ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈ဝ) - အပိုင္း (၅၉)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈ဝ) - အပိုင္း (၅၉)
(မုိးမခ) မတ္လ ၁၃၊ ၂ဝ၁၈

● အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရွိ စစ္ေဒသယူနစ္မ်ား
အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဌာနခ်ဳပ္၌ ခ႐ိုင္မ်ား အဓိကတပ္မဟာမ်ားအား ပ့ံပိုးႏိုင္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳ ယူနစ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းထားရွိသည္။ အဓိကအေရးပါေသာယူနစ္မ်ားမွာ ဆက္သြယ္ေရးဌာန၊ ေဆးဖက္ဆိုင္ရာဌာန၊ ေထာက္ပ့ံ့ေရးဌာနတုိ႔ ျဖစ္သည္။

ဆက္သြယ္ေရးဌာန၌ ႀကိဳးမ့ဲေၾကးနန္းယူနစ္။ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ေရးယူနစ္၊ ၾကားျဖတ္ဆက္သြယ္ေရးယူနစ္မ်ားရွိ သည္။ ပါတီဗဟိုႏွင့္၎ ေအာက္ေျခတပ္မဟာမ်ား ခ၁ရိုင္မ်ားႏွင့္၎ ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္းကိုင္တြယ္သည့္ရဲေဘာ္မ်ား၊ ဝွက္စာ ကိုင္သည့္ရဲေဘာ္မ်ား ေလ့က်င့္ေရးေရာ လက္ေတြ႕တာဝန္ပါထမ္းေဆာင္ၾကရသည္။ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ပတ္ သက္၍ အေျခခံေဒသအား ကာကြယ္ထားသည့္ေတာင္ကုန္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးသာမက ပန္ဆန္းကြင္း၊ မုန္းကိုးကြင္း အတြင္းရွိ ဌာနယူနစ္ေပါင္းစုံခ်ိတ္ဆက္နိုင္ေရးအတြက္ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ေရးလိုင္းမ်ား တပ္ဆင္ျခင္း၊ အိပ္ခ်ိန္း႐ုံးထားရွိေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ထိမ္းသိမ္းျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ၾကရသည္။ ဆက္သြယ္္ေရးဌာနတြင္ အေရးပါေသာ ယူနစ္မွာ ၾကားျဖတ္ဆက္သြယ္ေရးယူနစ္ျဖစ္သည္။ အေရွ႕ေျမာက္ရွိ အဆိုပါယူနစ္အား အမွတ္ ၃ စက္စုဟုေခၚသည္။ အစိုးရတပ္ရင္း၊ ဗ်ဴဟာႏွင့္တပ္မတုိ႔ၾကားရွိ ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးအား ၾကားျဖတ္ဖမ္းယူသည့္ ယူနစ္ျဖစ္သည္။ ေရဒီယိုတယ္လီဖုန္းျဖင့္ တိုက္ရိုက္ေျပာျခင္းအား ဖမ္းယူနားေထာင္ရသည္မွာ မခက္ေသာ္လည္းႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္းျဖင့္ပို႔ေသာ ဝွက္စာမ်ားကို ေဖၚယူရ သည္ကေတာ့ ခက္ခဲလက္ဝင္သည္။ အစိုးတပ္ဖြဲ႕မ်ား အထက္ႏွင့္ေအာက္အျပန္အလွန္ေပးပို႔ေသာ ဝွက္စာမ်ားမွ တပ္တည္၊ တပ္လႈပ္၊ စီမံခ်က္မ်ားရယူၿပီး အစိုးရတပ္မ်ား၏သတင္းကို ရယူည္။ ဤယူနစ္တြင္ ထက္ျမက္ေသာ၊ ဉာဏ္ေကာင္းေသာ ရဲေဘာ္မ်ားကို ရွာေဖြအသုံးျပဳၾကရသည္။ ဤယူနစ္သည္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရန္လိုအပ္မႈေၾကာင့္ မထင္ေပၚေသာ္လည္း အေရွ႕ေျမာက္ စစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ အလြန္အေရးပါေသာအခန္းက ပါဝင္ခ့ဲသည္။ ထိုယူနစ္အား မူလက တ႐ုတ္ျပည္မွလာေသာ ရဲေဘာ္ မ်ားက တာဝန္ယူေသာ္လည္း ၁၉၇၅ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပဲခူး႐ိုးမႏွင့္ ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းတုိ႔တြင္ ၾကားျဖတ္အေတြ႕အၾကံဳ ရွိသည့္ရဲေဘာ္မ်ား ေရာက္ရွိအားျဖည့္ၿပီးေနာက္ ပိုမိုအားေကာင္းလာခ့ဲသည္။

