ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ‘ကယ္တင္ရွင္ တပ္မေတာ္’ ဆိုတာ မရွိပါ
(သည္ေလဒီးစ္နယူးစ္ / မိုးမခ) မတ္ ၃၀၊ ၂၀၁၅
ဒီေဆာင္းပါးကေတာ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ဆက္စပ္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ပုဒ္ထဲက ဒုတိယ အပုဒ္ပါ။ ရသစာေရးသူ တေယာက္ မဟုတ္ေပမဲ့ အပ္ထည္ေတြ ဆိုရင္ သိပ္စိတ္တိုင္းက်ေလ့မရွိတာ အျမဲပါပဲ။ မ်က္ေမွာက္ေရးရာ တိုင္းျပည္ သတင္း အေျခအေနေတြက ႏိႈးေဆာ္လြန္းလို႔ စာေရးတဲ့ အေပ်ာ္တမ္းစာေရးသူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ထင္ပါတယ္။ သမိုင္းေန႔စြဲေတြနဲ႔လည္း ပတ္သက္ျပန္၊ မျဖစ္မေန အပတ္စဥ္မပ်က္ေအာင္လည္း ေပးရျပန္ရင္ စာေကာင္းဖို႔က ဝမ္းစာနဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳလည္း ပိုလိုပါတယ္။
ဒီလိုသေဘာေၾကာင့္ ဒီတပတ္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ဆက္စပ္ ႏွစ္ပုဒ္လံုး ပထမ ‘တပ္မေတာ္ေန႔ အမွန္ ျဖစ္ေရး အေရးႀကီးသည္’ ေကာ၊ အခု ‘ကယ္တင္ရွင္ တပ္မေတာ္ ဆိုတာ မရွိပါ’ ေကာ တကယ္ေတာ့ စိတ္တိုင္းက်လွခ်ည္းရဲ႕ မဟုတ္ပါ။ ေနရာႏွစ္ခုကို အေၾကာင္းအရာတူလည္းေပးရမွာျဖစ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြက (သမိုင္းအခ်က္ပိုင္းက) တူေနတာအတြက္လည္း ဘဝင္မက်ပါ။ ဒါေပမဲ့ တင္ျပခ်င္တဲ့ ေကာက္ခ်က္၊ သမိုင္းပံုေဖာ္မႈကိုေတာ့ ကြဲျပားေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ လိုအပ္တာေတြလည္း ရွိမွာပါ။ ေထာက္ျပေဝဖန္ၾကပါ။
က်ေနာ္ ဒီအေၾကာင္းအရာဆက္စပ္မွာ ေနာက္ထပ္ တပုဒ္အက်ယ္ ေရးခ်င္တာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ပံုေဖာ္ထုဆစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ သမိုင္းအျမင္ပါ။ ဒီေဆာင္းပါးမွာလည္း အဲဒီအေၾကာင္းကို ပံုေပၚေအာင္ အက်ဥ္း တပိုဒ္ေတာ့ ထည့္္ထားပါတယ္။
စစ္တပိုင္း အစိုးရအသစ္ စ တက္လာကတည္းက က်ေနာ္ အျမဲ ဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္ ဆိုတာမရွိ၊ ;အေပ်ာ့’ ဂိုဏ္း၊ ‘အမာ’ ဂိုဏ္း မရွိ၊ ‘စစ္အုပ္စု’ ဆိုတာသာ ရွိတယ္လို႔ မျပတ္ ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ အခု သမၼတလုပ္သူရဲ႕ ၿဗိတိသွ်ရုပ္သံ (မတ္-၂၀) ေျဖၾကားခ်က္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး လူေတြက သမၼတရဲ႕ မင္းသားမ်က္ႏွာဖံုး လံုးလံုးကြာက်သြားတယ္ ဆိုေနၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ သမၼတရဲ႕ စစ္ဘီလူးသရုပ္က အစကတည္းက ရွိတာပါ။ လူေတြက အေကာင္းျမင္စိတ္ ႏွင္းဆီေရာင္ေသြး စစ္ဝါဒ အမိုက္ဖံုး အျမင္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ၾကလို႔သာ စစ္အုပ္စု ဆိုတဲ့ အသိုက္အျမံဳ တခုလံုးရဲ႕ သရုပ္မွန္ကို မျမင္ခဲ့ၾကတာပါ။
ဒီသရုပ္မွန္ စစ္အုပ္စု ျဖစ္တည္မႈကို သူတို႔ တေတြ ဘာေၾကာင့္ မယိုင္မလဲ ကိုင္ဆြဲရပ္တည္ေနၾကသလဲဆိုရင္ အာဏာ၊ အက်ိဳးစီးပြားဆိုတဲ့ ‘ေလာဘ’၊ ‘ေဒါသ’ မက္လံုးအျပင္ သမိုင္းကို ရႈျမင္ပံု အျမင္မတူညီ၊ သူတို႔မိႈင္းတိုက္ ပံုေဖာ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္သမိုင္းကို တကယ္ယံုၾကည္ေနတဲ့ အမိုက္ဖံုး ‘ေမာဟ’ ေၾကာင့္လည္း အဓိကပါပါတယ္။ သူတို႔က တကယ့္ကို ကယ္တင္ရွင္ စစ္တပ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတာပါ။ ဒီသေဘာကို ေပၚေအာင္လည္း ဒီေဆာင္းပါးမွာ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ ထည့္ထားပါတယ္။ အလ်ဥ္းသင့္ရင္ သီးသန္႔ တတိယတပုဒ္ အျဖစ္လည္း အက်ယ္ ေရးခ်င္ပါေသးတယ္။ အခု ေဆြးေႏြးထားသမွ်ကို ျပန္လည္ ေဝဖန္ ေထာက္ျပလိုသူ၊ အျမင္ခ်င္း မလွယ္လိုသူမ်ားကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
