ေမာင္ရစ္ - အိုဘားမားအလြန္ အိုဘားမားကို ျပန္ၾကည့္ျခင္း

ေမာင္ရစ္ - အိုဘားမားအလြန္ အိုဘားမားကို ျပန္ၾကည့္ျခင္း
(မိုးမခ အယ္ဒီတာ့ လက္ေရး) ႏို၀င္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၇

ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ ေဒၚစုအလြန္တို႔ NLD အလြန္တို႔ ဘာတို႔ ေခတ္စားတယ္ ေျပာတယ္။ ၾကိဳျပီး စဥ္းစားၾကတဲ့သေဘာေပါ့။ လက္ရွိမွာေတာ့ အေမရိကမွာ အိုဘားမားအလြန္ကို သူတို႔ႏိုင္ငံသားေတြ ခပ္စပ္စပ္ၾကီးကို လက္ေတြ႔ ခံစားေနၾကရပါျပီ။ အိုဘားမားအလြန္ ဘာျဖစ္လဲ ... ေဒၚနယ္ထရန္႔ လက္ထဲ အကုန္ေရာက္ကုန္တာေပါ့လို႔ ရွင္းရွင္းၾကီး ေျပာလိုက္ရမွာေပါ့။

အိုဘားမားလည္း လြန္ေရာ ထရန္႔လက္ထဲမွာ အကုန္ ျပင္ပစ္ ဖ်က္ပစ္ေတာ့တာပဲ။ တေလာက က်န္းမာေရးဥပေဒကို ကန္႔သတ္တယ္။ တျပည္သားေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ခြင့္ကို တားဆီးပိတ္ပင္တယ္။ ေပးထားျပီးသား ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ရုတ္သိမ္းတယ္။ အခုေတာ့ အခြန္ျပဳျပင္ေရးဆိုျပီး ဆင္းရဲသားနဲ႔ လူလတ္တန္းစားကို အခြန္ဖိ၊ လူခ်မ္းသားေတြ အခြန္သက္သာဖို႔ ဥပေဒကို တင္သြင္းႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနေလရဲ့။

အိုဘားမားလက္ထက္တုန္းက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက အရွက္၊ သိကၡာ၊ ဂုဏ္၊ သမာဓိ ဘာညာေတြ ထိန္းတယ္။ ေျပာဆို စြပ္စြဲခံရရင္ အစုိးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ လူထု၊ အစုအဖြဲ႔၊ မီဒီယာေတြက ေ၀ဖန္ ေထာက္ျပ တာေတြ စိစစ္ စုံစမ္း အေရးယူတာေတြ ဘာညာကို လက္ခံၾက၊ အေရးတယူလုပ္ၾကတယ္။ ခုေတာ့ျဖင့္ အိုဘားမားအလြန္ ထရန္႔လက္ထက္မွာ သမၼတကစျပီး သူ႔လူေတြ သူ႔အဖြဲ႔ေတြက အေရးေတာင္ မစိုက္ၾကေတာ့ဘူး ဆိုရမယ္။ တေလာက လိင္ေဖာက္ျပန္မႈ က်ဳးလြန္မႈေတြနဲ႔ စြပ္စြဲခံရတာေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေပၚ ျဖစ္လာေတာ့ သူတို႔က မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပီး ရင္ဆိုင္ၾကသဗ်။ ထရန္႔ၾကီးကလည္း သူကိုယ္တိုင္ အဲသလို ေျခရာလက္ရာေတြ ရွိတဲ့ၾကားက သမၼတတက္ျဖစ္သူဆိုေတာ့ ေရွ႔ကေန စံျပ မားမားၾကီးနဲ႔ ေအးေဆးပဲ ဆိုျပီး၊ အဲသည္လူေတြကလည္း သူတို႔အေဖၾကီးေနာက္ ေျခရာလိုက္နင္းၾကတာပဲ။