ေဆးဖက္ဆိုင္ရာဌာနအေနႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ၌ အဓိကတာဝန္ယူသူမ်ားမွာ ဦးေက်ာ္စြာ (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) ႏွင့္ ဆရာမႀကီး မာရြယ္ (ရဲေဘာ္ေနာ္ဆိုင္းဇနီး) တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ ပန္ဆန္း၌ စစ္ေဒသ ေဆး႐ုံအားဖြင့္လွစ္ထားရွိသည္။ စစ္ေဒသေဆး႐ုံ၏ႏိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္လြန္းေျမာ္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ေဆး႐ုံအုပ္မွာ ဆရာမဟဲလင္ (ေကြ႕က်ဳိး ရဲေဘာ္ေဟာင္း) တုိ႔အျပင္ ဆရာမ မာဂရက္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း) တုိ႔လည္း ပါဝင္ၾကသည္။ ထိုေဆး႐ုံ၌ပင္ ၁၉၇၃ မွ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္အတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ လက္ဝဲကူညီေရးမွ ရဲေဘာ္မ်ားမွ ေဆးသင္တန္းဖြင့္လွစ္ခ့ဲၿပီး ထိုေဆးသင္တန္းဆင္း ရဲ ေဘာ္မ်ားက စစ္ေဒသတြင္း ျဖန္႔ခြဲတာဝန္ယူခ့ဲၾကသည္။ စစ္ေဒသေဆး႐ုံသည္ ပန္ဆန္းတြင္ အေျခစိုက္သည္ဆိုေသာ္လည္းစစ္ဆင္ေရးႀကီးမ်ားရွိပါက ထုတ္ႏုတ္အင္အားမ်ားျဖင့္ ေရွ႕တန္းသုိ႔ အနီးကပ္သြားေရာက္၍ စစ္ေျမျပင္ေဆး႐ုံဖြင့္လွစ္ေပးရသည္။ စစ္ေျမျပင္ေဆး႐ုံ၌ လိုအပ္သည့္အေရးေပၚကုသမႈျပဳလုပ္ၿပီးမွ ေနာက္တန္းေဆး႐ုံသုိ႔ ပို႔ေဆာင္ရသည္။

စစ္ေဒသေဆး႐ုံသာမက ခ႐ိုင္အလိုက္ေဆး႐ုံမ်ားလည္း ဖြင့္လွစ္ထားရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပန္ဆန္းေဆး႐ုံ အားေကာင္းေသာ ေၾကာင့္ ဝ ေတာင္ႏွင့္ ဝ ေျမာက္ရွိ လူနာမ်ားအား ပန္ဆန္းေဆး႐ုံသုိ႔ ပို႔ေဆာင္ၾကေသာေၾကာင့္ ဝ ေတာင္ႏွင့္ ဝ ေျမာက္ ခ႐ိုင္ ေဆး႐ုံမ်ား အားမေကာင္းခ့ဲပါ။ တ႐ုတ္ရဲေဘာ္မ်ားတာဝန္ယူသည့္ ကိုးကန္ခရိုင္ေဆး႐ုံႏွင့္ ဆရာမေဒၚႏွင္းရီတာဝန္ယူသည့္ နမ့္ခမ္းခ႐ိုင္ေဆး႐ုံတုိ႔မွာ အသင့္တင့္လည္ပတ္နိုင္သည္ဟု ဆိုရမည္။ ပန္ဆန္းေဆး႐ုံၿပီးလ်င္ အားအေကာင္းဆံုးေဆး႐ုံမွာ ကြတ္ခိုင္ခ႐ိုင္ေဆး႐ုံျဖစ္ေသာ မန္ကန္ေဆး႐ုံျဖစ္သည္။

