ဓမၼေဘရီ အရွင္ဝီရိယ၊ ဇြန္ ၁၉ ၊ ၂၀၁၄
၂၀၁၂-ခုႏွစ္က နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာ(ဘာဂင္)ေက်ာင္းမွာ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ႏွင္႔ေတြ႔စဥ္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ၾကားလုိက္တဲ႔စကား တစ္ခုကုိ ခရီးသြားတုိင္းသတိရေနမိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာေတာ္က အေမရိကန္ ကေန ဘယ္လ္ဂ်ီယန္ကုိ ခရီးဆက္ဖုိ႔ ဗီဇာလာလုပ္ရင္း ေလာကခ်မ္းသာေက်ာင္းမွာ တရားခ်ီးျမွင္႔ေနတာ။ မိမိကလဲ ပဌာန္းသင္တန္း ပုိ႔ခ်ေပးဖုိ႔ေရာက္လာခုိက္ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိက ဦးခ်၀တ္ျပဳၿပီးတဲ႔အခါ ဆရာေတာ္က “ေအး-ဓမၼ ေဘရီဆရာေတာ္လား-ေကာင္းတယ္ တပည္႔ေတာ္က ခရီးသြားတယ္ဆုိတာ ေျခရာထင္ေအာင္သြားႏုိင္သူကုိ ေလးစားပါတယ္။ ေရာက္ဖူးတယ္ရွိ႐ုံသြားေနလုိ႔ကေတာ႔ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိဘူး“ တဲ႔။
ဒီစကားကုိ ဆရာေတာ္က အမွတ္တမဲ႔မိန္႔ၾကား လုိက္တာေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ ဆရာေတာ္ကုိယ္တုိင္လဲ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ခရီးစဥ္ဟူသမွ် ေရာက္ဖူးတယ္ရွိ႐ုံသြားေနတာမဟုတ္ဘဲ ေျခရာထင္ေအာင္ သြားခဲ႔တာခ်ည္းပဲမဟုတ္လား။ တရားပြဲေျခရာမ်ားကေတာ႔(ေနရာမလပ္ ေျခရာထပ္မွ်)ဆုိသေလာက္ျဖစ္လုိ႔ အထူးေျပာစရာမလုိ ေတာ႔ ပါဘူး။
ျပည္တြင္းမွာဆုိရင္ နာဂစ္ဒဏ္ခံေဒသမ်ားမွာ ပညာေရး က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔အခုိင္အမာ ေျခရာေတြ၊ စာေရးသူရဲ႕ ဇာတိျဖစ္တဲ႔ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ ျပည္နယ္-တုိင္းေဒသအသီးသီးမွာ သီတဂူ ေဆး႐ုံ၊ ေဆးေပးခန္းေတြကစလုိ႔ စစ္ကုိင္းမွာ သီတဂူ ကမၻာ႔ဗုဒၶတကၠသုိလ္၊ သီတဂူအာယုဒါနေဆး႐ုံေတာ္နဲ႕ သီတဂူ ေရအလွဴေတာ္၊ မႏၱေလးမွာ သီတဂူကမၻာ႔ဗုဒၶ တကၠသုိလ္၊ ရန္ကုန္မွာ သီတဂူကမၻာ႔ဗုဒၶတကၠသုိလ္ စတဲ႔ အထင္ကရ ေျခရာႀကီးေတြ။ စစ္ကိုင္း၊ သဲကုန္း၊ မိုးကုတ္၊ ဘိုကေလး၊ ကြမ္းၿခံကုန္းတို႕မွာ သီတဂူ ေက်ာင္းတိုက္ေတြ။
ဒီအေမရိကန္မွာဆုိရင္ တကၠဆက္ျပည္နယ္၊ ေအာ္စတင္ၿမိဳ႕မွာ သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ႀကီးနဲ႔ ေရႊစည္းဂုံေစတီ ေတာ္ႀကီး၊ မီနီဆုိးတား ျပည္နယ္မွာ သီတဂူဓမၼ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္၊ အခုဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္မွာ သီတဂူသံဃ၀ိဟာရေက်ာင္း တုိက္ဆုိတဲ႔ ေျခရာႀကီးေတြ။
အဲဒီလုိ မရပ္မနား ကမၻာအႏွံ႔ေျခရာထင္ေအာင္ ခရီးသြားေနတဲ႔ဆရာေတာ္တစ္ပါးက မိမိစြမ္းႏိုင္သမွ် ပုိ႔ခ်ေနတဲ႔ ပဌာန္း သင္တန္းမ်ားကုိလဲ ေျခရာတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ သိသိမွတ္မွတ္ မိန္႔ၾကားလုိက္တာဟာ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ အမွတ္တမဲ႔ မိန္႔ၾကားလုိက္ တာမဟုတ္သလုိ မိမိအေနနဲ႔လဲ ခရီးသြားတုိင္း “ငါသြားတဲ႔ခရီးမွာ ထိေရာက္တဲ႔ေျခရာ ထင္က်န္ရစ္ရဲ႕လား“ လုိ႔ အေလးအနက္ သုံးသပ္ဆင္ျခင္စရာ အမွတ္တရ စကားျဖစ္ေနပါတယ္။
