ေမာင္ေမာင္စုိး - ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္စစ္သည္မ်ား၏ ေကာက္ေၾကာင္း - အပိုင္း (၁၂)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂၊ ၂၀၁၆
၁၉၈၅ ေနာက္ပိုင္း CPB အတြင္းတိုက္စိတ္ခိုက္စိတ္ေလ်ာ့ပါးလာျခင္းႏွင့္အတူ တပ္ဖြဲ႕စည္းပုံေလ်ာ့က်လာသည္။ ၁၉၈၆/၈၇ တြင္ အစိုးရတပ္မ်ားက တပ္မ ၂ ခု (ထိုစဥ္က တပ္မ ၂ ခု စစ္ထြက္အင္အားမွ တစ္ေသာင္းခန္႔ရွိသည္) တပ္မ၉၉ ႏွင့္ တပ္မ ၃၃ အားအသုံးျပဳ၍ CPB ေျမာက္ ပိုင္းဗ်ဴရိုအား ထိုးစစ္ဆင္သည္။ ၁၆ ႏွစ္ေက်ာ္ CPB တုိ႔သိမ္းပိုက္ထားသည့္ ေရႊက်င္ဝမ္ (စီစီဝမ္တာပန္) ေတာင္ေၾကာ မုန္းေပၚေဒသ နမ့္ခ်က္ေတာင္ ၾကဴကုတ္ပန္ဆိုင္းႏွင့္ မန္ရႈိး (မန္ဟီးရိုး) ေဒသတုိ႔အား အစိုးရ တပ္မွ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ CPB ၏ မဟာမိတ္ျဖစ္ေသာပါေက်ာက္ နားေဖါ့တြင္ အေျခစိုက္သည့္ KIO/KIA ဌာနခ်ဳပ္အား ထိုးစစ္ဆင္ သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။ ထိုသုိ႔တိုက္ခိုက္ရာတြင္ အစိုးရတပ္မွ မပခလက္ေအာက္ခံ စဗဟမွဴး ဗိုလ္မွဴးၾကီးေက်ာ္သန္းဦးစီးသည္။ နားေဖါ့စခန္းမွ သိမ္းပိုက္ရရွိခ့ဲေသာ KIA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္၏ ေခြးၾကီးသည္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးေက်ာ္သန္းအတြက္ ဂုဏ္ ယူစရာအမွတ္တရျဖစ္ခ့ဲပုံရသည္။ ၁၉၈၉/၉၀ တြင္ တပ္မ ၉၉ တပ္မမွဴးအျဖစ္ ကြတ္ခိုင္သုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕လာစဥ္ပင္ ထိုေခြးၾကီး ပါလာျပီး ဂုဏ္ယူေနဆဲျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မွဴးၾကီးေက်ာ္သန္းသည္ ေနာင္ မႏၲေလးတိုင္းမွဴး နဝတေခတ္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ၾကီးတာဝန္မ်ားယူခ့ဲသူျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ဌာနခ်ဳပ္မ်ားအား အစိုးရတပ္မ်ားကသိမ္းပိုက္နိုင္ျခင္းသည္ ဂုဏ္သိကၡာျပႆနာ မွ် သာျဖစ္သည္။ ပဲခူးရိုးမရွိ CPB ဗဟိုကို တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ိဳးႏွင့္ မတူေပ။ ပဲခးရိုးမဗဟိုကို တိုက္ခိုက္စဥ္က CPB ေခါင္း ေဆာင္ မ်ားကိုပါ အေသဖမ္းဆီးရမိျခင္းမ်ိဳးရွိသျဖင့္ အစိုးရတပ္မ်ားအတြက္ ေအာင္ပြဲဟုဆိုနိုင္ခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကိုတိုက္ခိုက္ရာတြင္ ကာလတခုစခန္းကို ထိမ္းသိမ္းနိုင္ရန္ ခုခံတိုက္ခိုက္ၾကေသာ္လည္း အင္အား မမွ်ပါ က ေရွာင္တိမ္းဆုတ္ခြါကာ အျခားေနရာတြင္ ဌာနခ်ဳပ္ဖြင့္ၾကသည္သာျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔အဖြဲ႕အစည္းအား ၾကီးၾကီးမားမား ထိခိုက္မႈမရွိေခ်။