မန္ကန္ရြာသည္ မုန္းကိုးကြင္း၏ အေနာက္ေတာင္ဖက္ ေတာင္ေၾကာေပၚတြင္ရွိသည္။ ကခ်င္ရြာေလးျဖစ္သည္။ ကြတ္ခိုင္ ခရိုင္ေဆး႐ုံသည္ ကြတ္ခိုင္ခရိုင္သာမက တပ္မဟာ ၂ ေဆးအဖြဲ႕မွလႊဲလာေသာ လူနာမ်ားလက္ခံရန္ရည္ရြယ္ထား၍ ပို၍ အားေကာင္းေအာင္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္းျဖစ္ပုံရသည္။ ေဆး႐ုံနိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ဆရာမေဒၚေငြ (ျပည္မမွရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ေဆး႐ုံ အုပ္မွာ ရဲေဘာ္လေထာ္ဂမ္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ဒုေဆး႐ုံအုပ္မွာ ရဲေဘာ္ေနာ္မိုင္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း) တုိ႔ျဖစ္ ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ဆရာမခြမ္ေရွာင္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း) တုိ႔လည္း ပါဝင္ၾကသည္။ ၁၉၇၈ ခန္႔တြင္ ပန္ဆန္းေဆး ေက်ာင္းဆင္း ရဲေဘာ္မာထု (ေဒသခံရဲေဘာ္) စသည္တုိ႔ျဖင့္ ထပ္မံအားျဖည့္သည္။

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသအတြက္ ကနဦးေဆးဘက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ယူၾကသူမ်ားသည္ ေကြးက်ဳိ းရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွရဲေဘာ္မ်ားက ပို၍မ်ားသည္။ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္ တ႐ုတ္ျပည္မဝင္မွီ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕အားဝင္ေရာက္စီးနင္းၿပီး နမ့္ခမ္းေဆး႐ုံ (ေဒါက္တာဆီးဂေရ့ေဆး႐ုံ) မွ သူနာျပဳဆရာမမ်ားကို သိမ္းသြင္းေခၚေဆာင္သြားခ့ဲသည္။ (ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆာင္သြားသည္ဟုလည္း ဆိုၾကသည္)။ ထိုသူနာျပဳဆရာမမ်ား ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းအပါ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖင့္ အိမ္ ေထာင္က်ခ့ဲၾကၿပီး အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဖြင့္လွစ္ရာတြင္ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာတာဝန္မ်ားယူခ့ဲၾကသည္။

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ ပန္ဆန္းတြင္ ၁၉၇၃ မွ ၁၉၇၅ အထိ ေဆးသင္တန္းဖြင့္လွစ္ခ့ဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉၇၅ ခုႏွစ္၌ ယူနန္ ျပည္နယ္ ခြင္းမင္ၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္သည့္ ေဆးေက်ာင္းသုိ႔လည္း CPB မွ အင္အား ၂ဝ ခန္႔ေစလႊတ္ သင္ၾကားခ့ဲသည္။ ထို ေဆးေက်ာင္းမွာ ၃ ႏွစ္သင္တန္းျဖစ္ၿပီး ခြဲစိတ္ပညာ ဘာသာရပ္ပါ ပါဝင္သည္။ ျမန္မာျပည္ က်န္းမာေရးမွဴး ၂ ႏွစ္သင္ တန္းထက္ျမင့္ၿပီး ယခင္အိႏၵိယေပးသည့္ LMP ဘြဲ႕ႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ထိုခြင္းမင္ ေဆးေက်ာင္းဆင္းမ်ားသည္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ေဒသတြင္း ျပန္လည္တာဝန္ယူနိုင္ခ့ဲၾကသည္။

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ ေထာက္ပ့ံေရးတာဝန္ခံကား ဦးေက်ာ္စိန္ (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္သည္။ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒ သသုိ႔ တ႐ုတ္ကကူညီသည့္ ေထာက္ပ့ံေရးပစၥည္းမ်ားသည္ အဓိကအားျဖင့္ ပါတီဗဟိုေထာက္ပ့ံေရးတာဝန္ခံ ဗဟိုေကာ္မတီ ဦးစံသူမွတဆင့္ျဖတ္သန္းၿပီး ပန္ဆန္းသုိ႔ေရာက္ရွိသည္။ ထိုစဥ္က တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေထာက္ပ့ံေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဆန္၊ ဆီ၊ စစ္ယူနီေဖါင္းႏွင့္ စစ္လက္နက္ပစၥည္းခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား၊ ေဆးပစၥည္းမ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ယဥ္မ်ားပါဝင္သည္။ ထုိ႔ျပင္ မုန္းကိုးႏွင့္ပန္ဆန္းတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ုံတခုစီလည္း ၁၉၇၆/၇၇ အတြင္းေဆာက္လုပ္ေပးခ့ဲသည္။ အေစာပိုင္းကာလက အယ္ေဘးနီးယားကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွကူညီေသာ သကၠလပ္ေစာင္ျပာ မ်ားလည္း ေထာက္ပ့ံေရးပစၥည္းမ်ားတြင္ ပါဝင္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

