အေရွ႔နဲ႔အေနာက္ ဆုံၾကရာ၀ယ္ - အရင္းရွင္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ နဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္ အရင္းရွင္စနစ္
ေမာင္ရစ္
ေအာက္တိုဘာ ၇၊ ၂၀၀၈
အေမရိကန္မွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ အိမ္ေစ်းေတြ ေဖာင္းပြ၊ အရင္းရွင္မ်ားက စားသုံးသူေတြကို လွည့္စား ျဖားေယာင္းျပီး ေငြေတြေခ်း၊ ေစ်းတင္ေရာင္း၊ အခ်င္းခ်င္း ကတုံးေပၚထိပ္ကြက္ ပြဲစားခ၊ အတိုးႏႈန္း အဆင့္ဆင့္နဲ႔ လက္လႊဲေရာင္း စသည္တုိ႔ရဲ႔ အက်ဴိးဆက္အျဖစ္ သူတို႔ ေ၀ါ့စထရိ အစုရွယ္ယာနဲ႔ ေငြေၾကးေစ်းကြက္ ျပိဳလဲမတတ္ ျဖစ္ၾကရတာပါပဲ။
အိမ္ျခံေျမ ေငြေခ်းသူ အဖြဲ႔ၾကီး ျပိဳလဲေတာ့ အစိုးရက ၀င္ကယ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ေတြ ျမီရွင္ ျမီစား အာမခံလုပ္ငန္းေတြ ေစ်းပ်က္ကုန္ေတာ့ အစိုးရက ၀င္ေရာက္ထိမ္းသိမ္းဖို႔ ၾကိဳးစားပါတယ္။ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ၊ ေငြေၾကးလုပ္ငန္းေတြ ထိခိုက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ အေမရိကန္ အစိုးရက ဘီလ်ံ ၇၀၀ ဖိုး ကယ္တင္ေရး စီမံကိန္းကို ထုတ္ေဖာ္လာခဲ့ပါတယ္။
အခု သူတို႔ရဲ႔ ဘီလ်ံ ၇၀၀ ဖိုး ကယ္တင္ေရး စီမံခ်က္ကို အရင္းရွင္ၾကီးမ်ားရဲ႔ လူတစု ေကာင္းစားေရး ဆိုရွယ္လစ္စနစ္လို႔ အမည္ေပးၾကပါတယ္။ အရႈံးအၾကီးအက်ယ္ ျပေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ၾကီးမ်ားကို အက်နာျခင္းက သက္သာေအာင္ အစိုးရက ၀င္ျပီး ခု ေပးတာ မို႔လို ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ေတြ က်ဆုံးရင္ လမ္းေပၚကလူေတြ၊ အိမ္ေပၚက လူေတြ၊ အလုပ္ခြင္ထဲက လူေတြပါ ထိခိုက္ျပိဳလဲျပီး အေမရိကန္တျပည္လုံး လူမြဲစာရင္း ၀င္ကုန္ၾကမွာ ျဖစ္တာကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ကို ကယ္တင္မွ ျဖစ္မယ္လို႔ အားလုံးက ဆင္ေျခေပးျပီး အားလုံးက ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႔ လက္ခံၾကပုံပါပဲ။
သူေတာင္းစား ခြက္ေပ်ာက္တာ အေရးမၾကီးဘူး၊ သူေဌး ေကာ္ဖီငတ္တာက ပိုအေရးၾကီးတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုၾကီးရဲ႔ အရင္းရွင္စနစ္က ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ ၀ါဒီမ်ားကဲ့သို႔ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာ၊ ျပည္သူ႔အခြန္ကို သုံးစြဲျပီး လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားကို ကယ္တင္လိုက္တာမို႔ ဥေရာပ ေစ်းကြက္မ်ား၊ အာရွ ေစ်းကြက္မ်ားက အထူး အာရုံစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ တပါတီ ဆိုရွယ္လစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ျဖစ္တဲ့ တရုတ္ျပည္မၾကီးဟာ ဆိုလ်င္ အေမရိကန္ေတြရဲ႔ အၾကီးက်ယ္ဆုံးေသာ အေၾကြးရွင္ၾကီး၊ အရင္းရွင္ၾကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အေမရိကန္ စီးပြားေရးကို ကယ္တင္ရန္ တရုတ္နည္း တရုတ္ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို က်င့္သုံးေလမလား လို႔ ၀ိုင္း ၾကည့္ေနၾကေပမယ့္ တရုတ္ျပည္မၾကီးကေတာ့ အရင္းရွင္ ေစ်းကြက္ နိယာမအတိုင္း အရႈံးေပၚတာ ကိုယ္အသုံးမက်လို႔ အစိုးရက ၀င္ကူစရာ မလို၊ ေလညာက ေနသာသပါ့ ဆိုသကဲ့သို႔ ခပ္မဆိတ္ ျပဳမူေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။
