ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီအိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၃၇)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီအိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၃၇)
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၃၁၊ ၂၁၀၇

● ဝ နယ္သုိ႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ေရာက္ျခင္း
၁၉၆၈ ခုႏွစ္ဇႏၷဝါရီ ၁ ရက္ေန႔မွစ၍ သံလြင္အေနာက္ျခမ္း မုန္းကိုးေဒသႏွင့္ သံလြင္အေရွ႕ျခမ္းကိုးကန္႔ေဒသတုိ႔သုိ႔ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္ခ့ဲေသာ CPB တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ ကြန္လုံဟိုက္ကဘားတိုက္ပြဲႏွင့္ လား႐ႈိးေဒသသုိ႔ ထိုးေဖါက္တိုက္ခိုက္ခိုက္သည့္တိုက္ပြဲမ်ားၿပီးေနာက္တြင္ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္။ အစိုးရ အေသအလဲခုခံတိုက္ခိုက္သည့္ အမာ ေဒသကိုေရွာင္၍ အစိုးရခ်ဳပ္ကိုင္မႈအားနည္းသည့္ ဝ နယ္သုိ႔ ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။ ဤသုိ႔ CPB တပ္ဖြဲ႕မ်ား ဝ နယ္သုိ႔ဝင္ေရာက္သိမ္းပိုက္မႈသည္ဝနယ္အားေခတ္သစ္တခုတြင္းသုိ႔ဝင္ေရာက္ေစခ့ဲေတာ့သည္။

ပထမအခ်က္အေနႏွင့္ေတြ႕ရသည္မွာ ဘာသာစကားကြဲျပားမႈရွိေနေသာ ဝ လူမ်ဳိးအမ်ားစုကို CPB တုိ႔ သိမ္းသြင္းစုစည္း နိုင္ခ့ဲသည္။ ေလ့လာရေသာကိန္းဂဏန္းမ်ားအရဆိုလ်င္ ဝ လူမ်ဳိးအုပ္စု ၃၄ စုရွိသည့္အနက္၂၇ စုသည္ CPB ထိမ္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ အတြင္းေရာက္ရွိသြားသည္။ ကူမင္တန္တုိ႔ႏွင့္ ထိုင္းနယ္စပ္သုိ႔ ဝ အုပ္စု ၃ စုခန္႔ ပါသြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ဟိုပန္/ပန္လုံ ႏွင့္တန္႔ယန္းတဝိုက္ရွိ ဝ အုပ္စု ၄ စုခန္႔ကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရထိမ္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအျဖစ္ ေရာက္ရွိပူးေပါင္းသြားသည္ဟုဆိုသည္။ ဤက့ဲသုိ႔ ဝ အုပ္စုအမ်ားစုသည္ CPB ေအာက္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားျခင္းေၾကာင့္ မူလက ဘာသာစကားမတူကြဲျပားမႈရွိေသာ ဝမ်ဳိးႏြယ္စုဝင္မ်ားသည္ CPB ၏ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အတြင္း၌ အတူတကြေနထိုင္လႈပ္ရွားၾကရင္း ႏွစ္အနည္းငယ္တြင္း ဘုံ ဘာသာစကားတခုထြက္လာၿပီး ဘာသာစကား မတူကြဲျပားမႈျပႆနာေျဖရွင္း၍ အလိုအေလ်ာက္ ေက်ာ္လႊားသြားသည္ ကို ေတြ႕ရသည္။

ဒုတိယအေနႏွင့္ေတြ႕ရသည္မွာ ဝ နယ္သုိ႔ CPB တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ CPB အေနႏွင့္ တပ္သားသစ္အင္အား အလုံးအရင္းရရွိၿပီး အင္အားတိုးလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဝလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေမြးရာပါစစ္သားေကာင္းမ်ားျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ႐ုိးရာအရ လည္း တိုက္ခိုက္ေရးအေတြ႕အၾကံဳရွိၾကသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိမ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္မ်ား၏အမိန္႔ကိုလည္း တေသြမတိမ္း လိုက္ နာၾကေပရာ CPB အတြက္ေတာ့ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္လည္းရွိ အင္အားလည္းရွိသည့္ျပင္ အမိန္႔နာခံမႈေကာင္းေသာ တပ္ဖြဲ႕ ႀကီးတခုရရွိခ့ဲေပသည္။