စစ္ေဒသေထာက္ပ့ံေရးဌာနသည္ ဝ ေျမာက္ခ႐ိုင္၊ ဝ ေတာင္ခရိုင္ႏွင့္ ဝ နယ္ရွိ တပ္မဟာမ်ား ဆက္လက္ျဖန္႔ေဝသည္။ ၁၉၇၇/၇၈ ခန္႔တြင္ ပန္ဆန္းတြင္ ကားလမ္းစတင္ေဖါက္လုပ္အသုံးျပဳၿပီျဖစ္၍ စစ္ေဒသေထာက္ပ့ံေရးဌာန၌ ေမာ္ေတာ္ ယဥ္ဌာနပါ ထပ္မံဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။သုိ႔ေသာ္ ေဒသတြင္းလမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးမွာ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္ရာ ကိုးကန္႔ခ႐ိုင္၊ ကြတ္ ခိုင္ခရိုင္၊ နမ့္ခမ္းခရိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ ၂ တုိ႔အား စစ္ေဒသမွတဆင့္ေထာက္ပ့ံရန္ မျဖစ္နိုင္ခ့ဲေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ပါတီဗဟို ေထာက္ပ့ံ ေရးဌာနႏွင့္ တ႐ုတ္တုိ႔၏ ညိႇႏႈိင္းစီစဥ္ျဖင့္ ကိုးကန္႔ခရိုင္အတြက္ ကိုးကန္႔ေဒက ရန္လုံက်ဳိက္သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ကြတ္ခိုင္ ခရိုင္ႏွင့္ တပ္မ ဟာ ၂ အတြက္ မုန္းကိုးသုိ႔လည္းေကာင္း၊ နမ့္ခမ္းခရိုင္အတြက္ မန္႐ႈိးသုိ႔လည္းေကာင္း၊ KIA အားတပ္ ဆင္ မည့္လက္နက္မ်ားအား ေကာက္ကြတ္သုိ႔လည္းေကာင္း တိုက္႐ိုက္ပို႔ေဆာင္ေပးခ့ဲသည္။

ထုိ႔ျပင္ ၂ဝ၂ စစ္ေဒသအတြက္ ေထာက္ပို႔ပစၥည္းမ်ားအား မန္႐ႈိးသိ႔ု ပုိ႔ေဆာင္ေပးသည္။ ၂ဝ၂ ေထာက္ပ့ံေရးဂိုေဒါင္အား မန္႐ႈိးတြင္ ေဆာက္လုပ္ထားရွိၿပီး၂ဝ၂ ေထာက္ပို႔တာဝန္ခံ ရဲေဘာ္ၾကည္ေမာင္ (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) က တာဝန္ယူသည္။ မန္႐ႈိးမွတဆင့္ ၂ဝ၂ ေဒသသုိ႔ လူႏွင့္ထမ္း၍လည္းေကာင္း၊  လား၊ ျမင္းမ်ားအသုံုးျပဳ၍လည္းေကာင္း အလီလီျပန္သယ္ရသည္။

တကယ္လက္ေတြ႕တြင္ စစ္တိုက္ၾကဖို႔အတြက္ လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္စစ္သည္မ်ားသာ လိုအပ္သည္မဟုတ္ေပ။ စစ္ေျမျပင္ တြင္ တိုက္ခိုက္သည့္တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားအတြက္ လိုအပ္သည့္ဆက္သြယ္ေရး၊ ေဆး၊ ေထာက္ပ့ံေရးစသည့္လက္႐ုံးတပ္ဖြဲ႕ မ်ားဖြဲ႕စည္းရန္ လိုအပ္သက့ဲသုိ႔ လိုအပ္သည့္နည္းပညာမ်ား တတ္ေျမာက္ေအာင္ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။ နိုင္ငံေရးအရ မေက်လည္၍ သူပုန္ထသည္ဆိုသည္ကလည္း လြယ္ကူလွသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာျပႆနာ မ်ားကို ဟန္ခ်က္ညီေျဖရွင္းေပးနိုင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။

● တပ္မဟာ ၆၈၃
တပ္မဟာ ၅ အား ၆၈၅ ႏွင့္ ၆၈၃ ဟူ၍ တပ္မဟာ ၂ ခုခြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ တပ္မဟာ ၆၈၃ သည္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ၏တပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပါတီဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္၏ ၇၅၁ဝ စစ္ေရးစီမံကိန္းတြင္ နယ္ေျမသစ္တိုးခဲ့ေရးတာဝန္ေပးခံရသည္။ အေစာပိုင္းကာလတြင္ ပါတီဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ၏ ပူးတြဲကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ရွိသည္ဟု ဆိုနိုင္ သည္။

