ႏုိင္စြမ္း ● “ဇီးကြက္က” ကျပသူ
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၅၊ ၂၀၁၉
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၅၊ ၂၀၁၉
အႏုပညာမ်ိဳးရိုးအားျဖင့္ တိုင္းသိ ျပည္သိ ႏိုင္ငံသိ အႏုပညာရွင္မ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း က်ေနာ္၏ဦးႀကီး ဦးဖိုးရႏွင့္ က်ေနာ့္ အေဖ ဦးေရႊလွတို႔မွာ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္ကန္ႀကီးအုပ္စုအပါအ၀င္ အနီးနား ေက်းရြာမ်ားႏွင့္ ပဲခူးရိုးမေတာင္ေျခရွိ လႊစင္၊ ကြ်န္းက်င္း၊ အိုင္ပုတ္၊ အိုင္တုိ စသည့္ ရြာမ်ားအထိ လူသိမ်ား ထင္ရွားခဲ့သည့္ အႏုပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
က်ေနာ့္ အေဖသည္ ႏွဲဆရာ၊ ပုေလြဆရာ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး၊ ဦးႀကီးျဖစ္သူ ဦးဖိုးရသည္ “ဇီးကြက္က’ ကျပသူ” ဟု လူသိမ်ား ပါသည္။ ထိုေခတ္ ထိုအခါ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ကာလမ်ားက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး မလြယ္ကူေသာ ေ၀းေခါင္လွသည့္ က်ေနာ္တို႔ ရြာတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီစဥ္ဟူ၍ မရွိ၊ အပ်င္းေျပၾကည့္႐ႈခံစားစရာ ဟူ၍လည္း နတၳိ၊ ေရဒီယို တီဗြီ ဟူ၍ လည္း ဘယ္နားမွာမွန္း မသိ။ လူစုစု စုစုျဖင့္ စိတ္၀င္စားစရာဟူ၍ “နားပန္းဆံ” သီခ်င္းကို အၿမဲသီဆိုတတ္သူ က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ၏ သီခ်င္းသံပင္ျဖစ္ၿပီး တခါတရံ က်ေနာ့္အေဖ ဦးေရႊလွ၏ပုေလြသံတို႔သာ နားမေထာင္ေသာ္လည္း ၾကားေနက် ေဖ်ာ္ေျဖေရး အသံေလာက္သာ ရွိခဲ့ပါသည္။
သို႔ေသာ္… ဦးဖိုးရ၏ သီခ်င္းသံႏွင့္ က်ေနာ့္ အေဖ ဦးေရႊလွ၏ ပုေလြသံတို႔ လသာသာ ညပိုင္းတြင္ တြဲဖက္ၾကားရၿပီ ဆိုပါက အပ်င္းေျပ ၾကည့္စရာ၊ ေပ်ာ္စရာေဖ်ာ္ေျဖပြဲဟု မည္သူ႔… မည္သူ႔ကိုမွ် လက္တို႔စရာ မလိုေအာင္ပင္…၊ တခါတေလ ရြာ အေရွ႕ပိုင္း ဦးေလးအုန္းေမာင္၀ိုင္း၊ သို႔မဟုတ္ တခါတခါ ရြာေျမာက္ပိုင္း အေမေဒါင္း၀ိုင္း၊ မဟုတ္ တခါတခါ ရြာေတာင္ပိုင္း ဦးေက်ာ္ေမာင္၀ိုင္းကို ရြာထဲမွ ကေလးသူငယ္နဲ႔ လူအမ်ားအျပား လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကပါသတဲ့။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ၏ “ဇီးကြက္က”ကို အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ရယ္ရႊင္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ ဟူ၏။ ထို႔ကဲ့သို႔ က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ၊ က်ေနာ့္ အေဖ ဦးေရႊလွတို႔ ကိုယ့္ရပ္ရြာထဲမွာ အေပ်ာ္အျပက္ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့သည္မွာ က်ေနာ္ မေမြးမီ ၁၀ ႏွစ္ ၁၂ ႏွစ္ခန္႔က ျဖစ္ပါသည္။