တတိယအေနႏွွင့္ဝနယ္အတြင္း CPB ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ႀကီးမားသည့္ တပ္သားေရေသာက္ျမစ္ကလည္း ရွိေနသည္။ ၎တုိ႔မွာ မိဘမဲ့ ဝ ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္သည္။ ယခင္အုပ္စုခ်င္းတိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ေခတ္မွီေဆးဝါးကုသရန္ခက္ခဲ လွသည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ထိုစဥ္ ဝနယ္၌ မိဘမဲကေလးေထာင္ခ်ီ၍ရွိသည္။ ထိုကေလးငယ္မ်ားကိုစုစည္း၍ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ားဖြင့္လွစ္စာသင္ၾကားျခင္း ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အရြယ္အတန္အသင့္ေရာက္သည္ ႏွင့္ CPB တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။

ဝ နယ္သုိ႔ CPB ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ယာဇ္ပူေဇာ္သည့္ကိစၥအား အမိန္႔ထုတ္ျပန္တားျမစ္ခ့ဲၿပီး ထိုကိစၥအဆံုးသတ္သြား သည္။ သုိ႔ေသာ္ CPB ၏အမိန္႔တခုတည္းေၾကာင့္ အဆံုးသတ္သြားခ့ဲသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ ကူးလူး ဆက္ဆံမႈရွိၿပီး တ႐ုတ္စာေပသင္ၾကားလာသည့္ အျမင္က်ယ္သည့္ ဝ လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္၏ပူးေပါင္းေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ လ်င္ျမန္စြာအဆံုးသတ္သြားသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

ဝ နယ္သည္ ထိုစဥ္ကာလက သြားလာေရးခက္ခဲသည့္ျပင္ ေတာင္ယာတခုသာအားထားရသည္ျဖစ္၍ရိကၡာရွားပါးသည္။ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ကာလမ်ားက တြက္ခ်က္မႈ ဝ နယ္တြင္ထြက္ေသာရိကၡာသည္ ဝ နယ္လူဦးေရႏွင့္ႏႈိင္းစာလ်င္ တႏွစ္လ်င္ ၄ လစာသာဖူလုံသည္ဟု ဆိုသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ရိကၡာသီးႏွံႏွင့္ပတ္သက္သည့္ႀကီးမားသည့္ ႐ုိးရာအစြဲအလမ္းမ်ားေပၚ ေပါက္လာျခင္းျဖစ္ပုံရသည္။ ဤအေျခအေနမ်ားအား CPB ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ အျမင္က်ယ္သည့္ ဝ လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား၏ပူးေပါင္းမႈႏွွင့္အတူ ဖယ္ရွားခ့ဲၿပီး ဝ နယ္သည္ ေခတ္သစ္တခုအတြင္း ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္ခ့ဲေပသည္။

အလြန္တရာရိကၡာရွားပါးေသာ ဝ နယ္သုိ႔ CPBဝင္ေရာက္နိုင္ခ့ဲျခင္း စည္းရံုးသိမ္းသြင္းနိုင္ခ့ဲျခင္းသည္ တ႐ုတ္ကြန္ုျမဴနစ္တုိ႔၏ ရိကၡာေထာက္ပ့ံမႈ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းေထာက္ပ့ံမႈမပါဘဲ စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္သက္သက္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ထို႐ုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္းေထာက္ပ့ံမႈသည္လည္း အေရးပါေသာအခန္းက ပါဝင္ခ့ဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အခ်ဳိ႕က စစ္ယူနီေဖါင္းလည္း အစုံအလင္ရၿပီး စားစရာရိကၡာလည္း လုံေလာက္စြာရ၍ ေဒသတြင္းရိကၡာမလုံေလာက္၍ ႐ုန္းကန္ေနရေသာ ဝ မ်ား CPB တပ္ဖြဲ႕တြင္းသုိ႔ဝင္ၾကသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ဆြဲၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ တဖက္သတ္ေကာက္ခ်က္ခ်လ်င္ ျပည့္စုံနိုင္မည္မဟုတ္ ပါ။ CPB ၏စည္းရံုးသိမ္းသြင္းမႈ၊ ဝ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အျမင္က်ယ္ပြင့္လင္းလာမႈႏွင့္ ရိကၡာ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းေထာက္ပ့ံ ႏိုင္ မႈတုိ႔ေပါင္းစပ္နိုင္ခ့ဲျခင္းေၾကာင့္ ဝ နယ္ကို အေျခခံသည့္ CPB အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသေပၚထြန္းလာခ့ဲသည္ဟုဆိုမွသာ ျပည့္စုံေပလိမ့္မည္။

