ေဆာင္းျဖဴ - အစ္ကို
(မိုးမခ) ဇြန္ ၂၇၊ ၂၀၁၅
၁၆ ႏွစ္သားမွာ
ကုန္ကားေပၚကို
လႊားခနဲခုန္တက္သြားလိုက္တာ
‘ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္’ တစ္ေကာင္လိုပါပဲ။
အေဖတားလည္းမရ
အေမတားလည္းမရ
ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စကို တာ့တာျပၿပီး
သူ႕ခရီးသူႏွင္
သူ႕လမ္းကိုသူထြင္သြားခဲ့တယ္။
သုံးႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
ကုန္ကားႀကီးတစ္စီးကို ေ၀ါခနဲ ေ၀ါခနဲေမာင္းၿပီး
ကားေနာက္ၿမီးကေန
ကားေရွ႕ခန္းကို ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔
ကုန္ကားႀကီးဟာသူ႕ထမင္းအိုး
ရိုးမလမ္းေတြဟာ
သူ႔ အိပ္ရာျဖစ္လာတယ္။
ခရီးကျပန္လာတိုင္း
အေဖနဲ႔အေမဖို႔
ညီေလးညီမေလးဖို႔ဆိုတဲ့ သိတတ္မႈေတြကို
တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ႀကီး ယူ ယူလာခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္
စကားလက္ေဆာင္ေတြလည္းပါလိုက္ေသး …
“ညီေလးေရ
ငါတို႔ကုန္ကား
ဟိုးေတာင္ထိပ္ဖ်ားကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္
တိမ္ေတြနဲ႔ တစ္သားတည္းပဲကြ
ငါတို႔ငယ္ငယ္က ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့တိမ္ေတြေလ
ငါတို႔ေဘးနားမွာ
ငါတို႔ေအာက္ဘက္မွာ …
ၿပီးေတာ့
ငါတို႔ငယ္ငယ္က ခ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ မိုးဆိုတာလည္း
ဒီေနရာမွာ
ငါတို႔ေျခေထာက္ေအာက္က ရြာတာကြ
ဒီမွာညီေလး
အျမင့္ကိုေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစား
အျမင့္ကိုေရာက္ရင္
ကိုယ္တစ္ခါက ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့အရာေတြဟာ
ကိုယ့္ရဲ႕ေဘးမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ေအာက္မွာ ရွိေနလိမ့္မယ္”။
ဒီစကားေတြဟာ
ေလာကဓံႏွိပ္စက္လို႔
ႏွလုံးသားအသားမာတက္ၿပီးေျပာခဲ့ေလသလား
ကြၽန္ေတာ္ေ၀၀ါးေနခဲ့တယ္။
အေဖကေတာ့ တုံဏွိဘာေ၀
အေမကေတာ့
သူ႔သားႀကီး အႏၱရာယ္ကင္းဖို႔
အဆိပ္ရည္ေတြ မေသာက္ဖို႔
‘မ’ ဘက္လိုက္ၿပီး မိုက္ဘက္ မပါဖို႔
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားေရွ႕မွာ
ဦးညြတ္၀တ္တြားလို႔
ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သလို႔
သိတတ္စ ညီမေလးေတာင္
မ်က္ရည္စို႔ေနခဲ့တယ္ …။
တစ္ခါသားမွာေတာ့
အၿမဲတမ္းဆီေၾကး ( ဂ်ီး ) တေပေပ
စက္ဆီနံ႔တသင္းသင္းနဲ႔
ဟိုင္းေ၀းခရီးျပင္းေမာင္းေနတဲ့
ကုန္ကားဒရုိင္ဗာတစ္ေယာက္မွာလည္း
ႏွလုံးသားရွိတဲ့အေၾကာင္းကို
အိမ္ေရွ႕အိမ္ေနာက္ ေမာင္းခတ္ၿပီး
သူ႕ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ျပခဲ့တယ္။
သက္မဲ့ကုန္ေတြကို တင္ တင္ၿပီး
လိုရာခရီးေတြကို ႏွင္ ႏွင္ေနရတဲ့ ဒ႐ိုင္ဗာေလးဟာ
ခုေတာ့
အိမ္ေထာင္ေရးကားႀကီးကိုေမာင္းရင္း
ေလာကဓံလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ
ခ်စ္စရာရင္ေသြးေတြကိုေမြးဖြား
သား ၁
သား ၂
ဒါေတြဟာ
သူ႕ရဲ႕ ႏွလုံးသားကုန္စည္အစစ္ေတြျဖစ္တယ္။
အစ္ကိုေရ
အေ၀းေျပးလမ္းေတြက
ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္တုန္းကလို ၾကမ္းေနဆဲလား
ရိုးမေတာင္ေတြက
စစ္အစိုးရေခတ္မွာလို ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းေနဆဲလား
ဒ႐ိုင္ဗာတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကလည္း
အခုလိုဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ မြန္းက်ပ္ေနဆဲလား …
ကုန္ကားတစ္စီးရဲ႕ကူရွင္ေပၚမွာ
ဟိုင္းေ၀းလမ္းေတြေပၚမွာ
႐ိုးမေတာင္ေတြေပၚမွာ
ဘ၀ကို
အ႐ုပ္လို ထိုင္ဆဲြေနခဲ့တာ
ဘယ္ေလာက္္ၾကာၿပီလဲ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ …။ ။
ေဆာင္းျဖဴ @ Saung Phyu
(ေမ်ာက္လဲႊေက်ာ္ = စပယ္ရာ
ဆရာမင္းလူ၏ အသုံးအႏႈန္း)