ယင္း အေၾကာင္းမ်ားကို က်ေနာ္ သတိျပဳမိသည္မွာ က်ေနာ္ ၈ တန္းႏွစ္က ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္ကား ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတက္ ေနဆဲကာလ။ က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ဦးဖို႔ရႏွင့္ အေဖ ဦးေရႊလွတို႔ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈကို ၾကားဖူးနား၀သာ ရွိခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖင့္…
တစ္ရက္တြင္ က်ေနာ့္တို႔ ဖြားေလး ေဒၚေငြရွင္ႏွင့္ ေဒၚေငြစိန္တို႔ စကားေျပာေနၾကပါသည္။
“မမေငြရွင္ရယ္… သားငယ္ ေမာင္ထြန္းတင္က ဒီတခါေတာ့ တကယ့္ကို ၾကက္သြန္စိုက္တဲ့ အလုပ္ႀကိဳးစား လုပ္မယ္ ေျပာ တယ္ မမရဲ႕။ စိုက္ပ်ိဳးနည္းေတြကိုလည္း ေျမာက္ကန္ႀကီးက သူ႔အသိ ကိုေအာင္သိန္းတို႔လည္း လာၿပီး အားေပးကူညီမယ္ ေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္… ၾကက္သြန္စိုက္ဖို႔ အရင္းအႏွီးတခ်ိဳ႕ မမက ကူညီေပးပါလို႔ေျပာတာ” ဟု ဖြားေလး ေဒၚေငြစိန္က ေျပာပါတယ္။
“ဟုတ္ပါၿပီ ေငြစိန္မရယ္…၊ မမက နင့္သား ေမာင္ထြန္းတင္ တကယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ညီအစ္မေတြပဲေလ လုပ္ေပးမွာေပါ့။ ေတာ္ၾကာ ေမာင္ထြန္းတင္က တို႔ေမာင္ႀကီး ကိုဖိုးရ “ဇီးကြက္က” ကသလို မ်ိဳးျဖစ္ေနရင္…” ဟု ဖြားေလး ေဒၚေငြရွင္က ေျပာရင္း ရယ္ေမာေနပါသည္။ ဖြားေလး ေဒၚေငြစိန္ကလည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာေနျပန္ပါသည္။
ဖြားေလးႏွစ္ဦး ရယ္ေမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က သူတို႔ကို ၿမိဳ႕ျပန္လက္ေဆာင္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ကန္ေတာ့ဖို႔ မလွမ္းမကမ္းက ေစာင့္ေနတာေၾကာင့္ သူတို႔ေျပာသည့္စကားမ်ား အားလံုးကိုၾကားေနရပါသည္။ ဖြားေလးႏွစ္ဦးမွာ ဖြားေလးေငြရွင္၏ ႏွစ္ထပ္ အိမ္ႀကီး၏ေအာက္တြင္ ေျမပဲအတူဆြတ္ေနၾကရင္း ေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ခဏေနေတာ့မွ က်ေနာ္ေရာက္ေနသည္ကို ဖြားေလးတို႔ ျမင္သြားၿပီး “ဟဲ့… ေမာင္ပု လာေလ၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ” ဆိုကာ က်ေနာ့္ကို ေခၚပါသည္။ အၿပံဳးအရယ္ ရပ္မရေသးသည့္ ဖြားေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ မည္သို႔မည္ပံု ေပ်ာ္မွန္း မသိေအာင္ ေပ်ာ္သြားပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဦးႀကီးဖိုးရ၏ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း ၾကားလိုက္ရသည့္အတြက္ ပိုေပ်ာ္သြားျခင္း လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
က်ေနာ္သည္ အဖြားေလး ႏွစ္ေယာက္အား စားစရာ လက္ဖက္ႏွင့္ မုန္႔ၾကြပ္ထုပ္မ်ားကို ရိုရိုေသေသ လက္ကမ္းေပးၿပီး ဦးခ် ကန္ေတာ့သည့္အခါ ဖြားေလးႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ဆုအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေနသည္ကို က်ေနာ့္ရင္ထဲတြင္ မည္သို႔မွ် ေမ့လို႔ရမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ထက္ပို၍ …
