တူေမာင္ညိဳ - အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္း အပုိင္း (၃)
( အရုိးေတာင္းတဲ့ ၁၃ ပါတီအသံ)
မိုုးမခ၊ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၆
အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွာေသနတ္သံေတြ မရပ္စဲေသးတဲ့အျပင္“ေတာင္းဆိုသံ”ထြက္လာေပၚ လာျပန္ပါတယ္။
ကာလံုအစည္းအေဝးေခၚေပးရန္ ၁၃ ပါတီရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ “ေတာင္းဆိုသံ” ဟာ ေသြးရိုးသားရုိး မဟုတ္ပါဘူး။ အသားလုိလုိ႔ အရုိးေတာင္းတဲ့အသံျဖစ္ပါတယ္။ မင္းသားႀကီးမလုပ္ ရတဲ့သူေတြရဲ႕ ဓားႀကိမ္း ႀကိမ္းတဲ့ အသံျဖစ္ပါတယ္။
၁၃ ပါတီဆုိတဲ့ ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္းအုပ္စုထဲဘယ္သူေတြပါသလဲလို႔ ၾကည့္မိေတာ့။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ ပြဲမွာ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးခဲ့တဲ့ ပါတီ ႏွစ္ခု ထိပ္ဆံုးမွာပါတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူတုိ႔ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ေစာင္း ၾကည့္ ေတာ့ စစ္အုပ္စုက ေမြးထုတ္လုိက္တဲ့ (ညီအစ္အကိုေတြျဖစ္တဲ့) (မဆလ) ရဲ႕ဆုိးေမြခံ( တစည) ပါတီနဲ႔ (ႀကံ့ဖြံ႔အသင္း) ရဲ႕ မုိက္ေမြခံ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) တို႔ပဲျဖစ္တယ္ဆုိတာေတြ႔ရတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတုိ႔ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးရတာဟာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုအေပၚ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဆုိးသြမ္းယုတ္မာစြာ ဖိႏွိပ္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက ျပစ္ဒဏ္ခတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြက (မဆလ)ကို မုန္း တယ္။ ရြံတယ္။ (မဆလ) ရဲ႕ မုိက္ေမြခံ (တစည)ပါတီကိုလည္း မုန္းတယ္၊ ရြံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒဏ္ခံလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ထုိနည္းတူပဲ (ႀကံ့ဖြံ႔) အသင္းကိုလည္း မုန္းတယ္၊ ရြံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ (ႀကံ့ဖြံ႔အသင္း) ရဲ႕ မုိက္ေမြမံ (ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီ) ကိုလည္း ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒဏ္ခံလုိက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အရင္းခံ အခ်က္က ျပည္သူေတြရဲ႕ ရြံရွာမုန္းတီးမႈပဲ။ ျပည္သူေတြအေပၚ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္တဲ့ပါတီအစိုးရေတြကို ျပည္သူေတြက မုန္းတီးတယ္ဆုိတာကို အရွင္းလင္းဆံုးသက္ေသျပလုိက္တာပဲ။
တျခား မုိက္ေဖာ္ဆုိးဘက္ ဘယ္(ဗမာ) ပါတီေတြပါေသးသလဲဆုိတာ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေျပာေလာက္ဆုိေလာက္တဲ့ပါတီ မရွိပါ ဘူး။ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ (တစည)က ဦးစီးၿပီး “ရခုိင္ျပည္နယ္အေရးအတြက္”(၁၆-၉-၂၀၁၆)“ေတာ္သလင္းျပည့္ေန႔ပူးတြဲေၾကညာခ်က္” ထုတ္ခဲ့တဲ့ ၁၁ ပါတီထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါတီေတြပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။
တုိင္းရင္းသားပါတီေတြထဲဘယ္ပါတီေတြပါသလဲဆုိတာၾကည့္လုိက္ေတာ့ကရင္ျပည္နယ္ဒီမိုကေရစီႏွင့္ဖြ႔ံၿဖဳိးတိုးတက္ေရးပါတီ၊ အင္းအမ်ိဳးသားဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးပါတီဆိုတဲ့ ပါတီ ႏွစ္ခုပါတာေတြ႔ရတယ္။ ဒီႏွစ္ပါတီ တုိင္းရင္းသားအမည္ခံထားေသာ္လည္း လက္ေတြ႔ မွာေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ (တစည) လက္ေအာက္ခံပါတီေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
