ေမာင္စုိးခ်ိန္ - ျပည္တြင္းစစ္ရပ္ပစ္ -- ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပး
စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၄
စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၄
(၂၀၁၄ စက္တဘၤာ စစ္ရပ္စဲေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျပည္တြင္း လူထုလႈပ္ရွားမႈသို ့ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ)
ျပည္တြင္းစစ္
စစ္ရဲ႕သားေကာင္
စစ္ရဲ႕ ဓားစာခံ
စစ္ရဲ႕ေက်းကြၽန္
လံုးဝမျဖစ္လို
ျဖစ္ခဲ့ရ
စစ္ရဲ႕အနိ႒ာရံု
မၾကံဳလိုဘူး
ႀကံဳခဲ့ရ
ခါးစီး ခံၾကရ
လူထုဘဝပဲ။
စစ္ပါးစပ္ထဲ
စစ္သြားေမး႐ိုး ႀကိတ္ေခ်
ေသေၾက ပ်က္စီး ဆံုး႐ႈံး
လူညႊန္႔တံုးနစ္နာခဲ့
လူထုေတြပဲ။
အုပ္စိုးသူ မိစာၦက
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ လက္ထပ္ေပးခဲ့
အဓမၼထိမ္းျမားခံခဲ့ရ
လူမ်ဳိးစံု ျပည္သူလူထုပဲ။
ဘယ္မွာလဲ
ၿငိမ္းခ်မ္းလွပ ခ်ဳိျမ ခ်ိဳးကူသံ
စစ္ေအာ္သံ
ေသနတ္သံပဲ တရံမလပ္
ေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္
ျပည္တြင္းစစ္
လည္မ်ဳိ ညႇစ္သတ္ေနခဲ့။
ေျမတလက္မ
ေျခခ်တိုင္း
ဖိႏွိပ္စစ္ စစ္လႈိင္းဂယက္က
ေျပးမလြတ္
မလြတ္ေတာ့။
ဖိနွိပ္အုပ္စိုးသူ
စစ္ဗိုလ္
စစ္ကိုလိုလား
စစ္နဲ႔မွ်ား စစ္နဲ႔ကစား
စစ္နဲ ့ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ
လူထုအေလာင္းေတြေပၚမွာ
ခ်မ္းသာလာ
ျပာပံုေပၚမွာ
အ႐ိုးေတာင္ပံု ေပၚမွာ
သိတ္ႂကြယ္ဝလာ
ပူေဆြး ငိုေႂကြးသံထဲမွာ
မိသားစု ဥကြဲ သိုက္ပ်က္
ပ်က္ျပန္းၿပိဳကြဲ ေၾကမြမႈေတြေပၚမွာ
ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာလာ
စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေတြပါ
အျမတ္ အစြန္းဖူးပြင့္ ခူးဆင့္
အခြင့္ထူးခံ စိုးစံ
ဘံုပ်ံ နန္းေပၚမွာ။
တကယ့္တကယ္
ျပည္တြင္းစစ္ လက္သပ္ေမြး
စစ္ေခြး
စစ္ရာဇဝတ္ေကာင္တို႔ရဲ႕
တကယ့္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းျဖစ္ခဲ့
စစ္ဟာ
မိစာၦစစ္ဘီလူးတို႔ရဲ႕
ထုတ္ကုန္ပစၥည္း စစ္စစ္ပဲ
ေသြးအလိမ္းလိမ္း
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ပစၥည္းပဲ
ရာထူးႀကီးေတြ တိုးျမႇင့္ အရယူခဲ့တဲ့ေနရာ
ဒီစစ္ထဲမွာ။
လူထုေတြ
အၿမဲတေစ ေတာင့္တခဲ့
အေသြးအသားထဲက ေတာင္းဆိုခဲ့
ေပးပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ေပးပါ ဒီမိုကေရစီ
ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္ပစ္ပါ
လူထုတိုက္ပြဲ
လူထုအားနဲ႔ျပသ
လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေလရဲ့။
စစ္ျပဳသူနဲ႔
စစ္ရဲ႕သားေကာင္ေတြၾကားမွာ
အဖိႏွိပ္ခံနဲ ့
စစ္နဲ ့ဖိႏွိပ္သူတို ့ၾကားမွာ
အက်ဳိးအျမတ္မတူ
အက်ဳိးစီးပြားမတူ
လံုးဝမတူ ဆန္႔က်င္ဘက္
ရန္ဘက္ ပ႒ိပကၡ
