မမခင္ဦးစံပယ္သို ့တမ္းခဵင္း (၃)

မမခင္ဦးစံပယ္သို ့တမ္းခ်င္း (၃)
ေအာင္ေ၀း
ေအာက္တုိဘာ ၁၀၊ ၂၀၀၈

မစ္ရွီဂန္မွာေတာ့
တေဆာင္းသစ္ျပန္ေပါ့။

က်ေနာ့္တိုင္းျပည္ကေလးေပၚမွာ
ဒုကၡမိုးေတြ ေစြေစြရြာေနေရာ့မယ္
က်ေနာ္သိတယ္။

ေရႊ၀ါေရာင္ေအာက္ေမ့ဖြယ္
ရန္ကုန္လမ္းမေတြ
ေသြးနဲ ့မ်က္ရည္ မတိတ္ေသးဘူး
က်ေနာ္သိတယ္။

ေလျပင္းေတြမတိုက္ပါေစနဲ ့
မုန္တိုင္းေတြမလာပါေစနဲ ့။

၀သန္မိုးဟာ အၿငိဳးႀကီးေတာ့မယ္
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္
ကေလးေတြအျပင္မထြက္ပါေစနဲ ့။

ဒီမွာေတာ့
နီလာသိန္းအဖမ္းခံရတဲ့ေန႔က
နယူးဂ်ာစီေရာက္ တင္မိုးလြင္ရယ္ေလ
တယ္လီဖုန္းထဲမွာ ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုရွာတယ္။

၂၀၀၈ ဟာ အဆုံးအရုံးေတြ ႀကီးလြန္းလွတယ္
ဒိုရာသန္းေအး(ဘိလပ္ျပန္သန္း)
ပဒိုမန္းရွာ
လူထုေဒၚအမာ
ေမရွင္
၂၀၀၈မွာ
က်ေနာ္တို ့ေပးဆပ္လိုက္ရတာေတြ မ်ားလြန္းပါရဲ့။

က်ေနာ္တို ့ ျပန္ရလိုက္တာကေတာ့
ဦး၀င္းတင္တေယာက္တည္းပါပဲေလ။

မေန႔က အင္တာနက္မွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္
အင္းစိန္က ေစ်းသည္မေလးေတြ
ဦး၀င္းတင္ အိမ္ေရွ ့သြားေခ်ာင္းၾကည့္ၾကတယ္ တဲ့။

“ဒီဆရာႀကီးက ငါတို ့ဘ၀ေတြကို
ကယ္တင္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္”

ေစ်းသည္မေလးေတြ ယုံၾကည္သလို
က်ေနာ္တို ့ယုံၾကည္ဖို ့လိုတယ္။

ယုံၾကည္ခ်က္က
ျမားကိုေျဖာင့္ေစတယ္
တရားကို ေစာင့္ေစတယ္။

ယုံၾကည္ခ်က္က
ဓားကို ထက္ေစတယ္
အားကို တက္ေစတယ္။

ယုံၾကည္ခ်က္က
တပ္ဦးကေန ခ်ီလိမ့္မယ္။

ယုံၾကည္ခ်က္က
အလံကို ျမင့္ျမင့္ထူလိမ့္မယ္။

မၾကာခင္
ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ေတာ့မယ္။

တကယ္ပါ
အေမရိကန္ေဆာင္းဦးေပါက္မွာ
တေယာက္တည္း
တိုင္းျပည္ကို လြမ္းရတာ
အရသာ အရွိဆုံးပါပဲ။ ။


(ေအာက္တိုဘာ ၁၀ - ၂၀၀၈)
( မူရင္း - http://boboburma.blogspot.com/ )