2009 and economic cirsis

၂ဝဝ၉ နဲ႔ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း
သန္းစိုးလိႈင္
ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂ဝဝ၉

(photos: moemaka)

ျပည္ပကလႊင့္တဲ့ ျမန္မာပိုင္း ေရဒီယိုေတြ၊ အပတ္စဥ္ ထြက္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ကမၻာမွာ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတာ၊ ကုမၸဏီေတြက လုပ္သားအင္အား ေလွ်ာ့တာ၊ ၃လတခါ ထုတ္ျပန္တဲ့ စီးပြားေရး အခ်က္အလက္ေတြမွာ စားသံုးသူ ဝယ္လိုအား ေလ်ာ့က်ေနတာ၊ ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြလည္း အမွာစာ ေလ်ာ့က်ေနလို႔ စက္ရံုေတြ ရပ္ထားတာ စတဲ့ သတင္းေတြ ၾကားေန ဖတ္ေနရပါတယ္။ ဒါေတြက ကမၻာေပၚရွိ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို ထိုးေနတဲ့ စီးပြားေရး အရိပ္မည္းႀကီးတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

၂ဝဝ၇-၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံက အိမ္ေခ်းေငြ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြကေန အစျပဳလိုက္ရာက ေနအိမ္ ေစ်းေတြက်၊ ေငြေၾက းေစ်းကြက္ထဲက ဧရာမ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အၾကပ္ဆိုက္၊ စေတာ့ရွယ္ယာေတြ ေစ်းထိုးက်နဲ႔ ေျဗာင္းဆန္ေနတဲ့ ေစ်းကြက္ရဲ႕ ဂယက္က ဥေရာပကို ကူးစက္၊ ဂ်ပန္ကို ကူးစက္၊ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ကူးစက္ၿပီး ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း တခု အျဖစ္ကို ေရာက္ရွိ လာခဲ့ပါတယ္။

အျခားတဘက္မွာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံ အစိုးရေတြက ေစ်းကြက္ထဲမွာ အၾကပ္အတည္းေတြ ႀကံဳေနရတာကို ေန႔ခ်င္း၊ ညခ်င္း ေဆြးေႏြး အေျဖရွာ ေရတို၊ ေရရွည္ ကုနည္းေတြနဲ႔ ကုဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလည္း ၾကားသိေနရပါတယ္။ တႏိုင္ငံခ်င္းသာ မကပဲ ဥေရာပ နဲ႔ ဂ်ပန္နဲ႔ တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး အတိုးႏႈန္း တၿပိဳင္တည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ကိုင္ၾကတာကို ၾကားသိေနရပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္ ဆံုးရံႈးတဲ့ လူေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္သစ္ေတြ ဖန္တီးဖို႔ အစိုးရရဲ႕ ဘ႑ာေငြထဲက သံုးႏိုင္သေလာက္ သံုးစြဲၿပီး အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြ ျဖစ္တဲ့ လမ္းေတြ၊ တံတားေတြနဲ႔ အျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ေပးၾကတာကိုလည္း ၾကားရပါတယ္။

ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီ မၿပိဳလဲရေအာင္ လုပ္သား အင္အား ေလွ်ာ့ခ်တာမ်ိဳး၊ လုပ္ငန္းခြဲေတြ ပိတ္သိမ္းတာမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ကာ ရပ္တည္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရတဲ့အေပၚ အစိုးရက ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိေပမယ့္ အလုပ္အကိုင္ ဆံုးရံႈးရသူေတြအတြက္ တဘက္မွာ အစိုးရက ေထာက္ပံ့ေၾကး၊ အလုပ္အကိုင္သစ္ ဖန္တီးေပးေရး နည္းေတြနဲ႔ အေျဖရွာၾကတာကို ၾကားသိေနရပါတယ္။