စစ္ကြၽန္ျပဳ ခံရသူ
လူမ်ဳိးစံု ျပည္သူ
အလံထူ
တိုက္ယူမွ ရမယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
လက္နက္ဟာ
လူထုတိုက္ပြဲ ပဲေဟ။ ။
ေမာင္စိုးခ်ိန္
စက္တဘၤာ ၁၉၊ ၂၀၀၄
(စစ္အာဏာသိမ္းတဲ့ေန႔)
ျပည္တြင္းစစ္
စစ္ရဲ႕သားေကာင္
စစ္ရဲ႕ ဓားစာခံ
စစ္ရဲ႕ေက်းကြၽန္
လံုးဝမျဖစ္လို
ျဖစ္ခဲ့ရ
စစ္ရဲ႕အနိ႒ာရံု
မၾကံဳလိုဘူး
ႀကံဳခဲ့ရ
ခါးစီး ခံၾကရ
လူထုဘဝပဲ။
စစ္ပါးစပ္ထဲ
စစ္သြားေမး႐ိုး ႀကိတ္ေခ်
ေသေၾက ပ်က္စီး ဆံုး႐ႈံး
လူညႊန္႔တံုးနစ္နာခဲ့
လူထုေတြပဲ။
အုပ္စိုးသူ မိစာၦက
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ လက္ထပ္ေပးခဲ့
အဓမၼထိမ္းျမားခံခဲ့ရ
လူမ်ဳိးစံု ျပည္သူလူထုပဲ။
ဘယ္မွာလဲ
ၿငိမ္းခ်မ္းလွပ ခ်ဳိျမ ခ်ိဳးကူသံ
စစ္ေအာ္သံ
ေသနတ္သံပဲ တရံမလပ္
ေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္
ျပည္တြင္းစစ္
လည္မ်ဳိ ညႇစ္သတ္ေနခဲ့။
ေျမတလက္မ
ေျခခ်တိုင္း
ဖိႏွိပ္စစ္ စစ္လႈိင္းဂယက္က
ေျပးမလြတ္
မလြတ္ေတာ့။
ဖိနွိပ္အုပ္စိုးသူ
စစ္ဗိုလ္
စစ္ကိုလိုလား
စစ္နဲ႔မွ်ား စစ္နဲ႔ကစား
စစ္နဲ ့ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ
လူထုအေလာင္းေတြေပၚမွာ
ခ်မ္းသာလာ
ျပာပံုေပၚမွာ
အ႐ိုးေတာင္ပံု ေပၚမွာ
သိတ္ႂကြယ္ဝလာ
ပူေဆြး ငိုေႂကြးသံထဲမွာ
မိသားစု ဥကြဲ သိုက္ပ်က္
ပ်က္ျပန္းၿပိဳကြဲ ေၾကမြမႈေတြေပၚမွာ
ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာလာ
စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေတြပါ
အျမတ္ အစြန္းဖူးပြင့္ ခူးဆင့္
အခြင့္ထူးခံ စိုးစံ
ဘံုပ်ံ နန္းေပၚမွာ။
တကယ့္တကယ္
ျပည္တြင္းစစ္ လက္သပ္ေမြး
စစ္ေခြး
စစ္ရာဇဝတ္ေကာင္တို႔ရဲ႕
တကယ့္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းျဖစ္ခဲ့
စစ္ဟာ
မိစာၦစစ္ဘီလူးတို႔ရဲ႕
ထုတ္ကုန္ပစၥည္း စစ္စစ္ပဲ
ေသြးအလိမ္းလိမ္း
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ပစၥည္းပဲ
ရာထူးႀကီးေတြ တိုးျမႇင့္ အရယူခဲ့တဲ့ေနရာ
ဒီစစ္ထဲမွာ။
လူထုေတြ
အၿမဲတေစ ေတာင့္တခဲ့
အေသြးအသားထဲက ေတာင္းဆိုခဲ့
ေပးပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ေပးပါ ဒီမိုကေရစီ
ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္ပစ္ပါ
လူထုတိုက္ပြဲ
လူထုအားနဲ႔ျပသ
လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေလရဲ့။
စစ္ျပဳသူနဲ႔
စစ္ရဲ႕သားေကာင္ေတြၾကားမွာ
အဖိႏွိပ္ခံနဲ ့
စစ္နဲ ့ဖိႏွိပ္သူတို ့ၾကားမွာ
အက်ဳိးအျမတ္မတူ
အက်ဳိးစီးပြားမတူ
လံုးဝမတူ ဆန္႔က်င္ဘက္
ရန္ဘက္ ပ႒ိပကၡ
စစ္ကြၽန္ျပဳ ခံရသူ
လူမ်ဳိးစံု ျပည္သူ
အလံထူ
တိုက္ယူမွ ရမယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
လက္နက္ဟာ
လူထုတိုက္ပြဲ ပဲေဟ။ ။
ေမာင္စိုးခ်ိန္
စက္တဘၤာ ၁၉၊ ၂၀၀၄
(စစ္အာဏာသိမ္းတဲ့ေန႔)