ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စာေပအႏုပညာ (၂ဝ)
ဆရာတက္တိုး၏ ႏိုင္ငံေရးစာေပ
ထိန္လင္း
ဇန္န၀ါရီ ၃၊ ၂၀၀၉
ဆရာတက္တိုး၏ ႏိုင္ငံေရးစာေပ
ထိန္လင္း
ဇန္န၀ါရီ ၃၊ ၂၀၀၉
က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္မွာ ‘ဆရာတက္တိုးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးစာေပ’ လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ဆရာတက္တိုးကို ႏိုင္ငံေရး အေရာင္အေသြး ျခယ္သလိုက္တယ္လို႔ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဆရာက ဝန္ထမ္းဘဝနဲ႔ စာေပလုပ္ငန္းကိုသာ ေဇာက္ခ် လုပ္ကိုင္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဟာ ၁၉၁၃ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးသက္ ၇၂ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ေဆာင္းပါးအပုဒ္ေရ ၆၄ဝဝ ေက်ာ္နဲ႔ စာအုပ္ေပါင္း ၈ဝ ေက်ာ္ကို အမည္ရင္း ဦးအုန္းေဖ အပါအဝင္ ကေလာင္နာမည္ စုစုေပါင္း ၃ဝ နဲ႔ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ‘တက္တိုး’ ဆိုတဲ့ကေလာင္နာမည္ကိုေတာ့ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္က ပန္းတေနာ္ ဦးခန္႔ ထုတ္ေဝၿပီး ဆရာသိန္းေဖျမင့္ တည္းျဖတ္တဲ့ စာဆိုေတာ္မဂၢဇင္းမွာ ေရးသားတဲ့အခါမွ စတင္အသံုးျပဳတယ္ လို႔ သိရပါတယ္။ ဆရာ့နာမည္ကို ေျပာရင္ တက္တိုး အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္ စာအုပ္နဲ႔ တြဲၿပီး မွတ္မိၾကသလို အဂၤလိပ္ ဘာသာရပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဆရာ့ေဆာင္းပါး အတိုအထြာေတြက အၿမဲတမ္း ထိေတြ႔ေနက် စာေတြလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ၊ တက္က်မ္းစာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုစာအုပ္ေတြၾကားမွာ ဆရာ့ရဲ႕ ‘အာဇာနည္စိတ္’ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးကို မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္မိပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္က အခုဆိုရင္ ျပန္လည္ထုတ္ေဝတာ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ရွိပါၿပီ။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ‘အညြန္႔တလူလူ’ဆိုတဲ့ စာအုပ္နဲ႔ တြဲၿပီး ‘အာဇာနည္စိတ္ႏွင့္ အညြန္႔တလူလူ’ ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ ထုတ္ေဝပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ သီးသန္႔လူတန္းစားတရပ္နဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္တဲ့အရာျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူထားသူေတြအေနနဲ႔ အင္မတန္ဖတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီစာအုပ္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးခ်က္ေတြ မပါဝင္ဘဲ စိတ္ဓာတ္ေမြးျမဴမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းေတြကိုသာ ေရးသားထားလို႔ပါ။
“ဤ ‘အာဇာနည္စိတ္’ က်မ္းငယ္ကို ျပဳစုရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမွာ က်ေနာ္တို႔လူမ်ဳိး၌ တည္ၿမဲခိုင္ခံ့ေသာ စိတ္ဓာတ္ ေခါင္းပါးေသးသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔၌ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား စိတ္မ်ဳိး ေသာင္းက်န္းလ်က္ရွိသည္။ ေတာ္သလိုေန ေတာ္သလိုျဖစ္ ဆိုသည့္ဝါဒကို လက္ကိုင္ထားေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္တို႔မွာ ေတာ္သလိုျဖစ္ေနၾကသည္။ ထူးျခားထြန္းကားေသာ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ား ေပၚလာခဲဘိျခင္း” လို႔ စာအုပ္ရဲ႕ ပထမအႀကိမ္ထုတ္ အမွာစာမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ ေရးသားျဖစ္တဲ့ ေစတနာပါ။
