ေမာင္ေမာင္စိုး - ကခ်င္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္စစ္သည္မ်ား၏ ေကာက္ေျကာင္း ( ၁၅ )
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၆ ေနာက္ဆက္တြဲ ၁
KIA မွ ခြဲထြက္ေသာအဖြဲ့မ်ား
ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ျကာခ့ဲျပီျဖစ္ေသာ KIA ၏ျဖတ္သန္းမွဳတြင္ ျကီးျကီးမားမားဟုဆိုနိုင္သည့္ အဖြဲ့ ၃ ဖြဲ့ ခြဲထြက္ခ့ဲသည္။ KIA တခုလုံးအရဆိုလ်င္ေတာ့ KNU က့ဲသုိ့ ထိခိုက္မွဳမရွိဟု ဆိုရေပမည္။
ပထမခြဲထြက္မွဳ
KIA မွ ပထမဆုံးခြဲထြက္ေသာအဖြဲ့မွာ ဇခုန္တိန့္ယင္းႏွင့္ လေယာက္ဇလြန္းတိ့ုအဖြဲ့ျဖစ္ျပီး ထိုခြဲထြက္မွဳသည္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ေဖဖဝါရီလတြင္ စတင္သည္။ ဇခုန္တိန့္ယင္းသည္ ဖီေမာ္ဇာတိ၊ လခ်ိတ္ ေခၚ လရွီ တိုင္းရင္းသားျဖစ္သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ၇ ရက္ ဖူလိုင္ အေးအခင္းကာလက ရန္ကုန္တကၠသုိ့လ္တြင္ တက္ေရာက္သင္ျကားေနသူ ျဖစ္သည္။ ၎အေရးအခင္းအျပီး ျမစ္ျကီးနားတြင္ ေက်ာင္းဆရာ ျပန္လုပ္ရာမွ KIA အတြင္းဝင္ ေရာက္ခ့ဲသူျဖစ္သည္။ လေယာက္ဇလြန္းကေတာ့ ကြန္လုံျမိဳ့နယ္အတြင္းရွွိ ရြာတစ္ရြာမွ ျဖစ္ျပီး KIA ရွမ္းေျမာက္တြင္ စတင္ ္ဖြဲ့စည္းျပီး မျကာခင္ KIA အတြင္းဝင္ေရာက္ခ့ဲျပီး
KIA စစ္ေျကာင္းမ်ား ကခ်င္ျပည္တြင္းဝင္ေရာက္ လာခ်ိန္ပါလာခ့ဲသူျဖစ္သည္။ လေယာက္ဇလြန္းကမူ ေလာ္ေဝၚ ေခၚ မရူး တိုင္းရင္းသားျဖစ္သည္။
ဇခုံတိန့္ယင္းဟာ ဗိုလ္အဆင့္ႏွင့္ KIA အတြင္း တာဝန္ထမ္းေနစဥ္အတြင္း ၁၉၆၇ ခုႏွစ္အတြင္း မရန္ဘရန္ဆိုင္းႏွင့္ တရုတ္ျပည္သုိ့ေရာက္ျပီး CPB ေခါင္းေဆာင္ သခင္ဗသိန္းတင္နဲ့ေတြ့ဆုံခ့ဲ
သည့္ KIA ကိုယ္စားလည္အဖြဲ့မွာ ပါဝင္ခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္ CPB ႏွင့္မဟာမိတ္ဖြဲ့ရန္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းမွ
သေဘာတူခ့ဲသလို CPB မွေပးသည့္ လက္နက္အကူအညီပါ ရယူနိုင္ခ့ဲသည္။ သုိ့ေသာ္ KIO ဗဟိုမွ
လေထာ္ေဇာ္တူးတိ့ုမွ အဆိုပါသေဘာတူညီခ်က္ကိုျငင္းပယ္ခ့ဲသည္။
တရုတ္ျပည္တြင္း ေတြ့ခ့ဲရေသာအေတြ့သစ္၊ အျမင္သစ္အရ၎ CPB ထံမွ ရရွိနိုင္ေသာ လက္နက္အေနအထားအရ၎ KIA တြင္း ဂ်င္းေဖါမ်ိဳးနြယ္စုမ်ား လႊမ္းမိုးနိုင္သည့္ လူဦးေရအရ အသာစီးရ
သည့္ အေနအထားအရ၎ ၊ ထိုစဥ္ KIA တပ္ရင္း (၄) တြင္ တာဝန္ယူေနေသာ လခ်ိတ္တိုင္းရင္းသား
ဗိုလ္ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသား ဗိုလ္လေယာက္ဇလြန္းတို့သည္။ KIA မွခြဲထြက္၍