ဖြားေလးႏွစ္ေယာက္က က်န္းမာပါေစ… ခ်မ္းသာပါေစ… ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ပါေစဟု က်ေနာ့္အား ဆုေပးေနသည္ကို က် ေနာ္ စိတ္မ၀င္စား၊ “ဖြားေလးတို႔ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္လိုပါ၏” ဟု ခပ္ျမန္ျမန္ေျပာကာ ဦးခ်ကန္ေတာ့ကာ က်ေနာ္သိခ်င္သည့္ အေၾကာင္းအရာကို ေမးျမန္းပါသည္။
“ဖြားေလးတို႔ခင္ဗ်… က်ေနာ့္ကို ဦးႀကီးဖိုးရ “ဇီးကြက္က” ကတဲ့အေၾကာင္းေလး ေျပာေပးပါလား။ ဦးႀကီး “ဇီးကြက္က” ကတာ အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားဖူလို႔ခင္ဗ်” ဟု က်ေနာ့္ အေမးကို ဖြားေလးႏွစ္ေယာက္အား ေမးျမန္းမိပါသည္။ ဖြားေလးႏွစ္ေယာက္သည္ မုန္႔ႂကြပ္ကိုယ္စီစားေနရင္းမွ မည္သို႔မွ်ထိန္းမရေအာင္ အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ရယ္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္ကား… ဘာမွမသိ။ ဘာေၾကာင့္ ရယ္ေမာေနၾကသည္ကိုလည္း မသိ။
က်ေနာ္က ဖြားေလးတို႔ ဦးႀကီးရဲ႕ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါလို႔ ထပ္ၿပီးေျပာသည့္အခါ “ေမာင္ပုရယ္… ဟင္း ဟင္း ဟင္း မင့္ဦးႀကီး “ဇီးကြက္က” ကတဲ့အေၾကာင္းကို သူ႔ကိုသာေမးပါကြယ္… ဟီးဟီးဟီး” ဟု ေျပာကာ ဖြားေလး ႏွစ္ဦး လည္း အၿပံဳးအရယ္ မရပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ ဖြားေလးတို႔ ဘာေၾကာင့္ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ ကို လည္း စဥ္းစားမရႏိုင္ေအာင္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။
သို႔ျဖင့္ က်ေနာ့္ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း အျခားတဦးထံ သြားေရာက္ေမးျမန္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ ထိုစဥ္ က က်ေနာ့္အေဖေရာ ဦးႀကီးဖိုးရတို႔ မကြယ္လြန္ေသးပါ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ့္ အေနျဖင့္ အေဖ့ကိုေရာ ဦးႀကီးကိုေရာ တိုက္ရိုက္ မေမးျမန္းရဲ။ အျခားေသာသူမ်ားကို ေမးျမန္းသည့္ အခါတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ အူတက္မတတ္ ရယ္ေမာကာ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ ၏ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း မေျပာႏိုင္ၾကပါ။
က်ေနာ္ မသိမမီသည့္ က်ေနာ့္ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ၏ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း အေမ့အား ေမးျမန္းၾကည့္ပါသည္။ အေမက ဦးႀကီးဖိုးရ၏ “ဇီးကြက္က” ဟု ၾကားကတည္းကပင္ တဟင္းဟင္း တဟီးဟီး ရယ္ေမာကာ က်ေနာ့္အား “အေမ ေကာင္း ေကာင္း မေျပာတတ္ဘူး သားေရ… မင့္ဘႀကီးအုန္းကို ေမးကြဲ႔” ဟုသာ ျပန္ေျပာပါသည္။
