ေမာင္လူေပ - စေနနဂါး


ေမာင္လူေပ - စေနနဂါး
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၉ ၊ ၂၀၁၈


ဒီေန႔ စေနေန႔။ ျမန္မာ့႐ိုးရာယံုၾကည္မႈအရ နဂါးေန႔သားသမီးေတြရဲ႕ေန႔။


စေနေနတက္ေမြးတာတို႔၊ စေနသားက စိတ္ႀကီးတယ္တို႔၊ သားဦးစေနတို႔ စေနသားသမီးေတြတိုင္း ၾကားဖူးၾကမည္။ ေမြးကင္းစကေလးကို အေဖ ဓားထမ္းၿပီးေက်ာ္ရသတဲ့။ မိဘကိုမခိုက္ေအာင္တဲ့။ အယူသည္းခဲ့ၾကသည္။ ယခုေခတ္ေရာက္သည့္တိုင္ တခ်ိဳ႕လည္း အယူသည္းၾကဆဲ။


ေန႔နံေတြနဲ႔ တိရိစာၧန္ေတြ တြဲေပးၾကတာ ေရွးေဟာင္း ဟိႏၷဴအယူအဆ။ေဗဒင္ ၿဂိဳလ္တိုင္ေတြက ေစတီေတြေပၚေရာက္လာေတာ့ တိရိစၧာန္ေတြလည္း ေထာင့္တိုင္းမွာ ေနရာယူလာသည္။ စေနၿဂိဳလ္စီးမွာ ေၾကာက္ၾကေလေတာ့ ၿဂိဳလ္တိုင္ေရွ႕မွာ ပန္းလႉ၊ ဆီမီးထြန္း၊ ယၾတာေခ်။ ဒါေတြက ဘာသာနဲ႔မဆိုင္။ ေဗဒင္ပညာႏွင့္သာဆိုင္၏။


နဂါး ဆိုတာ ဒ႑ာရီထဲက ဇာတ္ေကာင္။ ဘယ္ေခတ္ထဲက ျဖစ္တည္ခဲ့သည္မသိ။ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္မ်ားထဲမွာ သူကဇာတ္လိုက္လည္းဟုတ္၊ လူဆိုးလည္းဟုတ္။


လူ႔သမိုင္းမွာနဂါးကို အလယ္ေခတ္ကစ၍ ဒ႑ာရီအေနျဖင့္ ေျပာခဲ့ၾကသတဲ့။ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားေခတ္အလယ္ပိုင္းက ပံုျပင္ေတြမွာလည္း ေတြ႕ရသတဲ့။ ထိုမွစ၍ တကမာၻလံုးကို နဂါးေတြ ေရာက္ရွိခဲ့ဟန္ရွိသည္။


အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပံုျပင္ထဲမွာေတာ့ နဂါးကေျခေလးေခ်ာင္းပါ၏၊ ဦးခ်ိဳပါ၏၊ အေတာင္ပံေတြလည္းပါ၏။ ပါးစပ္ကမီးလွ်ံေတြထုတ္ႏိုင္သည္။ ငွက္နဲ႔ေႁမြကို ေရာက်ိဳထားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္။ ဂူထဲမွာ ရတနာေတြေစာင့္ရတဲ့ ဥစၥာေစာင့္။ မေကာင္းဆိုးဝါး။ စိန္႔ဟုေခၚေသာ သူေတာ္စင္ေတြႏွင့္ စစ္ခင္းရသူ။


အေရွ႕တိုင္းက နဂါးမ်ားကား အေနာက္တိုင္းႏွင့္မတူ။ တ႐ုတ္နဂါး ဆိုလွ်င္ ေႁမြထက္အဆမ်ားစြာရွည္သူ။ အေတာင္ပံမပါေသာ္လည္း မိုးပ်ံၿပီး ျပဒါးရွင္လံုးကိုဖမ္းေနသူ။ ေျခေလးေခ်ာင္းပါတာ၊ ေခါင္းမွာဦးခ်ိဳပါတာတူေပမင့္ တ႐ုတ္နဂါးက မေကာင္းဆိုးဝါးမဟုတ္။ ကံေကာင္းေစေသာ အရာ။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးလွ်င္ ကံေကာင္းေစရန္ နဂါးအက မပါလို႔မရ။


