ေမာင္ေမာင္စုိး - ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္စစ္သည္မ်ား၏ေကာက္ေၾကာင္း - အပိုင္း (၂)
(မုိးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၆
၁၉၆၆ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးႏွင့္အတူ တ႐ုတ္တုိ႔သည္ ပစၥည္းမဲ့နိုင္ငံတကာဝါဒကိုေႂကြးေၾကာ္၍ နိုင္ငံတကာေတာ္ လွန္ေရးမ်ားကို ကူညီေထာက္ပ့ံအားေပးခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္ ပဲခူးရိုးမကိုအေျခစိုက္ေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဗဟိုသည္ တ႐ုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပဳလုပ္ခ့ဲ့ျပီး ဗကပဗဟိုမွ ဒုဥကၠဌ သခင္ဗသိန္းတင္ ဦးစီး ဗဟိုကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ႏွင့္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ သင္တန္းတက္မည့္ ဗကပ အဆင့္ျမင့္ေကဒါမ်ား သူတုိ႔အား လုံျခံဳေရးလိုက္ပုိ႔ေသာ ကင္းတပ္ဖြဲ႕ ဝင္မ်ားသည္ ၁၉၅၀ မွ ၁၉၅၃ ၾကားတြင္ တသုတ္ျပီးတသုတ္ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ေရာက္ရွိလာခ့ဲၾကသည္။
တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ေရာက္ရွိလာသူမ်ားအနက္ ဗဟိုကိုယ္စားလည္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ သခင္ဗသိန္းတင္အား ေဘက်င္း၌ ထားရွိ ၿပီး က်န္သင္တန္းတက္မည့္သူမ်ား တ႐ုတ္ျပည္ စစ္ခြၽမ္းျပည္နယ္၌ ထားရွိေလ့က်င့္သင္တန္းေပးထားခ့ဲသည္။ ၁၉၆၃ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲကာလတြင္ ဗိုလ္ေဇယ် ရဲေဘာ္ေအာင္ၾကီးအပါ ဗကပပါတီေကဒါအခ်ဳိ႕ ပဲခူးရိုးမသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြား ေသာ္လည္း ဒုဥကၠဌ သခင္ဗသိန္းတင္ႏွင့္ အင္အားအခ်ဳိ႕မွာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ က်န္ေနဆဲျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ ၆၆ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးအျပီး အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း၌ ဗကပတုိ႔၏ အေျခခံစခန္းတခုအား တ႐ုတ္၏အား ေပးကူညီမႈျဖင့္ ေဖာ္ေဆာင္ရန္အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္္ ဗကပတုိ႔သည္ တ႐ုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဆက္သြယ္ေအာင္သြယ္ေပးမႈႏွင့္ ေကြ႕က်ိဳးျပည္နယ္တြင္ ရွိေနေသာ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတုိ႔အဖြဲ႕ႏွင္ ေဆြးေႏြး စည္းရံုးပူးေပါင္း လိုက္ၾကသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ၁၉၆၈ မွ စတင္လိုက္ေသာ ဗကပ အေရွ႕ေျမာက္ ၁၀၁ စစ္ေဒသ ပန္ဝါ ၂၀၂ စစ္ေဒသေရႊလီခ်ိဳင့္ ဝွမ္းဂြင္ ၃၀၃ စစ္ေဒသ မုန္းကိုး ေဖါင္းဆိုင္ မုန္းေပၚ ၾကဴကုတ္ေဒသ ၄၀၄ စစ္ေေဒသ ကိုးကန္႔ေဒသတို႔တြင္ ဗကပ ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္ သူ၏ကခ်င္စစ္သည္မ်ားပါဝင္၍ တေၾကာ့ျပန္တိုက္ခိုက္ခ့ဲၾကျပန္ေတာ့သည္။ ဤတေခါက္ျပန္ ထြက္လာေသာအခါ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္ ကခ်င္စစ္သည္ ၃၀၀ ေက်ာ္သာျပန္လာခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။ အခ်ဳိ႕ကား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပါမလာနိုင္ေတာ့ေပ။
ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းသည္ ၃၀၃ စစ္ေဒသတပ္မွဴးအျဖစ္ ဦးစြာေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ ၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္း ဝနယ္သုိ႔ တိုးခ်ဲ႕ဝင္ေရာက္ျပီး ေနာက္ ၃၀၃စစ္ေဒသ ၄၀၄ စစ္ေဒသႏွင့္ ဝနယ္တုိ႔အားေပါင္းျပီး အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဟု ဖြဲ႕စည္းလိုက္ေသာအခါ အေရွ႕ ေျမာက္စစ္ေဒသတပ္မွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ ငယ္စဥ္ကထဲ အမဲလိုက္ဝါသနာထုံျပီး ေသနတ္လက္ေျဖာင့္ေသာ ဗိုလ္ ေနာ္ဆိုင္းသည္ ၁၉၇၂ ေဖဖဝါရီလအတြင္း ဝ နယ္ေတာင္တန္း တေနရာ၌ အမဲလိုက္ရင္း လွ်ဳိထဲျပဳတ္က်ျပီးကြယ္လြန္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းကြယ္လြန္သြားေသာ္လည္း သူ၏ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားကေတာ့ ဗကပ အေရွ့ေျမာက္စစ္ေဒသတြင္ တာဝန္ၾကီးမ်ားဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ခ့ဲၾကပါသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ အသစ္ျပန္ဖြဲ႕စည္းေသာ ဗကပ ဗဟ္ိုေကာ္မတီတြင္ဗိုလ္ေဇာ္မိုင္ႏွင့္ ဗိုလ္ဖရန္ဂန္ဒီး တုိ႔ပါဝင္ခ့ဲၾကသည္အေရွ့ေျမာက္စစ္ေဒသရွိ တပ္မဟာမွဴး ခရိုင္မွဴးတာဝန္မ်ားကို အင္ဖန္းဂမ္ ေဇာ္လီ ေစာထြန္းတင္ရွဒန္ ခမ္းမန္ ခြန္ေနာ္ စသည့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏ကခ်င္စစ္သည္မ်ားကတာဝန္ယူခ့ဲၾကသည္။
အေရွ့ေျမာက္စစ္ေဒသတြင္ မူလသေႏၶအျဖစ္စတင္ခ့ဲသည့္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအျဖစ္ မူလကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္အဖြဲ႕မွ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားကို သတ္မွတ္ၾကသည္။ ၎တုိ႔တ႐ုတ္ျပည္တြင္းေနထိုင္ခ့ဲရာ ျပည္နယ္မ်ားအား အစြဲျပဳ၍ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ရဲေဘာ္မ်ားအား စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းအဖြဲ႕မွရဲေဘာ္မ်ားအား ေကြ႕က်ိဳးရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚဆိုၾကပါသည္။
၁၉၈၉ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားခြဲထြက္ၾကျပီး ဗကပျပိဳကြဲသည္။ မူလ ေကြ႕က်ိဳး စစ္ခြၽမ္းျပည္နယ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ ခ့ဲၾကေသာ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအား တ႐ုတ္တုိ႔မွ ျပန္လည္ေနထိုင္ခြင့္ႏွင့္ ေထာက္ပ့ံမႈေပးသည္။ အလားတူပင္ခြဲထြက္ေသာ ကိုးကန္႔ ဝ မိုင္းလားေဒသမွေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္ဖြဲ႕မွ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားကို သူတုိ႔၏ေဒသမ်ားတြင္ ေန ထိုင္ခြင့္ေပးသက့ဲသု္ိ႔ ေထာက္ပ့ံမႈလည္းေပးခ့ဲၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စာနာမႈကိုျပခ့ဲၾကသည္။