ထိုစဥ္က လူႀကီးေတြက “ဇီးကြက္က” ဟု ေျပာလိုက္တိုင္း ဘာမွမေျပာဘဲ ရယ္ေမာေနသည့္အတြက္ က်ေနာ့္စိတ္တြင္ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း မျဖစ္မေန သိခ်င္လာပါသည္။ သို႔ျဖင့္ ဘႀကီးအုန္း၊ ဘႀကီးေဒါန၊ ဦးႀကီး ဦးေသာင္းေရႊတို႔ထံ သြား ေရာက္ ေမးျမန္းစံုစမ္းေသာ္လည္း မည္သူမွ် တိတိပပမေျပာဆိုႏိုင္ၾကဘဲ အူျမဴးရယ္ေမာေနၾကပါေတာ့သည္။ က်ေနာ့္ကို လည္း ေမးျမန္းစရာ တျခား တဦးဦး အမည္ကိုသာ ေျပာျပပါသည္။ သို႔ျဖင့္…
သို႔ျဖင့္… က်ေနာ္၏ လက္ဦးဆရာ အေနာက္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးေကလာသထံ သြားေရာက္ေမးျမန္းပါသည္။ ထိုေန႔မွာ ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနသည့္ အတြက္ ေက်ာင္းတြင္းႏွင့္ ဇရပ္မ်ားတြင္ သီတင္းသီလ ေဆာက္တည္သူ ဥပုသ္သည္မ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနပါသည္။ ဆြမ္းစားၿပီးခ်ိန္၌ က်ေနာ္သည္ ဆရာေတာ္ထံသြားေရာက္ကာ မည္သူမွ် ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ မေျဖၾကားေပးသည့္ ဦးႀကီးဖိုးရ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း တိတ္တဆိတ္သြားေရာက္ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားပါသည္။
တရားေဟာၿပီး၍ ဆြမ္းစားၿပီးစအခ်ိန္ ခဏတာနားေနမည့္ အလြန္အိေႁႏၵႀကီးမားသည့္ ဆရာေတာ္သည္ က်ေနာ္ ေမးျမန္း သည့္ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္း ေျပာသည္ႏွင့္ တဟင္းဟင္း တဟားဟား ရယ္ေမာကာ… “ေဟ့… ေမာင္စိန္ေအာင္ လာစမ္း ဒီကို” ဟု ကပၸိယႀကီး ဦးစိန္ေအာင္အား လွမ္းေခၚပါသည္။ ဆရာေတာ္ ဘာေၾကာင့္ ရယ္ေမာသည္ ဟု မစဥ္းစား ႏိုင္ေသးခင္ ဦးစိန္ေအာင္ ေရာက္လာၿပီး “အမိန္႔ရွိပါဆရာေတာ္” ဟု ေလွ်ာက္တင္သည့္ အခ်ိန္အထိ ဆရာေတာ္က ရယ္ရႊင္ေနသည့္ အမူအယာကို မရပ္ႏိုင္ေသးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ဆရာေတာ္က ရယ္စရာကို မထိန္းႏိုင္ေသးဘဲ “ဟင္း ဟင္း ဟင္း… ေမာင္စိန္ေအာင္ေရ… မင့္တူက ကိုဖိုးရ “ဇီးကြက္က” အေၾကာင္းေမးေန႔လို႔ကြဲ႔… ဟင္း ဟင္း ဟင္း … မင္းေျပာျပလိုက္စမ္းကြာ” ဟုေျပာကာ အရယ္ကိုမသတ္ႏိုင္ေသးဘဲ ဆက္၍ ရယ္ေမာေနပါသည္။
ဦးႀကီးဖိုးရ၏ “ဇီးကြက္က” ဟု ၾကားလိုက္သည့္အခါ ကပၸီယႀကီး ဦးစိန္ေအာင္သည္ မည္သို႔မွ်မထိန္းႏိုင္ဘဲ တဟားဟား ျဖင့္ ဗိုက္ႏွိပ္၍ ရယ္ေမာေနပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္ကား အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ကာ ၿပံဳးရႊင္ရယ္ရႊန္းေနသည့္ ဆရာေတာ့္၏ မ်က္ႏွာ ကို တစ္လွည့္… အူနာေလာက္သည္အထိ ရယ္ေမာေနသည့္ ဦးစိန္ေအာင္ကိုတလွည့္ ၾကည့္ေနမိပါသည္။