ဆရာေတာ္မိန္႔ၾကားတဲ႔ စကားမ်ားဟာ စကားလုံးေရအရ မမ်ားလွေပမယ္႔ အဓိပၸါယ္အရ က်ယ္၀န္းနက္နဲတဲ႔ ၾသဇာဂုဏ္ႀကီးမားတာခ်ည္းျဖစ္လုိ႔ အခု စကားရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိလဲ မိမိဥာဏ္မွီသမွ် ဆန္႔ထုတ္ စဥ္းစားခဲ႔တာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။
ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕၊ နတ္မွီေတာရေက်ာင္းတုိက္မွာ နတ္မွီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္ ပူေဇာ္ပြဲလုပ္ေတာ႔ ယၡဳလက္ရွိ နတ္မွီဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကနဲ႔ စကားစပ္မိခုိက္မွာ သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ႕စကားကုိ အဓိပၸါယ္ဆန္႔ထုတ္ၾကတဲ႔ စကား၀ုိင္းတစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဓိကကေတာ႔ “ေျခရာထင္ေအာင္ သြားတဲ႔ခရီး“ ဆုိတာ ဘယ္လုိခရီးမ်ိဳးလဲဆုိတဲ႔ အခ်က္ ကုိပါပဲ။
ဒီအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ နတ္မွီဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေဆြးေႏြးတင္ျပတာကေတာ႔------
ေျခရာထင္ေအာင္ ခရီးသြားဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူဖုိ႔ဆုိရင္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ပထမဆုံး “ခရီးသြားအမိန္႔ေတာ္ ျပန္တမ္း“ ကုိ အေျခခံစဥ္းစားၾကည္႔ရင္ပုိၿပီး အဓိပၸါယ္ေပၚလြင္မယ္လုိ႔ထင္တယ္။
ျမတ္ဗုဒၶ မိဂဒါ၀ုန္မွာ ပထမ၀ါဆုိၿပီးလုိ႔ ရရွိလာတဲ႔တပည္႔ရဟႏၱာေျခာက္က်ိတ္တုိ႔ကုိ ပ၀ါရဏာျပဳၿပီးတဲ႔ ေန႔မွာပဲ ခရီးသြား အမိန္႔ေတာ္ ျပန္တမ္းႀကီးကုိ ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္၊ အဲဒီအမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းမွာ ဘယ္လုိပါသလဲဆုိေတာ႔---
“စရထ ဘိကၡေ၀ စာရိကံ- ခ်စ္သားတုိ႔ ခရီးထြက္ ၾကရမယ္” တဲ႔။ ဘယ္လုိရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ခရီးထြက္ၾကရမွာလဲဆုိေတာ႔-“ဗဟုဇနဟိတာယ၊ ဗဟုဇနသုခါယ၊ ေလာကာႏုကမၸါယ၊ အတၳာယ၊ ဟိတာယ၊ သုခါယ၊ ေဒ၀မႏုႆာနံ- သတၱ၀ါတုိ႔ရ႕ဲ အက်ိဳး စီးပြားနဲ႔ ခ်မ္းသာသုခကုိ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေလာကကုိေစာင္႔ေရွာက္ဖုိ႔၊ နတ္လူအေပါင္းတုိ႔ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားနဲ႔ ခ်မ္းသာသုခေတြ ျဖစ္ထြန္းေစဖုိ႔ဆုိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ခရီးသြားရမွာျဖစ္တယ္” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ဒီအမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းဟာ အခုန သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႔ၾကားတဲ႔ ေရာက္ဖူးတယ္ရွိ႐ုံ ခရီးသြားတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစဘဲ ေျခရာထင္ေအာင္ခရီးသြားတတ္ဖုိ႔အတြက္ အေျခခံထားရွိရမယ္႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ယူႏုိင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါက ထားရမည္႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပဲရွိေသးတယ္။
ဒါ႔ျပင္ ေျခရာထင္ေအာင္က ဘာေတြေဆာင္ရြက္ရမွာလဲဆုိေတာ႔---
“ေဒေသထ ဘိကၡေ၀ ဓမၼံ အာဒိကလ်ာဏံ” စတဲ႔ ပါဠိအတုိင္းေပါ႔ေလ-အစ-အလယ္-အဆုံး ေကာင္းျခင္း သုံးျဖာနဲ႔ျပည္႔စုံတဲ႔ တရားကုိလဲ ေဟာၾကားရမွာတဲ႔။ ဒီေနရာမွာ အစ-အလယ္-အဆုံးဆုိတာ သီလ-သမာဓိ-ပညာဆုိတဲ႔သိကၡာသုံးပါး ဆုိတာေတာ႔ အားလုံး သေဘာေပါက္ၾကၿပီးသားပါပဲ၊ အဓိကဆုိလုိရင္းက လူႀကိဳက္မ်ား႐ုံ ပြဲက်႐ုံသက္သက္တရားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ လူက်ိဳးမ်ား မယ္႔ တရားမ်ိဳးကုိ ေဟာၾကားရမွာလုိ႔ ဆုိလုိတာပဲ။
သီတဂူဆရာေတာ္ စကားနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ရမယ္ ဆုိရင္ေတာ႔ လူႀကိဳက္ကုိလုိက္ၿပီး ေဟာတဲ႔တရားမ်ိဳးနဲ႔ ေျခရာမထင္ႏုိင္ဘူး၊ လူက်ိဳးကုိငဲ႔ၿပီးေဟာတဲ႔တရားျဖစ္မွ ေျခရာထင္တဲ႔ တရားမ်ိဳးျဖစ္မယ္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ေကာက္ရင္လဲရမွာပါ။
ၿပီးေတာ႔ ေနာက္ဆုံးအေရးႀကီးတဲ႔အခ်က္က--
“ေက၀လပရိပုဏၰံ၊ ျဗဟၼစရိယံ၊ ပကာေသထ= အက်င့္ျမတ္ရဲ႕ ထက္ဝန္းက်င္ျပည့္စုံပုံကိုထင္ရွားျပၾက” တဲ့။ ဒါကအေတာ္ အဓိပၸါယ္က်ယ္၀န္းတယ္လုိ႔ နတ္မွီဆရာေတာ္ႀကီးရွိစဥ္က မိန္႔ၾကားဖူးပါတယ္။ အက်င္႔ျမတ္ရဲ႕ ျပည္႔စုံပုံကုိ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ ေအာင္ ဘယ္လုိျပၾကမလဲ၊ ဒါကုိ စဥ္းစားၾကည္႔တဲ႔အခါ---
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အမိန္႔ေတာ္အရ ပထမ၀ါကြ်တ္ရဟန္းေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ေတြထဲမွာ ရာဇၿဂိဳလ္ေဒသကုိၾကြေတာ္မူတဲ႔ အရွင္အႆဇိမေထရ္ျမတ္ရဲ႕ အသြင္အျပင္ ဣေျႏၵတုိ႔က အက်င္႔ျမတ္ကုိ လုိက္လံရွာေဖြေနတဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာေလာင္းလ်ာ ဥပတိႆကုိ တိမ္းညႊတ္လာေအာင္ ထင္ရွားျပခဲ႔တာတုိ႔၊ နိေျဂာဓသာမေဏက အေသာကမင္းႀကီးရဲ႕စိတ္ကုိ ျမတ္ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ဘက္ တိမ္းညႊတ္လာေအာင္ ထင္ရွားျပတာတုိ႔လုိမ်ိဳးလုိ႔လည္း ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ႔ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ျဗဟၼစရိယထြန္းကားရာ ျမန္မာျပည္မွာၾကည္႔မယ္ဆုိရင္၊ ဥပမာ-ပုဂံဆုိပါေတာ႔-ပုဂံမွာရွိတဲ႔ ေစတီ ဘုရားပုထုိးေတြကုိ ျမင္လုိက္႐ုံနဲ႔ တစ္ခ်ိန္က ပုံဂံျပည္မွာ အက်င္႔ျမတ္ထင္ရွားရွိခဲ႔ပုံကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္သူမ်ားပင္ သိသာ ျမင္သာေလာက္တဲ႔ အသြင္အျပင္ေတြ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပခုကၠဴ၊ မႏၲေလး၊ စစ္ကုိင္းစတဲ႔ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာရွိတဲ႔ ေစတီဘုရားပုထုိးေတြ၊ စာသင္တုိက္ႀကီးေတြ အစရွိတာေတြဟာ အက်င္႔ျမတ္ရဲ႕ ျပည္႔စုံမႈကုိ သိသာထင္ရွားေစတဲ႔ ဥပနိႆယပစၥည္းေတြလုိ႔ ဆုိရမွာပဲ ဆုိတဲ႔ အေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င္႔ တင္ျပေဆြးေႏြးသြားပါတယ္။