KNU တုိ႔၏ဌာနခ်ဳပ္ မာနာပေလာအားသိမ္းပိုက္မိ၍ KNU မျပိဳကြဲသက့ဲသု္ိ႔ KIA ဗဟိုပါေက်ာက္ နားေဖါ့က်၍ KIA မျပိဳကြဲခ့ဲေပ။ KIA ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္အား ေျမာက္ဖက္ေတာေတာင္ထူထပ္သည့္ လိုင္ဇာေဒသေျပာင္းလဲ အေျခခ်ခ့ဲရာယေန႔တိုင္ျဖစ္၏။ KIA အေနႏွင့္ အစိုးရထိုးစစ္ေၾကာင့္ လိုင္ဇာကို လက္လႊတ္ရသည္ရွိေသာ္လည္း အရန္ျပင္ဆင္ထားေသာ တစ္ေနရာသုိ႔ ေျပာင္း ေရႊ႕လိမ့္မည္ကို သံသယရွိစရာမလိုေပ။ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိေတာေတာင္ထူထပ္၍ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲသည့္ေနရာမ်ားသည္ KIA အတြက္ ေရခံ ံေျမခံေကာင္းမ်ားျဖစ္၍ ေနေပသည္။
ဤေနရာတြင္ မွတ္တမ္းျပဳစရာတစ္ခုရွိသည္ KIA ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ပါေက်ာက္ နားေဖါ့ မက်မွီ KIA ဌာနခ်ဳပ္သုိ႔ ကခ်င္လူငယ္ တကၠသုိလ္ ဘြဲ႕ရမ်ား တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားတြင္ မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္မွဘြဲ႕ရ ေဒါက္တာ အင္လန္ေအာင္ႏွင့္ ဆြတ္လြတ္ဂြမ္ေမာ္တုိ႔အပါ ကခ်င္ပညာတတ္လူငယ္ ၂၀ ခန္႔ စတင္ေရာက္ရွိလာျပီး ေနာက္ ပိုင္းတြင္ ၄၀ ခန္႔ထိရွိလာခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ အလားတူ ျမစ္ၾကီးနားတြင္ ေဆးခန္းဖြင့္ေနေသာ ေဒါက္တာဘရန္ေအာင္ (မန္းေဆး) တုိ႔လည္း ေရာက္ရွိလာသည္။
ထိုကခ်င္လူငယ္မ်ားအား မွတ္တမ္းျပဳရန္လိုအပ္ျခင္းမွာ သူတုိ႔ေရာက္ရိွလာျပီး အႏွစ္ ၃၀ ခန္႔အၾကာ ယေန႔ကာလတြင္ ထိုသူမ်ားသည္ KIA ထိပ္ပိုင္းမ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ တာဝန္ယူေနသည္ကိုေတြ႕ရ၍ ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ အင္ လန္ေအာင္တစ္ေယာက္သာ မိုင္ဂ်ာယန္ေရၾကီးစဥ္ကာလက ကြယ္လြန္သြားခ့ဲျပီး က်န္သူမ်ားမွာ KIA ထိပ္ပိုင္းတာဝန္ မ်ားကို ယူထားၾကသည္။ ဆြန္လြတ္္ဂြမ္ေမာ္သည္ KIC ဒုဥကၠဌ ၂ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေဝါကြၽမ္းေခါင္လြန္းသည္ KIA ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ VCS ၁ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ မရန္ေတာင္လာသည္တပ္မဟာ ၃ မွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း တာဝန္ယူေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ လက္လွမ္းမွီသမွ်သာျဖစ္ပါသည္။
မိမိနိဒါန္းတြင္ဆိုခ့ဲသက့ဲသုိ႔ မိမိစာစုသည္ သမိုင္းတစ္ေစာင္မဟုတ္သျဖင့္ ျပည့္စုံျခင္းမရွိနိုင္ပါ။ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေဖၚ ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
● KIA 1989-1994
KIA ဌာခ်ဳပ္ လိုင္ဇာသုိ႔ေျပာင္းလာျပီးမၾကာမွီ ျမန္မာျပည္နိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲကို အမ်ားနည္းတူ KIA လည္းၾကံဳေတြ႕ရ သည္။ ၁၉၈၈ တြင္ဗိုလ္ေနဝင္း၏ မဆလ အစုိးရျပဳတ္သြားျပီး နဝတအစိုးရတက္လာသည္။ လူနဲ႔ လုပ္ပုံကိုင္ပုံ ေျပာင္းသြား ေသာ္လည္း စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသာျဖစ္သည္။
