ေမာင္ရစ္ - ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာၾကတာပဲ

ေမာင္ရစ္ - ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာၾကတာပဲ
(အယ္ဒီတာ့လက္ေရး) မိုးမခ၊ မတ္ ၂၉၊ ၂၀၁၈

ဘယ္ႏွယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာၾကမွာတုံး။ အာဏာသိမ္းျပီးေတာ့သာ အာဏာရွင္ဆိုတာ တက္လာရတာပါလို႔ ေျပာရမယ္ ထင္တာ။ အတိတ္ကို ျပန္မသြားပါနဲ႔။ ေလာေလာလတ္လတ္ ၂၀၁၃ မွာ အီဂ်စ္တပ္မေတာ္က ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ တင္ထားတဲ့ သမၼတကို လက္နက္နဲ႔ ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တယ္။ ၂၀၁၄ - ထိုင္းမွာလည္း တပ္မေတာ္က လူထုမဲနဲ႔ တက္လာတဲ့ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ျပီး အာဏာကို ရယူခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။ သည္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ျငင္းရေတာ့ မလိုလို။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါက လမ္းေဟာင္းနည္းပါ။ အခုေျပာခ်င္တာက လမ္းသစ္နည္း။ ေရြးေကာက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းကို တက္ေလ်ာက္ျပီး အာဏာရွင္ေတြ ျဖစ္လာၾကတ့ဲအေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာ။ လမ္းသစ္နည္းဆိုေပမယ့္ ဒါကလည္း သမိုင္းမွာ ရွိခဲ့ျပီးသား။ ဂ်ာမဏီမွာ ဟစ္တလာ၊ အီတလီမွာ မူဆိုလီနီတို႔ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ တက္လာျပီးေတာ့မွ အာဏာရွင္ၾကီးေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔က လက္နက္နဲ႔ အာဏာသိမ္းျပီးေတာ့မွ အာဏာရွင္ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္။ မဲလက္နက္နဲ႔ အာဏာသိမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြပါ။ အတိတ္သက္ေသရွိပါတယ္။ သည္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာခဲ့ၾကတာပဲလို႔ ေျပာတာ မွန္တဲ့ စတိတ္မင့္ မဟုတ္ဘူးလား။

ေတာင္အေမရိကားက ဗယ္နီဇြဲလားျပည္ သမၼတၾကီး ေခ်ဗတ္ဇ္ဆိုတာ ျပည္သူေတြေပးတဲ့ မဲနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ခဲ့တာ။ ၁၉၉၈ မွာ တက္လာတယ္။ ၁၉၉၉ မွာ သူ႔အႏိုင္ရပါတီအမတ္ေတြ အားကိုးနဲ႔ အေျခခံဥပေဒအသစ္ဆြဲတယ္။ ၂၀၀၀ မွာ သူခ်ည္းပဲ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ျပီး သမၼတျဖစ္ျပန္တယ္။ ၂၀၀၂ မွာ လူၾကိဳက္နည္းလာေတာ့ အာဏာကို ဆြဲဆန္႔ဖုိ႔ ၾကိဳးစားတယ္။ ၂၀၀၃ ကစျပီးေတာ့ အတိုက္အခံေတြ ႏွိမ္နင္း၊ သမၼတသက္တမ္းက အကန္႔အသတ္မဲ့တိုး၊ ဥပေဒျပဳေရးတို႔ တရားစီရင္ေရးတို႔ကို ေျပာင္းလဲ၊ မီဒီယာေတြ ဒီမိုကေရစီ အစုအဖြဲ႔ေတြကို ႏွိမ္နင္းဖယ္ရွားတာေတြ လုပ္ပစ္လိုက္တာ ၂၀၁၂ ကင္ဆာနဲ႔ ေသလုနီးပါးျဖစ္ေနတာေတာင္ သူက ေရြးေကာက္ပြဲကို ထပ္ႏိုင္လိုက္ေသးသဗ်။ ကဲ ဟုတ္ျပီလား ... ေရြးေကာက္ပြဲေတြကေန အာဏာရွင္ေတြလဲ တက္လာႏိုင္ၾကတာပဲ ဆိုတာ။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အမ်ားဆႏၵကို ကိုယ္စားျပဳေသာစနစ္လို႔ အၾကမ္းအားျဖင့္ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အမ်ားၾကိဳက္သူကို ေရြးခ်ယ္ျပီး ဦးေဆာင္အုပ္ခ်ဳပ္ေစပါတယ္။ အမ်ားၾကိဳက္ အမ်ားဆႏၵဆိုတာကလည္း မဲေပးသူအမ်ားစု အၾကိဳက္၊ မဲေပးသူအမ်ားစု ဆႏၵလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ မဲမေပးရင္ သူက အဲသည္ထဲ မပါ၀င္တဲ့အတြက္ သူ႔အတြက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အမ်ားစုကို ဦးစားေပး အနည္းစုကိုလည္း ေလးစားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ၾကတာမို႔ ဒီမုိကေရစီဆိုတာ ဖ်က္ဆီးလို႔ မရဘူးဆိုေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္မွာက ျမင္ေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း တက္လာျပီးမွ ထင္ရာစိုင္းၾကတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီလည္း စိန္ေခၚခံရ၊ ေခ်မႈန္းျခင္းခံရျပီး အာဏာရွင္လက္ေအာက္ ေရာက္ခ်င္ေရာက္ႏိုင္တာကို ၀န္ခံရမွာေပါ့ေနာ္။

ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မင္းတက္လုပ္ႏိုင္ၾကသလဲဆိုေတာ့ အခု လက္ရွိ ပစၨ်ဳပၸန္တည့္တည့္ကာလၾကီးပါ ပရိသတ္ၾကီးခင္ဗ်ား။ လူျပိန္းေတြ အုံၾကြတဲ့အခါ။ (populist, populism) လို႔ေခၚတဲ့ လူျပိန္းၾကိဳက္ အစြန္းေရာက္အယူ၀ါဒေတြ ေခတ္စားလာတဲ့အခါ။ တိုင္းျပည္မွာ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္း ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ၾကဳံေတြ႔ၾကရတဲ့အခါ၊ မဲဆႏၵရွင္ပရိသတ္ၾကီးထဲက လူျပိန္းေတြဟာ တပြဲတိုး ျဖတ္လမ္းနည္းေတြ အျမန္အေျဖရွာတဲ့နည္းေတြ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ မေတာ္မတဲ့ သေဘာထားေတြ ထုတ္ေဖာ္ ၀ါဒျဖန္႔တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အုပ္စု ပါတီေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ၾကေတာ့တာပဲ။ အဲသည္ကေန အဲသည္ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ လူျပိန္းၾကိဳက္ေခါင္းေဆာင္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ တက္ႏိုင္ျပီး အာဏာရွင္ဇတ္ ခင္းေတာ့တာပဲတဲ့ ခင္ဗ်။

အင္း .... သိပါတယ္ သိပါတယ္ လို႔ စာဖတ္သူက ျပဳံးျပဳံးၾကီး ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ျဖစ္ေနေတာ့မွာ။ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ တည့္တည့္ပဲ ေျပာပါ့မယ္။ ၀န္ခံလိုက္ပါ့မယ္။ အေမရိကန္က သမၼတၾကီး ထရန္႔နဲ႔ သူ၏ အေပါင္းအပါမ်ားအေၾကာင္းကို ေစာင္းေျပာေနတာပါ။ အဲေလ တည့္တည့္ထား ေျပာေနတာပါ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ သူတို႔အေျခခံဥပေဒ သမိုင္းတြင္ထားခဲ့သမွ်ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အၾကဳံမရွိတဲ့ ကိုယ္က်ဳိးရွာ စီးပြားေရးသမား လူျပိန္းၾကိဳက္ အတၱၾကီးသူ ေပါခ်ာခ်ာလူတဦးဟာ အေမရိကန္ဒီမိုကေရစီေပၚ ဂုတ္ခြစီးတဲ့ သမၼတၾကီး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ ရူးျပီး ေတြးရဲခဲ့မယ္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း လူျပိန္းၾကိဳက္ အစြန္းေရာက္လိႈင္းေတြ စီးျပီးေတာ့ တကယ္ကို သမၼတၾကီး ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သကိုးေလ။

တျခားႏိုင္ငံေတြက ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ အာဏာရွင္ဇာတ္ခင္းသူေတြအေၾကာင္း မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လိုက္တဲ့ ထရန္႔ဟာ အျခား ေရြးေကာက္ခံအာဏာရွင္မ်ားလိုပဲ ဒီမိုကေရစီ၏ ေထာက္တိုင္မ်ားကို တခုခ်င္း တစခ်င္း တဖဲ့ခ်င္း ေျဖးေျဖးခ်င္း ရိုက္ခ်ဳိးလိုက္ပါတယ္။ ရိုက္ခ်ဳိးေနပါတယ္။ 

ဒီမိုကရစီေဒါက္တိုင္တခုျဖစ္တဲ့ Media - စာနယ္ဇင္းေတြရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ဖ်က္ဆီးပါတယ္။ fake news ေတြဆိုျပီး အစဥ္တစိုက္ေျပာတဲ့အျပင္ သူေျပာတာသာ မွန္တယ္၊ စာနယ္ဇင္းေတြေျပာသမွ် အလကားလို႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေရးသား ေျပာဆိုခြင့္ကို လူထုယုံၾကည္မႈ ပ်က္ယြင္းေအာင္ နင္းေခ်လိုက္ပါတယ္။

အတိုက္အခံ ဒီမိုကရက္ပါတီကိုလည္း ေလးစားမႈ မွ်မွ်တတဆက္ဆံမႈ မထားေတာ့ဘဲ အတိုက္အခံပါတီေတြဟာ အာဏာမက္လို႔ သူ႔ကို လိုက္တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္ဆိုျပီး အာဏာအားကိုးနဲ႔ စည္းကမ္းမဲ့ အေထာက္အထားမဲ့ ေစာ္ကား စြပ္စြဲ တိုက္ခိုက္ပါတယ္။ လူျပိန္းေတြထဲကေန အတိုက္အခံ သေဘာခ်င္းမတူသူေတြကို မင္းမဲ့စရိုက္ တိုက္ခိုက္ၾကရင္လည္း တိုက္ခိုက္ၾကဖို႔ ေျမွာက္ေပးျပန္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြက ဟစ္တလာ၊ မူဆိုလိုနီ၊ ခ်ာေဗ့စ္တို႔က စြမ္းအားရွင္ေတြ ရွပ္နီ ရွပ္ညိဳေတြကို ေျမွာက္ေပးခဲ့တဲ့ နည္းေတြပါပဲ။

ဥပေဒျပဳေရး တရားစီရင္ေရးေတြမွာလည္း မိမိအႏိုင္ရျပီ သမၼတျဖစ္ျပီ လႊတ္ေတာ္ကို စီးမိျပီဆိုတာနဲ႔ ယခင္အတိတ္က မိမိမ်က္မုန္းက်ဳိးခဲ့တဲ့၊ မိမိလူျပိန္းပရိသတ္ေတြ ေသြးဆာေနတဲ့ ဥပေဒေတြ တရားစီရင္မႈေတြ လက္နဲ႔ေရးသမွ် ေျခနဲ႔ ဖ်က္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးဥပေဒေတြ၊ တျပည္သားေတြကို စာနာတဲ့ဥပေဒေတြ၊ ဘာသာလူမ်ဳိး မခြဲျခားတဲ့ အာမခံခ်က္ေတြကို ဖ်က္သိမ္းပါတယ္။ ဆင္းရဲသား လူလတ္တန္းစားအက်ဳိးကို မကာကြယ္ပဲ အရင္းရွင္ ေငြရွင္ေတြ စိတ္တိုင္းက် အခြန္အတုတ္ေတြ ေလ်ာ္ပစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း မိမိသာလ်င္ အာဏာရွင္အခ်ဳိးနဲ႔ ဟိန္းေဟာက္ ျခိန္းေျခာက္ မာန္မဲတာေတြ လုပ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္ မဟုတ္လားခင္ဗ်ာ။ ဒါဟာ သတိတရားကို ထုတ္ေဖာ္တာမဟုတ္ပါ။ အေၾကာက္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ေနတာပါ။

ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူးခင္ဗ်ာ။ လူထုပရိသတ္ရဲ့ လြတ္လပ္မႈေတြကိုလည္း ကန္႔သတ္ပါတယ္။ ပ်က္ရယ္ျပဳပါတယ္။ public activism ဆိုတဲ့ လူထုရဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ သက္၀င္ လႈပ္ရွားမႈေတြကိုလည္း သူက မ်က္ကြယ္ျပဳပါတယ္။ အေမရိကန္လူထုက ထရန္႔ကို တုန္႔ျပန္ ဆႏၵျပၾက၊ ကန္႔ကြက္ေတာင္းဆိုၾကတာကိုလည္း သူက အေရးမလုပ္တဲ့အျပင္ သူလုပ္ခ်င္တာ ဆက္ထင္ရာစိုင္းေနေတာ့ပါပဲ ခင္ဗ်ား။

အခုလိုမ်ဳိး ခ်ေရးလိုက္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ ဆက္အာဏာရွင္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔တက္ခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိ နင္းေခ်ၾကတယ္ဆိုတာ လက္ခံႏိုင္ၾကျပီလား ခင္ဗ်။ လက္မခံေသးရင္လည္း အာေပါက္ေအာင္ ဆက္ေျပာရဦးမွာေပါ့ေလ။

သို႔ေသာ္ အေမရိကန္ဒီမုိကေရစီဆိုတာ ေရႊရည္စိမ္ဒီမုိကေရစီမဟုတ္ေလေတာ့ ခုနင္က မ႑ိဳင္ေတြကလည္း ထရန္႔သမၼတတက္ျပီးကတည္း ၾကံ့ၾကံ့ခံ တြန္းလွန္ျပီး ဒီမုိကေရစီတန္ဖိုးေတြဘက္ ကာကြယ္ေနၾကတာ အထင္အရွားျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတၾကီး ထရန္႔တက္လို႔ ၁ ႏွစ္ ေက်ာ္ပဲ ၾကာပါေသးတယ္ မီဒီယာေတြက ထရန္႔အာဏာအရႈပ္ေတာ္ပုံေတြကို ဆက္ဖြင့္ခ်ေနၾကပါတယ္။ တရားေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရးေတြဘက္ကလည္း ထရန္႔  ေရြးေကာက္ပြဲကို အလြဲသုံးစားလုပ္ခဲ့သလား စုံစမ္းစစ္ေဆးေနၾကဆဲပါပဲ။ ထရန္႔ေျခနဲ႔ ဖ်က္ခ်င္တဲ့ ဥပေဒေတြဘက္ကလည္း အယူခံ၀င္သူေတြ ျပန္လွန္ တရားစြဲဆိုမႈေတြနဲ႔ ကာျပန္ေနၾကပါတယ္။ public activism ကလည္း တေလာက ကေလးေတြေက်ာင္း၀င္းအတြင္း ေသနတ္ပစ္အၾကမ္းဖက္ခံရတာကအစျပဳျပီး ထရန္႔ကို ျပန္လွန္ ကန္႔ကြက္ ဖိအားေပးမႈေတြ တိုးသည္ထက္တိုး လုပ္ၾကပါတယ္။ အာဏာရွင္တေယာက္ အာဏာရွင္ဆန္လာတာကို အေမရိကန္ျပည္သူေတြ (လူျပိန္းေတြေတာ့မပါ) ေခါင္းငုံခံ ေက်နပ္ေနၾကမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း အစြမ္းျပေနၾကတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ခင္ဗ်ား။ ခုထိ ထရန္႔အစုိးရအဖြဲ႔ဟာ လူေတြ တေယာက္ျပီး တေယာက္ ေျပာင္းလိုက္ ေရႊ႔လိုက္ ထြက္လိုက္ အနားယူလိုက္နဲ႔ လိႈင္းထန္ေနဆဲျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္လာတတ္တယ္။ အာဏာရွင္ေတြက တက္လာရင္ ဒီမုိကေရစီ မ႑ိဳင္ေတြကို ဖဲ့ေခၽြ ရွင္းလင္းတတ္တယ္။ ဒါကို ျပည္သူေတြက ျပန္လည္ တြန္းလွန္ရတယ္။ သည္းညဥ္းခံေနလို႔ မရဘူး ဆိုတာပါ။ အေမရိကန္နဲ႔ ဥပမာ ျပတာပါ။

ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ေကာ ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အမ်ားဆႏၵ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ NLD အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ တက္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာေပါ့ဗ်ာ။ အေႏွာက္အယွက္အတားအဆီးေတြကလည္း အမ်ားၾကီးဗ်။ ျပည္တြင္းရန္ ျပည္ပရန္ေတြ တြန္းလွန္ေနရပါတယ္။ သည္ေတာ့ ဥပေဒေတြကလည္း ၾကိဳးစားျပီး ျပင္တုန္းဆင္တုန္း။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစလည္း ရွာတုန္း ေဖြတုန္း။ သည္ေတာ့ တမတ္သားေတြလည္း ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ျပီးေတာ့ ၆၆(ဃ)လည္း ဆက္ရွိတုန္းခင္ဗ်။ မီဒီယာေတြလည္း အင္း... သိပ္ မေျပာၾကေတာ့သလိုပဲ ခင္ဗ်။ ဟိုေလ ျငိမ္းစုစီဆိုတာကလည္း ထပ္ျပီး ေဖာက္္ထြက္ျပင္လာေတာ့ activism ေတြလည္း ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဆိုလား မသိဘူးခင္ဗ်။ အခြန္ေတြ ေကာက္တယ္ ေကာက္တယ္နဲ႔ ဟိုလူေတြ ဟိုအုပ္စုေတြက လြတ္လြတ္ေနတုန္းပဲ ခင္ဗ်ာ။ အဲသည္ေတာ့ေလ .... က်ေနာ္ အရမ္းခုန္ေနတယ္ခင္ဗ်။ ပရိသတ္ၾကီးလည္း က်ေနာ္အတြက္ ၀ိုင္းခုန္ေပးၾကပါမွာခင္ဗ်။ အခု သမၼတၾကီးဆိုတာလဲ ၂ ႏွစ္အတြင္း ၂ ေယာက္ လဲလိုက္ႏိုင္တယ္ ဆိုေတာ့ေလ။ ေကာင္းတယ္ ေပါ့ေနာ္။ (ဒီေလသံက ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာမင္းသားေလး Win ရဲ့ အင္တာဗ်ဴးေလသံနဲ႔ ေရးၾကည့္တာပါ)

ေျပာခ်င္တာ နိဂုံးခ်ဳပ္ရရင္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကေန အာဏာရွင္ေတြ တက္တယ္။ အဲသလိုတက္ေအာင္ လူျပိန္းၾကိဳက္ အစြန္းေရာက္ အယူအဆေတြ မိႈင္းတိုက္ျပီး လူျပိန္းၾကိဳက္မဲကို သုံးျပီး တက္လာၾကတယ္။ တက္လာျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒီမုိကေရစီ ေဒါက္တိုင္ေတြဟာ စိန္ေခၚျခင္း ခံရ တြန္းတိုက္ျခင္း ခံရတယ္။ ဒါကို လူထုပရိသတ္၊ မီဒီယာ၊ အတိုက္အခံ၊ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ၊ ပညာသိ ပညာရွိသူေတြက အမုန္းခံ အနာခံ အေျပာခံ အဆိုခံ အနစ္နာခံျပီး ျပန္လွန္ တြန္းတိုက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရျပန္တယ္ ဆိုတာပါ။ ဒီမုိကေရစီခရီးကား မဆုံးေသး။ လမ္းခုလတ္သာ ရွိေသး၏။

(မတ္လမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္ေမြးေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ေရးပါတယ္)