------
သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ႕ ျပည္တြင္းျပည္ပ သာသနာျပဳခရီးေတြထဲက ျပည္တြင္းမွာ ထင္က်န္ေနတဲ႔ ေျခရာမ်ားကေတာ႔ အထူးေျပာစရာမလုိေတာ႔ပါဘူး၊ ျပည္ပခရီးေတြထဲက အေမရိကန္မွာဆုိရင္ေတာ႔ ပထမဆုံး တကၠဆက္ျပည္နယ္၊ ေအာ္စတင္ ၿမိဳ႕မွာ သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကုိ တည္ေထာင္ၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးငယ္ေတြနဲ႔ ဓမၼာ႐ုံႀကီးအပါအ၀င္ ခန္႔ညား ထည္၀ါတဲ႔ ေရႊစည္းခုံေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ေရာက္ရွိဖူးျမင္ရသူတုိင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကုိ ခ်မ္းေျမ႔ၾကည္ႏူးေစေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားျပႏုိင္ခဲ႔ပါၿပီ။
ဒုတိယေျခရာအျဖစ္ မီနီဆုိးတားျပည္နယ္၊ သီတဂူဓမၼ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္မွာလဲ အလားတူ ထင္ရွားသိသာေစဖုိ႔ စီမံကိန္းခ်ၿပီး(၂၄)ဧက က်ယ္၀န္းတဲ႔ ၿခံေျမႀကီးနဲ႔ စတင္ေနပါတယ္။
အခု တတိယေျခရာျဖစ္တဲ႔ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္၊ သီတဂူသံဃ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔တာဟာ အခုဆုိ သုံးႏွစ္ခရီးျပည္႔လုိ႔ ေလးႏွစ္ေျမာက္ စတုတၳေျခလွမ္းကုိ ေက်ာင္း၊ ဇရပ္၊ ေရကန္၊ ဓမၼာ႐ုံ၊ ေစတီဘုရား ပုထုိးမ်ားနဲ႔ ျပည္႔စုံ ထည္၀ါစြာ ထင္ရွားျပဖုိ႔ စတင္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိ႕ကေတာ႔ “အေမရိကန္မွာ ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္တဲ႔ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးေတြနဲ႔ ေစတီပုထုိးေတြကုိ ဒီေလာက္အကုန္ အက်အမ်ားႀကီးခံၿပီး တည္ေဆာက္ေနတာ သာသနာအတြက္ ဘယ္လုိအေထာက္အကူ ျဖစ္ႏုိင္မွာမုိ႔လဲ” လုိ႔ ေမးၾကသူေတြကုိလဲ ေတြ႕ႀကံဳရပါတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ အေျဖကုိ စဥ္းစားရင္း အိႏၵိယႏုိင္ငံက အဘိဓမၼာပညာရွင္ႀကီး ရာဟုလာ သံကိစၥည္းေျပာခဲ႔တဲ႔ စကားတစ္ခုကုိ သြားေျပးသတိရမိပါတယ္။
၁၉၅၉-ခုႏွစ္ေလာက္ကလုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ရာဟုလာသံကိစၥည္း ျမန္မာျပည္ကုိေရာက္လာခုိက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဂႏၶီခန္းမမွာ ႏုတ္ဆက္ဂုဏ္ျပဳ ဧည္႔ခံပြဲလုပ္တယ္။ အဲဒီပြဲကုိ အိႏိၵယမွာ ပညာသင္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕၊ နတ္မွီေတာ္ရဆရာေတာ္ႀကီးအရွင္ဥကၠ႒ နဲ႕ ဆရာပါရဂူ စတဲ့ပုဂၢဳိလ္မ်ား တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာေတာ္အရွင္ ဥကၠ႒က အိႏၵိယကုိ သာသနာျပဳရဟန္းေတာ္မ်ား ေစလႊတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ႔အခ်ိန္ပါ။
အိႏၵိယမွာ ဗုဒၶသာသနာျပန္လည္ထြန္းကားေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး နတ္မွီေတာရဆရာေတာ္ႀကီးက ရာဟုလာသံကိစၥည္းကုိ အႀကံဥာဏ္ေတာင္းတဲ႔အခါ ဆရာႀကီးရာဟုလာသံကိစၥည္းက---