ျမန္မာ့နဂါးကေတာ့ ေႁမြႏွင့္ပိုတူသည္။ ေျမႀကီးထဲမွာ၊ ေရေအာက္မွာ ေနသည္။ ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈကေန ပံုျပင္ဘဝေရာက္လာပံုရ၏။ပံုျပင္ေတြထဲမွာ နဂါးမင္းတို႔ နဂါးျပည္တို႔ နဂါးမတို႔ အေတာ္ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာတို႔က နဂါးကို တိရိစာၧန္ထက္ တန္ခိုးရွင္ဟု သတ္မွတ္ၾက၏။ တန္ခိုးရွင္ထင္ၾကသည္မွာလည္း အဆိုးမဆိုသာ။ စြယ္ေတာ္ေတာင္ နဂါးျပည္မွာတစ္ဆူဟု ယံုၾကေလသည္။


ျမန္မာျပည္မွနဂါးျဖစ္ရတာ မသက္သာလွ။ လူေတြစိတ္ထင္ရာလုပ္သမွ် ခံရရွာသည္။ မန္းေလးေတာင္မွ ေႁမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ပင္လွ်င္ ရေသ့ႀကီးဦးခႏၶီေခတ္မွစ၍ မဆလတေခတ္လံုး ထံုးသုတ္၍သာ ေႁမြျဖဴဘဝမွာ ေနခဲ့ၾကရေသာ္လည္း မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္က အိပ္မက္ရသည္မသိရပဲ နဂါးဘဝေျပာင္းက အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ပုဆိုးစိမ္းဝတ္သူမ်ားက ယၾတာေခ်တာဟုလည္း ဆိုၾကသည္။ နဝတ၊ နအဖေခတ္တြင္ ေႁမြဘဝမွ နဂါးဘဝသို႔ ရာထူးတိုးခံခဲ့ရသည္ထင့္။


ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းရွိ အလြန္ပူျပင္းရာ မင္းဘူးနယ္ရွိ ရႊ႕ံမီးေတာင္မွာလည္း ေရွးေခတ္လူေတြက မီးေတာင္မွန္းမသိၾက၍ နဂါးပြက္သည္ထင္ကာ နဂါးပြက္ေတာင္ဟု ေခၚၾကရမွ နဂါးအမည္တြင္ရရွာသည္။ မဆလတေခတ္လံုး ႐ိုး႐ိုးသာတည္ရွိခဲ့ၿပီး နဝတေခတ္မွစ၍ လုပ္စားသူတို႔လက္ေရာက္ကာ နဂါးေမာင္ႏွမဇာတ္ေရာက္ခဲ့သည္။ ကံဆိုးရွာေသာနဂါးေမာင္ႏွမမွာ ရႊ႕ံပူေတြႏွင့္ လူးေနရေတာ့၏။ ဒါေပသည့္ လုပ္စားတို႔က နတ္နန္းအခိုင္အမာ၊ နဂါးတိုက္ဖို႔ ႏြားႏို႔သည္အဆင္သင့္ႏွင့္ ထားပါ၏။ သူတို႔ကတိုက္သည္ေတာ့မဟုတ္။ ခရီးသြားမ်ားက ဝယ္တိုက္ၾကတာ။ ကေလးေတြ ႏြားႏို႔မွန္မွန္မေသာက္ရေသာ္လည္း ထိုနဂါးေမာင္ႏွမကား ႏြားႏို႔ကို မုန္းေလာက္ေအာင္ ေသာက္ေနၾကရရွာ၏။ နဂါးအ႐ုပ္စိမ္းစိမ္းႀကီးေတြကိုတိုက္တာဆိုေတာ္ေသး။ ခဏၾကာလွ်င္ စြန္႔ၿပီး ကေလးေတြကိုတိုက္လို႔ရသည္။ ႏို႔ေတြကို ရႊ႕ံကန္ထဲ သြန္ခ်ၾကေတာ့ ျပန္ယူ၍မရေတာ့။ ဤလို အလြန္တရာမွ ရွင္းျပရန္ခက္လွေသာ ႐ိုးရာဆိုသည္တို႔ကို လာလုပ္ၾကသူမ်ားထဲမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္းမ်ားထဲက တစ္ပါးျဖစ္ေသာ -ပ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္သူ႔ကေတာ္ပါ ပါေလသည္။ -ပ္ခ်ဳပ္ႀကီးဇနီးေမာင္ႏွံ နဂါးကိုႏြားႏို႔တိုက္ေနေသာပံုကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ကာ ျပသထားေသး၏။ သူတို႔လည္း နဂါးကို ေၾကာက္ရရွာသူေတြျဖစ္မည္။ နဂါးမ်က္ေစာင္း အေၾကာင္းသံုးပါးမေရြးဟုလည္းဆိုၾကေလေတာ့ အေရွ႕အိမ္မွ နဂါးႀကီး၏ မ်က္ေစာင္းဒါဏ္ေၾကာက္ၾကသည္ထင့္။ အခုေတာ့ နဂါးကိုႏြားႏို႔မတိုက္ေတာ့ပဲ ငါးေတြလႊတ္ေနေလသည္။