ဤသုိ႔ျဖင့္ CPB သည္ ဝနယ္ကို သိမ္းပိုက္လိုက္နိုင္ျခင္းေၾကာင့္ က်ယ္ျပန္႔သည့္အေျခခံေဒသႏွင့္ တပ္သားေရေသာက္ျမစ္ ေကာင္းရခ့ဲသည္။ ၎တုိ႔ကို ေခတ္မွီတပ္ဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းပုံေခတ္မွီလက္နက္မ်ားႏွင့္ အသားက်ေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္နိုင္ရန္သာဝါယမစိုက္ခ့ဲရသည္။ တကယ္တမ္းဆိုလ်င္ မိမိေရာက္ရွိေနသည့္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္း မုန္းကိုးေဒသ၌ေနထိုင္ၾက သည့္ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ားမွ ရွမ္း ကခ်င္ ပေလာင္ တ႐ုတ္တုိ႔ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မုန္းကိုးေဒသအား ထိမ္းခ်ဳပ္ကာ ကြယ္ထားေသာ တပ္မဟာ ၂ တြင္ ေဒသခံတိုင္းရင္းသား တဝက္ခန္႔သာရွိၿပီး ဝ နယ္မွတပ္သားအင္အား တဝက္ခန္႔ျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းထားရသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ဝ နယ္မွတပ္သားေရေသာက္ျမစ္သည္ CPB အတြက္ အေရးပါသည္ကိုျပသေနသည္ဟုဆိုရပါမည္။

● ေဒသခံရဲေဘာ္မ်ား
မုန္းကိုး၊ ေဖါင္းဆိုင္၊ မုန္းေပၚ၊ မုန္းယား၊ မုန္းေဟာင္၊ ၾကဴကုတ္ပန္ဆိုင္း၊ နမ့္ေတာင္း စသည့္ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ဖက္ျခမ္း ေဒသတြင္ အဓိကေနထိုင္ၾကသည့္ ရွမ္း ပေလာင္ ကခ်င္ တ႐ုတ္စသည့္လူမ်ဳိးထဲမွ CPB တပ္ဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ တာဝန္ယူေနသူ မ်ားလည္းရွိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိဆႏၵအရ ပါဝင္သူထက္ စစ္မႈထမ္းတာဝန္က်ခြဲတမ္းျဖင့္ တပ္သားစုေဆာင္းျခင္းေၾကာင့္ တပ္ထဲေရာက္ေနသူက မိမိေရာက္သည့္ကာလတြင္ ပိုမ်ားေနျပီျဖစ္သည္။ ေဒသခံရဲေဘာ္မ်ားကား မိမိဆႏၵအရဝင္လာၾက ျခင္းမဟုတ္ေတာင္မွ တပ္တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ရာတြင္ သိပ္မညည္းျငဴၾကေခ်။ ေဒသခံမ်ားျဖစ္၍ ေဒသေတာေတာင္ေရ ေျမကိုကြၽမ္းက်င္ၾကၿပီး ထိုေဒသႏွင့္ေနသားက်သူမ်ားျဖစ္ၿပီး အပင္ပမ္းအဆင္းရဲခံႏိုင္သူမ်ားျဖစ္၍ စစ္သားေကာင္း မ်ားျဖစ္ ခ့ဲၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ေဒသခံရဲေဘာ္အမ်ားစုသည္ ႐ုိးသားမႈရွိၾကသူမ်ားျဖစ္ရာ တပ္တြင္ စည္းကမ္းပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာမႀကီးလွ။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံေရာေႏွာေနေသာ္လည္း လူမ်ဳိးကြဲျပားမႈေၾကာင့္ ျပႆနာျဖစ္ပြါးျခင္းမရွိခ့ဲ့။