“တဏွာေလာဘကုိ ဒုကၡအားလုံးရဲ႕အဓိက လက္သည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး တဏွာေလာဘ ေလ်ာ႔ပါးကုန္ခမ္းေရးဆုိတဲ႔ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ သာသနာျပဳေနတဲ႔ ေဂါတမဗုဒၶဟာ တဏွာေလာဘ အႀကီးစားေတြျဖစ္တဲ႔ ဗိမၺိသာရတုိ႔ ေကာသလတုိ႔လုိ ပေဒသရာဇ္ႀကီးေတြ အနာထပိဏ္တုိ႔ ၀ိသာခါတုိ႔လုိ အရင္းရွင္ႀကီးေတြကုိ မိမိရဲ႕ ေျခဖ၀ါးေအာက္ ေရာက္လာေအာင္ ဘယ္လုိ စည္း႐ုံးခဲ႔သလဲဆုိတဲ႔ အေျဖကုိရွာႏုိင္ရင္ အိႏၵိယကုိ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒီအေျဖကုိ မရွာႏုိင္ရင္ေတာ႔ အိႏၵိယမွာ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ဘူး” လုိ႔ အႀကံေပးခဲ႔ပါသတဲ႔။
ဒီအေျဖကုုိ ၀ုိင္း၀န္းစဥ္းစား ရွာေဖြတဲ႔အခါ ေနာက္ဆုံး နတ္မွီေတာရဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ႔ “လူကုိ စည္း႐ုံးရာမွာ အထိေရာက္ဆုံးက လူ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည္႔စြက္ေပးႏုိင္ျခင္းပဲ။ ေလာကီစည္းစိမ္ေတြ အာဏာေတြနဲ႔ ျပည္႔စုံေနသူေတြမွာ အဓိကလုိအပ္ခ်က္က စိတ္ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာျခင္းဆုိတဲ႔ ဓမၼခ်မ္းသာျဖစ္တယ္။ ဒီလုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည္႔စြက္ေပးႏုိင္ခဲ႔လုိ႔သာ ေလာကီခ်မ္းသာအသီးသီးနဲ႔ ျပည္႔စုံၾကသူေတြ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေျခဖ၀ါးေအာက္မွာ ၀ပ္စဥ္းလာၾကတာျဖစ္တယ္” လုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ် ပါတယ္။
အခု အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာဆုိရင္လည္း ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ားအေနနဲ႔ ကမၻာမွာအျပည္႔စုံဆုံးဆုိတဲ႔ ႏုိင္ငံႀကီးေတြ ထဲမွာ ထိပ္ဆုံးကရပ္တည္ေနတဲ႔ႏုိင္ငံပါ။ အရာရာကုိ အမွတ္တမဲ႔မရွိၾကတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြဟာ “႐ုပ္၀တၳဳ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ ဆုိတာ ခံစားႏုိင္စြမ္း နည္းလာတာနဲ႔အမွ် ခ်မ္းသာကုိေပးေဆာင္ႏုိင္တဲ႔ ပါ၀ါေတြေလ်ာ႔ပါးလာ႐ုံမွ်မက မေက်နပ္စရာ ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ တုိးပြားမ်ားျပားလာေနတယ္” ဆုိတာကုိလည္း သတိျပဳမိၾကမွာပါ။ အဲဒီအခါမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ မေက်နပ္မႈေတြ၊ ပူေဆြးေသာကေတြကုိ ဖယ္ရွားေပးႏုိင္တဲ႔ ဓမၼခ်မ္းသာဆုိတာ ရွိတယ္လုိ႔ၾကားသိရတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ ဒီလုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည္႔စြက္ ေပးႏုိင္တဲ႔ေနရာကုိလဲ စုၿပံဳေရာက္ရွိလာၾက တာပါပဲ။