အိုဘားမားတို႔တုန္းကမ်ား မြတ္ဆလင္လုိ႔ အစြပ္စြဲခံရ၊ သည္တိုင္းျပည္သား မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ပုတ္ခတ္ခံရ။ စာရိတၱကို တုိက္လို႔ မရ၊ ပညာဥာဏ္ ဂုဏ္သိကၡာကို တိုက္လို႔မရေတာ့ သူ႔ကို ဆိုရွယ္လစ္လို႔ စြပ္စြဲ၊ အသားအေရာင္ဘက္လိုက္သူလို႔ နင္းေျခ၊ ဟစ္တလာနဲ႔ ႏႈိင္း၊ စုံလို႔ပါပဲ။ (ႏိုဘယ္ဆုေတာင္ ျပန္ရုတ္သိမ္းဖို႔ ကင္ပိန္းၾကေသးတယ္) တကယ္လို႔မ်ား ထရန္႔လိုမ်ဳိး အိုဘားမားက ဟုတ္ေနလုိ႔ကေတာ့ (၀င္ေငြခြန္ ေရွာင္တာတို႔၊ ကိုယ္က်ဳိးရွာတာတို႔၊ မိန္းမေတြအေပၚ ေျပာင္ပ်က္ ေျပာဆိုတာတို႔၊ ပါးစပ္စည္းကမ္းမရွိ တြစ္တာကေန ရမ္းကားတာတို႔) အိုဘားမားလုပ္မိလို႔ကေတာ့ သမၼတ သက္တမ္း ၈ ႏွစ္ ေတာင္ ခံမယ္မထင္ဘူး။ ၀ိုင္းတြယ္ၾကလို႔ - ျခာလပတ္ ရမ္းသြားမယ္ ထင္တယ္။ သို႔ေသာ္ အခု အိုဘားမားအလြန္ ထရန္႔ေခတ္မွာေတ့ာ ဒါေတြက လူျပိန္းေတြ မဲဆႏၵရွင္ေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက လက္သင့္ခံေနရတဲ့ new normal ပုံမွန္ျဖစ္တည္မႈ အသစ္ ျဖစ္ေနျပီ ထင္ပါရဲ့။

တေလာက အိုဘားမားအတြက္ မိန္႔ခြန္းျပင္ဆင္ေပးရတဲ့ လူငယ္ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ David Litt က Thanks Obama ဆိုျပီး သူၾကဳံခဲ့တဲ့ အိုဘားမားအေၾကာင္း စာအုပ္ ထုတ္တယ္။ အိုဘားမားကင္ပိန္းမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရာကေန အိုဘားမားသမၼတျဖစ္သြားေတာ့ အဲသည္လူငယ္ေလးက အိုဘားမားမိန္႔ခြန္းေတြအတြက္ ေရးခၽြတ္ ျပင္ဆင္ရတဲ့ အနီးကပ္အလုပ္ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္မွာ သူ႔ျမင္ေတြ႔ ၾကားသိ ေလ့လာခဲ့ရသမွ် သင္ၾကားခဲ့ရသမွ်အတြက္ အိုဘားမားကို ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုျပီး စာအုပ္ေလး ေရးတာပါ။

အိုဘားမားေခတ္တုန္းက အတိုက္အခိုက္ေတြ ၾကီးၾကီးမားမား ရင္ဆိုင္ခဲ့စဥ္မွာ အိုဘားမားအရည္အခ်င္းက ဇြဲရွိတာ သည္းခံတာ စိတ္ရွည္တာေတြက အဓိကျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ စတိုင္ရွိလို႔ စတားျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ေပၚျပဴလာျဖစ္မႈေတြ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ သူက အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးသက္တမ္းမွာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ထားရတဲ့ က်န္းမာေရးျပဳျပင္ဖို႔၊ က်ားမ အသားအေရာင္ အစုိအေျခာက္ လူသားတိုင္း တန္းတူ ဆက္ဆံခံရဖို႔၊ စစ္ပြဲေတြ ရပ္ဆိုင္းႏိုင္ဖို႔ ဆိုတာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စိတ္ရွည္ သီးခံ ဇြဲခတ္ျပီး လုပ္ခဲ့ရတာကို သူအနီးကပ္ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္တဲ့။

အိုဘားမားေခတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ သူမ်ားေတြထက္ ေခါင္းတလုံးျမင့္ျပီး အေျဖကို ခ်က္ျခင္း ထုတ္ေပးလိုက္တာမ်ဳိး ၊ ဘုရားသခင္လိုမ်ဳိး တန္ခိုးေတြျပျပီး ျပဳမူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အခက္အခဲေတြထဲ က်ဥ္းထဲၾကပ္ထဲမွာ ၀ုန္းဒိုင္းနဲ႔ တုန္႔ျပန္ျပီး အေျဖထုတ္ျပတာမ်ဳိး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး တဲ့။ အုိဘားမားက အခ်ိန္တိုတို အခ်ိန္ရွည္ရွည္ ရွိတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ သူ႔အဖြဲ႔သားေတြနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေဆြးေႏြး ဆန္းစစ္ အေျဖရွာ၊ နည္းလမ္းေရြးစရာေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပင္ဆင္၊ ေရတိုက ဘာ၊ ေရရွည္က ဘာဆိုတာေတြ ခ်ျပီးမွ အလုပ္လုပ္တာကို ေတြ႔ရတာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

ဥပမာ - မုန္တိုင္းေတြကေန ျပန္လည္ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္တာ၊ ေရနံတြင္း ေပါက္ကြဲပ်က္စီးတာ၊ အီဘုိလာဗိုင္းရပ္စ္ ကူးစက္မႈ၊ ဘင္လာဒင္ကို ရွင္းလင္းတာ၊ ဘတ္ဂ်က္ျပသနာေတြ ေျဖရွင္းတာ စတဲ့ အေရးအခင္းတိုင္းမွာ ကေလးေတြလို ရုပ္ရွင္းမင္းသားေတြေတြလို စာေရးဆရာေတြလို စူပါဟီးရိုးေတြလို ဘုန္းၾကီးေတြ စာေရးဆရာ မီဒီယာသမားေတြလိုမ်ဳိးဇာတ္ေကာင္ေနရာကေန သမၼတက ျပသနာကို ေျဖရွင္းတာ အေျဖရွာတာ မဟုတ္ပဲ လူၾကီးတဦးလို တာ၀န္ရွိတဲ့ တာ၀န္ခံရတဲ့ အရြယ္ေရာက္တဲ့ လူၾကီး (adult) လုိမ်ဳိး (အၾကီးအကဲတဦးလိုမ်ဳိး) အိုဘားမားက ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္လို႔ သူက သုံးသပ္ပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးစူျပီး လက္ညိဳး ေငါက္ေငါက္ထိုးျပီး သူမ်ားေတြက အျပစ္တင္ ဆဲဆိုျပီး ျပသနာေတြကို ရင္ဆိုင္တတ္တဲ့ လက္ရွိသမၼတၾကီး ထရန္႔နဲ႔ ကြာေကာင္း ကြာႏိုင္တာေပါ့ ခင္ဗ်ာ။

ဒီလို လူၾကီးတေယာက္လို အိုဘားမားက သမၼတအလုပ္ကို လုပ္ျပီး ေနထိုင္ ရင္ဆိုင္သြားတာကို စာေရးဆရာက ေတြ႔ၾကဳံရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာနဲ႔ သုံးသပ္ ထင္ျမင္မႈကို ေပးပါတယ္။ မွားမွာပဲ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိမွာပဲ၊ လိုအပ္တာေတြလည္း ပါမွာပဲ။ ဘယ္ဟာမွေတာ့ အိုဘားမားက တန္ခိုးရွင္လို စံျပေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တာ၀န္ယူတာ တာ၀န္ခံတာ၊ ေခါင္းခံတာ၊ လ်ပ္တျပက္တုန္႔ျပန္တာထက္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျပီးမွ တုန္႔ျပန္တာ ဆုံးျဖတ္တာ၊ ဒါကို စြဲျမဲထားတာကို အိုဘားမားက ျပခဲ့တယ္လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