CPB ႏွင့္ေပါင္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျကျခင္း ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ ၁၉၆၈ ေဖဖဝါရီလတြင္ KIA တပ္ရင္း ၄ ေကာ္လန္ ၅ မွ စစ္ေျကာင္းမွဴး ဗိုလ္ဇခုံတိန့္ယင္းဦးစီး အင္အား ၁၈၅ သည္၎ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ဗိုလ္လေယာက္ဇလြန္းဦးစီး အင္အား ၂၀၀ ခန့္သည္၎ နယ္စပ္မွတဆင့္ တရုတ္ျပည္တြင္းဝင္ေရာက္ျပီး CPB ႏွင့္ဆက္သြယ္လိုက္ျကသည္။သူတိ့ုေနာက္သုိ့ ပန္ဝါတြင္ ခ်န္ထားသည့္ KIA အဖြဲ့မွ အင္အား ၆၀ ခန့္လည္း ထပ္မံလိုက္လာပူးေပါင္းခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။
CPB သည္ တရုတ္ျပည္တြင္း၌ ၎ အဖြဲ့၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳတြင္ CPB ႏွင့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းအဖြဲ့ မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထပ္ျဖည့္ကာ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ ဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။ ထိုေနာက္
ျမန္မာျပည္တြင္းသုိ့ ဖီေမာ္၊ ဂါလန္ ေဒသမွတဆင့္ ၁၉၆၉ ေမလအတြင္း ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာျပီး
၁၁၀ စစ္ေဒသကိုဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။
ဖီေမာ္ ဂါလန္ ကန္ဖန္ ေဒသသည္ ေငၚခ်မ္းခ ျမစ္ဖ်ားပိုင္းျဖစ္သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ အေရွ့၊ ေျမာက္ျခမ္းရွိ ေငါခ်မ္းခသည္ တရုတ္ျပည္တြင္းျမစ္ဖ်ားခံျပီး ကန္ဖန္တြင္ ျမန္မာျပည္တြင္း စီးဆင္း
သည္။ ကန္ဖန္ ဂါလန္ ဖီေမာ္အတိုင္းစီးဆင္းျပီး ၊ ဖီေမာ္ေအာက္ဖက္တြင္ ေကြ့ကာ ၊ အီေမာဘြမ္
ေတာင္အား ပေစာက္ပတ္၍ စီးဆင္းကာ ေမချမစ္အတြင္းသုိ့ ဝင္ေရာက္သည္။ ေငါခ်မ္းခ ျမစ္ဖ်ား
ခ်မ္းမခံုးေဒသသည္ လခ်ိတ္ရြာျကီးႏွင့္ စည္ကားသည္။ ဖိေမာ္ေအာက္ ေငၚခ်မ္းခေအာက္ပိုင္းတြင္ ေလာ္ေဝၚရြာမ်ား တည္ရွိသည္။ ထို့ျပင္ ေမခအေရွ့
ျခမ္း ေဆာ္ေလာ္တဝိုက္သည္၎ ေငါခ်မ္းခေတာင္ဖက္ျခမ္းရွိ ဖရယ္၊ ပန္ဝါေဒသသည္၎ ကန္ပိုင္တီ
ေဒသသည္၎ လခ်ိတ္ႏွင့္ ေလာ္ေဝၚလူမ်ိဳးေက်းရြာမ်ား အေျခခ်ေနထိုင္သည္ျဖစ္ရာ လခ်ိတ္ႏွင့္
ေလာ္ေဝၚ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ျကသည့္ ဗိုလ္တိန့္ယင္းႏွင့္ ဗိုလ္ဇလြန္းတိ့ုဦးစီးသည့္ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသ သည္ ၎ေဒသတြင္ ေအာင္ျမင္စြာအေျခခ်နိုင္ခ့ဲသည္။