၁၉၈၉ တြင္ KIA ၏ မဟာမိတ္လည္းျဖစ္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသတြင္ လက္နက္ကိုင္အင္အားအၾကီးဆုံးလည္းျဖစ္သည့္ CPB ျပိဳကြဲသည္။ MNDAA ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ UWSA ဝ အဖြဲ႕ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕ NDA (K) ပန္းဝါအျဖစ္ အဖြဲ႕ ၄ ဖြဲ႕ကြဲသြားသည္။ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အရွိ CPB ၂၀၂ ေဒသလည္း အခ်ဳိ႕တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕သုိ႔ေရာက္ အခ်ဳိ႕တရုတ္ျပည္တြင္ ဝင္ေရာက္ခိုလႈံၿပီး ပ်က္သြားသည္။ ထိုေဒသသို႔ PSLO/PSLA က ဝင္ေရာက္ေနရာယူသည္။
KIA အတြက္ CPB ျပိဳကြဲသြားျခင္းသည္ လက္နက္ခဲယမ္းရရွိရာ ေရေသာက္ျမစ္ျပတ္သြားသလိုျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ CPB မွခြဲထြက္သြားသည့္ အဖြဲ႕မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ SSPP/SSA သည္လည္းေကာင္း နဝတႏွင့္ အပစ္ရပ္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားၾကရာ ထိုင္းနိုင္ငံမွ လက္နက္ဝယ္ယူသယ္ေဆာင္ရန္လည္း အခက္အခဲျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။
ထိုင္းနယ္စပ္မွ ျပန္လာေသာ KIA အဖြဲ႕မ်ား အား SSPP/SSA မွ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းျပီး လူမ်ားသာျပန္လႊတ္သည္ကို ၁၉၇၆/၁၉၇၈ တြင္ ၂ ၾကိမ္ၾကံဳခ့ဲရသည္။ ၁၉၇၉ အတြင္းကလည္း ထိုင္းနယ္စပ္မွ ျပန္တက္လာေသာအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ SSA တုိ႔ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ ထိုပဋိပကၡမ်ားမွဆက္၍ ၁၉၉၀ဇႏၷဝါရီလတြင္ ဗိုလ္အင္ခြန္ဂမ္ ေခၚ ဘရန္လြတ္ဦးစီးအင္အား ၆၀ ခန္႔ ထိုင္းနိုင္ငံမွျပန္တက္လာစဥ္ SSA နယ္ေျမ ဝိန္းေက်ာက္တြင္ လက္နက္ထပ္မံျဖဳတ္သိမ္းခံရသည္။ ဤတၾကိမ္တြင္ လူခ်ည္းျပန္လႊတ္ျခင္းပင္မျပဳခ့ဲ။ နဝတ အစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္ထားေသာ SSA အဖြဲ႕မွ နဝတ အစိုးရလက္တြင္း အပ္ႏွံလိုက္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ အင္ခြန္ဂမ္ဦးစီးေသာအဖြဲ႕အားလုံး အစ္ိုးရေထာင္အတြင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ ထုိ႔အတူထိုင္းနယ္စပ္မွ လက္ နက္သယ္ယူသည့္လမ္းေၾကာင္းသည္လည္း လုံးဝစိတ္ခ်မရသည့္ အေျခအေနသုိ႔ေရာက္ခ့ဲသည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ ရွမ္းေျမာက္ KIA တပ္မဟာ၄ ေဒသတြင္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡတစ္ခု ထပ္မံေပၚေပါက္ခ့ဲေသးသည္။ CPB တြင္းခြဲထြက္သည့္ ကိုးကန္အဖြဲ႕အတြင္းမွ မုန္ကိုးေဒသအေျခစိုက္ကခ်င္တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ကိုးကန္႔အဖြဲ႕မွ ပုန္ကန္ခြဲထြက္ရန္ၾကံစီခ့ဲၾကသည္။ ထိုပုန္ကန္မႈသည္ ၁၉၉၀ ဧျပီအတြင္းျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ ထိုပုန္ကန္မႈအား KIA တပ္မဟာ ယာယီတပ္မဟာမွဴးလဂိုင္တန္လိုင္တုိ႔မွ အကူအညီေပးခ့ဲၾကရာမွ KIA တပ္မဟာ ၄ ႏွင့္ MNDAA တုိ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ MNDAA ဘက္မွအစိုးရတပ္တုိ႔ ပူးေပါင္း၍ KIA အား တိုက္ခိုက္ခ့ဲရာ တစ္လနီးပါးခန္႔ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။
၁၉၉၀ ေမလအတြင္း KIA ဗဟ္ိုမွ လမုန္တူးဂ်ိဳင္ လေယာ္ေဇာင္းဟရာ အင္ဘန္ဆင္ဝါးေနာ္ (တိုင္းမွဴး) တို႔ မုန္းကုိးသုိ႔ လာ ေရာက္ျပီး MNDAA ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေဆြးေႏြးျပီး အပစ္ခတ္ရပ္စဲနိုင္ခ့ဲသည္။ ထိုပဋိပကၡတြင္ တာဝန္ရွိသူအျဖစ္ ဗိုလ္မွဴး လဂိုင္တန္လိုင္ တပ္မဟာ ၄ မွဴးတာဝန္မွ ရပ္စဲခံရသည္။
ဤသုိ႔ အခက္အခဲမ်ားၾကံဳေနရစဥ္မွာပင္ KIA တုိ႔သည္ CPB ၏ လက္နက္ၾကီးမ်ားကို ရေအာင္ယူနို္င္ခ့ဲေသးသည္။ ကိုးကန္႔ အာဏာသိမ္းစဥ္ကာလ ၁၉၈၉ ႏွစ္ဆန္းတြင္ CPB လက္က်န္အင္အားစုမ်ားသည္ မုန္းကိုး ေထာက္ပ့ံေရးဂိုေဒါင္မွ လက္နက္ ခဲယမ္းကိုသယ္ထုတ္ျပီး ၁၀၁ စစ္ေဒသ ပန္ဝါသုိ႔ပို႔ေဆာင္ခ့ဲသည္။ ထိုလက္နက္ခဲယမ္းထဲတြင္ ၁၂၀ မမ ေမာ္တာ ၂ လက္ပါ ဝင္သည္။ ထို ၁၂၀မမ ေမာ္တာ ၂ လက္ႏွင့္ အေျမာက္ဆံမ်ားအားထိုစဥ္ KIA စစ္ဦးစီး ပထမတန္း ဂ်ီဝမ္းေနရာရွိ ဗိုလ္မွဴးၾကီး လခန္ပန္းေအာင္သည္ NDAK ေခါင္းေဆာင္ ဇခုံတိန္႔ယင္းႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းျပီး လႊဲေျပာင္းရယူ နိုင္ခ့ဲသည္။
သုိ႔ေသာ္ KIA အတြက္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရးအေျခအေနမ်ားအရ ကိုက္ညီေသာအေျပာင္းအလဲလုပ္ရန္ လို အပ္ေနဆဲျဖစ္္သည္။ အထူးသျဖင့္ ရွမ္းေျမာက္ KIA တပ္မဟာ ၄ သည္ အစိုးရတပ္မ်ားႏွင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေသာအဖြဲ႕ မ်ားအတြင္း ပိတ္မိေနျပီျဖစ္သည္။
CPB ျပိဳကြဲျပီး အစိုးရ၏ထိုးစစ္မ်ား KIA ဆီသုိ႔ဦးတည္လာခ်ိန္ ၁၉၈၉/၉၀ တြင္ KIA ဌာနခ်ဳပ္၌ ခံစစ္ဗ်ဴဟာရံုးဖြင့္၍ ခုခံ တိုက္ပြဲဝင္ၾကသည္။ နည္းဗ်ဴဟာ ၃ ခုခြဲ၍ တိုက္ပြဲဝင္ၾကသည္။ ထိုစဥ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ေဇာ္မိုင္ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗို္လ္ ေဇာ္အိမ္တုိ႔ႏွင့္ အတူထင္ရွားသည့္ KIA တပ္မွဴးမ်ားမွာ ဒူဝါလခန္ပန္းေအာင္ ဒူဝါေဇာ္ဖန္ ဒူဝါေဂ်ဆန္လီ ဒူဝါလဇိန္ေဘာက္ဝါ စသူမ်ားျဖစ္သည္။