တျခားတုိင္းရင္းသားပါတီေတြမပါဝံ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ မူမွန္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ၊ ေတာင္းဆိုမႈမဟုတ္လုိ႔ပဲလို႔ ယူဆတယ္။ သူတို႔လည္း ဒီခ်ဳပ္အစိုးရရဲ႕ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ပံုေတြကို အစာေၾကၾကတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔မေက်နပ္မႈကို ဒီလိုပါတီေတြနဲ႔ အတူတြဲရပ္တည္ၿပီး ေဖာ္ျပလို႔ မျဖစ္ဘူးဆုိတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ႂကြက္ေခ်းေတြထဲ ဆြမ္းဆန္ သြားေရာတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး အျဖစ္မခံႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ဒီကိစၥက ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြရဲ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔သေဘာထားကုိ အတိအလင္းေဖာ္ျပေနပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားပါတီအခ်ိဳ႕ ပါခ်င္ပံု ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ပါတီမွာက ထင္ရွားတဲ့ အက္ေၾကာင္းရွိေနတယ္။ ဒီလိုပူးတြဲ ေၾကညာ ခ်က္ထဲ ပါလိုက္ကာမွ ကိုယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္မွာစုိးရိမ္ၿပီး အသာလွ်ိဳေနလိုက္ၾကရတာလုိ႔ယူဆတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္သိပ္ထိုးေတာ့ တက္ တက္ႂကြႂကြ အားေပးေနမွာေသခ်ာတယ္။
“၁၃ ပါတီ ပူးတြဲ သေဘာထားေၾကညာခ်က္” ကေန ေဖာ္ျပေနတဲ့ တကယ့္သေဘာထားနဲ႔အႏွစ္သာရက ဘာလဲဆုိေတာ့ “ေသနတ္နဲ႔စစ္တပ္” သာ သူတုိ႔အတြက္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ရာနဲ႔ မွီခုိအားထားရာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
သူတုိ႔အတြက္ မွီခုိအားထားစရာဟာ ျပည္သူလူထုမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုအေပၚဖိႏွိပ္ရက္စက္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္သက္ျဖတ္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ရဲ႕ အားကိုးမွီခုိရာဟာ ျပည္သူလူထုမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကို လည္း တဆက္ထဲေဖာ္ျပေနပါတယ္။ ဒီကေန ေရွ႕ဆက္လုိက္ေတာ့ သူတို႔ဟာ သူတို႔ကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္အုပ္စုကိုပဲ ‘တ’ တယ္ ဆုိတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။ “ခလုပ္ထိမွ အမိ တတယ္” ဆုိတဲ့ စကားလိုပါပဲ။ စစ္တပ္သာအမိ - စစ္တပ္သာအဖ လို႔ ေျဗာင္ ေျပာခဲ့ၾကသူေတြပဲ။ (တစည) နဲ႔ (ႀကံ့ဖြံ႔) ဆုိတာ စစ္အုပ္စုရဲ႕အရွင္ေမြးေနခ်င္းႀကီး ညီအစ္ကုိ ပါတီေတြပဲေလ။
ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္က ပါတီႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဘူးလို႔ ဘယ္လိုပဲေျပာေနပါေစ၊ ဒါဟာ ေျဗာင္လိမ္ညာၿပီးေျပာဆိုတာသာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုက စစ္တပ္ကို တလက္ကုိင္ (ဝါ) ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္သဖြယ္လုပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ဘက္ေပါင္းေပါင္းစံုျခယ္လွယ္ေနတဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ လက္ေတြ႔မ်က္ျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကေန အၿငိမ္းစားအနားယူတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဘယ္ပါတီထဲဝင္သလဲ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီထဲ တန္းဝင္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ (၂၆-၁၁-၂၀၁၆) ရက္ေန႔က (NDC)မွာ ကာခ်ဳပ္ေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းကို “၁၃ ပါတီက ပူးတြဲေၾကညာခ်က္” ထုတ္ၿပီးေထာက္ခံႀကိဳဆုိတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ (NDC) မွာ ေျပာတဲ့ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕“ျမင္ ၅ ျမင္” မိန္႔ခြန္းကို လမ္းညြန္အျဖစ္ခံယူၿပီး ၁၃ ပါတီ က ပူးတြဲေၾကညာခ်က္အျဖစ္ထုတ္ျပန္သလား ဆုိတဲ့အခ်က္ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္း ဟာ စစ္အုပ္စုက စိတ္ႀကိဳက္ခင္းထားတဲ့ လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလမ္းေပၚ မွာ ေလွ်ာက္ေနသမွ် စစ္အုပ္စုက ဖန္တီးတဲ့ အတားအဆီး၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အေမွာင့္မ်ိဳးစံုကို တမ်ိဳးမဟုတ္တမ်ိဳး ႀကံဳေနရမွာ ပါ။ေတြ႔ေနရမွာပါ။
