္းစပ္ေပးတဲ့ တိုက္ပဲြျဖစ္လို႔ မဆိုးဘူးလို႔ ဆိုရမယ္။ ခလရ ၆၇ လည္း မိုင္းရယ္ ျပန္ဆုတ္ရ တယ္တဲ့။ တပ္လဲထားတာဘဲ ျဖစ္မယ္။

တိုက္ပဲြအတြက္ အခိုင္အမာတြက္ခ်က္ရာမွာ မိမိဘက္သာလြန္ခ်က္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းသာရိွၿပီး ႐ုပ္ပိုင္း ပကတိ အေျခအေနက အားနည္းခ်က္မ်ားေနတယ္။ ရန္သူက အထိနာေနတဲ့ ခလရ ၈၃ ကို ခလရ ၇၆ နဲ႔ တပ္ခ်င္း လဲထားလိုက္ၿပီ။ မိမိတပ္ လြယ္ပန္လံုျပန္ရေရး မေက်နပ္ပဲြ ဆက္တိုက္မယ္ဆိုတာ ရန္သူက ေသခ်ာေပါက္ တြက္လို႔ရေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ခံစစ္ပိုင္း ဗ်ဴဟာေျမာက္ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ေနတယ္။ ျခံစည္း႐ိုးခတ္တာ ကတုတ္ ျပင္တာေတြ လုပ္ေနတယ္။ ေျမအေနအထား ရန္သူကအားသာခ်က္မ်ားတယ္။ မိမိတပ္ ေဒသကြၽမ္းေသာ္ လည္း ေျမအေနအထားအားနည္းခ်က္ ရိွေနတယ္။ မန္ခူ၊ မန္ခါးဘက္က လွည့္တိုက္ေရး စဥ္းစားၾကတဲ့အခါ လက္ရိွဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြ ႐ုတ္တရက္လွည့္ေျပာင္းဖို႔မလြယ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မန္ခူမန္ခါးဘက္ ေရာက္ ေနတဲ့ ၆ဝ၂ တပ္ရင္းေခၚ ႏွစ္ဘက္ညႇပ္ ခိ်န္ကိုက္တိုက္ေရး ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

● အစမေကာင္းတဲ့ တိုက္ပဲြ
လြယ္ပန္လံု ဒုတိယတိုက္ပဲြအတြက္ ျပင္ဆင္မႈကာလ၊ အဓိက ပန္ဆန္းဘက္ကပို႔တဲ့ က်ည္ဆန္ေစာင့္ရတာနဲ႔ အျခားျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္တာ ၉ ရက္ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ ပထမတိုက္ပဲြ ၈၃ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၅ ရက္တိုက္ တယ္။ နံပါတ္ ၃ ကုန္းျပန္ရတယ္။ (ေဖာ္ျပၿပီး) ဒုတိယပဲြက ၈၃ ခု မတ္လ ၆ ရက္ေန႔မွာမွ နံပါတ္ ၂ နဲ႔ ၃ ကုန္း တိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။ ယုန္ခန္းဝရြာအနီးက ေျမျပန္႔ (ေနာင္ တပ္မဟာ ၇ ႐ံုးေနရာ) မွာ မတိုက္မီ သဲေျမပံုနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္ၾက၊ ေျမအေနအထားအေသးစိတ္သိတဲ့ ေဒသခံရဲေဘာ္ေတြေခၚ ရွင္းျပခိုင္းတာေတြ လည္းလုပ္တယ္။ အစည္းအေဝးမွာ ၆ဝ၂ တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြလည္း တက္တယ္၊ အစည္းအေဝး အစပိုင္း မွာ တိုက္မယ့္ေန႔၊ အခိ်န္ေတြ သတ္မွတ္ၿပီးသြားလို႔ ခရီးေဝးျပန္ရမယ့္ ၆ဝ၂ ရဲေဘာ္ေတြ အစည္းအေဝး မၿပီးခင္ ေလး ခြင့္ေတာင္းၿပီး အရင္ထြက္သြားၾကတယ္။ သူတို႔ျပန္သြားၿပီးမွ အၾကံရၾကတာက တိုက္ပဲြကို မတ္လ ၆ ရက္ နံနက္ေစာေစာ မတိုက္နဲ႔၊ ေလေၾကာင္းအႏၱရာယ္ ေရွာင္ၿပီးသားျဖစ္ေအာင္ ည ၂ နာရီေလာက္ စတိုက္ရင္၊ မနက္ ၆ နာရီ ၇ နာရီဆို ရန္သူစခန္းသိမ္း ရွင္းလင္းေရးလုပ္ၿပီးခိ်န္ ေလယာဥ္လာလည္း ကိစၥမရိွဘူး- ဆိုတဲ့ အျမင္၊ အားလံုးသေဘာတူ။ နံနက္ေစာေစာမတိုက္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျပင္လိုက္တယ္။ ဒီအခိ်န္ျပင္တဲ့ကိစၥ ၆ဝ၂ ရဲေဘာ္ေတြ အေၾကာင္းၾကားေရးေျပာတဲ့အခါ စစ္ဦးမွဴး ရဲေဘာ္လီထင္က ဒါသိပ္အေရးမႀကီးဘူး၊ ဒီဘက္က အဓိကတိုက္မွာ၊ ဒီကအသံမၾကားရင္ သူတို႔ ဘာမွမလုပ္ဘူး၊ ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာမ်ဳိး ေျပာလို႔ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သေဘာထားလိုက္ၾကတယ္။ ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီး အဓိကတာဝန္ရိွတဲ့ သူေတြကလည္း ကနနဲ႔ အေၾကာင္းမၾကားမိ ၾကဘူး။