အိမ္ေစ်းကြက္
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမၻာနဲ႔ စီးပြားေရး ဆက္စပ္မႈ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း မရွိတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ ကမၻၻာ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းမွာ အရင္းရွင္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြလို ခံရစရာမရွိဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ စားသံုးမယ့္ သီးႏွံစပါးကို ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာသာ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တာေၾကာင့္ “ထမင္းေတာ့ မငတ္ပါဘူး” ဆိုတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳးနဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ တကယ္ပဲ မွန္ကန္ပါသလား။

ၿပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က စတင္ၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက အိမ္ေစ်း ေျမေစ်းေတြ က်ဆင္းစ ျပဳလာပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အိမ္ေတြ ေျမေတြကို ပိုင္ဆိုင္မႈတရပ္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ တရပ္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း မဝယ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ပိုင္ဆိုင္မႈ ပစၥည္း ဝယ္ဖို႔ထက္ ေလာေလာဆယ္ ကာလမွာ ေငြသာလ်င္ လွည့္ပတ္သံုးစြဲဖို႔ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္လို႔ သေဘာေပါက္ နားလည္ထားၾကတာေၾကာင့္အျပင္ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ဝယ္လိုအား က်ဆင္းေနတဲ့ အတြက္ ေငြ မ်ားမ်ား စားစားလည္း လူေတြလက္ထဲ မလည္ပတ္ႏိုင္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အစိုးရကလည္း ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မျပဳလုပ္မီ ဝန္ႀကီးဌာနပိုင္ ေျမနဲ႔ အေဆာက္အဦ၊ စက္ရံုေတြကို အေလာသံုးဆယ္ ေလလံတင္ ေရာင္းခ်လ်က္ ရွိပါတယ္။ ၂ဝဝ၅ခုႏွစ္ကုန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ပ်ဥ္းမနားကို စစ္အစိုးရ ေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီး ဝန္ႀကီးရံုးေတြကို ဒီအတိုင္းထားရွိၿပီး အငွားခ်တာ ေရာင္းခ်တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ဘဲ ယခု၂ဝဝ၈ အကုန္မွာမွ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေရာင္းခ်ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ယခုလို လုပ္ေဆာင္တာဟာ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ လိုေငြ ျပေနတာေၾကာင့္လား သို႔မဟုတ္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ ထုခြဲစရာရွိတာကို ထုခြဲထားၿပီး ယူစရာ အက်ိဳးအျမတ္ကို အိတ္ထဲ တခါတည္း ထည့္ထားတာလား ဆိုတာေတာ့ သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးပါဘူး။

ကားေစ်းကြက္
ယခင္က ေငြပိုေငြလွ်ံ အမ်ားဆံုးကို လွည့္ပတ္ ရင္းႏွီးၾကတဲ့ ကားေစ်းကြက္လည္း ဝယ္သူမရွိျဖစ္လာတာ ေၾကာင့္ရပ္ဆိုင္းလု နီးပါးျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ လပိုင္းေတြ အတြင္းမွာ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အကုန္ကတည္းက လူထုထံမွ ၿခိမ္းေျခာက္ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ လိုင္စင္မဲ့ကားအစီးေရ တေသာင္းခြဲေက်ာ္ အနက္က လူႀကီးဆိုသူ စစ္အရာရွိေတြ ယူတာယူၿပီး က်န္တာေတြကို လူထုဆီ ေလလံတင္ၿပီး ျပန္ေရာင္းခ်ေနပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္၊ ေတာင္ငူ၊ မႏၱေလးတို႔မွာ အစီးေရ ရာဂဏန္းနဲ႔ ခ်ီ ေရာင္းခ်ခဲ့ရာမွာ သိန္းေပါင္း ေသာင္းဂဏန္း၊ သိန္းဂဏန္းအထိ လူေတြလက္ထဲမွ နအဖ အစိုးရက သိမ္းယူ သြားျပန္ပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေျခာက္ကပ္ေနေသာ ဟံသာ၀တီ ကားပဲြစားတန္း

စိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္၊ ေရထြက္ပစၥည္း၊ သစ္မာနဲ႕ အျခားထြက္ကုန္ တင္ပို႔ျခင္း လုပ္ငန္းေတြမွာ အေျခအေန မေကာင္းတဲ့အတြက္ ကားေစ်းကြက္ဟာလည္း အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ႏိုင္ဘြယ္ မရွိပါဘူး။ ေငြပိုေငြလွ်ံရွိလို႔ ကားေစ်းကြက္မွာ လာျမွဳပ္ႏွံၾကသူေတြလည္း ကားေစ်းကြက္ကို စြန္႔ခြာစ ျပဳေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ကုိယ္ပိုင္ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ျဖစ္တဲ့ ဇိမ္ခံကားေတြကို အစဥ္အျမဲ ေစ်းျမင့္မားေနေစလုိပါတယ္။ ဒါမွ သူတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ မေလ်ာ့ပါးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကုန္သည္လုပ္ငန္းရွင္ေတြက သူတို႔နဲ႔ ပခံုးခ်င္းယွဥ္ၿပီး လင္ခရုဇာကား၊ မတ္တူး ဇိမ္ခံကားေတြ စီးလာၾကမွာကို မလိုလားၾကပါဘူး။

နအဖ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေပၚ စစ္အရာရွိေတြ သစၥာေစာင့္သိဖို႔ စည္းရံုးေရး ကိရိယာမ်ား အထဲမွာ အိမ္ေတြ ေျမကြက္ေတြ ပါဝင္သလိုပဲ ဆလြန္းနဲ႔ ဗင္ကားဝယ္ခြင့္၊ ကားပါမစ္ေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တိုင္းမွဴးေတြဟာ လင္ခရုဇာ ဇိမ္ခံကား ဝယ္ခြင့္ရရင္ သိန္း၂ဝဝဝေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္ ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒိအျပင္ ျမန္မာ စစ္တပ္တခုလံုးကို ေထာက္ပံ့ေနတဲ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ လီမိတက္ရဲ႕ ေငြရအလြယ္ဆံုး လုပ္ငန္းေတြအထဲက တခုကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ တပတ္ရစ္နဲ႔ ဇိမ္ခံကား တင္သြင္း ေရာင္းခ်တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကားပါမစ္တေစာင္ကို က်ပ္ေငြ သိန္း ၂ေထာင္ေက်ာ္ ၃ေထာင္နီးပါးအထိ ဦးပိုင္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ရရွိေနခဲ့တာပါ။ အခု ကားေစ်းကြက္ အပ်က္မွာ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ အေနနဲ႔လည္း ဝင္ေငြေလ်ာ့သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေငြမ်ားမ်ား လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ခါတိုင္းထက္ ကားအေရအတြက္ မ်ားမ်ား ပိုသြင္းရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပဲေစ်းကြက္
မၾကာခင္ လပိုင္းေတြက အိႏၵိယ ႏိုင္ငံကို မွီခိုအားထားေနရတဲ့ ျမန္မာ့ ပဲေစ်းကြက္ဟာ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္း၊ အမွာက်ဆင္းၿပီး ႀကိဳေရာင္းႀကိဳဝယ္ လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ကုန္သည္ ပြဲစားေတြ ထြက္ေျပးကာ ေစ်းကြက္လည္း ပ်က္စီးခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရက ဒီလိုေစ်းကြက္ပ်က္ရတဲ့ အခ်က္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ေလပတ္ကား ေရာင္းဝယ္တဲ့ ကုန္သည္ ပြဲစားေတြေၾကာင့္လို႔ လြယ္လြယ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ေပမယ့္ တကယ့္အေျခအေနက ဒိထက္ နက္ရိႈင္းတဲ့ လကၡဏာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ပဲေစ်းကြက္ ေစ်းက်တာဟာ ကမၻာ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းရဲ႕ ဂယက္ရိုက္ခတ္မႈ တခု ျဖစ္သလိုပဲ အိႏၵိယ ပဲေစ်းကြက္ထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ေစ်းႏႈန္းအရ ၿပိဳင္ဆိုင္ ေရာင္းခ်မယ့္ ဗီယက္နမ္လို ႏိုင္ငံေတြ ေပၚထြက္လာတာကလည္း အေၾကာင္း တခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

ပဲတင္ပို႔မႈက ထြက္ရွိတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကို စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ လယ္သမားေတြက တခ်ိဳ႕တဝက္သာ ခံစားရၿပီး အေတာ္ မ်ားမ်ားကို Union of Myanmar Federation of Chambers of Commerce and Industry (UMFCCI) ရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္ ပဲတင္ပို႔သူေတြက ပိုခံစားၾကရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ယခုရက္ပိုင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္ အိတ္စ္ပို႔ လိုင္စင္ကို အခ်က္အလက္ ျပည့္စံုရင္ ေန႔ခ်င္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္လို႔ စစ္အစိုးရ စီးပြားကူးသန္း ဝန္ႀကီးဌါနက ဆိုတာပါ။ ပဲတင္ပို႔သူေတြ အက်ိဳးကို ၾကည့္ေပမယ့္ စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ စုိက္ပ်ိဳးစရိတ္ ေခ်းေငြ ထုတ္ေပးတာမ်ိဳးကို စစ္အစိုးရက ဂရုစိုက္တဲ့ လကၡဏာ ဘာမွ မေတြ႔ရေသးပါဘူး။

ဆန္စပါးေစ်းကြက္
ယခုႏွစ္ စပါးသစ္ ေပၚခ်ိန္မွာ စပါးေစ်း သိသိသာသာကို က်ဆင္းေနပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေမလမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ စပါး အထြက္ ၃၅ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့တယ္လို႔ အက္ဖ္ေအအို အစီရင္ခံစာက ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စပါးက်ီလို႔ တင္စားရတဲ့ ဧရာဝတီတိုင္းက စပါး အထြက္ က်ဆင္းသည့္ တိုင္ ေစ်းႏႈန္းမတက္ဘဲ က်ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္မွာ ေစ်းက်ေနတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ဝယ္လိုအား က်ေနတာေၾကာင့္လို႔ ေစ်းကြက္ထဲမွ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ယခင္ႏွစ္ေတြက နအဖ အစိုးရက တရားဝင္ တင္ပို႔ခြင့္ ျပဳလိုက္ မျပဳလိုက္ လုပ္ေနေပမယ့္လည္း နယ္စပ္ထြက္ေပါက္မ်ားမွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေတြကို ဆန္ပမာဏ မ်ားျပားစြာ တင္ပို႔ေနခဲ့တာပါ။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ဆန္ေစ်းကြက္မွာလည္း ေစ်းက် အဝယ္ မလိုက္တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နအဖ အစိုးရက ဆန္တင္ပို႔ခြင့္ ျပဳသည့္တိုင္ ဆန္ေစ်း မတက္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနတာပါ။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအၿပီး ဧရာ၀တီတုိင္း လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ မွ ျမင္ကြင္းတခု။ မုန္တုိင္းက အိမ္မ်ား၊ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးသြားခ့ဲသည္။

လက္ရွိ စပါးေစ်းဟာ စိုက္ပ်ိဳးသူ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ စိုက္စရိတ္ မေၾကတဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္ေနပါၿပီ။ နာဂစ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာဝတီတိုင္းက လယ္သမားေတြအဖို႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ မိုးဦးက စပါးစိုက္ႏုိင္ေအာင္၊ မ်ိဳးေပါက္ေအာင္၊ ေနာက္တဖန္ ေျမၾသဇာ ထည့္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ တဖံု၊ ကယ္ဆယ္ ကူညီေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ အားယူၿပီး တသြယ္ ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္က နလန္ ျပန္ထလာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ လယ္သမားေတြကို ကမၻာ့ စီးပြးေရး အၾကပ္အတည္းက ထပ္မံ ႏွိပ္စက္ဦးမယ့္ အေနအထားကို ယခု ေရာက္ရွိေနပါတယ္။