ခဏေနမွ ဦးစိန္ေအာင္သည္ သူ၏ ရယ္ေမာေနသည့္အျဖစ္ကိုထိန္းကာ ရယ္ခ်င္ေနေသးသည့္ အသံျဖင့္ - “ဒီလိုကြ… ေမာင္ပုရ… မင္းဦးႀကီးက တကယ့္ကို “ဇီးကြက္က” ကရာမွာ အလြန္ေတာ္တယ္သူကြဲ႔…၊ အဟီး..ဟီး…။ ဘယ္လိုေတာ္သလဲ ေကာင္းသလဲဆိုေတာ့…” ဟု ဆိုကာ ဦးစိန္ေအာင္သည္ စကားကိုဆက္မေျပာႏိုင္ေသးဘဲ မရယ္ဘဲမေနႏိုင္သကဲ့သို႔ ဆက္ ၿပီး ရယ္ေနပါသည္။
က်ေနာ္သည္ ဦးစိန္ေအာင္၏ စကားကို ေလးေလးနက္နက္ နားေထာင္ေနပါသည္။ သို႔ေသာ္.. ဦးစိန္ေေအာင္က မ်က္ႏွာပိုး သတ္လိုက္ၿပီး - “မင့္ဦးႀကီး ဦးဖိုးရက “ဇီးကြက္က” ကဖို႔ဆိုၿပီး… တတဲႏွယ္ တူႏွယ့္ေျဗာင္… ဆိုၿပီး အေတာေလး စေတာ လိုက္တာနဲ႔ မင့္ႀကီးက ဘာလုပ္လဲသိလား… ခ်က္ခ်င္းပဲ ထခုန္ၿပီး ခါးေတာင္းက်ိဳက္ေတာ့တာပဲကြ…၊ ဟင္း ဟင္း ဟင္း။ ၿပီးေတာ့ အဆိုပိုဒ္ေတြ အတီးပိုဒ္ေတြၿပီးတဲ့အထိ မင့္ဦးႀကီးက ခါးေတာင္က်ိဳက္တာ မၿပီးေသးဘူး…၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အပိုဒ္ မွာေတာ့ “ဇီးကြက္က” ကေတာ့မယ္လို႔ၾကည့္ေနေတာ့လည္း ကုန္းကုန္းကြကြ လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ စည္းခ်က္နဲ႔အညီ လုပ္ေန ေပမယ့္ သူကေတာ့… ခါးေတာင္က်ိဳက္တာ မၿပီးေသးဘူး… ဟီး ဟီး ဟီး… အဲသလိုနဲ႔ သီခ်င္းတပုဒ္လံုးသာ ၿပီးသြားတယ္… မင္းဦးႀကီးက ေခါင္းေတာင္းက်ိဳက္တာ မၿပီးလိုက္ဘူးကြဲ႔… ဟားဟား” ဟု ရယ္ေမာေျပာျပပါေတာ့တယ္။
“အဲဒီ သီခ်င္းတပုဒ္ပဲ မဟုတ္ဘူးကြဲ႔။ ေနာက္ထပ္ သီးခ်င္းဆိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ… ဟင္းဟင္းဟင္း … သီးခ်င္းေတြသာ ၿပီးၿပီး သြားတယ္ … ခါးေတာင္းက်ိဳက္တာမၿပီးဘူး ကြဲ႕… ဟား ဟား ဟား”
ရယ္ရယ္ေမာေမာျဖင့္… ေျပာျပေနသည့္ ကပၸီယႀကီး ဦးစိန္ေအာင္ေျပာျပသည့္ က်ေနာ့္ဦးႀကီး ဦးဖိုးရ၏ ဂႏၳ၀င္”ဇီးကြက္က” အေၾကာင္းသိလိုက္ရသည့္အခါ က်ေနာ္သည္ မၿပံဳးဘဲႏွင့္ ၀ါးလံုးကြဲ အူႏွိပ္ရယ္ေမာမိပါေတာ့သည္။ ထိုေန႔ ဥပုသ္ေန႔ တစ္ရက္လံုး ဥပုသ္သည္မ်ား တအံုးအံုးႏွင့္ ရယ္ေမာေနၾကပါေတာ့သည္။
အႏုပညာမ်ိဳးရိုးအားျဖင့္ တိုင္းသိ ျပည္သိ ႏိုင္ငံသိ အႏုပညာရွင္မ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း က်ေနာ္၏ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရႏွင့္ က်ေနာ့္ အေဖ ဦးေရႊလွတို႔မွာ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္ကန္ႀကီးအုပ္စု အပါအ၀င္ အနီးနား ေက်းရြာမ်ားႏွင့္ ပဲခူးရိုးမေတာင္ေျခရွိ လႊစင္၊ ကြ်န္းက်င္း၊ အိုင္ပုတ္၊ အိုင္တုိ စသည့္ ရြာမ်ားအထိ လူသိမ်ား ထင္ရွားခဲ့သည့္အႏုပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
မိတ္ေဆြတို႔ ခင္ဗ်ား…၊ က်ေနာ္တို႔ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ေခတ္ကာလထဲမွာ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခ်ိဳ႕က က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ဦးဖိုးရရဲ႕ “ဇီးကြက္က” ကျပမယ့္ ပံုစံလိုမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေနၾကၿပီလားခင္ဗ်ာ။
Comments