(မိုးမခ) ဇြန္ ၂၇၊ ၂၀၁၅
၁၆ ႏွစ္သားမွာ
ကုန္ကားေပၚကို
လႊားခနဲခုန္တက္သြားလိုက္တာ
‘ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္’ တစ္ေကာင္လိုပါပဲ။
အေဖတားလည္းမရ
အေမတားလည္းမရ
ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စကို တာ့တာျပၿပီး
သူ႕ခရီးသူႏွင္
သူ႕လမ္းကိုသူထြင္သြားခဲ့တယ္။
သုံးႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
ကုန္ကားႀကီးတစ္စီးကို ေ၀ါခနဲ ေ၀ါခနဲေမာင္းၿပီး
ကားေနာက္ၿမီးကေန
ကားေရွ႕ခန္းကို ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔
ကုန္ကားႀကီးဟာသူ႕ထမင္းအိုး
ရိုးမလမ္းေတြဟာ
သူ႔ အိပ္ရာျဖစ္လာတယ္။
ခရီးကျပန္လာတိုင္း
အေဖနဲ႔အေမဖို႔
ညီေလးညီမေလးဖို႔ဆိုတဲ့ သိတတ္မႈေတြကို
တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ႀကီး ယူ ယူလာခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္
စကားလက္ေဆာင္ေတြလည္းပါလိုက္ေသး …
“ညီေလးေရ
ငါတို႔ကုန္ကား
ဟိုးေတာင္ထိပ္ဖ်ားကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္
တိမ္ေတြနဲ႔ တစ္သားတည္းပဲကြ
ငါတို႔ငယ္ငယ္က ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့တိမ္ေတြေလ
ငါတို႔ေဘးနားမွာ
ငါတို႔ေအာက္ဘက္မွာ …
ၿပီးေတာ့
ငါတို႔ငယ္ငယ္က ခ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ မိုးဆိုတာလည္း
ဒီေနရာမွာ
ငါတို႔ေျခေထာက္ေအာက္က ရြာတာကြ
ဒီမွာညီေလး
အျမင့္ကိုေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစား
အျမင့္ကိုေရာက္ရင္
ကိုယ္တစ္ခါက ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့အရာေတြဟာ
ကိုယ့္ရဲ႕ေဘးမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ေအာက္မွာ ရွိေနလိမ့္မယ္”။
ဒီစကားေတြဟာ
ေလာကဓံႏွိပ္စက္လို႔
ႏွလုံးသားအသားမာတက္ၿပီးေျပာခဲ့ေလသလား
ကြၽန္ေတာ္ေ၀၀ါးေနခဲ့တယ္။
အေဖကေတာ့ တုံဏွိဘာေ၀
အေမကေတာ့
သူ႔သားႀကီး အႏၱရာယ္ကင္းဖို႔
အဆိပ္ရည္ေတြ မေသာက္ဖို႔
‘မ’ ဘက္လိုက္ၿပီး မိုက္ဘက္ မပါဖို႔
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားေရွ႕မွာ
ဦးညြတ္၀တ္တြားလို႔
ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သလို႔
သိတတ္စ ညီမေလးေတာင္
မ်က္ရည္စို႔ေနခဲ့တယ္ …။
တစ္ခါသားမွာေတာ့
အၿမဲတမ္းဆီေၾကး ( ဂ်ီး ) တေပေပ
စက္ဆီနံ႔တသင္းသင္းနဲ႔
ဟိုင္းေ၀းခရီးျပင္းေမာင္းေနတဲ့
ကုန္ကားဒရုိင္ဗာတစ္ေယာက္မွာလည္း
ႏွလုံးသားရွိတဲ့အေၾကာင္းကို
အိမ္ေရွ႕အိမ္ေနာက္ ေမာင္းခတ္ၿပီး
သူ႕ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ျပခဲ့တယ္။
သက္မဲ့ကုန္ေတြကို တင္ တင္ၿပီး
လိုရာခရီးေတြကို ႏွင္ ႏွင္ေနရတဲ့ ဒ႐ိုင္ဗာေလးဟာ
ခုေတာ့
အိမ္ေထာင္ေရးကားႀကီးကိုေမာင္းရင္း
ေလာကဓံလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ
ခ်စ္စရာရင္ေသြးေတြကိုေမြးဖြား
သား ၁
သား ၂
ဒါေတြဟာ
သူ႕ရဲ႕ ႏွလုံးသားကုန္စည္အစစ္ေတြျဖစ္တယ္။
အစ္ကိုေရ
အေ၀းေျပးလမ္းေတြက
ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္တုန္းကလို ၾကမ္းေနဆဲလား
ရိုးမေတာင္ေတြက
စစ္အစိုးရေခတ္မွာလို ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းေနဆဲလား
ဒ႐ိုင္ဗာတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကလည္း
အခုလိုဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ မြန္းက်ပ္ေနဆဲလား …
ကုန္ကားတစ္စီးရဲ႕ကူရွင္ေပၚမွာ
ဟိုင္းေ၀းလမ္းေတြေပၚမွာ
႐ိုးမေတာင္ေတြေပၚမွာ
ဘ၀ကို
အ႐ုပ္လို ထိုင္ဆဲြေနခဲ့တာ
ဘယ္ေလာက္္ၾကာၿပီလဲ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ …။ ။
ေဆာင္းျဖဴ @ Saung Phyu
(ေမ်ာက္လဲႊေက်ာ္ = စပယ္ရာ
ဆရာမင္းလူ၏ အသုံးအႏႈန္း)