solution or trap?


ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ထြက္ေပါက္လား၊ ေထာင္ေခ်ာက္လား
ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦး
ေအာက္တုိဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၀ ဆူးေလဘုရားလမ္းတြင္ ေတြ႔ရေသာ စစ္အစုိးရ၏ ႀက့ံဖံြ႔ ပါတီ မဲဆြယ္ ဆုိင္းဘုတ္


“---အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာလဲ ျမဴတစ္မႈန္စာမွ် မေတြ႔ရႏိုင္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဘာလို႔မ်ား အိမ္ျဖည့္ ဝင္ကစား ေပးေနၾကမွာလဲ။ ေက်ာခ်ေနတာေတာင္ ဓားျပမွန္း မသိၾကေသးတာ အံ့စရာပဲ---”

ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ဦးေဆာင္တဲ့ ကခ်င္တိုးတက္ေရးပါတီဟာ အေစာဆံုး မွတ္ပံုတင္ခဲ့တဲ့ ပါတီေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္က ပါတီတည္ေထာင္ခြင့္ မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ ပါတီတည္ေထာင္ခြင့္ မေပးသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္က အေၾကာင္းျပခ်က္ မေပးခဲ့ဘူး။ ထားပါေတာ့။ ပါတီ တည္ေထာင္ခြင့္ မေပးခ်င္ေနပါ။ တသီးပုဂၢၢလ အေနနဲ႔ ဝင္ၿပိဳင္ၾကမယ္ေပါ့။ ေဒါက္တာတူးဂ်ာ အပါအဝင္ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ၁၂ ဦးဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက လႊတ္ေတာ္ မဲဆႏၵနယ္ေျမမ်ားမွာ တသီးပုဂၢလကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ အမည္စာရင္း တင္သြင္းလိုက္ၾကတယ္။

ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္က စက္တင္ဘာ (၁) ရက္ကေန (၁ဝ) ရက္ေန႔အထိ စီစစ္ပါတယ္။ စိစစ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဒါက္တာတူးဂ်ာ အပါအဝင္ တစ္သီး ပုဂၢလကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း (၁၂) ဦးလံုးကို ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ခြင့္ ျငင္းပယ္လိုက္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ ညိစြန္းလို႔ပါလဲ။ ထံုးစံအ တိုင္း ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေပးပါ။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွလည္း မေပးႏိုင္ပါ။ အမွန္ တကယ္ေတာ့ တိက်ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာတူးဂ်ာတို႔ကို ဘာ့ေၾကာင့္ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ခြင့္ မျပဳသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ပယ္ခ်ရသလဲ ဆိုတဲ့အေျဖက ရိုးရိုးေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာတူးဂ်ာ တို႔ဟာ ကခ်င္လူထုကို ကိုယ္စားျပဳလို႔ပါပဲ။ ကခ်င္လူထုက ေထာက္ခံတဲ့ သူေတြျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ပိုရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ေတာ့ အာဏာသိမ္း အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးထားတဲ့ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတို႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲ့ဒီၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီနဲ႔ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခံၾကရင္ ကခ်င္လူထုက ကိုယ္က်ဳိးရွာ၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြေတြ အလဲြသံုးစား လုပ္ေနၾကတဲ့ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီတျဖစ္လဲ လူမိုက္အသင္း ကို မဲေပးၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ သိပ္ေသခ်ာတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက အျပည့္အဝ ယံုၾကည္မႈရိွတဲ့ သူေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းေအာင္ အႏိုင္ရေအာင္ လုပ္လိုက္တာပါ။

ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ ျဖဳတ္ပယ္မႈေတြဟာ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတို႕နဲ႔တင္ ၿပီးသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ ... ေနာက္ထပ္ ျဖဳတ္ပယ္မႈေတြ လာအံုးမွာပါ။ ဘယ္လို လူေတြအတြက္လဲ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီအေရးကို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္မယ့္သူေတြ။ ၾက့ံခိုင္ေရးပါတီကို ယွဥ္ၿပိဳင္ စိန္ေခၚႏိုင္မယ့္သူေတြ၊ န.အ.ဖ အစိုးရက ခါးပိုက္ထဲ ထည့္လို႔ မရတဲ့သူေတြ၊ ၿပီးေတာ့ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူ လူထုက ယံုၾကည္ ေထာက္ခံသူေတြေပ့ါ။

ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒေတြမွာ ညစ္ကြက္ အထပ္ထပ္ က်န္ေနပါေသးတယ္။ မဲဆြယ္စည္းရံုးစဥ္ ကာလမွာ တို႔တာဝန္ အေရးသံုးပါးထဲက တပါးပါးကို က်ဴးလြန္မိရင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စစ္တပ္ (န.အ.ဖ) ရဲ႕ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရွာမႈမ်ား၊ ကေမာက္ကမ လုပ္ရပ္မ်ားနဲ႕အတူ အာဏာ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ ဖိႏွိပ္ညွင္းပန္း၊ ဗိုလ္က် စိုးမိုးမႈမ်ားအေၾကာင္း တလံုးတေလ ေယာင္ယမ္း ေျပာဆိုမိရင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး မဲဆႏရွင္ျပည္သူေတြက ေရြးျခယ္တင္ေျမွာက္လိုက္လို႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာင္ (ေငြစာရင္း) ဆိုတာနဲ႔ မၿငိၿငိေအာင္ လုပ္လို႔ ရပါေသးတယ္ဗ်ာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ၾကမယ့္ ပုုဂၢၢိဳလ္မ်ား စဥ္းစားသင့္လွပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္၊ လူပန္းခံေနၾကမွာလဲ။ တရားမွ်တမႈလည္း မရိွ။ ဒီမိုကေရစီ အတြက္ ဦးတည္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြလည္း မဟုတ္။ အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာလဲ ျမဴတစ္မႈန္စာမွ် မေတြ႔ရႏိုင္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဘာလို႔မ်ား အိမ္ျဖည့္ ဝင္ကစား ေပးေနၾကမွာလဲ။ ေက်ာခ်ေနတာေတာင္ ဓားျပမွန္း မသိၾကေသးတာ အံ့စရာပဲ။ စဥ္းစားၾကပါ။ ဆရာဆရာႀကီးေတြ၊ နာမည္ရ ေဆာင္းပါးရွင္ႀကီးေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာသူ ဆိုသူႀကီးေတြ ေျပာသလို Alternative ေလးမ်ား စဥ္းစားၾကပါအံုး။

ေရြးေကာက္ပဲြဝင္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ရိွပါသလား။ ေရြးေကာက္ပဲြဟာ အမွန္တကယ္ ထြက္ေပါက္လား၊ သို႕႔တည္းမဟုတ္ ေထာင္ေခ်ာက္လား ဆိုတာေတာ့ မၾကာမီ နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ ေတြ႔ၾကရေတာ့မွာပါ။

မူရင္း - ဗီြအုိေအ အသံလႊင့္ဌာန၊ တနဂၤေႏြ, 19 စက္တင္ဘာ 2010
photo: AP

Comments