အသက္ရြယ္ျပီးရင့္ျပီျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏ ကခ်င္စစ္သည္မ်ား အနားယူခ်ိန္တန္ျပီျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႔ ဘဝတ ေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္မ်ားစြာ ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ခ့ဲၾကသည္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွစ၍ ၁၉၈၉ ထိ တိုက္ရင္းခိုက္ရင္း ရပ္တည္ခ့ဲ ရသည့္ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားဟု ဆိုရမည္။ ပထမဆုံး အစိုးရအားပုန္ကန္သည့္ ကခ်င္စစ္သည္မ်ားဟု ဆိုရေပမည္။ ယခု အခါတ႐ုတ္ျပည္ ေကြ႕က်ိဳးျပည္နယ္၌ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏ကခ်င္စစ္သည္ ေကြ႕က်ိဳးရဲေဘာ္ေဟာင္း ၂၂ ေယာက္ အသက္ရွင္ က်န္ေသးသည္ဟု ဆိုပါသည္။ အသက္အရြယ္ၾကီးျမင့္၍ သူတို႔၏ဘဝေနဝင္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကေပျပီ။
● KIA သုိ႔မဟုတ္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕
၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေဖဖဝါရိီ ၅ ရက္ေန႔တြင္ KIA ကိုစတင္ဖြဲ႕စည္းသည္။ ျမန္မာအစုိးရကို ပုန္ကန္ရန္ဖြဲ႕စည္းလိုက္ေသာ ကခ်င္တိုင္း ရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ ၎ KIA တပ္ဖြဲ႕ကို စည္းရံုးဖြဲ႕စည္းဦးေဆာင္သူမွာ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းအဖြဲ႕မွ က်န္ေနသူ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းျဖစ္သည္။ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းသည္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္အတူ တ႐ုတ္ျပည္ပါမသြားဘဲ သံေတာင္ ေဘာဂလိ နယ္တြင္ KNDO အတူလႈပ္ရွားေနခ့ဲသည္။
ဗိုလ္ေဇာ္ဆိုင္းသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၌ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ၁၉၅၇ ေလာက္မွ စတင္စည္းရံုး လႈပ္ရွားခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ေနေသာ သူ၏ညီ လေထာ္ေဇာ္တူးႏွင့္ ကခ်င္ေက်ာင္းသားမ်ားကိုစည္းရံုး ျခင္း အဖြဲ႕ငယ္မ်ားဖြဲ႕ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၅၉ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ကခ်င္ျပည္သုိ႔ သြားေရာက္၍ စည္းရံုးျခင္း ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ရာတြင္ အေျခစိုက္မည့္ေဒသမ်ားအားလိုက္လံၾကည့္႐ႈခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ၁၉၆၀ ေအာက္တိုဘာတြင္ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း၌ နိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည့္ KIOKachin Independence Organization ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ကို တည္ေထာင္ခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္ ဦးနုအစိုးရ၏ ဗုဒၶဘာသာကို နိုင္ငံေတာ္ဘာသာ အျဖစ္ေၾကျငာျခင္း ဖီေမာ္ ဂါလန္ ကမ္ဖန္ ေဒသအား နယ္နမိတ္သတ္မွတ္ရာတြင္ တ႐ုတ္ဖက္သုိ႔ထည့္သြင္းေပးရန္ သေဘာ တူျခင္းမ်ားကို ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အတြင္းေဆာင္ရြက္ခ့ဲရာ ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ ကခ်င္မ်ားအေနႏွင့္ ဘာသာေရးအရႏွိပ္ကြပ္ခံရ မည္ကိုစုိးရိမ္းပူပန္ျခင္း နယ္နမိတ္ခြဲရာတြင္ အစဥ္အလာ ကခ်င္တုိ႔ပိုင္ေသာ နယ္ေျမ ၃ ခုပါသြားျခင္းေၾကာင့္ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ ေနရာ ဗိုလ္ေဇာ္ဆိုင္းတုိ႔ စည္းရံုးဖြဲ႕စည္းျခင္းမ်ားအတြက္ တအားျဖစ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ကခ်င္သမတ နိုင္ငံေတာ္ ကခ်င္အစိုးရတရပ္ကို ထူေထာင္နိုင္ရန္ ကခ်င္တပ္မေတာ္တရပ္ထူေထာင္ရန္ စိုင္းျပင္လာေပေတာ့သည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္သည့္ KIA Kachin Indenpendence Army ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ကို ၁၉၆၁ ေဖဖဝါရီ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း သိႏၷီၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာတရြာတြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုသုိ႔ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းဦးစီး၍ ညီျဖစ္သူလေထာ္ေဇာ္တူး လားမားလရိန္ လမုန္တူးဂ်ိဳင္တုိ႔ပါဝင္ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။ အဆိုပါ KIA တပ္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ ကူညီရန္အတြက္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းႏွင့္အတူ KNU မွ ဗိုလ္မွဴးလတ္လဲ ဆိုသူတစ္ဦးလည္း လိုက္ပါလာသည္ဟုဆိုပါသည္။
KIA အဖြဲ႕အစည္းစတင္ဖြဲ႕စည္းသည္ႏွင့္ေငြေၾကးလိုအပ္သည္ျဖစ္ရာ ၁၉၆၁ မတ္လဆန္းတြင္ လား႐ႈိးေငြတိုက္အား လေထာ္ ေဇာ္တူးႏွင့္ လားမားလရိန္တုိ႔ ဦးေဆာင္၍ ဝင္ေရာက္စီနင္းတိုက္ခိုက္ျပီး KIA ၏ ပုန္ကန္မႈကို စတင္လိုက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ကြတ္ခိုင္အနီးရွိ ေတာေတာင္မ်ားတြင္ စစ္သင္တန္းမ်ားဖြင့္လွစ္ျခင္း တပ္သားမ်ားစုေဆာင္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခ့ဲျပီး ၁၉၆၁ မတ္လတြင္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းဦးစီး၍ စံျပတပ္မဟာဖြဲ႕စည္းျပီးထိုတပ္မဟာေအာက္၌္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ မြန္ ဘာပါတြင္ KIA ရင္း ၁ အား၎ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မုန္စီး မုန္းထန္ေဒသတြင္ လားမား လရိန္ဦးစီး ရင္း ၂ အားလည္းေကာင္း ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။
ထို႔ေနာက္ တစတစ အင္အားမ်ားျပားလာျပီး ၁၉၆၃ တြင္ တပ္မဟာ ၁ ခုႏွင့္ တပ္ရင္း ၆ ရင္းအထိဖြဲ႕စည္းနိုင္ခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။ ၁၉၆၃ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲကာလတြင္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း၏ညီ လေထာ္ေဇာ္ဒန္ႏွင့္အဖြဲ႕ ဗန္းေမာ္မွတဆင့္ မႏၲ ေလးသုိ႔ သြားေရာက္၍ ျမန္မာစစ္ဖက္မွ တပ္မဟာ ၇ မွဴးႏွင့္ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခ့ဲေသာ္လည္း သေဘာတူညီမႈ မရခ့ဲေပ။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းဦးစီးျပီးမန္စီ မြန္ဘာပါတြင္ တပ္မဟာ ၂ ကိုဖြဲ႕စည္းသည္။ လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းမ်ားအျဖစ္ ရင္း ၁/၂/၅ တုိ႔ပါဝင္သည္ဟုဆိုသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ လေထာ္ေဇာ္တူးဦးစီး၍ တပ္မဟာ ၁ ကို မဂ်ီဘြမ္တြင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲျပီး လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းအျဖစ္ရင္း ၃/၄/၆ တုိ႔ပါဝင္သည္ဟု ဆိုသည္။ တဆက္တည္းတြင္ ပူတာအိုေဒသ၌ တပ္ရင္း ၇ အားဖြဲ႕ စည္းခ့ဲၾကသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ VDF VillagesDefence Force ေခၚေက်းရြာျပည္သူ႔စစ္မ်ားကို ဖြဲ႕စည္းခ့ဲၾက သည္ဟု ဆိုသည္။