CPB ျပိဳကြဲျပီးေနာက္ ၁၉၉၀ တြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသအား NDA(K) ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္- ကခ်င္ ဟု ေျပာင္းလဲဖြဲ့စည္း၍ နဝတႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူလိုက္သည္။ သုိ့ေသာ္ NDAK ၏ အတြင္း
ပိုင္းသည္ မတည္ျငိမ္လွေပ။ ၁၉၉၀ မွစ၍ ၂၀၀၅ အတြင္း လခ်ိတ္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေလာ္ေဝၚမ်ားျကား
ပဋိပကၡမ်ားေျကာင့္ အျပန္အလွန္ အာဏာသိမ္းသည့္ျဖစ္ရပ္မ်ား ၃ ျကိမ္ထက္မနဲ ျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္၊
အျကိမ္တိုင္းတြင္ လခ်ိတ္လူမ်ိဳးျဖစ္သူ ဇခုံတိန့္ယင္း မွ အသာစီးရခ့ဲသည္။
၂၀၀၉ ေနာက္ပိုင္းတြင္ NDAK အားဖ်က္သိမ္း ၍ BGF အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ့စည္းခ့ဲျပီး ဇခုံတိန့္ယင္း
သည္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ၂၀၁၀ တြင္၎ ၂၀၁၅ တြင္၎ အေရြးခံရျပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းသုိ့ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။
၂၀၁၂ တြင္ ေလာ္ေဝၚ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက KIA ႏွင့္ျပန္လည္ပူးေပါင္းျပီး ပန္ဝါကိုျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ခ့ဲေသာ္လည္း ပန္ဝါကိုမရရွိခ့ဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ ပန္ဝါအထက္ဖက္ နယ္စပ္ေက်ာက္တိုင္ အမွတ္ ၅ ႏွင့္ ၆ ျကားတြင္ အေျခခ်နိုင္ခ့ဲျကသည္။ ဇခုံတိန့္ယင္းကလည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ BGF အျပင္ ျပည္သူ့စစ္အင္အားမ်ား ျပန္လည္စုစည္းထားရွိခ့ဲဟု ဆိုပါသည္။ ဇခုံတိန့္ယင္းသည္ KIA
မွ ခြဲထြက္လာခ့ဲေသာ္လည္း CPB ေခတ္တြင္၎၊ NDAK ေခတ္တြင္၎၊ KIA ႏွင့္ဆက္ဆံေရး ေကာင္းခ့ဲေသာ္လည္း၊ ၂၀၀၅ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ဆက္ဆံေရး တစတစ ယိုယြင္းခ့ဲသည္ဟု ဆိုရပါမည္။
ဒုတိယခြဲထြက္မွဳ
ဒုတိယခြဲထြက္မွဳမွာ အေရွ့ေျမာက္ CPB ျပိဳကြဲ၍ နဝတအစိုးရ တက္ခါစ နိုင္ငံေရးအေျပာင္းလဲ ကာလတြင္ ျဖစ္ေပၚခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ ခြဲထြက္သည့္အဖြဲ့ကို ဦးစီးသူမွာ KIA တပ္မဟာ ဒုတပ္မဟာမွဴး