(၂၀၁၅) ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ဟာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ႏွစ္ (၇၀) ျပည့္တဲ့ အထင္ကရ သမိုင္းရက္စြဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕ ‘မ အ ေအာင္ သမိုင္းသင္တယ္’ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ထပ္တူျပဳ ေျပာရရင္ တိုင္းျပည္မွာ ရာစုဝက္ေက်ာ္ ဗိုလ္က် အုပ္စိုးခဲ့သူ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားကလည္း လူထု ‘အ ေအာင္’ စနစ္တက် ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ သမိုင္းေဖ်ာက္၊ သမိုင္းလိမ္၊ သမိုင္းဝွက္ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီထဲက တခုကေတာ့ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ ‘ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔’ ကို ‘တပ္မေတာ္ေန႔’ သက္သက္ အသားေပး ပံုေဖာ္ျခင္းပါပဲ။
ဒီလို စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားရဲ႕ ‘သမိုင္းညာအမႈ’ လို႔ ဆိုေတာ့ မတ္လ (၂၇) ကို ‘တပ္မေတာ္ေန႔’ လို႔ အမည္တြင္ျခင္း ဇာတ္လမ္း အစဟာ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ဖဆပလ အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းကပါလို႔ ျပန္ေထာက္ခ်င္ပါမယ္။ မွန္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ရျခင္းကလည္း ဒီမိုကေရစီေခတ္ဦး ဖဆပလေခတ္ကတည္းက တိုင္းျပည္မွာ စစ္တပ္ႀကီးစိုးဖို႔ စတင္စိတ္ကူးခဲ့ၾကလို႔ပါ။ ဖဆပလအစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္ထဲက ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုရဲ႕ စိတ္ကူးရည္မွန္းခ်က္ပါ။
တကယ္ေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္ စစ္ဗိုလ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္တို႔ရဲ႕ စစ္အာဏာသိမ္းေရး အိပ္မက္ဟာ ဂ်ပန္ေခတ္ကတည္းလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ လူႀကီးေတြ (ဦးႏု၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း) က ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္း ရာထူးယူေနၾကၿပီ၊ ဘာမွ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး၊ ငါတို႔ ဘာသာ ဖက္ဆစ္ကို ေတာ္လွန္မွ ျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကို အေျခခံၿပီး တပ္တြင္းမွာ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုဖြဲ႔၊ အာဏာလြန္ဆြဲလိုၾကတာပါ။ ဒီမွာ အာဏာမက္၊ တက္လွမ္းရွာခ်င္တဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဆရာေမြးခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ‘ဆရာေမြး၊ တပည့္ေမြး’ လုပ္ၾကၿပီး ေျမေအာက္မွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဦးေဆာင္ေနတဲ့ သခင္စိုးနဲ႔ သြားေတြ႕ ညွိ၊ ဂ်ပန္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး စလုပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ဖူးၾကပါတယ္။ သခင္စိုး က စစ္တပ္ကလူခ်င္း အာဏာလုပြဲမွာ ငါက ဘာလို႕ ေခါင္းခံရမလဲဆိုၿပီး ျငင္းလႊတ္လိုက္လို႔သာ သူတို႔ အစီအမံပ်က္ခဲ့ပံုေတြကို သိန္းေဖျမင့္၊ သခင္တင္ျမ အစရွိတဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ သမိုင္းမွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းဘက္က တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ ရွိလွခ်ည္းလို႔ မဟုတ္ပါ။ သူဟာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးေနၿပီး ျမင္းေလာင္း၊ မိန္းမလိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသာ ေနတတ္သူပါ။ ဒီလို ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းေကာင္း မရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ အထက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိ၊ သူ႔ရဲ႕ တက္လမ္းပိတ္ေနလို႔ အာဏာလိုခ်င္စိတ္သက္သက္နဲ႔ အကြက္ေခ်ာင္းသာေနခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးၿပီးခ်င္းမွာလည္း လက္ဝဲအင္အားစုရဲ႕ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ ေတာခိုၿပီး ဦးႏုအစိုးရကို ေတာ္လွန္မယ္ ၾကံစည္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာခိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အေနနဲ႔ အာဏာရဖို႔က မေသခ်ာတာရယ္၊ လက္နက္ကိုင္ ေရာင္စံု အဖြဲ႕အစည္းစံု ေတာခိုေနၿပီး ျဖစ္လို႕အရူးမီးဝိုင္းသလို ျဖစ္ေနတဲ့ ဦးႏု အစိုးရ ကို စစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ႔ အၾကပ္ကိုင္ရာထူးေတာင္းတာက ပိုေသခ်ာတဲ့ အတြက္ အဲ့ဒီအစီအစဥ္လည္း မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ပါ။
ေနာက္ ကရင္နဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ တပ္မေတာ္က ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္း (၁၉၀၆ - ၁၉၇၉) အပါအဝင္ ဝါရင့္ ကရင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အၿငိမ္းစားယူခိုင္းေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းလည္း ၿပိဳင္ဘက္မရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး တပည့္ ဆိုရွယ္လစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ တပ္ကို စိတ္တိုင္းက် ျခယ္လွယ္ခြင့္ရသြားတယ္။ ဒီမွာ ေနာက္တဆင့္ အိပ္မက္ ျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္တခုလံုး အာဏာသိမ္းဖို႔ ဆက္လက္ ၾကံစည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦး (၁၀) ႏွစ္တာရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရကလည္း ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ တရုတ္ျဖဴစစ္ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို အားကိုးေနခဲ့ရတယ္။ စစ္တပ္က စီးပြားေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြမွာလည္း ေနရာယူခြင့္ရလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဖဆပလတြင္းက စစ္တပ္ေထာက္ခံမႈရ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္တပ္ဆိုရွယ္လစ္ အုပ္စု ႏွစ္ခုေပါင္းဟာ အာဏာႏိုင္ငံေရး အေနအထားအရ တပ္မေတာ္ အခန္းက႑ကို ျမွင့္တင္တဲ့ အေနနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကို တပ္မေတာ္ေန႔ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳမႈ သေဘာ ရေအာင္ ၾကံေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ (၁၉၆၂) မွာ စစ္တပ္က အာဏာကို အျပည့္အဝသိမ္းယူၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ဒီလို စစ္တပ္ႀကီးစိုးမႈ အေျခတည္ ခိုင္မာသြားခဲ့ျခင္းနဲ႔ အတူ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ၁၉၇၄ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ နာမည္နဲ႔ သေဘာ ဟာ လံုးလံုးေပ်ာက္ခဲ့ရကာ တပ္မေတာ္ေန႔ အျဖစ္သာ လံုးလံုး အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။
တကယ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး နဲ႔ ကာကြယ္ေရး အတြက္ သမိုင္းမွတ္တိုင္ ရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ကို ဂုဏ္ျပဳ တပ္မေတာ္ေန႔ သတ္မွတ္ျခင္းဟာ လုပ္သင့္၊ လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္တခုပါ။ ဒါေပမဲ့ သီးသန္႔ တပ္မေတာ္နဲ႔ လံုးလံုး သက္ဆိုင္တဲ့ ေန႔မ်ိဳးသာ ျဖစ္ရပါမယ္။ ဥပမာ - ထိုင္း တပ္မေတာ္ေန႔ ဟာ ေတာင္ငူမင္းဆက္ေခတ္မွာ ျမန္မာဘုရင္ နဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ တိုက္ပြဲ ေအာင္ႏိုင္မႈ ကို အထိမ္းအမွတ္ ျပဳ သတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ မတ္လ (၂၇) ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကို အခုလို တပ္မေတာ္ေန႔ လုပ္ခဲ့ျခင္းဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ တခုတည္းကိုကာ အဓိက ဦးစားေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သလို၊ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈ အဆင့္ဆင့္မွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ရဟန္း ရွင္လူ၊ ေက်ာင္းသား၊ လူထု လူတန္းစား အစုအဖြဲ႕ အသီးသီး၊ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု အသီးသီးရဲ႕ အခန္းက႑ ကိုလည္း တဖက္ေစာင္းနင္း၊ ေမွးမွိန္ ေလွ်ာ့ခ် ပစ္လိုက္ရာ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။
မတ္လ (၂၇) ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ရွည္ရွည္ေဝးေဝး အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးစရာမလိုပါ။ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ေတာ္လွန္ေရး စစ္တိုင္းႀကီး (၇) တိုင္း ခြဲ သတ္မွတ္ရာမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အျပင္ ပူးတြဲ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ တာဝန္ေပး သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းသက္ေသ ရွိပါတယ္။ လက္ဝဲ၊ လက္ယာ၊ ဆိုရွယ္လစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံေရး အုပ္စု အသီးသီး ဟာ ေတာ္လွန္ေရး က႑ အသီးသီးမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ရာမွာလည္း ေတာင္သူလယ္သမား၊ လုပ္သား ျပည္သူ အားလံုး လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ ျပည္သူ႔စစ္အေနနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မတ္လ (၂၇) ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူထု၊ လူတန္းစား၊ အစုအဖြဲ႕ အသီးသီးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေန႔သာျဖစ္ၿပီး တပ္မေတာ္ေန႔သက္သက္ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း သမိုင္းသက္ေသထင္ရွားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဒီလို ၁၉၄၅ မတ္လ (၂၇) ဖက္ဆက္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကို တပ္မေတာ္ေန႔ လုပ္ခဲ့ျခင္းဟာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ သေႏၶတည္ စတင္ေပါက္ဖြားရာ ဗမာ့မ်ိဳးခ်စ္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ ကိုလည္း ခ်ိဳးႏွိမ္ ပယ္ဖ်က္ရာ ေရာက္ေနျပန္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ (၁၉၄၁) ဒီဇင္ဘာ ကတည္းက တည္ရွိလာခဲ့တဲ့ BIA ေခတ္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ ပါ မ်ိဳးခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သားေတြ ရဲ႕ ေပးဆပ္မႈ အလုပ္ေတြ၊ က်ဆံုးခဲ့သူ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ အသက္ေတြကို အသိအမွတ္မျပဳရာ ေရာက္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာ (၂၆) ကတည္းက ဂ်ပန္စစ္သင္တန္းဆင္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ရဲေဘာ္တစု ဘန္ေကာက္မွာ လက္ေမာင္းေသြးေဖာက္ ေသြးသစၥာ ျပဳၿပီး ေခတ္သစ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ကို တည္ေထာင္ၿပီး ျဖစ္တယ္။ ဒီဇင္ဘာ (၂၈) မွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ေတြဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေရာက္္ ဗမာမ်ိဳးဆက္ ေနာက္လိုက္တစု နဲ႔ အတူ (ဂ်ပန္ အၾကံေပး ေတြ အပါအဝင္) အေရအတြက္ (၃၀၀) နီးပါးရွိတဲ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (BIA) ကို စတင္၊ ေခတ္သစ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ဟာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ အခုလို ေနာင္ သံုးေလးႏွစ္ၾကာ ေနာက္က်ေနတဲ့ ခုႏွစ္ရက္စြဲ ၁၉၄၅ မတ္လ (၂၇) ကို ဂုဏ္ျပဳ တပ္မေတာ္ေန႔ လုပ္ေနေတာ့ ကနဦး တပ္မေတာ္ မွာ ပါခဲ့တဲ့ သူေတြ၊ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့သူေတြ၊ က်ဆံုးခဲ့သူေတြ ရဲ႕ သမိုင္းဟာ အေဖ်ာက္ခံရ၊ အဖ်က္ခံရသလိုလည္း ျဖစ္ေနတယ္။
