ထက္ေခါင္လင္း ● အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုေနေသးတဲ့ စက္ရံုအလုပ္သမားမ်ားဘဝ

ထက္ေခါင္လင္း (Myanmar Now) ● အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုေနေသးတဲ့ စက္ရံုအလုပ္သမားမ်ားဘဝ
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၆

အေရအတြက္ မ်ားျပားလာတဲ့ အလုပ္သမားေတြက အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ အလုပ္သမားဥပေဒေတြ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္

ရန္ကုန္ (Myanmar Now) – ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပင္ စက္ရံုေတြထဲက တစ္ခုမွာ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚသူ မျမတ္သီရိႏြယ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတာ သံုးႏွစ္ ရိွသြားပါၿပီ။ ေရႊလင္ဗန္းစက္မႈဇံုထဲက Great Wall 1  ဖိနပ္စက္ရံုမွာ တစ္ရက္  အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီလံုးလံုး မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လုပ္ကိုင္ရပါတယ္။ စက္ရံုရဲ႕ထုတ္ကုန္ အေရအတြက္တိုးဖို႔နဲ႔ သူ အပိုဝင္ေငြရဖို႔အတြက္လည္း အခ်ိန္ပို ဆင္းျဖစ္ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ လစဥ္ ဝင္ေငြက ၁၆ဝ,ဝဝဝ ေလာက္ ရိွပါတယ္။ အခန္းခ၊ အစားအေသာက္တို႔ အတြက္ သံုးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဝင္ေငြရဲ႕သံုးပံုတစ္ပံုကို ဟသာၤတၿမိဳ႕နယ္၊ နိဗၺာန္ေက်းရြာက မိသားစုဆီ ျပန္ပို႔ႏိုင္သူပါ။   ဒါက သူ႔ရဲ႕ အေျခအေနပါ။ သူ႔စက္ရံုက တျခား လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြ ဆိုရင္  မိသားစုကို ေငြျပန္ပို႔ဖုိ႔ အေျခအေန မေပးေသးတာေတြလည္း ရွိေနတယ္လုိ႔ ၂၄ ႏွစ္္အရြယ္ မျမတ္သီရိႏြယ္က ေျပာပါတယ္။


မၾကာေသးခင္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စက္မႈဇုန္တစ္ခုမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အထည္ခ်ဳပ္အလုပ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု - ေဝယံ/Myanmar Now)

စက္ရံုလုပ္ငန္းခြင္အေျခအေနဟာ ဆိုးဝါးလြန္းတယ္လို႔ အလုပ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားအဖဲြ႔ေတြက ေဝဖန္ေနၾကပါတယ္။ မျမတ္သီရိႏြယ္တို႔စက္ရံုမွာ သီးသန္႔ထမင္းစားေဆာင္မရွိ၊ အိမ္သာကလည္း မလံုေလာက္ပါဘူး။  ျဖတ္ေတာက္ၿပီးသား သားေရေတြ၊ ဖိနပ္ေအာက္ခံခံုေတြကို အေခ်ာသတ္၊ ဆက္တြဲရတဲ့ မျမတ္သီရိႏြယ္ရဲ႕လက္ေတြ စက္ထဲ အထုတ္အသြင္း အခ်ိန္အဆ မွားသြားတာနဲ႔ ျပတ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ မႏွစ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စက္ထဲလက္ပါသြားလို႔  လက္ေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္း  ျပတ္သြားပါတယ္။

“တခါတေလ ကိုယ္လုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္ဟာ တကယ္ေရာ ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိရဲ႕လားဆိုတာ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရြာက မိသားစုေတြကို ေထာက္ပ့ံေပးေနရတဲ့ အေျခအေနကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ဒီမွာပဲ ဆက္လုပ္ျဖစ္ေနတာ” လုိ႔ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာ သံုးႏွစ္ရိွၿပီျဖစ္တဲ့  မျမတ္သီရိႏြယ္က ဆိုပါတယ္။

“ျပန္ဖုိ႔ဆိုတာကလည္း အလုပ္က ခြင့္ရက္ရွည္ရတာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုတေလာက အေဖ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနမေကာင္းျဖစ္တာ ေတာင္မွ အလုပ္က ခြင့္ကို မနည္းေျပာယူရတာ။ ရတာကလည္း သံုးေလးရက္”