မိမိတုိ႔ဆက္ဆံေရးခက္သည္မွာ ဘာသာစကားျပႆနာျဖစ္သည္။ အဆိုပါေဒသခံရဲေဘာ္မ်ားထဲမွ ကခ်င္ရဲေဘာ္မ်ားသာ ဗမာစကား ဗမာစာ တတ္သူဦးေရမ်ားသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ရွမ္းပေလာင္ တ႐ုတ္တုိ႔ကား ဗမာစာမဆိုထားႏွင့္ ဗမာစကား တတ္သူပင္ အလြန္ရွားသည္။ သို႔ႏွင့္ မိမိတုိ႔လည္း ေဒသခံတုိ႔၏ဘာသာစကားကိုသင္ယူၾကရေတာ့သည္။ ေန႔စဥ္သုံး လူမႈ ဘဝထဲမွစကားကို အျပန္အလွန္ေမး၍ အျပန္အလွန္ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလို သင္ယူၾကရသည္။

● ဥကၠႀကီးေမာ္ ေရထည့္
ဤသုိ႔ အျပန္အလွန္ဘာသာစကားသင္ရင္း အလြဲမ်ားႏွင့္လည္း ၾကံဳရသည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ မိမိသင္ယူသည့္ဘာသာ စကား၏အသံကို မွန္ေအာင္မထြက္နိုင္၍ လြဲေခ်ာ္မႈရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္စကား ရွမ္းစကားတုိ႔မွာ အသံထြက္ ၄ သံ ရွိၿပီး ဗမာစကားက အသံထြက္ ၃ သံသာရွိရာ အသံထြက္ၾကရာတြင္ နားၾကားေရာ အေျပာေရာ အသံထြက္ေရာ လြဲေခ်ာ္ေလ့ ရွိၾကသည္။

ကိုရဲထြန္းထံတြင္ ဗမာစကားသင္ေနေသာ တ႐ုတ္ရဲေဘာ္တေယာက္ရွိသည္။ တခြန္းေမးလိုက္ ခဏ ခဏ ရြတ္ဆိုအလြတ္ က်က္လိုက္ ရလ်င္ ေနာက္တလုံးထပ္သင္လိုက္ လုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ သူက ပထမတလုံးသင္သည္က တ႐ုတ္စကားျဖင့္ "ေမာ္က်ဴရွိ" ဆိုတာ ဘာလဲဟုေမးသည္။ ကိုရဲထြန္းက "ဥကၠႀကီးေမာ္" ဟု သင္ေပးလိုက္ရာ ထိုတ႐ုတ္ရဲေဘာ္က အုတ္က ဂ်ီးေမာ္ဆိုသည္ကို တလုံးခ်င္း တေနကုန္လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္း က်က္မွတ္သည္။ ေနာက္တရက္ ထမင္းခ်က္ဖို႔ အျပင္က ေရထမ္းလာၿပီး အိုးထဲသုိ႔ေရေလာင္းထည့္စဥ္ ေနာက္တခြန္းထပ္ေမးသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တ႐ုတ္စကားသင္ခါစျဖစ္၍တ႐ုတ္စကားအသံထြက္ကို နားရည္မဝေသးသူ ကိုရဲထြန္းက တ႐ုတ္ရဲေဘာ္ေရထည့္ေနစဥ္ ေမး၍ "ဖန္းေရြ" ၾကားလိုက္ရာ "ေရထည့္" ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ တ႐ုတ္ရဲေဘာ္လည္း "ေရထည့္ ေရထည့္" ဟု သုံးေလးငါးခြန္း ရြတ္ဆိုက်က္မွတ္ၿပီး သကာလေရက်ည္ေတာက္ကိုခ်ခါ "ဥကၠဌႀကီးေမာ္ ေရထည့္" ဟု က်ယ္ေလာင္စြာ ဟစ္ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။