၈၃ ခုနွစ္ မတ္လ ၆ ရက္ နံနက္ေစာေစာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္ေနၾကစဥ္ ၆ဝ၂ ဘက္က လက္နက္ႀကီးပစ္သံေတြ စၾကားရတယ္။ ရန္သူနဲ႔ အျပန္အလွန္ပစ္ခတ္ေနတဲ့ တိုက္ပဲြျဖစ္သံ ဆက္တိုက္ ေတာ္ ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကားေနရတယ္။ ဟိုဘက္ဒီဘက္ညႇပ္တိုက္တဲ့ ခိ်န္ကိုက္တိုက္ပဲြ မျဖစ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လည္း အားလံုးၾကားသိေနရလို႔ အခိ်န္ျပင္ဆင္ခ်က္ အေၾကာင္းၾကားေရး တာဝန္ရိွတဲ့သူ ေဝဖန္ေရးလုပ္႐ံုမွအပ ဘာမွမတတ္နိုင္၊ အစမေကာင္းတဲ့တိုက္ပဲြ ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒီဘက္က ညမွတိုက္ပဲြစမယ္ဆိုေတာ့ ေအးေအးေဆး ေဆး ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ညေနပိုင္းမွာ တပ္မ ၄၈ တပ္မမွဴးကေခၚထားလို႔ သူတို႔နဲ႔ ညေနစာအတူစား၊ ညတိုက္ပဲြ အတြက္ ျပင္ဆင္သင့္တာ ျပင္ဆင္တယ္။ တပ္မွဴးက ညတိုက္ပဲြခြင္ ျမင္ရမယ့္ေနရာၾကည့္ထား၊ တို႔ အဲဒီက ၾကည့္ ညႊန္ၾကားစရာ ညႊန္ၾကားတာေပါ့ဆိုၿပီး ရဲေဘာ္တေယာက္ေျပာသြားတဲ့ ကုန္းတက္ၾကည့္ၾကတာ အဆင္ မေျပဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီၾကားထဲ ေၾကးနန္း သတင္းဆက္တိုက္ဝင္ေနလို႔ တပ္မမွဴးက စက္နားကခြာမရ ျဖစ္ေန တယ္။ ည ၂ နာရီေလာက္ လက္နက္ႀကီးစပစ္တယ္။ တိုက္ပဲြက ရန္သူေမွ်ာ္လင့္မထားခိ်န္ တိုက္လိုက္လို႔ အစပိုင္း မဆိုးဘူးလို႔ထင္ေနတယ္။ နာရီဝက္ တနာရီေလာက္အတြင္း မုန္တိုင္းထိုးႏိုင္တဲ့ သေဘာၾကားေနရ တယ္။ ပထမ ၇၆၈ တပ္ရင္း ၉ ထိုးတဲ့ ေရွ႕ကာကင္းကုန္း သိမ္းရတဲ့သေဘာ မီးက်ည္ေတြ႔လို္က္တယ္လို႔ သတင္းပို႔တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီတိုက္ပဲြအဆင္ေခ်ာလိမ့္မယ္။ ဒါမွ ၃ဝ၃၅ က ၂ ကုန္းဘက္ ေက်ာ္တက္ထိုးရၿပီး ေနာက္ေက်ာဘက္ စိုးရိမ္စရာမရိွလို႔တြက္တယ္။ တိုက္ပဲြျဖစ္ေနစဥ္ မိုးေလးကတဖဲြဖဲြ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ အျမင့္ တက္ထိုးရမယ့္ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စိုးရိမ္စိတ္ရိွေနၾကတာ ေပၚလြင္တယ္။ တိုက္ပဲြ အခိ်န္ ၾကာေနတယ္။ လြယ္ဆန္က်င္းအထက္က ကာကင္းကုန္း အပိုင္သိမ္းရမရ မေသခ်ာ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ မိုးလင္း ေတာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္သားရဲေဘာ္နဲ႔ ၃ ကုန္းဘက္ ေျပးသြားတယ္။ မိုးကသဲလာလို႔ ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး မန္ပတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေျပးဝင္၊ ခဏမိုးဝင္ခိုတယ္။ အေမွာင္ထဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေအာက္ က်ဆံုးရဲေဘာ္ေတြ စီထား တာ ၉ ေလာင္း၊ ၁ဝ ေလာင္းေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီတိုက္ပဲြထိတာ အေတာ္မ်ားေနၿပီ။ ၃ ကုန္းေပၚတက္သြား ေတာ့ ၂၂ ရင္းမွဴးနဲ႔ေတြ႔တယ္။ တိုက္လို႔ မရေတာ့ဘူးထင္တယ္တဲ့၊ မိုးစင္စင္လင္းဖို႔ အေမွာင္ကိုလုေနၿပီ။ တိုက္ေနတဲ့ ၂ ကုန္းဘက္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မိမိဘက္ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ျပန္ဆုတ္ေနတာ ျမင္ေနရတယ္။ ရန္သူက လည္း ကာကင္းကုန္းေပၚက စက္လတ္သံတဒိန္းဒိန္း ဆက္တိုက္ျမည္ေနတယ္။ ဘယ္လိုလဲ၊ ဒီကာကင္းကုန္း သိမ္းမရဘူးလား ေမးေတာ့ ရင္းမွဴးက သူ႔တပ္မဟုတ္လို႔ မသိျဖစ္ေနတယ္။ ရန္သူက အဲဒီ ကာကင္းက ဖိပစ္ေန တယ္။ မိမိတပ္ လက္နက္ႀကီးရဲေဘာ္ေတြက လက္နက္ႀကီးေတြ စက္ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ တဝုန္းဝုန္း လွမ္း ေထာက္ ပစ္ခတ္ေပးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေနတဲ့ကုန္းေပၚ ရန္သူက ၇၅ နဲ႔ လွမ္းပစ္တာလည္းရိွတယ္။ မ်က္ျမင္တိုက္ပဲြအေျခအေန ေရွ႕တန္းဦးစီး႐ံုးအစီရင္ခံဖို႔ ၃ ကုန္းေပၚက ျပန္ဆင္းလာၿပီး မန္မန္႔ဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အေက်ာ္ေလာက္မွာ ရန္သူေလေၾကာင္းတိုက္ခိုက္မႈ စလုပ္တယ္။ ဒီပဲြမွာ ေလယာဥ္လာတာ ေတာ္ေတာ္ ေစာ တယ္။ နံနက္ ၉ နာရီမထိုးခင္ ေရာက္လာတယ္။
လြယ္ပန္လံုကို ျပန္တိုက္သိမ္းေရး မေအာင္ျမင္တဲ့ပဲြ ျဖစ္သြားၿပီ။ ရန္သူလည္း ဒီပဲြမွာ ၂ ကုန္းတကုန္းတည္း ၇ဝ ေက်ာ္ထိတယ္ ဆိုတဲ့ ၾကားျဖတ္ တိက်တဲ့သတင္း ရလိုက္တယ္၊ လြယ္ပန္လံု ၁ ကုန္းနဲ႔ ကာကင္းကုန္း ဘယ္ ေလာက္ထိတယ္ဆိုတာ သတင္းမရေသးဘူး။ ေသေၾကဒဏ္ရာ ရာေက်ာ္ျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရန္သူ ခံစစ္ျမဲသြားတယ္။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေအာင္ျမင္တယ္ ေျပာရမယ္။ မိမိတပ္ ဒီပဲြမွာ အဓိက ၂ ကုန္းထိုးတဲ့ မုန္တိုင္း တပ္ က်ဆံုး ၃ဝ ေက်ာ္လိမ့္မယ္။ က်ဆံုးထဲမွာ ခဲြအဆင့္ပါတယ္၊ လြယ္ဆန္က်င္းအထက္ ကာကင္းကုန္းထိုးတဲ့ ၇၆၈ တပ္မဟာ ရင္း ၉ မွက်ဆံုး ၈ ေယာက္လား ၉ ေယာက္လား ရိွတယ္။ ဒီတပ္က မိုင္းယန္းဘက္က ေခၚ ထားတဲ့တပ္၊ ရွမ္းရဲေဘာ္အမ်ားစုဘဲ။ က်ဆံုးထဲမွာ ဒုခဲြမွဴး ပလန္အမ်ဳိးသား တိုက္ခိုက္ေရးအားကိုးရတယ္ဆိုတဲ့ အိုက္ရီေတာင္း က်ဆံုးတယ္။ ျဖစ္ပံုက ဒုခဲြမွဴးက်ဆံုးၿပီး ပထမစခန္းသိမ္းရတယ္။ မီးက်ည္ပစ္ၿပီး က်န္ေနတဲ့ခဲြမွဴး ဒဏ္ရာရျပန္တယ္။ စခန္းထိန္းမယ့္လူမရိွ၊ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြ မထိန္းနိုင္ဘဲ စခန္းျပန္လြတ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုက္ပဲြက ပိုဆိုးသြားတယ္။ လြယ္ပန္လံု အေနာက္ေျမာက္ဘက္က တိုက္တဲ့ ၆ဝ၂ တပ္ရင္း ၃ ရက္ ေန႔နံနက္ပိုင္းတိုက္ပဲြမွာ ၇ ေယာက္ ၈ ေယာက္ ေလာက္က်တယ္။ ခ႐ိုင္တပ္က လမ္းျပေရွ႕ေဆာင္ရဲေဘာ္ က်ဆံုးတာ ရိွေသးတယ္။ ဒီပဲြမွာ မိမိတပ္အားလံုး က်ဆံုး ၄ဝ ေက်ာ္၊ ၅ဝ နီးပါးေလာက္ ရိွလိမ့္မယ္၊ ဒဏ္ရာလည္း အေပါ့စားအပါ ရာေက်ာ္မွာဘဲ။ ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ မိမိတပ္ရံႈးတယ္၊ လြယ္ပန္လံုလည္း သိမ္းမရ ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္တဲ့ ပဲြျဖစ္သြားတယ္။