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။
မိုုးမခ၊ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၆
အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွာေသနတ္သံေတြ မရပ္စဲေသးတဲ့အျပင္“ေတာင္းဆိုသံ”ထြက္လာေပၚ လာျပန္ပါတယ္။
ကာလံုအစည္းအေဝးေခၚေပးရန္ ၁၃ ပါတီရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ “ေတာင္းဆိုသံ” ဟာ ေသြးရိုးသားရုိး မဟုတ္ပါဘူး။ အသားလုိလုိ႔ အရုိးေတာင္းတဲ့အသံျဖစ္ပါတယ္။ မင္းသားႀကီးမလုပ္ ရတဲ့သူေတြရဲ႕ ဓားႀကိမ္း ႀကိမ္းတဲ့ အသံျဖစ္ပါတယ္။
၁၃ ပါတီဆုိတဲ့ ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္းအုပ္စုထဲဘယ္သူေတြပါသလဲလို႔ ၾကည့္မိေတာ့။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ ပြဲမွာ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးခဲ့တဲ့ ပါတီ ႏွစ္ခု ထိပ္ဆံုးမွာပါတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူတုိ႔ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ေစာင္း ၾကည့္ ေတာ့ စစ္အုပ္စုက ေမြးထုတ္လုိက္တဲ့ (ညီအစ္အကိုေတြျဖစ္တဲ့) (မဆလ) ရဲ႕ဆုိးေမြခံ( တစည) ပါတီနဲ႔ (ႀကံ့ဖြံ႔အသင္း) ရဲ႕ မုိက္ေမြခံ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) တို႔ပဲျဖစ္တယ္ဆုိတာေတြ႔ရတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတုိ႔ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးရတာဟာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုအေပၚ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဆုိးသြမ္းယုတ္မာစြာ ဖိႏွိပ္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက ျပစ္ဒဏ္ခတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြက (မဆလ)ကို မုန္း တယ္။ ရြံတယ္။ (မဆလ) ရဲ႕ မုိက္ေမြခံ (တစည)ပါတီကိုလည္း မုန္းတယ္၊ ရြံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒဏ္ခံလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ထုိနည္းတူပဲ (ႀကံ့ဖြံ႔) အသင္းကိုလည္း မုန္းတယ္၊ ရြံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ (ႀကံ့ဖြံ႔အသင္း) ရဲ႕ မုိက္ေမြမံ (ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီ) ကိုလည္း ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒဏ္ခံလုိက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အရင္းခံ အခ်က္က ျပည္သူေတြရဲ႕ ရြံရွာမုန္းတီးမႈပဲ။ ျပည္သူေတြအေပၚ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္တဲ့ပါတီအစိုးရေတြကို ျပည္သူေတြက မုန္းတီးတယ္ဆုိတာကို အရွင္းလင္းဆံုးသက္ေသျပလုိက္တာပဲ။
တျခား မုိက္ေဖာ္ဆုိးဘက္ ဘယ္(ဗမာ) ပါတီေတြပါေသးသလဲဆုိတာ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေျပာေလာက္ဆုိေလာက္တဲ့ပါတီ မရွိပါ ဘူး။ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ (တစည)က ဦးစီးၿပီး “ရခုိင္ျပည္နယ္အေရးအတြက္”(၁၆-၉-၂၀၁၆)“ေတာ္သလင္းျပည့္ေန႔ပူးတြဲေၾကညာခ်က္” ထုတ္ခဲ့တဲ့ ၁၁ ပါတီထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါတီေတြပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။
တုိင္းရင္းသားပါတီေတြထဲဘယ္ပါတီေတြပါသလဲဆုိတာၾကည့္လုိက္ေတာ့ကရင္ျပည္နယ္ဒီမိုကေရစီႏွင့္ဖြ႔ံၿဖဳိးတိုးတက္ေရးပါတီ၊ အင္းအမ်ိဳးသားဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးပါတီဆိုတဲ့ ပါတီ ႏွစ္ခုပါတာေတြ႔ရတယ္။ ဒီႏွစ္ပါတီ တုိင္းရင္းသားအမည္ခံထားေသာ္လည္း လက္ေတြ႔ မွာေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ (တစည) လက္ေအာက္ခံပါတီေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