ႀကီးထြားလာေနတဲ့ အဝတ္အထည္ အသံုးအေဆာင္ ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမွာ အလုပ္သမား အမ်ားအျပားဟာ လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေနနဲ႔ ဝင္ေငြ တုိးတက္ေအာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကို မဲေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုဆိုရင္ NLD အစုိးရသစ္က အဝတ္အစား ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း ႀကီးထြားလာ၊  ဝင္ေငြနည္း အလုပ္ သမားေတြ ပိုမို အဆင္ေျပလာေရး အတြက္ အလုပ္သမားအဖဲြ႔ေတြ၊ စက္ရံုပိုင္ရွင္ေတြ၊ ျပည္ပ ရင္းႏီွး ျမွဳပ္ႏွံသူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံညိွႏိႈင္းေနရပါၿပီ။  သက္တမ္း ၄ လ ရိွလာေပမဲ့ NLD အစုိးရသစ္ရဲ႕ ႀကဳိးပမ္းခ်က္မ်ားဟာ ရန္ကုန္က အလုပ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားအဖဲြ႔ေတြ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အဆင့္ ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။

“အစိုးရသစ္သာ တက္လာတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔လုပ္ရတဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ ခံစားရတဲ့ ဝင္ေငြအခြင့္အလမ္းေတြက ကေန႔အခ်ိန္ထိ တိုးတက္မလာေသးဘူး” လုိ႔     မျမတ္သီရိႏြယ္က ေျပာပါတယ္။

အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးေကာ္မတီက မူဝါဒေရးရာ တာဝန္ခံ ဦးရဲႏိုင္ဝင္းကလည္း အလုပ္သမားထု ဘဝ တိုးတက္ေရးအတြက္ အရိပ္အေရာင္ေတြ လံုးဝမေတြ႕ရေသးဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။

“အေရးႀကီးတဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အဓိထား လုပ္ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္  အေျခခံလူတန္းစား အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးက ေႏွာင့္ေႏွးၿမဲ ေႏွာင့္ေႏွးေနဦးမွာပဲ” လို႔ ဦးရဲႏိုင္ဝင္းက ေျပာပါတယ္။

● မျပင္ရေသးတဲ့ ဥပေဒမ်ား
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း အလုပ္သမားအခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ အနည္းငယ္ ရိွခဲ့ပါတယ္။ ယခင္အစုိး ရက ၂ဝ၁၅  ႏွစ္လယ္ပုိင္းကစၿပီး အေျခခံလုပ္ခႏႈန္းထားကို တစ္ရက္ က်ပ္ ၃,၆ဝဝ ႏႈန္း သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ အလုပ္ သမားဥပေဒပိုင္းမွာေတာ့ တိုးတက္မႈ သိသိသာသာ မရိွေသးပါဘူး။

ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ကိုရီးယား၊ တရုတ္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ရန္ကုန္ဝန္းက်င္ စက္ရံုမ်ားမွာ အလုပ္သမား သံုးသိန္းခန္႔ ရိွေနပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြပါ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကုန္ပိုင္း ၿဗိတိန္အေျခစိုက္ Oxfam အဖြဲ႔က ရန္ကုန္က အလုပ္သမားေတြကို စစ္တမ္းေကာက္ယူၿပီး အစီရင္ခံစာ ေရးသားထုတ္ျပန္ရာမွာ လုပ္ခႏႈန္းထားသစ္ဟာ အလုပ္သမားေတြရပ္တည္ေရး၊ မိသားစုကို ေထာက္ပံ့ေရးအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ႏႈန္းထား မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါတယ္။

စက္ရံု ၂၂ ခုမွာ ဒီအဖဲြ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့တဲ့ အလုပ္သမားေတြထဲက ၄၃ ရာခိုင္နႈန္းက အေၾကြးႏြံထဲပိတ္မိ ေနတယ္လို႔ အစီရင္ခံစာက ဆိုပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနရတာ၊ လုပ္ငန္းခြင္ လံုၿခံဳမႈမရွိတာ၊   ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေျပာဆိုျခင္းတို႔နဲ႔ ႀကံဳေနရတယ္၊ အလုပ္သမား ၃ ဦးမွာ ၁ ဦးက လုပ္ငန္းခြင္မွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရခဲ့ဖူးတယ္လုိ႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

Yes One အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမားသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ မဝင္းသိဂႌစိုးက သတ္မွတ္ထားတဲ့အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခႏႈန္းထား၊ အလုပ္သမား ရပိုင္ခြင့္ေတြ ေပးေနတဲ့ စက္ရံု အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ ရိွမယ္ဆိုတာ မသိရေသးဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။


မၾကာေသးခင္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စက္မႈဇုန္တစ္ခုမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အထည္ခ်ဳပ္အလုပ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု - ေဝယံ/Myanmar Now)

“စက္ရံုတခ်ိဳ႕ဆို ကေန႔အထိ အနည္းဆံုးလုပ္ခႏႈန္းထားကို မရၾကလုိ႔ သူတို႔အခြင့္အေရးေတြကို သူတို႔ ေတာင္းဆိုဖုိ႔ သမဂၢေတြ ဖြြဲ႕ႏိုင္ေရး ကူညီေပးေနရတယ္” လုိ႔ မဝင္းသိဂႌစိုးက ရွင္းျပပါတယ္။