ထိုအခါမွ ကိုရဲထြန္းလည္း သေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။ ထိုတ႐ုတ္ရဲေဘာ္ေမးလိုသည္မွာ"ဝမ္ေစြ႕" ဟူေသာ "အသက္ တေသာင္းရွည္ပါေစ" ဝါ ဗမာလို အဆင္ေျပေအာင္ျပန္ဆိုရလ်င္ "အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ" ျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္ စကားသင္ၾကသူမ်ားၾကား ဘာသာစကားအသံထြက္မ်ားက နားရည္မဝေသး၍ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္ခ့ဲရေပသည္။ သုိ႔ ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္နယ္စပ္ေဒသ၌ ဘာသာစကားသင္ၾကားေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားၾကားတြင္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ ဥကၠႀကီး ေမာ္စီတုန္းလည္း ေရထည့္ခ့ဲရေပေတာ့သည္။

● အေရွ႕ေျမာက္အေျခခံေဒသ ၁၉၇၆
ထိုအခ်ိန္ကာလက တ႐ုတ္နယ္စပ္တေလ်ာက္ CPB ၏အေျခခံစခန္းမ်ားအေနႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ပန္ဝါ ဖီေမာ္ေဒသ ကန္ပိုင္တီးေဒသတြင္ နိုင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္ဘိုစိန္ တပ္မွဴးဇခုံတိန္႔ယင္းတုိ႔ဦးေဆာင္သည့္ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသရွိသည္။ ရွမ္းေျမာက္ မိုးမိတ္ႏွင့္ နမ့္ခမ္းၾကား ေရႊလီခ်ဳိင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း နိုင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္ပုေမာင္ တပ္မွဴးရဲေဘာ္ဘရန္ေရွာင္တုိ႔ ဦးစီးသည့္ ေျပာက္ က်ားေဒသျဖစ္သည့္ ၂ဝ၂ စစ္ေဒသရွိသည္။

ထို႔ျပင္ မိမိတုိ႔ေရာက္ရွိေနေသာအေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသကား နယ္ေျမအက်ယ္ဆံုးေသာ လြတ္ေျမာက္အေျခခံေဒသျဖစ္ သည္။ ပန္ဆန္း၌အေျချပဳေသာ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဌာနခ်ဳပ္လက္ေအာက္တြင္ နမ့္ခမ္းခရိုင္၊ ကြတ္ခိုင္ခရိုင္၊ ကိုးကန္႔ခ ရိုင္၊ ဝေျမာက္ခရိုင္၊ ဝေတာင္ခရိုင္ဟူ၍ ခရိုင္ ၅ ခု ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း ၈၁၅ စစ္ေဒသသည္လည္း အခါေဒသ အျပင္ မိုင္းမကြင္းအားလည္း သိမ္းပိုက္တိုးခ်ဲဲ႕ထားနိုင္သည္။ ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းတြင္လည္း ရဲေဘာ္ျမမင္း ဗိုလ္ခင္ညိဳတုိ႔ဦး ေဆာင္သည့္ ေျပာက္က်ားေဒသျဖစ္သည့္ ၁ဝ၈ စစ္ေဒသရွိသည္။

ထို႔ျပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ျမေခါင္းေဆာင္သည့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ေျပာက္က်ားအေျခခံ ေဒသရွိသည္။ မင္းဘူး ေစတုတၳရာေဒသတြင္ ဗိုလ္သက္ထြန္းေခါင္းေဆာင္သည့္ အေနာက္ေျမာက္တိုင္းရွိသည္။ တနသၤာရီ တိုင္းတြင္ ရဲေဘာ္ေစာဟန္ေခါင္းေဆာင္ေသာ ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႕မ်ားရွိသည္။ CPB အေနႏွင့္ မသုံုးလုံးေဒသ၊ ပဲခူး႐ုိးမႏွင့္ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚတိုင္းတုိ႔တြင္ အဆံုးအ႐ႈံးမ်ားရင္ဆိုင္ေနရေသာ္လည္း တျပည္လုံးတြင္ အင္အားအေကာင္းဆံုးတပ္ဖြဲ႕အျဖစ္ ရပ္တည္ေနဆဲျဖစ္သည္။

● CPB ႏွင့္ မိမိ
မိမိတုိ႔အေနႏွင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ပါတီအေျခခံေဒသသုိ႔ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ပါတီစည္းကမ္းတပ္ဖြဲ႕စည္းကမ္းမ်ားေလ်ာ့ရဲၿပီး ပါတီဝင္မ်ားတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ေတာင္းဆိုမႈမျမင့္မားသည့္အေပၚ မိမိတုိ႔၏စံႏႈႏ္းမ်ားႏွင့္မကိုက္၍ စိတ္ပ်က္မိသည္က အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ၇၅ ပါတီဗဟိုေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပဲခူး႐ုိးမအေပၚ သေဘာထားႏွင့္ ၆၄ လမ္းစဥ္သေဘာထားအေပၚမေၾကလည္သည္ကလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