ကုိလုိရာဒုိဆုိတဲ႔ျပည္နယ္မွာ ဒလုိင္လန္းမား တည္ေထာင္ထားတဲ႔ တရားစခန္းေက်ာင္းတုိက္ႀကီးဆုိတာ တကယ္႔ကုိမွ ေတာနက္ႀကီးထဲမွာပဲ။ လာေရာက္အားထုတ္ၾကမည္႔သူေတြအတြက္ ေနစရာ အေဆာက္အဦးေတာင္ အခုိင္အမာသိပ္မရွိလွ ပါဘူး။ အဲဒီမွာ လာေရာက္ၿပီး တရားအားထုတ္ၾကသူေတြဟာ ကုိယ္႔ရြက္ျဖင္တဲ ကုိယ္ေဆာက္ၿပီး အားထုတ္ေနၾကတာ ရာသီ ဥတုမွ်တခ်ိန္မွာဆုိရင္ ေန႔စဥ္မျပတ္ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိေနၾကပါတယ္။
သီတဂူဆရာေတာ္ အေမရိကန္မွာ တည္ေထာင္ထားတဲ႔ တရားစခန္းမ်ားထဲက အခုၿပီးစီးေနၿပီးျဖစ္တဲ႔ တကၠဆက္ျပည္ နယ္၊ ေအာ္စတင္ၿမိဳ႕က သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမွာဆုိရင္ လာေရာက္အားထုတ္ၾကမည္႔သူမ်ားအတြက္ အသင္႔ေန ထုိင္ႏုိင္တဲ႔ ေယာဂီေက်ာင္းေဆာင္ေတြ၊ ေရ၊ မီး၊ ေရခ်ိဳးခန္း၊ ေရေလာင္းအိမ္သာ၊ အပူစက္၊ အေအးစက္မ်ားပါ အျပည္႔အစုံးျဖစ္လုိ႔ ဒီေနရာအေၾကာင္းသိလာတာနဲ႔အမွ် လုိအပ္ခ်က္ရွိသူေတြ ၀င္လာမစဲျဖစ္လာမယ္ဆုိတာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိပါဘူး။ လူဆုိတာ လုိအပ္ခ်က္ျပည္႔စုံေစမယ္ဆုိရင္ အေ၀းအနီးဆုိတာ အေရးမႀကီးေတာ႔တာ သဘာ၀ပါပဲ။
အတုိခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ႔ ဒီလုိေနရာမွာ ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္တဲ႔ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ ဒီေလာက္အကုန္အက်ခံၿပီး တည္ေထာင္ေနတာဟာ ဒီေဒသရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ဗုဒၶသာသနာေတာ္က အျပည္႔အ၀ ျဖည္႔စြက္ေပးႏုိင္တဲ႔ အက်ိဳးရွိတာကုိ ေမွ်ာ္ကုိး သိျမင္လုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႔သာ ဆုိရာမွာပါ။
သူတပါးအေပၚမွာ ေျခရာထင္ေအာင္ ခရီးသြား တတ္သူကို ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳတတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ဟာ သူကိုယ္တိုင္သြားခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္မ်ားမွာလည္း ေျခရာထင္က်န္ခဲ့ရုံမွ်မက “ဆင္သြားရာ လမ္းျဖစ္” ဆိုသလို ေနာင္လာေနာင္သား အတုယူလိုက္နာစရာ လမ္းေၾကာင္းထင္က်န္ရစ္ေအာင္ ခရီးသြားႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ပုဂၢဳိလ္လို႕ ဆိုရင္လည္း အတိဝုတၱေဒါသ သင့္ႏိုင္ဘြယ္မရွိေလာက္ပါဘူး။
သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ႕ ေျခရာထင္ၿပီး လမ္းျဖစ္သြားတဲ့ေျခရာေတြထဲက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ တတိယေျမာက္ေျခရာလုိ႔ ဆုိရမည္႔ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္က သီတဂူသံဃ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ႀကီးဟာလဲ သုံးႏွစ္ျပည္႔ေျမာက္လုိ႔ ေလးႏွစ္ေရာက္တဲ႔ စတုတၳ ေျခလွမ္းကစလုိ႔ ေလာကရဲ႕လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ႔ ဓမၼခ်မ္းသာကုိ အျပည္႔အ၀ ျဖည္႔စြက္ေပးႏုိင္သည္အထိ ၿပီးျပည့္စုံေအာင္ “ဆရာဒကာ ႏွစ္ျဖာႏွစ္၀၊ သဒၶါမွ်လ်က္၊ အမတၾကငွန္း၊ နိဗၺာန္နန္းတုိင္၊ ေစာင္းတန္းသြယ္ႏိုင္ၾကပါေစ” လုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း မုဒိတာပြား လုိက္ပါတယ္။
ဓမၼေဘရီ - အရွင္ဝီရိယ
June 27, 2014