ဤသုိ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲပ်က္ျပီး KIA တုိ႔တစထက္တစအားေကာင္းလာရာ ျမန္မာအစိုးရျပင္းထန္ေသာ ထိုးစစ္မ်ားကို 1964/65/66 အ တြင္း ျပဳလုပ္ခ့ဲရာ KIA မ်ားက်ဆုံးမႈရွိခ့ဲသက့ဲသုိ႔ အမ်ားအျပား ဖမ္းမိျခင္း လက္နက္ခ်ျခင္းမ်ားရွိခ့ဲသည္ဟု အစိုးရသတင္းမ်ားမွေဖၚျပပါသည္ KIA အေနႏွွင့္ လူသူစုေဆာင္းရန္လြံယ္ကူေသာ္လည္း လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ ျဖည့္တင္းရရွိရန္ခက္ခဲေနေပသည္။ဤအခ်က္သည္ ျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ရပါက လက္နက္ခဲယမ္းလိုအပ္ခ်က္ၾကီးမားလာေပေတာ့သည္။
လပ္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ ျဖည့္တင္းရရွိနိုင္ရန္ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းႏွင့္အင္အားအခ်ဳိ႕သည္ ၁၉၆၅ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ ထိုင္း နယ္စပ္သုိ႔ထြက္ခြာခ့ဲသည္။ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းႏွင့္အတူ KIA အင္အား ၃၀၀ ခန္႔ လားျမင္း ၁၀၀ ခန္႔ပါသြားျပီး ၃ လခန္႔အၾကား ထိုင္းနိုင္ငံနယ္စပ္ ထန္ေငါ့သုိ႔ေရာက္ရွိျပီး စခန္းဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ယင္းစခန္းမွ ႏိုင္ငံရပ္ျခားႏွင့္ဆက္ဆံျခင္း လက္နက္ခဲယမ္းမီး ေက်ာက္မ်ား ဝယ္ယူစုေဆာင္းျပီး ရွမ္းေျမာက္ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္သုိ႔ ေပးပို႔ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ KIA သည္ထိုင္းနယ္စပ္မွ လက္နက္ခဲ ယမ္းဝယ္ယူျဖည့္တင္းျခင္းကို စတင္လုပ္ေဆာင္နိုင္ခ့ဲသည္ဟုဆိုရပါမည္။ သုိ႔ေသာ္ ထို လမ္းေၾကာင္းသည္ ေဝးကြာ၍ ပင္ပန္းသည့္ျပင္ အႏၲရာယ္မ်ားသည့္လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ထိုင္းနယ္စပ္မွ ရွမ္းေျမာက္ ေရာက္သည္အထိ အစိုးရတပ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားအျပင္ အျခားတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားပါရွိရာ အဆင္ေျပသည့္ အေခါက္ မ်ားရွိသက့ဲသုိ႔ အဆင္မေျပသည့္အေခါက္မ်ားလည္း ရွိခ့ဲသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
အလားတူပင္ KIO ၏ နိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရး တာဝန္ယူထားသူ မရန္ဘရန္ဆိုင္းသည္ ၁၉၆၆ တြင္အိႏၵိယသုိ႔လည္းေကာင္း၊ ၁၉၆၇ ဇူလိုင္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔လည္းေကာင္း သြားေရာက္၍အဆက္အသြယ္ ရွာျခင္းေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ KIA တုိ႔အဖို႔ နိုင္ငံတကာႏွင့္အဆက္အသြယ္ရရန္ စတင္ၾကိဳးပမ္းသည့္ကာလလည္းျဖစ္သက့ဲသုိ႔ စုစည္းမိလာသည့္အင္ အားမ်ားကို လက္နက္ခဲ ယမ္းတပ္ဆင္ေပးနိုင္ရန္ လမ္းေၾကာင္းရွာေဖြလုံးပမ္းသည့္ကာလလည္းျဖစ္ေပသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
photo credit Mungdana Wawhkyung
အပုိင္း (၁)