၇၄/၇၅ ခုႏွစ္ ၿမိဳ႕ေပၚလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ မဆလအစိုးရ၏ လက္နက္ျဖင့္ျဖိဳခြင္းမႈကို ကိုယ္တိုင္ၾကံဳလာရသည့္ျပင္ လက္နက္ ကိုင္ျပန္တိုက္ရမည္ဟူေသာ စိတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရွိေနသည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ မည္သုိ႔ေသာပါတီတြင္း ျပႆနာရွိေနသည္ျဖစ္ ေစ CPB သည္ အစဥ္အလာရွိသည့္ ၾသဇာရွိသည့္ တျပည္လုံးလကၡဏာေဆာင္သည့္ ပါတီျဖစ္သည္။ လက္နက္ကိုင္ အင္အားႏွင့္ လက္နက္ခဲယမ္း အေတာင့္တင္းဆံုးတပ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕တြင္လည္း မဆလအစိုးရက္ို အထိနာေအာင္ တိုက္ခိုက္နိုင္သည္။ ပါတီတြင္းရွိ သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားကိုလည္း ပါတီတြင္းတပ္ဖြဲ႕တြင္း လြတ္လပ္စြာတင္ျပနိုင္သည္။ ေဝဖန္ေရး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဝဖန္ေရးကို မူအရလက္ခံထားသည္။ မိမိႏွင့္အျမင္မတူသူမ်ားရွိသက့ဲသုိ႔ အျမင္တူသူမ်ားလည္း ရွိေသးသည္။ ပါတီတြင္းတပ္ဖြဲ႕တြင္း ဆက္ဆံေရးသည္လည္း ဗ်ဴရိုကရက္မဆန္ ေႏြးေထြးရင္းႏွီးမႈရွိသည္။ ေအာက္ေျခရဲ ေဘာ္မ်ားၾကားတြင္ ရိုင္းပင္းကူညီမႈရွိသည္။

ထိုသုိ႔ေသာအေျခအေနမ်ားေအာက္တြင္ ပါတီတြင္း မည္သုိ႔ေသာ ကြဲလြဲမႈမ်ားရွိသည္ျဖစ္ေစ ပါတီအား ဖက္တြယ္၍ ဖက္ တြယ္၍ တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သည္။ မိမိတုိ႔မန္ရႈိးေရာက္ခါစက ရဲေဘာ္အိုက္ေအာင္ေျပာသည့္ ပါတီကြန္ဂရက္က်မွ ရွင္းၾကတာေပါ့ဆိုသည့္စကားကို နားလည္စျပဳလာသည္။

သုိ႔ႏွင့္ ေသနတ္လြယ္၍ စစ္ယူနီေဖါင္းဝတ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားဘဝကို ေရြးခ်ယ္ခ့ဲေတာ့သည္။ ေတာထဲေတာင္ထဲေျမႀကီး ေပၚအိပ္ရသည့္ဘဝကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခ့ဲသည္။ ၅ ရက္တခါက်သည့္ ေစ်းေန႔တြင္ အသားစားၿပီး က်န္ ၄ ရက္ကို ဟင္းရြက္ေရ လုံျပဳတ္ႏွင့္ င႐ုတ္သီးစိမ္းကိုက္ရသည့္ဘဝတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ့ဲသည္။ တလတြင္ ၁ဝ က်ပ္သာရသည့္ အေသးသုံးေငြသည္ မိမိ လက္ထဲ ေလးငါးရက္သာခံသျဖင့္ တလလ်င္ ၂၅ ရက္ အနည္းဆံုးလက္ထဲတြင္ ပိုက္ဆံတျပားမွမရွိသည့္ဘဝတြင္ ပူပင္ ေၾကာင့္က်မႈ မရွိေနခ့ဲသည္။ သုိ႔ႏွင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ CPB ၿပိဳကြဲသည္အထိပင္ CPB တြင္ မိမိျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းခ့ဲေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး