ေမာင္ေအာင္မြန္ - ငါတို႔ေခတ္ကေဘာလံုးနဲ႔ ငါတို႔ေခတ္ကမီဒီယာ

 ေမာင္ေအာင္မြန္ - ငါတို႔ေခတ္ကေဘာလံုးနဲ႔ ငါတို႔ေခတ္ကမီဒီယာ
ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလိုေရးပါမည္ (၃၄၃)
(မိုးမခ) ဇြန္၃၀၊ ၂၀၁၈

(၁)

က်ေနာ္တို႔ေခတ္ဆိုတာက ၁၉၅၃ ခု၊ တကၠသိုလ္ေရာက္လာခ်ိန္၊ ေဘာလံုးပြဲေတြ အဆင့္ျမင့္ေပမယ့္ သတင္းစာထဲ ကပ္စတန္ ၃ ဂိုး၊ ၾကည္းတပ္ ၂ ဂိုး၊ ဒိုင္ ဒစ္ကမန္ ေလာက္သာပါလို႔ အားကစား၀ါသနာပါသူ ကေလာင္ရွင္ေလးမ်ား ႀကိဳးစားရာကေန သတင္းတို၊ ေနာက္ေတာ့ ေဆာင္းပါး၊ တဆင့္တက္ကာ သက္လံု၊ တံခြန္ စတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ ထြက္လာၿပီ။

(၂)

၁၉၆၁ ခု၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၁-၁၆ ဒုတိယအႀကိမ္ ကၽြန္ဆြဲပြဲ SEAP Games ကိုဖြင့္ေပးသူက၊ ေဘာလံုးပြဲမၾကည့္ရရင္ သမတမလုပ္ဆိုလို႔ ပါလီမန္ကက အာမခံတင္ေျမွာက္ထားတဲ့ မန္း၀င္းေမာင္၊ အိမ္ရွင္ျမန္မာ က ေရႊ ၃၅ နဲ႔ဗိုလ္စြဲလို႔ အဆင္ေခ်ာေနရာက၊ ျပႆနာတက္လာၿပီ။
ေဘာလံုးဖိုင္နယ္မွာ ျမန္မာေဘာသမား ၅ ေယာက္လာတ္စားလို႔ ရံႈးရတာဆိုတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေရး ဦးစီးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ ေျပာၾကားခ်က္ ဓာတ္ပံုနဲ႔ သတင္းစာေတြထဲ ပါလာၿပီ။ အားကစား ကေလာင္ရွင္ေတြက ေဘာလံုးသမား ၅ ေယာက္လာတ္စားေၾကာင္း သက္ေသျပပါလို႔ ေတာင္းဆိုသံ ပိုပိုက်ယ္လာတာနဲ႔ စြပ္စြဲသူႀကီး ပါးစပ္ပိတ္သြားတာ သူေသတဲ့အထိ။

(၃)

 ျမန္မာ့အသံမွာ ေဘာလံုးပြဲက အသံလႊင့္သမားျဖစ္လာတဲ့ ေဘာလံုးရူးက်ေနာ္လည္း၊ တကၠသိုလ္အသင္း ေအာင္ဆန္းဒိုင္းရေတာ့ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ႕ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ကို အားက်ကာ ေဘာလံုးသမား၏ခ်စ္အဘိဓမၼာ (၁၉၆၃၊ ဇြန္ ရႈမ၀) ေရးလိုက္တယ္။ Moscow Radio ကိုေရာက္ေနလို႔ 1966 FIFA World Cup ၾကည့္ရေတာ့ TV မို႔၊ ေျပာပံုမတူတာသတိထားမိတယ္။
ဂိုးသမားယာရွင္ နမည္ၾကားရေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ဖိုင္နယ္တုန္းက စစ္ကိုင္းဂိုးသမား ဘိုးသာေဘးကို ေျပးသတိရမိေသး။ ခ်စ္ၾကည္ေရးလာကစားတဲ့ ျမန္မာလူငယ္ ေဘာသမားေတြ က်ေနာ့အိမ္မွာ စားၾကေသာက္ၾကမို႔ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ၁၉၆၈ ခု၊ လန္ဒန္ေရာက္ ခ်ဲလ္ဆီးကြင္းမွာ အျပာေရာင္ဆင္တူ၀တ္၊သီခ်င္းသံၿပိဳင္ဆိုပံု သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ရဲ၀င္းရဲ႕ သက္လံုအားအစား ဂ်ာနယ္အတြက္ ေဆာင္းပါးေရးပို႔လိုက္တယ္။

(၄)

အေနာက္ဂ်ာမနီ အားကစားသိပၸံေရာက္ ေက်ာက္ဘီလူး တင္ေမာင္ေဆြထံ တပတ္၀င္လည္၊ သူလိုက္ျပတဲ့ အားကစားရံုေတြ၊ ေဘာလံုးကြင္းေတြ၊ အားကစားသမားေတြ၊ အားကစားပစၥည္းေတြ--မ်ားမွမ်ား စံုမွစံု ေရးမကုန္ႏိုင္ ပါကလား။
ဘာလင္အိုလံပစ္ကြင္းက်ေတာ့ ဦးေဇာ္၀ိတ္ႀကီးေတာင္ ျမင္ေယာင္လိုက္ေသးနဲ႔။
ေၾသာ္ ျပား ၃၀ မရွိလို႔ ေဘာလံုးပြဲမၾကည့္ရတဲ့ ငါ့ဘ၀ ခုေတာ့ မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါလား။
ျမန္မာေဘာလံုးကလည္း ေရႊတြဲလဲ ေငြတြဲလဲ၊ တႀကိမ္မေတာ့ အာရွဖလားမွတပါး က်န္သရဖူ ၄ ခုကိုၿပိဳင္တူယူ၊ အိုလံပစ္ရဲ႕ အသန္႔ရွင္းဆံုးေဘာလံုးဆုလည္းရ၊ တျပည္လံုးမွာလည္း ေဘာလံုးပြဲေတြၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ၊ ႏိုင္ႏိုင္ရံႈးရႈံး လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေဘာသမားမ်ား။

(၅)

တံခြန္ ဦးထိန္လင္း၊ ခ်ာလီလွေဘာ္၊ ေက်ာ္ဘီလူး တင္ေမာင္ေဆြ၊ ခင္ေမာင္ေထြး ပ်ဥ္းမနား၊တကၠသိုလ္ ကိုကိုႀကီး၊ ေမာင္ရဲ၀င္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ ရဲထြဋ္၊ တကၠသိုလ္စိုး၀င္း၊ ေမာင္ေအာင္မြန္(၀င္းေအာင္ႀကီးနာမည္မသံုးေသး) စသျဖင့္--စသျဖင့္-- အားကစားေလာင္ရွင္မ်ားရဲ႕ စိတ္ႀကိဳက္ အေကာင္းဆံုေဘာသမားဆု ေပးဖို႔ေတာင္ စီစဥ္ခဲ့ဖူးတဲ့ေခတ္၊ ဂီတစာဆို ေက်ာ့မွဴးေရးၿပီး အမာစိန္ဆိုတဲ့ ေဘာလံုးပြဲသီခ်င္းကလည္း လူတိုင္းႏႈတ္ဖ်ား၊
ေဘာလံုးဆိုတာ ေဘာလံုးခ်စ္သူမ်ား လက္မွာသာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား။

(၆)

 ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ေတြ စနစ္ေတြ လူေတြ ေျပာင္း ေျပာင္း--။ ေဘာလံုးလည္း ေလာင္းကစား ေျမာင္းထဲထိုးက်ေနခဲ့ရ၍ သူတပါးႏိုင္ငံက ေဘာလံုးပြဲမ်ားသာ ၾကည့္ေနၾကရသည္။
လူ ၂၂ ေယာက္ကစားတာကို ကြင္းထဲမသကာၾကည့္ႏိုင္ရင္ ပရိသတ္ေထာင္ေသာင္း၊ TV ကေနဆို သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာအႏွံ့ေနရာတကာက ဇိမ္က်က်နဲ႔ၾကည့္ေနရၿပီ။ မီဒီယာဆိုတာ ေဘာလံုးပြဲနဲ႔ပရိသတ္ၾကား ေပါင္းကူးတံတားမဟုတ္ပါလား၊ ေဘာလံုးေပ်က္ရင္ မီဒီယာလည္းေပ်ာက္၊ မီဒီယာကျမွင့္တင္ရင္ ေဘာလံုးလည္းျမင့္ႏိုင္သမို႔ မီဒီယာသမားမ်ားဟာ ပရိသတ္ထက္ ပိုမေတာ္ရင္ေတာင္ ညံ့ဖို႔ေတာ့မသင့္လို႔ေတြးမိေၾကာင္းပါ။

 ၂၀၁၈ ခု၊ ဇြန္လ (၂၂) ရက္ေန႔။