ကဲ ... အိုဘားမားေတာ့ လြန္ခဲ့ပါျပီ။ ထရန္႔လက္ထက္မွာ ဒါေတြ တခုမွ ပါမလာေတာ့ပါလားဆိုျပီး အဆိုးျမင္ျပီး မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ လက္ေျမွာက္အရႈံးေပးရေတာ့မလားလို႔ ေမးခြန္း ထုတ္စရာပါ။ အိုဘားမားက သူ႔သမၼတဘ၀နဲ႔ လက္ေတြ႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ျပီး သက္ေသျပသြားတဲ့ သမိုင္းအေမြကို ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔တာ၀န္သူေက်ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြက ဒါကို နမူနာယူျပီး က်င့္သုံးျပီး ဆက္သြားၾကမွာလား၊ လက္ရွိ မ်က္ေမွာက္က လူျပိန္းၾကိဳက္ ထရန္႔ရဲ့ ဇာတ္ေကာင္လိုမ်ဳိး ကိုယ့္ဘ၀ကို အတုယူျပီး ကျပခ်င္ၾကသလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးၾကရုံသာ ရွိတာပါ။

စာေရးဆရာေျပာတာကေတာ့ ထရန္႔ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးအယူ၀ါဒ တခု မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေနထိုင္မႈစတိုင္တခု သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ က်ေနာ္တို႔က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပဌာန္းတဲ့ေနရာမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာထက္ တာ၀န္ခံမႈနဲ႔ ျပဌာန္းၾကဖို႔သာ ရွိပါတယ္။ မိမိသာယာစီးပြားေရးဆိုတာထက္ မိမိ၏စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈကိုသာ ေရြးခ်ယ္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ား အခ်စ္ခံရတာေနာက္ လိုက္တာထက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္မိမိ ေလးစားယုံၾကည္မႈနဲ႔ ျပဌာန္းၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္နည္းနာနဲ႔သာ မိမိေရွ႔ကမ်ဳ်းိဆက္ေတြ အေမြေပးခဲ့တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီဆိုတာကို ဆက္လက္ ကာကြယ္ ထိန္းသိမ္းရမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သူက နိဂုံးခ်ဳပ္ထားပါတယ္ ခင္ဗ်။

အိုဘားမားအလြန္မွာ ဘာေတြ သင္ခန္းစာယူရမလဲဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ ေတြးမိေလာက္မယ္ ထင္ပါရဲ့။ လက္ရွိမွာကေတာ့ ေဒၚစုနဲ႔ NLD အလြန္ ကာလမေရာက္ေသးပါ။ လက္ရွိ ေဒၚစုကာလမွာ ေဒၚစုနဲ႔ NLD တို႔ ႏိုင္ငံရဲ့ အေရးအခင္း အၾကပ္အတည္းမ်ဳိးစုံ ဘယ္လုိ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းေနရတယ္ဆိုတာကို အိုဘားမားအလြန္နဲ႔ ႏႈိင္းယဥ္ေတြးစရာေတာ့ ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ရခိုင္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းအေရး၊ ျမန္မာတျပည္လုံး ျငိမ္းခ်မ္းဖို႔အေရး နဲ႔ ျပည္သူေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကို ေဒၚစုနဲ႔ NLD အစိုးရတို႔ လႊတ္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကပုံကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ ျမန္မာျပည္ကို ေဒၚနယ္ထရန္႔လက္ထဲ ထည့္ၾကည့္လိုက္ရင္ လက္ေတြ႔မွာ လူၾကီးတဦးအေနနဲ႔ (အၾကီးအကဲတဦးေနရာက)  ေျဖရွင္းေနပုံဆိုတာထက္
ႏႈတ္ခမ္းၾကီး စူျပီး လက္ညိဳးတရမ္းရမ္း သူကလြဲလို႔ လူတိုင္းကို အျပစ္တင္ျပီးေတာ့သာ တမဟုတ္ခ်င္း တန္ခိုးရွင္လိုလို ရုပ္ရွင္ဇာတ္ေကာင္လိုလို ေျဖရွင္းျပလိုက္တာမ်ဳိး ျမင္ၾကရလိမ့္မယ္လို႔ သင္တို႔က စိတ္ကူးမ်ား ယဥ္ေနၾကေလေရာ့သလားဗ်ာ။