ဤတြင္ KIA ႏွင့္ နဝတအစိုးရတုိ႔၏ ေဆြး ေႏြးပြဲမ်ားကို ၁၉၉၁ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္မ်ားျဖင့္စတင္ခ့ဲေတာ့သည္။ဤအၾကိမ္ေဆြးေႏြးပြဲသည္ KIA တုိ႔အတြက္ တတိယအၾကိမ္ျဖစ္သည္။ ပထမအၾကိမ္ ၁၉၆၃ က မႏၲေလးတြင္ KIA မွ လေထာ္ေဇာ္ဒန္ႏွင့္အဖြဲ႕ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးခ့ဲသည္။ ဒုတိယအၾကိမ္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္တြင္ ဥကၠဌ မရန္ဘရန္ဆိုင္းနွင့္အဖြဲ႕ ရန္ကုန္သုိ႔သြားေရာက္ေဆြးေႏြးခ့ဲဘူးသည္။ ႏွစ္ၾကိမ္စလုံး ေအာင္ျမင္မႈမရခ့ဲေပ။ သုိ႔ေသာ္ ယခု အၾကိမ္တြင္ေျပာင္းလဲေနေသာ နိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားအရအၾကိမ္ၾကိမ္ညိႇႏႈိင္းျပီး ၁၉၉၃ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္အျပီးသတ္ သ ေဘာတူညီမႈရခ့ဲျပီး ၁၉၉၄ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေၾကာင္း အတည္ျပဳနိုင္ခ့ဲသည္။ KIA ႏွင့္ေဆြးေႏြးရာတြင္ အ ၾကိမ္ၾကိမ္ညိႇႏႈိင္းရမႈမ်ားရွိခ့ဲျပီး သေဘာတူခ့ဲျခင္းမွာ ဖါးကန္႔ေဒသေက်ာက္စိမ္းတြင္း တူးေဖၚမႈ စတင္အရွိန္ရလာခ်ိန္တြင္ တည္ျငိမ္မႈလိုအပ္၍ ျဖစ္နိုင္ေကာင္းသည္ဟု အကဲခတ္မ်ားက ဆိုၾကပါသည္။
ထိုကာလမ်ားတြင္ KIA ဗဟိုအေနႏွင့္ လိုက္လံေျဖရွင္းေနရေသာ ျပႆနာတစ္ခုရွိေနသည္။ ၎မွာ ၁၉၉၁ ဇႏၷဝါရီလအတြင္း KIA တပ္မဟာ ၄ မွ ဒုတပ္မဟာမွဴး BM ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္ဦးစီးအင္အားအမ်ားစုသည္ KDA ကခ်င္ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ဟု ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္း၍ KIA မွခြဲထြက္၍ နဝတအစိုးရႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူသြားခ့ဲသည္။
ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္ ေနာက္သုိ႔လိုက္ရန္ KIA ဗဟ္ို၏အမိန့္အားနာခံ၍ က်န္ေနခ့ဲေသာ အင္အားမ်ားမွာ တပ္မဟာႏွင့္ တိုင္းရံုး တြင္ ဗိုလ္မွဴးအင္ခြန္လႏူးဦးစီးအင္အား အခ်ဳိ႕ ရင္း ၈ မွ ဗိုလ္ၾကီးခန္ဒါဂမ္ဆိုင္းဦးစီးအင္အားအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ရင္း ၉ မွ ဗိုလ္ၾကီး လဗ်ေနာ္ဒင္ ဦးစီးအင္အားအခ်ဳိ႕သာ က်န္ရွိခ့ဲသည္။ ရင္း ၂ ကေတာ့ တစ္ရင္းလုံးနီးပါး ပါသြားသည္။ ရင္း ၂/၈/၉ ရင္းမွဴး အားလုံး မထုေနာ္ေနာက္သုိ႔ ပါသြားသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ တပ္မဟာ ၄ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း နိုင္ေရးအတြက္ ၁၉၉၁ မွစ၍ လုံးပမ္းၾကျပန္ရေတာ့သည္။ ယာယီတပ္မဟာမွဴး BC ဗိုလ္မွဴးဂြၽမ္ဇမ္လြန္းေဒါင္ ဒုတပ္မဟာမွဴး BM ဗိုလ္မွဴး အင္ခြန္လႏူးတ္ို႔ ဦးေဆာင္၍ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ားျပဳလုပ္ခ့ဲရသည္။ KIO ဗဟိုမွ အင္အား ၂၀၀ ခန္႔ ျဖည့္တင္း အားျဖည့္ေပးခ့ဲရသည္ ဟုဆိုပါသည္။ ၁၉၉၃ အစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္စတင္လာခ်ိန္မွ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဆက္လက္ဖြဲ႕စည္းနိုင္ခဲ့ေပေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
photo credit Mungdungla Wawhkyung