ၾကာေနၿပီ နာရီေတြလည္း ၾကည့္ဦး
ခရမ္းျပာထက္လူ
စက္တင္ဘာ ၂၊ ၂၀၀၈
ငါေရာက္ေနတာၾကာၿပီ
ၾကာသေလာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတ့ဲေလာက
ပေယာဂနဲ႔ ပေရာပရီ
ငါးခုံးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္လည္း
ကမၻာ့ေျမပုံေပၚက ငါလြင့္စင္
တကုိယ္ေရ တကာယ လင့္စင္ထုိးၿပီးလည္း ေနခ့ဲရ
ေျမာက္တေစၦ၊ ေတာင္တေစၦ
ဒုတိယကမၻာစစ္၊ အေဖတုိ႔ျဖစ္ခ့ဲသလုိ
ညည အက်ႌအသစ္ကေလး၀တ္ၿပီး အိပ္ရ
စိတ္မခ်ရ
ဓာတ္ႀကီး ၄ပါးကုိ နတ္ႀကီး ၄ပါးလည္း မကယ္ႏုိင္
မ႐ႈနဲ႔၊ ေလထုကုိလည္း မထိန္းထားႏုိင္
ငါ့ကုိ ႏွင္ထုတ္ေနတာ အခ်စ္လား စစ္လား
အျပစ္ေတြ ေျပာမေနနဲ႔ ဂ်င္းပင္လ္ထဲမွာ
ဂ်က္မထုိးထားတ့ဲ အေသြးအသား တအားေမာင္းထြက္လာလိမ့္မယ္
လူငယ္ဟာ လူလည္မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အာခံ
ကမၻာကုိလည္ခ်င္ ပတ္ခ်င္ ကယ္ခ်င္တ့ဲစိတ္ကူး
ေကာင္းကင္ကုိ တူးဆြ ေျမႀကီးမွာ မ်ဳိးခ်မယ္
ဟုိက၀င္တုိက္ ဒီက၀င္တုိက္
အတုိက္ခံရမွာပဲ ေလာကဓံဆုိတာ ၈ပါးေတာင္
ေရွာင္လုိ႔မရ
တင္းနစ္႐ုိက္သလုိ စကဒ္ေတြ ရင္သားေတြ
ေကာ့လန္ ကန္ထြက္ေနသလုိ ဘယ္လုိမွ ၾကည့္မလွ
တုိက္ပဲြဆုိတာ မင္းသိမွာပါ၊
ခုိအိမ္ထဲ ေခြေခါက္ေနတ့ဲ သိန္းသန္းကုေဋ
ဘယ္လုိခ်ဳိးခ်ဳိး မက်ဳိးတ့ဲအပုိးေတြ
“မင္း ေခြးစကား မေျပာနဲ႔”
ေငြစကားေတာ့ ေျပာရမယ္
ညည္းလုိက္ညဴလုိက္ ညဥ့္နက္တ့ဲအထိ
ညံေနတာ ည့ံေနေအာင္ ညည္းမအိပ္ေသးဘူးလား၊
မေျပာနဲ႔ အေျခအေနက ေျခခ်လုိ႔မရေအာင္
ေခါင္းနဲ႔ေခါင္းအုံး ထိေတြ႔ ဆက္ဆံလုိ႔ မရေအာင္
အလုပ္က မဆုိးပါဘူး၊ ဆုိးတာက အရက္ျမည္းရတ့ဲတာ၀န္
တာ၀န္ကတာ၀န္ တြန္႔ေခါက္ေနလုိ႔မရ
ေတာက္ေခါက္ေနရင္ တာထြက္လုိ႔မရ
စား ၀တ္ ေသ ေရး
ခုေတာ့ ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္္နဲ႔ ေဘးျဖစ္သြားတ့ဲ ေနေရး
ဒီလုိေသာက္ရင္း စားရင္း ေပ်ာက္ရွ တံခါးေပါက္ေတြ
ေသာက္ေရခြက္ထဲမွာ ေသရည္ေတြ
ေသရင္ ငါ့အ႐ုိး၊ မီးလႈံလုိက္
လုိက္မဖမ္းနဲ႔ေတာ့ ဓာတ္လုိက္ေနၿပီ
ဒါနဲ႔ ကာမ မွားယြင္း ထုိးဆင္းသြားၿပီ
ထုိးထြင္းသိျမင္ျခင္းမရိွ
ေျပာေနၿပီ ေျပးေနၿပီ ျပာေနၿပီ
ရယ္ရႊင္ဘြယ္ တေပြ႔တပုိက္နဲ႔ စုိက္ေနၿပီ
မကုိက္ဘူး မကုိက္ဘူးနဲ႔ ကုိက္ထားလုိက္တာ
ေရာက္ကတည္းက လူဟာ လူနဲ႔မတူ
အပူလုံးႀကီး ေျခလက္တပ္ထားသလုိ
ေနအစုိင္အခဲမ်ား ျဖာထြက္ ျဖန္႔က်က္ထားသလုိ။
Comments