BM ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္ျဖစ္သည္။ မထုေနာ္ႏွင့္အတူ KIA တပ္မဟာ ၄ ႏွင့္တိုင္းရံုးမွ အင္အားအမ်ားစု KIA ရင္း ၂ မွ တရင္းလုံးနီးပါးႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ခရိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ့အားလုံးနီးပါး၊ ရင္း ၉ မွ တပ္ခြဲ ၂ ခြဲ ၊ ရင္း ၈ မွ တပ္ခြဲ ၃ ခြဲႏွင့္ နန့္ဖတ္ကာခရိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ့အားလုံး ပါဝင္သည္။ ထိ့ုျပင္ မထုေနာ္ႏွင့္အတူ ရင္း ၂ ရင္းမွဴး ဗိုလ္ျကီးေယာ္ခ်မ္း ၊ ရင္း ၈ ရင္းမွဴး ဗိုလ္ျကီးလမိုင္ေဘာက္ေနာ္၊ ရင္း ၉ ရင္းမွဴး ဗိုလ္ျကီး လုတ္ဆိန္ေနာ္လီ တိ့ုပူးေပါင္းပါဝင္သြားသည္။ KIA တပ္မဟာ ၄ မွ အင္အား အမ်ားစုပါဝင္သြားသည္ဟု ဆိုရမည္။
ဤတျကိမ္ခြဲထြက္မွဳ - ပထမအခ်က္အေနႏွင့္ နိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအျကပ္အတည္းေျကာင့္ဟု ဆိုနိုုင္
ျပီး ဒုတိယအခ်က္ - တပ္မဟာ ၄ ေခါင္းေဆာင္မွဳ ေရြးခ်ယ္ခန့္ထားမွဳေျကာင့္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ပထမ
အေျကာင္းအခ်က္မွာ ၁၉၈၉ CPB မွ ကိုးကန့္အဖြဲ့ ခြဲထြက္ျပီးေနာက္ အစိုးရႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူလိုက္
သည္။ ထိ့ုျပင္ KIA တပ္မဟာ ၄ ေအာက္ပိုင္းရွိ SSPP/ SSA ကလည္း မေရွးမေႏွာင္းတြင္ နဝတႏွင့္ ျငိမ္း
ခ်မ္းေရးယူလိုက္သည္။ ထိုအခါ ရွမ္းေျမာက္တြင္ အစိုးရႏွင့္တိုက္ေနသည္မွာ KIA တပ္မဟာ ၄ သာ
က်န္ေတာ့သက့ဲ့သုိ့ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ KIA ၏မဟာမိတ္ျဖစ္ေသာ PSLO/PSLA ပေလာင္
လက္နက္ကိုင္အဖြဲ့မွာလည္း အင္အားယုတ္ေလ်ာ့ေနျပီး အစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနျပီျဖစ္သည္။
တဖန္ထိုအခ်ိန္၌ KIA တပ္မဟာ ၄ တြင္ ယာယီ တပ္မဟာမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ယူခ့ဲေသာ ဗိုလ္မွဴးတန္လိုင္၏ ဆုံးျဖတ္လုပ္ကိုင္မွဳေျကာင့္ KIA တပ္မဟာ ၄ ႏွင့္ ကိုးကန့္အဖြဲ့တိ့ုျကား တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးခ့ဲသျဖင့္ KIA တပ္မဟာ ၄ မွာ အျကပ္အတည္း ျကားတြင္ က်ေရာက္ေနျကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မထုေနာ္မွ KIA တပ္မဟာ ၄ အင္အား အမ်ားစုအား ေခၚေဆာင္၍ အစိုးရႏင့္ဆက္သြယ္ကာ အပစ္ရပ္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ KIO ဗဟိုမွ မထုေနာ္ေနာက္သုိ့ တပ္မ်ားကို မလိုက္ရန္ ညႊန္ျကားခ့ဲေသးေသာ္လည္း အနဲစုကိုသာ ထိမ္းထားနိုင္ခ့ဲေတာ့သည္။