၇၅၁ဝ စီမံကိန္းအရ သံလြင္ျမစ္အား မိုင္း႐ွဴးႏွင့္ တန္႔ယန္းၾကားျဖတ္၍ ေက်ာက္ဂူ၊ ေနာင္ဝိုး၊ ေနာင္လုံအေျခစိုက္ CPB ၁ဝ၈ စစ္ေဒသႏွင့္ သံလြင္ျမစ္ၾကား အေျခခံေဒသသစ္တည္ေဆာက္ရန္ တာဝန္ေပးခံရသည့္ တပ္မဟာ ၆၈၃ ၏ ကနဦးပိုင္း ကာ လမ်ားသည္ လြန္စြာခက္ခဲခ့ဲသည္။ အစိုးရ တပ္မ ၇၇ ၏ ျပင္းထန္ေသာ ထိုးစစ္မ်ားကို ၾကံဳခ့ဲရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂ လခန္႔ အၾကာတြင္ ျမစ္ကူး၍ မိမိတုိ႔အေျခခံေဒသေဟာင္းထဲသုိ႔ ျပန္ဝင္လာရသည္။ ေနာက္ပိုင္း ထပ္မံျပန္လည္ဝင္ေရာက္ေသာအခါ အဓိက SSPP ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ၊ ရလလဖ ရွမ္းျပည္လူမ်ဳိးေပါင္းစုံလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕တုိ႔ႏွင့္တြဲ၍ လႈပ္ရွားခ့ဲရ သည္။ တ႐ုတ္နယ္စပ္အား ေက်ာေပး၍ စစ္တိုက္လာခ့ဲရာမွ ရန္သူပတ္လည္ဝိုင္းေနသည့္ ေျပာက္က်ားေဒသတြင္း လႈပ္ရွား ရာတြင္ စစ္ေရးအရ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ရန္ အသားက်ရန္ အခ်ိန္ယူေနရေပသည္။

ကနဦးဝင္ေရာက္သည့္ တပ္မဟာ ၆၈၃ တြင္ တပ္ရင္း ၃ ရင္းပါဝင္သည္။ ရင္း ၅ဝ၂၊ ရင္း ၄ဝ၄၅၊ ရင္း ၄ဝ၄၇ စသည့္ တပ္ရင္း ၃ ရင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ ရင္း ၄ဝ၄၆ ကို ထပ္မံအားျဖည့္သည္။ ကနဦး တပ္မဟာ ၆၈၃ ၏ နိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ လီက်ဳံးခ်န္း (ကိုးကန္႔)၊ တပ္မဟာမွဴး ယန္ၾကံဳးေဝ၊ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴးလီစစ္႐ို၊ ဒုတပ္မဟာမွဴးရဲေဘာ္ေပါက္ယ္ိုခ်မ္း (လက္ရွိ UWSA ေခါင္းေဆာင္) တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ (ထိုတပ္မဟာမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ လက္ရွိ UWSA ၏ အဓိက ေခါင္းေဆာင္ မ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ ဦးေပါက္ယိုခ်မ္းသည္ လက္ရွိ UWSP/UWSA ၏ အဓိကေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ လီစစ္ရိုမွာ တ႐ုတ္ ျပည္ ေပါက္စမ္းၿမိဳ႕သား တ႐ုတ္ျဖစ္သည္။ သူသည္လည္း ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ UWSA ခြဲထြက္ရာတြင္ ပါဝင္ခ့ဲၿပီး UWSP ဗဟိုေကာ္ မတီတဦးျဖစ္သည္။(လီစစ္ရိုမွာ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္စြန္းစြန္းပိုင္းက ကြယ္လြန္သြားခ့ဲသည္။) ရင္း ၄ဝ၄၆ ဒုရင္းမွဴး ရဲေဘာ္ေက်ာက္က်ဳံး တန္းမွာ လက္ရွိ UWSA ၏ ဒုတပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။)

၁၉၇၇ ခုႏွစ္က ပါတီဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္၏ ၇၅၁ဝ စီမံကိန္း၏ အဆက္ျဖစ္သည္ တပ္မဟာ ၆၈၃ ၏ နယ္ေျမသစ္တိုးခ်ဲ႕ေရးသည္ ပါတီဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္၏ အဓိကစစ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က တပ္မဟာ ၆၈၃ သည္ အစိုးရတပ္မ ၇၇ ၏ ထိုးစစ္ကို ၾကံဳေနရသည့္ကာလျဖစ္သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး

Comments