တျခားတုိင္းရင္းသားပါတီေတြမပါဝံ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ မူမွန္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ၊ ေတာင္းဆိုမႈမဟုတ္လုိ႔ပဲလို႔ ယူဆတယ္။ သူတို႔လည္း ဒီခ်ဳပ္အစိုးရရဲ႕ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ပံုေတြကို အစာေၾကၾကတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔မေက်နပ္မႈကို ဒီလိုပါတီေတြနဲ႔ အတူတြဲရပ္တည္ၿပီး ေဖာ္ျပလို႔ မျဖစ္ဘူးဆုိတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ႂကြက္ေခ်းေတြထဲ ဆြမ္းဆန္ သြားေရာတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး အျဖစ္မခံႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ဒီကိစၥက ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြရဲ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔သေဘာထားကုိ အတိအလင္းေဖာ္ျပေနပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားပါတီအခ်ိဳ႕ ပါခ်င္ပံု ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ပါတီမွာက ထင္ရွားတဲ့ အက္ေၾကာင္းရွိေနတယ္။ ဒီလိုပူးတြဲ ေၾကညာ ခ်က္ထဲ ပါလိုက္ကာမွ ကိုယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္မွာစုိးရိမ္ၿပီး အသာလွ်ိဳေနလိုက္ၾကရတာလုိ႔ယူဆတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္သိပ္ထိုးေတာ့ တက္ တက္ႂကြႂကြ အားေပးေနမွာေသခ်ာတယ္။
“၁၃ ပါတီ ပူးတြဲ သေဘာထားေၾကညာခ်က္” ကေန ေဖာ္ျပေနတဲ့ တကယ့္သေဘာထားနဲ႔အႏွစ္သာရက ဘာလဲဆုိေတာ့ “ေသနတ္နဲ႔စစ္တပ္” သာ သူတုိ႔အတြက္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ရာနဲ႔ မွီခုိအားထားရာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
သူတုိ႔အတြက္ မွီခုိအားထားစရာဟာ ျပည္သူလူထုမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုအေပၚဖိႏွိပ္ရက္စက္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္သက္ျဖတ္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ရဲ႕ အားကိုးမွီခုိရာဟာ ျပည္သူလူထုမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကို လည္း တဆက္ထဲေဖာ္ျပေနပါတယ္။ ဒီကေန ေရွ႕ဆက္လုိက္ေတာ့ သူတို႔ဟာ သူတို႔ကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္အုပ္စုကိုပဲ ‘တ’ တယ္ ဆုိတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။ “ခလုပ္ထိမွ အမိ တတယ္” ဆုိတဲ့ စကားလိုပါပဲ။ စစ္တပ္သာအမိ - စစ္တပ္သာအဖ လို႔ ေျဗာင္ ေျပာခဲ့ၾကသူေတြပဲ။ (တစည) နဲ႔ (ႀကံ့ဖြံ႔) ဆုိတာ စစ္အုပ္စုရဲ႕အရွင္ေမြးေနခ်င္းႀကီး ညီအစ္ကုိ ပါတီေတြပဲေလ။
ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္က ပါတီႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဘူးလို႔ ဘယ္လိုပဲေျပာေနပါေစ၊ ဒါဟာ ေျဗာင္လိမ္ညာၿပီးေျပာဆိုတာသာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုက စစ္တပ္ကို တလက္ကုိင္ (ဝါ) ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္သဖြယ္လုပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ဘက္ေပါင္းေပါင္းစံုျခယ္လွယ္ေနတဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ လက္ေတြ႔မ်က္ျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကေန အၿငိမ္းစားအနားယူတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဘယ္ပါတီထဲဝင္သလဲ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီထဲ တန္းဝင္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ (၂၆-၁၁-၂၀၁၆) ရက္ေန႔က (NDC)မွာ ကာခ်ဳပ္ေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းကို “၁၃ ပါတီက ပူးတြဲေၾကညာခ်က္” ထုတ္ၿပီးေထာက္ခံႀကိဳဆုိတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ (NDC) မွာ ေျပာတဲ့ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕“ျမင္ ၅ ျမင္” မိန္႔ခြန္းကို လမ္းညြန္အျဖစ္ခံယူၿပီး ၁၃ ပါတီ က ပူးတြဲေၾကညာခ်က္အျဖစ္ထုတ္ျပန္သလား ဆုိတဲ့အခ်က္ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္း ဟာ စစ္အုပ္စုက စိတ္ႀကိဳက္ခင္းထားတဲ့ လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလမ္းေပၚ မွာ ေလွ်ာက္ေနသမွ် စစ္အုပ္စုက ဖန္တီးတဲ့ အတားအဆီး၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အေမွာင့္မ်ိဳးစံုကို တမ်ိဳးမဟုတ္တမ်ိဳး ႀကံဳေနရမွာ ပါ။ေတြ႔ေနရမွာပါ။
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။