● သံုးသပ္ခ်က္
၁။ တိုက္ပဲြရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက ဝိုင္းပတ္ေခ်မႈန္းေရး ပဲြမဟုတ္ဘူး၊ ေခ်မႈန္းဖို႔လည္း အေျခအေန မေပးဘူး၊ မိမိ တပ္အင္အားက ဝိုင္းပတ္ေလာက္ေအာင္ အင္အားမလံုေလာက္ဘူး။ ေျမအေနအထားအရလည္း ဝိုင္းပတ္ ေခ်မႈန္းနိုင္ေရး လက္ဦးမႈ ယူမရ၊ ေနာက္လမ္းပိတ္မရျဖစ္ေနတယ္။ လြယ္ပန္လံုျပန္ရေရး တိုက္တဲ့ပဲြဘဲ ျဖစ္ တယ္။ တစိတ္တပိုင္းဘဲ ျပန္ရၿပီး တခုလံုးရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္ဘူး။

၂။ မိမိတပ္မ်ား တိုက္ခိုက္ေရးအင္အား သတ္မွတ္ခ်က္မျပည့္မီွျခင္း။

၃။ ပထမတိုက္ပဲြနဲ႔ တဆက္ထည္းဆက္တိုက္ေရး မလုပ္နိုင္ျခင္း။

၄။ ပထမပဲြနဲ႔ ဒုတိယပဲြၾကား ရန္သူကို ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေပးျဖစ္၊ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ၾကာေနျခင္း။

၅။ အရံတပ္အင္အားမလံုေလာက္ျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဟုထင္ျမင္ေၾကာင္း မိမိအေတြ႔အၾကံဳမ်ား သံုးသပ္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေမာင္စိန္ေသာ္
(၂၄.၄.၂ဝဝ၉)