ခြဲထြက္ရသည့္ ဒုတိယအေျကာင္းအခ်က္မွာ - KIA တပ္မဟာ ၄ မွဴး ဗိုလ္မွဴးဆိုင္ဖုန္းအား ဗဟို သုိ့ ေျပာင္းေရႊ့ျပီးေနာက္ KIA တပ္မဟာ ၄ မွ ဝါရင့္ တပ္ရင္းမွဴးလဲျဖစ္၊ လက္ရွိ ဒုတပ္မဟာမွဴးလဲျဖစ္သူ
မထုေနာ္အား တပ္မဟာမွဴးအျဖစ္ ခန့္အပ္ျခင္း မရွိခ့ဲျခင္းလည္း ပါသည္ဟုဆိုသည္။ KIA တပ္မဟာ ၄
ရွိ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွ ေဒသခံမ်ားျဖစ္ျကသည္။ ဗိုလ္မွဴးဆိုင္ဖုန္းသည္၎
မထုေနာ္သည္၎ ရွမ္းေျမာက္ေဒသခံမ်ားျဖစ္ျကသည္။ ဗိုလ္မွဴးဆိုင္ဖုန္းေျပာင္းအျပီး KIA ဗဟိုမွ
ဗိုလ္မွဴး လဂိုင္တန္လိုင္အား ယာယီတပ္မဟာမွဴး ခန့္သည္။ လဂိုင္တန္လိုင္အား ကိုးကန့္ျပသနာေျကာင့္ ျပန္ေခၚလိုက္ခ်ိန္တြင္ မထုေနာ္ တပ္မဟာမွဴးျဖစ္လာမည္ဟု ေမ်ွာ္လင့္ေနခ်ိန္ KIA ဌာနခ်ဳပ္မွ ဗိုလ္မွဴး လာမုန္လာယြန္အား ယာယီတပ္မဟာမွဴးအျဖစ္ ခန့္အပ္လိုက္ျခင္းသည္။ ေဒသခံလည္းျဖစ္ ဝါရင့္သူလည္းျဖစ္သည့္ မထုေနာ္အတြက္ စိတ္ပ်က္စရာ ျဖစ္ေစခ့ဲျပီး ခြဲထြက္မွဳ ကို ျဖစ္ေစခ့ဲသည့္အေျကာင္းရင္းလည္း ျဖစ္ေစခ့ဲ သည္ဟု ဆိုျကပါသည္။
သုိ့ႏွင့္ KIA တပ္မဟာ ၄ ဒုတပ္မဟာမွဴး မထုေနာ္ ဦးစီး တပ္မဟာ ၄ မွ အရာရွိစစ္သည္အမ်ားစု သည္ KDA ကခ်င္ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ အမည္ျဖင့္ KIA မွ ခြဲထြက္ခါ၊ ၁၉၉၁ ဇႏၷဝါရီလ ၁၅ ရက္၌ နဝတႏွင့္ ျင္ိမ္းခ်မ္းေရး ယူလိုက္ျကသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူျပီးေနာက္ မထုေနာ္ဦးစီး KDA အဖြဲ့အား ကြတ္ခိုင္အေရွ့ေျမာက္ရွိ ေကာင္းခါးတြင္ ျမိဳ့သစ္တည္၍ အေျခစိုက္ရန္ နဝတမွ သေဘာတူညီခ့ဲသည္။ ၂၀၀၉ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မထုေနာ္တိ့ု၏ KDA အား ေကာင္းခါးဌာေန ျပည္သူ့စစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။
သုိ့ေသာ္ ယခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီ ၁၅ ရက္ေန့က ေကာင္းခါးတြင္ျပဳလုပ္သည့္ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္အခန္းအနားတြင္ KDA တပ္ဖြဲ႔ဟုသာသုံးစြဲေနဆဲျဖစ္သည္ကို ေတြ့ရသည္။ ၎အခမ္းအနားတြင္ KDA ဂုဏ္ျပဳတပ္ဖြဲ့အင္အား ၅၀၀ က စစ္ေရးျပခ့ဲျပီး KDA ဥကၠဌ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ျကီး မထုေနာ္က မိန့္ခြန္းေျပာျကားသည္ဟု ေကာင္းခါးမွ သတင္းထုတ္ျပန္သည္ကို ေတြ့ရသည္။ ၎အခန္းအနား လူေသာင္းႏွင့္ခ်ီ တက္ေရာက္သည္ဟု ဆိုသည္။ ေျပာင္းလဲဖြဲ့စည္းသည္ ဆိုသည့္ ေကာင္းခါးဌာေန ျပည္သူ့စစ္ဟု သုံးစြဲျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ့ရပါသည္။