ဒီလို သမိုင္းကို ပံုဖ်က္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ေပ်ာက္ခဲ့ရျခင္း၊ တပ္မေတာ္ေန႔ မွားေနျခင္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ငါးဆယ္ အတြင္း ေမြးဖြာႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ မ်ိးဆက္ေတြ၊ မ်က္ေမွာက္နဲ႔ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ အျမင္၊ အေတြးအေခၚ၊ သမိုင္းသံုးသပ္ႏိုင္မႈ၊ ခံယူခ်က္၊ သေဘာထားေတြကို အႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးသက္ေရာက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစမွာ ‘သမိုင္းကို အ ေအာင္ စနစ္တက် ဖ်က္ခဲ့တယ္’ လို႔ ဆိုခဲ့တာပါ။ ဒီ သမိုင္းလြဲ မိႈင္းတိုက္မႈရဲ႕ ပံုေဖာ္မႈ အလြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြက တိုင္းျပည္မွာ စစ္ဝါဒ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို သက္ဆိုးရွည္ေစပါတယ္။ လူေတြ စစ္တပ္ရဲ႕ စြက္ဖက္ ဗိုလ္က်မႈကို အသာတၾကည္ လက္ခံလာေစပါတယ္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အႏွစ္သာရကို သမိုင္းမွာ ေဖ်ာက္ လူေတြကို ေပးမသိေစခဲ့ေတာ့ ဖက္ဆစ္စရိုက္ ဖက္ဆစ္ အက်င့္ ဆက္လက္က်င့္သံုးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိလည္း ေတာ္လွန္လိုမႈ အားနည္းခဲ့ရပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ ဖက္ဆစ္စနစ္ပါ။ ‘တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔’၊ အမိန္႔နာခံ၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ျပန္မေျပာရတဲ့ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ဖက္ဆစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ပါပဲ။ လူ႔အခြင့္အေရးဆံုးရံႈး၊ လူတဦးခ်င္းရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ဘဝ အခန္းက႑ ဆိတ္သုဥ္းၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ဆိုတဲ့ စိတၱဇ ကို ျမွင့္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ား အက်င့္ကလည္း ဖက္ဆစ္ စရိုက္ပါပဲ။ လူထုဘဝလံုျခံဳမႈမဲ့ ေျမသိမ္းခံရမလား၊ ေသနတ္ပစ္ခံရမလား၊ ညလား ဧည့္စာရင္းစစ္ အဖမ္းခံရေလမလား ဆိုတဲ့ အိပ္ေကာင္းျခင္း မအိပ္ရ၊ စားေကာင္းျခင္း မစားရ၊ က်ီးလန္႔စာစားေနရတဲ့ ဘဝကလည္း ဖက္ဆစ္စနစ္ေအာက္က ဘဝပါပဲ။ စစ္တပ္၊ စစ္ပြဲနဲ႔ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရး အခန္းက႑ေတြကို အလြန္အကၽြံ ျမွင့္တင္ထားျခင္းကလည္း ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္၊ ဂ်ာမဏီ၊ အီတလီ ေတြ လုပ္ခဲ့ပံုပါပဲ။ ဘံုရန္သူအျဖစ္ လူနည္းစု လူမ်ိဳးေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္လို ဆန္႔က်င္ဘက္ ႏို္င္ငံေရးအင္အားစုေတြကို ပံုေဖာ္ေလ့ရွိတာကလည္း ဖက္ဆစ္ အက်င့္ လုပ္နည္းလုုပ္္ဟန္ပါပဲ။ တမ်ိဳး၊ တဘာသာ ဗဟိုျပဳ၊ အစြန္းေရာက္မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အသားေပး၊ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာနဲ႔ မိႈင္းတိုက္၊ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ က်င့္သံုး ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးကို အာဏာႏိုင္ငံေရးအတြက္ အသံုးခ်ျခင္းကလည္း ဖက္ဆစ္နည္းနာပါပဲ။
ဒီလို စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ ဖက္ဆစ္ဝါဒနဲ႔ ေသြးတူ၊ ေမြးတူ အေမြခံျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ဒီ ႏွစ္ငါးဆယ္ အတြင္းမွာ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ဟာ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ကို ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆိုၿပီး အသားေပး မေဖာ္ထုတ္လိုခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း တပ္မေတာ္ေန႔ လို႔သာ လိမ္ေနတာပါ။ လက္ရွိ အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အမွန္တကယ္ သြားေနတယ္ ဆိုရင္ ဒီလိမ္ဆင္သမိုင္းကို ျပင္ရပါမယ္။