၁၉၃ဝ ဆရာစံ လယ္သမား အေရးေတာ္ပံု
၁၉၃ဝ ခုႏွစ္ ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမား ပုန္ကန္မႈဟာ ကမၻာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ ထိုစဥ္က ျမန္မာ့ဆန္ တင္ပို႔မႈကို ထိခိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပည္ပေစ်းကြက္မွာ စပါးေစ်းေတြက်၊ လယ္သမားေတြ အေႀကြးေတြတင္၊ ျပန္မဆပ္ႏိုင္၊ ဒီအၾကပ္အတည္း အခါသမယမွာ လယ္သမားေတြကို ဆရာစံ ဦးေဆာင္တ့ဲ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္မႈက အရွိန္အဟုန္ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ပါတယ္။ ပုန္ကန္မႈရဲ႕ အရင္းခံ အေၾကာင္းမွာ အဂၤလိပ္ အစိုးရကို ေတာ္လွန္လိုမႈနဲ႔ ထိုစဥ္က အဂၤလိပ္အစိုးရမွာ လယ္သမားမ်ားကို ၾကည့္ရႈဖို႔ရာထက္ စပါးတင္ပို႔ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးရွိေနတ့ဲ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အက်ဳိးကိုသာ ထည့္တြက္ခဲ့တာကို မေက်နပ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ယခု ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ကမၻာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ဟာလည္း ၁၉၃ဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ အႀကီးဆံုးလုိ႔ အကဲျဖတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္္းက ကမၻာ့ အေျခအေနနဲ႔ ယေန႔ ကမၻာ့ အေျခအေန မတူညီတာေတြ အမ်ားအျပား ရွိသလိုပဲ အဲဒီတုန္းက ကိုလိုနီလက္ေအာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနနဲ႔ ယေန႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ေအာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေန မတူညီတာေတြလည္း ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ေပမယ္လို႔ ယခုလက္ရွိ စပါးေစ်း ထုတ္လုပ္မႈ စရိတ္ေအာက္ကုိ က်ဆင္းေနတ့ဲ အခ်က္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူဦးေရ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းက လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွာ ရွိေနတ့ဲ ျမန္မာနိင္ငံအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတ့ဲ အခ်က္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ကိုပဲ စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ နအဖ စစ္အစိုးရက သတိမျပဳမိဘူးဆုိရင္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရး မေၾကနပ္မႈေတြ၊ လူထု အံုႀကြမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ နအဖ အစိုးရကေတာ့ လက္ရွိစီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ထပ္မံနက္ရိႈင္းလာႏိုင္တယ္ ဆိုတာထက္ကို ႀကံ႕ဖြံ႕ အဖြဲ႕ကို အသြင္းေျပာင္းေရး၊ လက္ရွိ ဝန္ႀကီးေတြကို ပါတီေထာင္ၿပီး ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေစေရး၊ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေဝဘန္ေျပာဆိုမယ့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုအားလံုးကို ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္ထားေရးနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကမၻာက လက္ခံေအာင္ လုပ္ေရးေတြကိုသာ စိတ္ေစာေနပါတယ္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းက ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာတရပ္၊ ေပါက္ကြဲမႈ တရပ္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ အခု အခ်ိန္ထိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားမိပံု မရေသးပါဘူး။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအၿပီး ျပန္လည္ ရုန္းကန္ေနရသည့္ ဧရာ၀တီတုိင္း ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္မွ လယ္သမားမ်ား

အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာ သက္သက္ကို စိတ္ဝင္စား ေျပာဆိုဖို႔ လိုအပ္သလိုပဲ ျမန္မာလူထုေတြ ေန႔စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း အာရံုစိုက္ ေျပာဆိုသင့္ပါတယ္။ အာဏာလက္ရွိ စစ္အစိုးရမွာ အမ်ားဆံုး တာဝန္ရွိတာကေတာ့ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။