ဆိုေတာ့ တပါတီ အာဏာရွင္ေတြက အရင္းရွင္ေတြ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ အရင္းရွင္ ႏိုင္ငံေတြက ဆိုရွယ္လစ္နည္းလမ္းေတြ သုံးျပီး အစိုးရ ၀င္စြက္ေရး လမ္းစဥ္ေနာက္လိုက္တာ စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဥေရာပ သမဂၢနဲ႔ ျဗိတိန္တို႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ အရင္းရွင္မိတ္ဖက္မ်ားပီပီ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ( အရႈံးျပ လုပ္ငန္းရွင္၊ ေငြရွင္ၾကီးမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔) သမ၀ါယမစနစ္ကို ထုတ္သုံးျပီး စုေပါင္း အရႈံးကို ေထၾကဖို႔ တိုင္ပင္ေနတာကိုလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။
အရင္းေတြ၊ အျမတ္ေတြ၊ ေငြေၾကးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ ခင္ဗ်ား လို႔ ေမးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တရုတ္ျပည္ၾကီးနဲ႔တကြေသာ အရင္းရွင္ႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ကတိက၀တ္မရွိတဲ့ တတိယႏိုင္ငံမ်ားရဲ႔ အာဏာရွင္မ်ား၊ ေငြရွင္ေၾကးရွင္၊ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ား လက္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္လို႔ ေျဖရမယ့္ ပုံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဥပမာ အာရွက်ားမ်ား၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္း ႏိုင္ငံမ်ား … စသည္ စသည္
၁၉၉၇ အာရွေငြေၾကး ေစ်းကြက္ ျပိဳကြဲတုန္းက အိုင္အမ္အက္ဖ္ (ကမာၻေငြေၾကးရန္ပုံေငြ အဖြဲ႔)က ကယ္တင္ရွင္ၾကီး လုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ေျပာသလို ေငြလဲႏႈန္းကို ေမွ်ာလိုက္မိလို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ စကၤာပူနဲ႔ မေလးရွားကေတာ့ သူ႔ေငြေစ်းကို က်ားကန္ျပီး ျပန္ မ တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
၂၀၀၁ အေမရိကန္ အင္တာနက္ပူေဖာင္းၾကီး ေပါက္ျပီး ေစ်းကြက္ေတြ ျပိဳလဲေတာ့ အျမတ္ၾကီးစားေတြ အရွင္းရွင္ၾကီးေတြက ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္၀န္ခံလို႔ တစစီ ျပန္ေကာက္ ေဆာက္တည္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။