႐ိုးရာအယူအဆအရ နတ္နဲ႔နဂါး မလွည့္စားနဲ႔ဟူ၏။ လွည့္စားခံရသူက နဂါးသာတည္း။ သူ႔ကိုဗန္းျပကာ ပန္းေရာင္းၾက၏။ အေမႊးတိုင္၊ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္းၾက၏။ ရြတ္ဖတ္ဆုေတာင္းေပးသူပါ ပါေသးေတာ့။ ျမန္မာျပည္မွ SMEအသစ္ေတြထဲမွာ နဂါးစီးပြားေရးကိုပင္ ထည့္လို႔ရေသးသည္။


ပုဂံတစ္ဖက္ကမ္းရွိ တန္႔ၾကည့္ေတာင္မွာလည္း နဂါးရွိသည္။ ေက်ာက္စြယ္တစ္ခုကို အစိမ္းသုတ္ကာ နဂါးျဖစ္ေန၏။ နဂါးက ေတာင္ကိုပတ္သည္ဆိုကာ ေက်ာက္နဂါးကို လိုက္ျပသူလည္းရွိသည္။ နဂါးရွိရာမွာ ႏြားႏို႔သည္ရွိသည့္အတိုင္း ထိုေက်ာက္နဂါးလည္း ႏြားႏို႔ႏွင့္မကင္း။ နဂါးကေလးေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။ ကေလးကႏြားႏို႔ႀကိဳက္သည္။ နဂါးက ႏြားႏို႔ၾကိဳက္လွ်င္ နဂါးကေလးသာျဖစ္ေပမည္။


ဘာသာအယူအဆအရ အပၸါယ္ေလးပါးကို မေရာက္ေရးအတြက္ ေန႔တိုင္းဆုေတာင္းၾကသူမ်ားက တိရိစာၧန္ဘဝေရာက္ေနရသူ နဂါးကို တန္ခိုးရွိသည္ဆိုကာ နတ္စာရင္းသြင္းၾကေတာ့ နဂါးသည္ အထက္ဘံုကလား ေအာက္ဘံုကလား ေျပာရခက္လွေခ်၏။


ျမန္မာျပည္တြင္ နဂါးႏွင့္တြဲကာ ေျပးျမင္ရသူ တစ္ဦးလည္းရွိေသးသည္။ နဂါးဦးစံလင္းပင္တည္း။ ထိုဆရာႀကီးက ေခါင္းေလာင္းဆယ္သည္ကို အေၾကာင္းျပဳေသာ္လည္း နဂါးႏွင့္တြဲကာ နာမည္ရသည္။ သူ႔ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္မရသည္မွာ နဂါးမင္းက ေခါင္းေလာင္းကိုပူေဇာ္ပသေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဆိုကာ နဂါးကိုတရားခံရွာရာမွအစျပဳ၍ ဤသို႔ အမည္တြင္သည္။ ရန္ကုန္ျမစ္ဝမွာ နဂါးျဖစ္ရသည္မွာလည္း မစားသာ။ ရန္ကုန္ျမစ္၏ ေနာက္က်ိလွေသာ ေရညစ္မ်ားသာ ေသာက္ရရွာေပမည့္နဂါးမင္းပင္။ အခုေတာ့ ေခါင္းေလာင္းသံလည္းတိတ္၊ နဂါးလည္းဘယ္ေရာက္သည္မသိ၊ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ဖို႔အလႉခံရရွိေငြေတြ ဘုံးသည္ဆိုကာ ျပသနာတက္ေနေလသည္။ (ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံေပးေတာ့ ရန္ကုန္ျမစ္ဝကို ေျပးျမင္မိရင္ သတိရေနတယ္နဂါးေရ။)


ဒီေန႔ေတာ့ စေနမို႔ နဂါးအေၾကာင္းေတြးတာ အေတာ္မ်ားၿပီ။ ေရးခ်င္တာက အေရွ႕အိမ္ကတ႐ုတ္နဂါးႀကီးအေၾကာင္း။ အခ်ီးႏွင့္ပင္ လိုရာမေရာက္။ အဲသည္လို လိုရာမေရာက္ေအာင္ ေရးတတ္ေသာေမာင္လူေပ၏ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္စာေတြကို သည္းခံဖတ္ေပးၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါ၏။ နဂါးေန႔ျဖစ္တဲ့ စေနေန႔မွာ ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေရာင္းရင္းမိတ္ေဆြအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ စေနၿဂိဳလ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ႀကီးလည္း ၿဂိဳလ္ဆိုးမ်ားရန္မွ ကင္းေဝးၾကပါေစ။


ခ်စ္တဲ့
ေမာင္လူေပ

Comments