ရာမိုးဇင္ ● ယဥ္ေက်းမႈေတြ လဲၿဖိဳထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္

ရာမိုးဇင္ ● ယဥ္ေက်းမႈေတြ လဲၿဖိဳထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၇

တိုင္းျပည္ကထြက္တဲ႔သယံဇာတနဲ႔
လုပ္ထားတဲ႔စားပြဲနဲ႔ ထိုင္ခုံေတြမရွိဘူး
အိမ္နီးခ်င္းေကာ္ခံုေတြခင္းက်င္းၿပီး
ျပည္ပအားကိုးပုဆိန္႐ိုးလို႔ ထထေအာ္တဲ့
အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ တီဗြီကို ျပထား ဖြင့္ထားတယ္

ေဖ်ာ္ခန္းမ်က္ႏွာစာအျမင့္ေတြမွာ
လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီးနဲ႔
လူထုေခါင္းေဆာင္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ဓါတ္ပုံေတြ
ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္
ၿပီးေတာ့
ေဆာင္ပုဒ္လိုလို ႏိုးတစ္စာလိုလို စာရြက္ေတြကို
ကပ္ထားတယ္

ရြာႀကီးတရြာက ပခ်ဳပ္ဆိုင္ႀကီးလို
ဆိုင္ရွင္က ပုံစံသြင္းထားတဲ့အတိုင္း
အဲဒီဆိုင္ထဲမွာ
လပ္ဗီးဂက္စ္က ဂိုင္းစတားေတြဝိုင္းဖြဲ႕ထိုင္ေနသလို
ဘာသာအယူအဆ ဌာနေပါင္းစုံ
ပါတီေပါင္းစုံ ပရဟိတေပါင္းစုံ
အဲဒီဆိုင္အက်ယ္အဝန္းရွိသမွ် ညႊန္႔ေပါင္းစုျပံဳၿပီး
ထိုင္ေသာက္ေနၾကတယ္

အဲဒီဆိုင္ထဲလူစုလူေဝးျဖစ္လာတာနဲ႔
ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ဥပေဒအရ သီခ်င္းတပုဒ္ကို အသံခ်ဲ႕စက္က အက်ယ္ႀကီး
ထထဖြင့္ေပးလိုက္တယ္
(တဝိုင္းနဲ႔တဝိုင္း ေတာ္ကီမကူးရတဲ့ပုဒ္မ) တဲ့

အဲဒီဆိုင္မွာ AM /PM အခ်ိန္ဇယားေရးဆြဲထားၿပီး
လက္ဖက္ရည္ရတဲ့ကာလ ရယ္ဒီမိတ္ရတဲ႔ကာလ
ကိုယ္ေသာက္ခ်င္တာေဖ်ာ္ေသာက္ခြင့္ရတဲ့
လက္ဖက္ရည္ ဒီမိုကေရစီကာလ
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ အစစအရာရာ ဘူးေဖးကာလ
ၿပီးေတာ့ ရွင္းခ်င္ ရွင္းသြား မရွင္းခ်င္ ခ်န္ထားလို႔ရတဲ႔
ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရးကာလလည္း
ရွိတယ္

ဆိုင္ပိုင္ရွင္ႀကီးကေတာ့
ေျမထဲပင္လယ္က ပင္လယ္ဓါးျမတေယာက္လို
သူ႔လက္ေမာင္းေပၚက
ရတနာသိုက္ေျမပုံအညႊန္းလိုေရးထိုးထားတဲ့ တက္တူးေတြကို ဒူးတႏွံ႔ႏွံ႔ပြတ္သပ္ၿပီး
တစုံတခုကို အေလးအနက္ေတြးေနပုံနဲ႔
ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္တဲ့ အနာဂတ္ပင္လယ္ထဲ
အရက္စည္ပိုင္းေတြကို
အသက္ကယ္ေဘာေတြလို ခ်ိတ္ဆြဲၿပီး
လက္ ပစ္ ကူး ခတ္
ေခတ္တေလွ်ာက္လုံးရဲ႕
ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာတပ္ထားတဲ့အစာေတြကို
ေတြ႕ျမင္ၿပီး
လြတ္သြားတဲ႔ငါးေတြရဲ႕ဘဝကို
ခ်ဥ္ျခင္းတပ္ေနေလရဲ႕။            ။

ရာမိုးဇင္
၂၈ ဇြန္၊ ၂၀၁၅