ဒီတေခါက္ စီးပြားပ်က္ကပ္ ပုံသ႑န္ကေတာ့ အေနာက္ကလူေတြ ကုန္းေအာ္ျပီး အမႊန္းတင္မဆုံးတဲ့ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းၾကီးကို ျပန္ျပီး ဆင္ျခင္စရာ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းေတြခ်ဲ႔၊ ကမာၻလုံး ေျခဆန္႔၊ အျမတ္ေတြ ျဖန္႔၊ အလုပ္ေတြ ဟိုပို႔၊ ပစၥည္းေတြ မွာသုံး၊ လူေပၚနဲ႔ လူေဇာ္လုပ္တမ္း ကစားၾက၊ ကြန္ယက္စနစ္နဲ႔ တဦးကို တဦး ညိွႏႈိင္း ေစ်းကြက္ေဖာ္ စသည္တို႔ မနားတမ္းလုပ္ရင္းနဲ႔ စားသုံးသူေတြကို တ ၀ယ္တည္း ၀ယ္ခိုင္းေနရာက၊ အေၾကြးက ျပည္တြင္းမွာ တင္က်န္ျပီး အျမတ္က ႏိုင္ငံျခားကို အိပ္စပုိ႔အလုပ္ခံလိုက္ရေတာ့မွ အခုလိုမ်ဳိး သူေဌးေတြ အခ်င္းခ်င္း လည္ပင္းဖက္ ငိုၾကခ်ိန္ကို ျမင္ၾကရေတာ့တာကိုး။
စစ္ေအးေခတ္တုံးကေတာ့ မဟာမိတ္နဲ႔ ရန္သူကို ခြဲျခားလို႔ မ်က္ႏွာလိုက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ စစ္ေအးအလြန္မွာ အေနာက္တိုင္း အရင္းရွင္တို႔က တတိယႏိုင္ငံေတြအေပၚမွာ ၀င္ခ်င္တိုင္း ၀င္၊ ထြက္ခ်င္တိုင္း ထြက္၊ စီးပြားေရးၾကီးနဲ႔ ပစ္ျပက္ျပီး ေပါင္းလို႔၊ ဇာတ္သြင္းလို႔ရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာကို သူတို႔ ျပန္စဥ္းစားရေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ စီးပြားပ်က္ကပ္မတိုင္ခင္က အစပ်ဳိးခဲ့တဲ့ ကမာၻ ေလာင္စာဆီအၾကပ္အတည္းကိုလည္း သူတို႔က အျမတ္ၾကီးစားမ်က္ႏွာၾကည့္ျပီး ေဖာ့ခဲ့ၾကပုံပါပဲ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ မဟုတ္ေပမယ့္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္ပြားတဲ့ အေမရိကန္စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းဟာ အေမရိကန္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဇာတ္ရွိန္ျမွင့္ေစတဲ့ ထိုးဇာတ္တခု ျဖစ္ေနပါျပီ။ ေနာက္ထပ္တက္မယ့္ သမၼတဟာ အေမရိကန္ျပည္ကေနတဆင့္ မီးခိုးၾကြက္ေလ်ာက္လိုက္မယ့္ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္ပ်က္မည့္ အၾကပ္အတည္းၾကီးကေန ဦးေဆာင္ျပီး ရုန္းထြက္ျပရန္ အဆင္သင့္ျပင္ ခါးေတာင္း ဘယ္လို က်ဳိက္ျပေတာ့မယ္ဆိုတာကို တကမာၻလုံးက ရင္တမမ ထားျပီး ၾကည့္ေနရျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစုိးရအေနနဲ႔ကေတာ့ အၾကံေပးမယ္ဆိုရင္ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ အခု မလုပ္နဲ႔အုံး။ အေရးေပၚ အေျခအေန ေၾကညာျပီးေတာ့ အာဏာကို ဆက္သိမ္းထားပါ။ ၾကားထဲမွာ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲ တခု လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ေပါ့ေလ။ ျပီးရင္ေတာ့ ျပိဳင္ဘက္ေတြကို ဖမ္း။ ၂၀၁၀ က်မွ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္လို႔ ကတိေပး။ အဲလိုမ်ဳိး လမ္းျပ ေျမပုံ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ကမာၻၾကီးရဲ႔ အဓိက ဇာတ္လုိက္တဦးျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံၾကီးနဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြကေတာ့ ဒီ အၾကပ္အတည္းၾကီးကို ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ ျမန္မာစစ္အစိုးရနည္းေတြ မသုံးစြဲဘဲ တစိတ္ တ၀မ္းတည္း ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ေစဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
(ဟဲ ဟဲ)
Comments