တတိယခြဲထြက္မွဳ
တတိယအျကိမ္ခြဲထြက္မွဳသည္ ၂၀၀၅ တြင္ ျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ KIA ဌာနခ်ဳပ္တြင္း မေအာင္ျမင္
ေသာအာဏာသိမ္းမွဳအျပီး ထြက္ေျပး၍ အဖြဲ့ခြဲ ထြက္ခ့ဲရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ အဆိုပါ ခြဲထြက္မွဳအား ဦးေဆာင္သူမွာ KIA မွေထာက္လွမ္းေရးတာဝန္ယူသူ ဗိုလ္မွဴးျကီး လဆန္ေအာင္ဝါ ဦးစီးသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ရွဳပ္ေထြးေသာ ၎ကိစၥတြင္ လဆန္ေအာင္ဝါဘက္မွ သူ၏ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ့မွ လူမ်ား၊
KIA ျပည္သူ့စစ္မ်ားသာ ပါခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ လိုင္ဇာတြင္ အေရးနိမ့္ျပီး လဆန္ေအာင္ဝါႏွင့္အဖြဲ့
ပန္ဝါ NDAK ေဒသတြင္ ေခတၲသြားေရာက္ခိုလွံဳခ့ဲ သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိ့ုေနာက္ နအဖ အစိုးရက
လဆန္ေအာင္ဝါအဖြဲ့အား ေဝွထူ (ပသစ) အျဖစ္္ ေနရာခ်ထားေပးခ့ဲသည္။ ေဝွထူသည္ ျမစ္ျကီးနား
အေရွ့ေျမာက္ ဧရာဝတီျမစ္အေရွ့ဖက္ကမ္း တြင္ ရွိသည္။ ျမစ္ျကီးနားမွ ျမစ္ဆုံ၊ ထိ့ုေနာက္ ေမချမစ္
အတိုင္း သဲဝိုင္ေခ်ာင္းဆံုအထိ ျမစ္ေျကာင္းႏွင့္ ျမစ္ျကီးနား - ဝိုင္းေမာ္ - ေခ်ာင္းဆံု ကားလမ္း ( ခ်ီေဗြ
ကားလမ္း ) ျကား ဂြင္အတြင္းရွိ ေဝွထူအေျခစိုက္ ပသစအဖြဲ႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခ့ဲသည္။ ေမချမစ္ တဖက္ကမ္းရွိ KIA တပ္ဖြဲ့မ်ားႏွင့္ အနီးကပ္ရွိေနေသာ္လည္း KIA တပ္ဖြဲ့မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ပဋိ ပကၡ ထပ္မံျဖစ္ပြါးျခင္းေတာ့ မရွိေပ။
သဲဝိုင္ရွိ လဆန္ေအာင္ဝါအဖြဲ႔မွ (ယခင္ KIA ေထာက္လွမ္းေရးတြင္လုပ္ခ့ဲသူ ) သူတစ္ဦး၏ အဆိုအရ ၎တိ့ုမွာ ကခ်င္အခ်င္းခ်င္းျဖစ္သျဖင့္ ကခ်င္ရိုးရာ - အရက္တစ္လုံး ျကက္တစ္ေကာင္ျဖင့္ ေတာင္းပန္ ေၾကေအး နားလည္မွဳ ရယူနိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ဤသုိ့ KIA ျဖတ္သန္းလာသည့္ ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္အတြင္း အဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ ခြဲထြက္ဖူးေသာ္လည္း KNU က့ဲသုိ့ အဖြဲ့အစည္းအား ျကီးျကီးမားမား ထိခိုက္ျခင္းမ်ိဳးမရွိခ့ဲဘဲ ျပန္လည္ကုစားနိုင္ခ့ဲသည္ ဟု ဆိုနိုင္သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
(photo credit - Mungdungla Wawhkyung)