“သမဂၢမဖြဲ႕ႏိုင္ေသးတဲ့ စက္ရံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီႏႈန္းထားကို မရၾကေသးဘူး။ ဒါေတာင္မွ ကြ်န္မတို႔နဲ႔ မခ်ိတ္ဆက္မိ ေသးတဲ့ စက္ရံုေတြဘယ္ေလာက္မ်ား က်န္ေနဦးမလဲဆိုတာ မသိႏိုင္ေသးဘူး”

အလုပ္သမားအခြင့္အေရး အတြက္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ေရွ႕ေန ဦးဖိုးျဖဴက ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲေတြ အစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။

“အလုပ္သမားေတြအတြက္ အကာအကြယ္ေပးမယ့္ ဥပေဒေတြ ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ဥပေဒေတြအတြက္ နည္းဥပေဒ ထြက္မလာေသးဘူး” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ဥပေဒေတြမွာ အားနည္းခ်က္မ်ားစြာရွိေနတဲ့အတြက္ အလုပ္ရွင္ေတြက လိုက္နာရမယ့္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို လြယ္လြယ္ ခ်ိဳးေဖာက္ၾကတယ္၊ အခြင့္အေရးေတာင္းဆိုသူကို အလုပ္ကထုတ္ပစ္တယ္၊ စည္းကမ္းပ်က္အလုပ္ရွင္ကို အေရးယူရာမွာ  ဒဏ္ေငြခ်မွတ္ရံုသာမက   လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္၊ ကုန္သြယ္ခြင့္ လိုင္စင္တို႔ကို ယာယီ ရုတ္သိမ္းတာမ်ိဳးကို ဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းေပးသင့္တယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ ေတာင္သူလယ္သမားနဲ႔ အလုပ္သမားေရးရာ ေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး ဦးသိန္းထြန္းကလည္း  အလုပ္သမားရပိုင္ခြင့္ အေျခအေနေတြ တုိးတက္လာသင့္ၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။

“အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးတို႔ ဝင္ေငြတို႔ တိုးတက္လာဖုိ႔ဆိုတာကေတာ့ လက္ရွိတည္ဆဲျဖစ္ေနတဲ့ ဥပေဒေတြကို ျပန္ျပဳျပင္ဖုိ႔လိုတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လႊတ္ေတာ္ဘက္က ဒါေတြကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနတယ္” လို႔ ဦးသိန္းထြန္းက ေျပာပါတယ္။

သူတုိ႔ေကာ္မတီက အလုပ္သမားဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြကို  ေလ့လာေနၿပီး တခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဖ်က္သိမ္းရမယ့္ ဥပေဒ လည္း ရိွတယ္လို႔ Myanmar Now ကို ရွင္းျပပါတယ္။  အစိုးရက ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးစားေပးေနတယ္၊  ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမွ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ပိုမို ဝင္ေရာက္လာၿပီး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ပိုေကာင္းလာမယ္လို႔ သူက သံုးသပ္ပါတယ္။

● အျငင္းပြားမႈမ်ား
ယမန္ႏွစ္က အလုပ္ရွင္အလုပ္သမား ပဋိပကၡျဖစ္ၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနအထိ အဆင့္ဆင့္တက္လာတဲ့ အမႈေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္မွာ ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့  အလုပ္သမားအေရအတြက္က ၁၄,၉၈၇ ဦး ရိွတယ္လို႔ အလုပ္သမား၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕စာရင္း ေတြအရ သိရပါတယ္။

ေငြေၾကးအက်ိဳးခံစားခြင့္ဆိုင္ရာေျဖရွင္းေပးႏိုင္ခဲ့တာက ၄၉၇ မႈ၊ ေၾကးေအးလိုက္တာ ၃၅၃ မႈ၊ ပိတ္သိမ္းလိုက္တာ ၄ မႈနဲ႔ အျခားဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာကို လႊဲေျပာင္းတာက ၁၆၅ မႈ ရွိပါတယ္။ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း ဒုဥကၠ႒ ဦးေအးထြန္းက အလုပ္သမားဦးစီးဌာနဟာ  အျငင္းပြားမႈေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ  အလုပ္သမားေတြဘက္ကို လိုက္ၿပီး ေျဖရွင္းေနၾကတာ မ်ားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“လုပ္ငန္းခြင္စံႏႈန္းေတြ၊   အလုပ္ရွင္ဘက္က က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ဘယ္လိုလုပ္ေပးသလဲ၊ လုပ္ငန္းခြင္ သက္ေတာင့္ သက္သာရွိေအာင္ ဘယ္လိုဖန္တီးေပးထားလဲ ဆိုတာ မစဥ္းစားဘဲနဲ႔ ပိုက္ဆံ ပိုေပးလုိက္ ဆိုသလို လုပ္ေနတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို ထည့္မတြက္ဘူး” လို႔ ဦးေအးထြန္းက ေျပာပါတယ္။