ဒီ အလိမ္သမိုင္းရဲ႕ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး လူထုကို မိႈင္းတိုက္ႏိုင္မႈကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးခရီးမွာ အေရးပါခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို တပ္မေတာ္ခ်ည္းပဲ တုိက္ခဲ့သလို ပံုေဖာ္မႈ အက်ိဳးဆက္ပါ။ စစ္အာဏာရွင္မ်ား အာဏာတည္ျမဲေရး၊ စစ္ဝါဒ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေရး အရ မေျဖရွင္း၊ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ မတည္ေဆာက္ဘဲ လက္နက္နဲ႔သာ အဓမၼ ေျဖရွင္းေနခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ အဆက္ဆက္၊ အခုေနာက္ဆံုး ကိုးကန္႔ စစ္အထိမွာ သမိုင္းကို ေလ့လာမႈအားနည္းတဲ့ သာမန္ လူၿပိန္းမ်ားအၾကား တိုင္းျပည္ အႏၱရာယ္ ကာကြယ္ေနတဲ့ ‘ကယ္တင္ရွင္ တပ္မေတာ္’ ရယ္လို႔ ထင္ျမင္ အမွတ္မွား ယူဆေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းက မတ္လ (၂၇) ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကို တပ္မေတာ္ေန႔ ပံုဖ်က္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းေၾကာင့္က အဓိက လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ တပ္မေတာ္က က်ရာ တာဝန္ထမ္းခဲ့တယ္ဆိုၿပီး ဇြတ္ မ႑ိဳပ္တိုင္တက္ျပျခင္းကို သမိုင္းမသိေအာင္ စနစ္တက် လုပ္ျခင္းခံထားရတဲ့ လူထုက မိႈင္းမိ ယံုလြယ္သြားေစပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကုိ ပကတိ အတိုင္းသံုးသပ္ရင္ တပ္မေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခဲ့တာထက္ တိုင္းျပည္က္ို ေခ်ာက္ထဲသာ ဆြဲခ်ခဲ့တာက ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါကို သမိုင္းလိမ္ေတြနဲ႔ ဝါဒျဖန္႔ ေျပာင္းျပန္ ပံုေဖာ္ေတာ့ လူထုတင္ သမိုင္းအသိ ေဝဝါးေစရံုမကဘဲ ဝါဒျဖန္႔သူ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြပါ သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ တကယ့္ တိုင္းျပည္ ကယ္တင္ရွင္ သူရဲေကာင္းေတြလို႔ ထင္ေနခဲ့တာပါ။ ဒီအခ်က္က အခု ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို သြားၿပီ ဆိုေပမဲ့ မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ စစ္တပ္လႊမ္းမိုးလိုမႈ သေဘာတရားေတြ တည္ရွိေနျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းခံပါပဲ။ သမုိင္းအျမင္၊ သံုးသပ္ပံုကိုက အလိမ္ကိုတည္ တလြဲသံုးသပ္ေနလို႔ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ အမွန္မျမင္ႏိုင္၊ အလုပ္ မမွန္ႏို္င္ ျဖစ္ေနတာပါ။ အခုေနာက္ဆံုး ထြက္လာခဲ့တဲ့ ဘီဘီစီနဲ႔ ေမးျမန္းခန္းပါ လက္ရွိ သမၼတ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းရဲ႕ အျမင္သေဘာထားေတြကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေဝးကြာ၊ အမွန္ကို ဖံုးကြယ္လိုသလဲ ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ အနာဂတ္ တိုင္းျပည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကို စစ္တပ္က ဆက္လက္ လႊမ္းမိုးလိုဆဲျဖစ္ေၾကာင္္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္မႈကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ဘာေၾကာင့္္ ျဖစ္ရသလဲဆိုရင္ စစ္အုပ္စု အသိုက္အျမံဳ တခုလံုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြား၊ အာဏာကို မစြန္႔လိုျခင္း ဆိုတာ အျပင္ ဆိုခဲ့တဲ့ ‘တပ္မေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္သူ’ ဆိုတဲ့ သမိုင္းပံုေဖာ္မႈ အလြဲကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ယံုၾကည္သက္ဝင္ေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအလြဲဟာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ကခ်ည္း ဦးေဆာင္ခဲ့သေယာင္ ဦးေႏွာက္္ေဆး မိႈင္းတိုက္ခဲ့ျခင္းကန စခဲ့ပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ဒီ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္းေဖ်ာက္ခံရျခင္း၊ တပ္မေတာ္ေန႔ သမိုင္းလြဲေနျခင္းရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ အဆိုးသက္ေရာက္ေစမႈဟာ ျပင္းထန္ထိေရာက္လွေၾကာင္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေဟာင္း၊ အသစ္ေတြ အပါအဝင္ အားလံုး သိျမင္ နားလည္ လက္ခံ ျပဳျပင္ဖို႔ မရွိမျဖစ္ လိုေနပါတယ္။ မတ္လေတာ္လွန္ေရးဟာ လူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု အသီးအသီး တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုစံု ဦးေဆာင္ပါဝင္ စစ္ဝါဒီ ဖက္ဆစ္ေတြကို တြန္းလွန္ခဲ့ျခင္းပါ။ ေနာက္ ဇာတိ ပုည ဂုဏ္မာန ခြာခ်ၿပီး နားလည္ရမွာတခုကလည္း ဒီေတာ္လွန္ေရး မျဖစ္လည္း ဂ်ပန္က စစ္ရံႈးေနၿပီ ဆိုတဲ့ ရင္းခံအခ်က္ကိုပါ။ ဒီလိုသမိုင္းအမွန္ကိုမွ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္အဆက္ဆက္ စာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္၊ သဘင္၊ စာနယ္ဇင္း၊ ပညာေရးစနစ္ စတဲ့ လူထုၾကားခံမီဒီယာစံုကေန မိႈင္းတိုက္ ပံုဖ်က္ အင္တိုက္အားတိုက္ ဝါဒျဖန္႔ရင္းနဲ႔ တပ္မေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ အႀကီးအမွဴးအျဖစ္ ေနရာေကာင္၊ နာမည္ေကာင္းယူခြင့္ရသြားခဲ့ပါတယ္။ အနာဂတ္မွာလည္း အတိတ္နဲ႔ ပစၥဳပၸန္ အတိုင္း ရာဇပလႅင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အိမ္ဦးခန္းမွာ အခန္႔သား ထိုင္ေနရာကေန မဆင္းခ်င္ျဖစ္ေနပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ သမိုင္းမွန္မွာ ကယ္တင္ရွင္ တပ္မေတာ္ဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ပါ။ အာဏာရူးမ်ားရဲ႕ အသံုးခ်ခံ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ စနစ္ဆိုးသားေကာင္ တပ္မေတာ္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီကယ္တင္ရွင္ တပ္မေတာ္ စိတၱဇကို ခြာခ်ႏိုင္မွ စစ္ဝါဒလႊမ္းမိုးမႈ အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့နည္းသြားမွာ ျဖစ္သလို၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးလည္း အလံုးစံု ခ်ဳပ္ၿငိမ္း တိုင္းျပည္လည္း လူမႈ၊ စီးပြား၊ က်န္းမာ၊ ပညာ အဘက္ဘက္ တိုးတက္ ဒီမိုကေရစီ ေလာကနိဗၺာန္ တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ (၇၀) ေျမာက္ စစ္ဝါဒီ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲကို ဂုဏ္ျပဳ ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုက္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
မတ္ ၂၆၊ ၂၀၁၄ (စာၿပီးရက္စြဲ)
(သည္ေလဒီးစ္ သတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ (၂)၊ အမွတ္စဥ္ (၅၇)၊ (၂၀၁၅) ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ထုတ္၌ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။ ယခု မိုးမခတြင္ အြန္လိုင္း ထပ္မံ ျဖန္႔ခ်ိသည္။ ေဆာင္းပါးပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ လြတ္လပ္စြာ မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ပါသည္၊ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔လည္း စာေရးႏိုင္ပါသည္။)
NOTE: Title Photo: Military jets perform during a ceremony to mark the 70th anniversary of so-called “Armed Forces Day” in so-called Burma (Myanmar)'s capital Naypyidaw on March 27, 2015. Credit: Photographer Ye Aung Thu, AFP and Getty Images.