အလုပ္ရွင္ဘက္က အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အတြက္ ထည့္ေပးရတဲ့ လူမႈဖူလံုေရးႏႈန္းက  တစ္လမွာ ငါးေထာင္ေလာက္ ရိွတယ္၊  ႏိုင္ငံအႏံွ႔ အလုပ္သမား ေျခာက္သိန္း ဝန္းက်င္အတြက္  အလုပ္ရွင္ေတြ ေပးသြင္းရတာ လစဥ္ သံုးဘီလီယံ ရွိတယ္ လို႔ သူက တြက္ျပပါတယ္။ ဒီေငြေတြကို အလုပ္သမား က်န္းမာေရးအတြက္  ျပန္သံုးရာမွာ စနစ္က်ဖို႔၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအထိ ေရာက္ဖို႔ အပိုင္းမွာ အစိုးရဘက္က အားနည္းေနေသးတယ္လို႔ သူက ေထာက္ျပပါတယ္။

အလုပ္သမားေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဒုညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးညြန္႔ဝင္းက  အလုပ္ရွင္ေတြဟာ  ဥပေဒပါအခြင့္ အေရးေတြကို  မေတာင္းဆိုခင္ကတည္းက ေပးထားရမွာျဖစ္သလုိ အလုပ္သမားေတြကလည္း   ဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ထက္ ပိုၿပီး  မေတာင္းဆိုသင့္ေၾကာင္း Myanmar Now ကို ေျပာပါတယ္။

“သူ႔အက်ိဳး၊ ကိုယ့္အက်ိဳးကို ႏွစ္ဖက္မွ်ေျခရွိေအာင္ လိုလိုလားလား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ ရွိဖုိ႔လိုတယ္” လုိ႔ ဒုညႊန္ခ်ဳပ္က သံုးသပ္ပါတယ္။

Great Wall 1  ဖိနပ္စက္ရံု သမဂၢေခါင္း ေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့   ၂၆ ႏွစ္အရြယ္ ကိုၿဖိဳးေဝေအာင္ဟာ ေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္ အၿပီး ၂ဝ၁၅   ေမလမွာ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသူပါ။    

“ကြ်န္ေတာ့္ကို အလုပ္ျပန္ခန္႔ထားဖုိ႔ အမိန္႔ကို စက္ရံုဘက္က မလိုက္နာတာေၾကာင့္ တရားရံုးက ဒဏ္ေငြ ၁ဝ သိန္းခ်မွတ္ခဲ့ တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ သူတို႔ဘက္က ျပန္မခန္႔ဘူး။ ဒဏ္ေငြ ၁ဝ သိန္းဆိုတာ စက္ရံုပိုင္ရွင္ေတြအတြက္ ကေလးမုန္႔ဖိုးေပးသေလာက္ပဲရွိတာ” လုိ႔ ကိုၿဖိဳးေဝေအာင္က ဆိုပါတယ္။

“အလုပ္ျပန္မခန္႔ေသးတာကို တရားရံုးအဆင့္ဆင့္ ထပ္တက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားဦးမွာပဲ”

စက္ရံုရဲ႕ မန္ေနဂ်ာတစ္ဦးျဖစ္သူ မမိုးမိုးျမင့္ခိုင္က အလုပ္သမားေတြကို  လုပ္ငန္းခြင္အခက္အခဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခ်ိန္မေရြး လာေရာက္ ေျပာဆိုခြင့္ ေပးထားတယ္လို႔ Myanmar Now ကို ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လာေရာက္ ေျပာဆိုျခင္း မရိွေသးဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ထမင္းစားေဆာင္ လိုအပ္တာမ်ဳိးလို အေျခခံ အခ်က္ေတြအေၾကာင္းကုိလည္း သူ႔ကို ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

“ထမင္းစားေဆာင္ မရွိတာကလည္း ကြ်န္မတို႔စက္ရံုက  စက္တင္ဘာလထဲမွာပဲ အေဆာင္ေျပာင္းဖုိ႔  လုပ္ေနတာ။   လက္ရွိေနရာက ငွားထားတာဆိုေတာ့ ျပဳျပင္ဖုိ႔ ဆိုတာလည္း တဖက္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတြ၊ ဘာေတြက လိုေသးတယ္ေလ” လို႔ မမိုးမိုးျမင့္ခိုင္က ေျပာပါတယ္။     ။