အာဇာနည္စိတ္ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အာဇာနည္၊ လူတိုင္းအာဇာနည္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ အဆင့္အတန္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ပါ စသျဖင့္ အခန္းငယ္ ၁၁ ခု ခြဲျခားၿပီး ေရးသားထားပါတယ္။ အစမွာပဲ “အာဇာနည္ဟူေသာ ေဝါဟာရ၏ အဓိပၸာယ္မွာ မည္သည့္ကိစၥမဆို ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ ဇြဲ၊ သတၱိရွိသူပင္ျဖစ္သည္”လို႔ အာဇာနည္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ စာအုပ္တစ္အုပ္လံုးကို ၿခံဳၾကည့္ရင္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားရွိဖို႔ ဦးတည္တိုက္တြန္းထားတာျဖစ္ၿပီး အေသးငယ္ဆံုးကေန စၿပီး စဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ ဥပမာေတြနဲ႔ တင္ျပထားတာျဖစ္ပါတယ္။ “ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးကို အသက္ႏွင့္လဲ၍ အရယူေပးသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဲ့သို႔ လူတိုင္းမျဖစ္ႏိုင္ဟု ဆိုေစကာမူလည္း ထမင္းငတ္ခါနီး မိအိုဖအိုႀကီးတို႔အား လုပ္ေကြၽးသည့္ သားေကာင္းတစ္ဦးကဲ့သို႔ကား လူတိုင္းလိုပင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္” လို႔ အနီးစပ္ဆံုး ျမင္ႏိုင္တဲ့ ဥပမာကို ေပးထားၿပီး စိတ္ဓာတ္ေမြးျမဴမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခုလို ဆက္ေရးထားပါတယ္။
“လူတိုင္းပင္ ထိုစိတ္မ်ဳိးကို ေမြးျမဴႏိုင္ပါသည္။ အဆင့္အတန္းသာ ကြာျခားခ်င္ ကြာျခားမည္၊ ထိုစိတ္မ်ဳိးကား လူတိုင္းေမြးျမဴႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခ်က္ကို စာဖတ္သူမိတ္ေဆြတို႔ အထူးသတိျပဳၾကပါ။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး ေကာင္းစားေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည့္ ခိုင္ၿမဲေသာစိတ္မ်ဳိး သင့္၌ မရွိေစကာမူ သင္လိုခ်င္ေသာအရာ၊ သင္မွန္းဆေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ ခိုင္ၿမဲေသာ စိတ္မ်ဳိးကိုကား ေမြးျမဴႏိုင္ပါသည္။ တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ကား ထူးျခားမြန္ျမတ္ပါေပသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိအလိုရွိသည့္ အရာမ်ားကို ရေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ အမ်ဳိးအစားခ်င္းအားျဖင့္ မကြဲပါ။”
အဲဒီလို ႀကီးက်ယ္ျမင့္မားတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ရေအာင္ ယူဖို႔ ေမြးျမဴတဲ့ စိတ္ဓာတ္ ၂ ခု နီးစပ္တဲ့အေၾကာင္း ေရးသားၿပီးတဲ့အခါ အာဇာနည္စိတ္ ေမြးခ်င္ရင္ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိေတြကို ဖတ္ရႈေလ့လာဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ အဲဒီတိုက္တြန္းခ်က္ထဲမွာပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဆံုဆည္းခဲ့ပံု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို အခုလို ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
“ေအာင္ဆန္းသည္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႔ကေလးတြင္ ေမြးဖြား၍ သာမန္ပုဂၢဳိလ္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ေက်ာင္းေနစဥ္က အတန္းထဲတြင္ လူေတာ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟု ခ်ီးမြမ္းျခင္းခံရေသာ္လည္း သူႏွင့္တန္းတူမ်ား၊ သူ႔ထက္ေတာ္သူမ်ား ရွိၾကေလသည္။ သူတကာထက္ ထူးခြၽန္၍ ေတာ္သူ မဟုတ္ေခ်။
သို႔ရာတြင္ ေအာင္ဆန္း၌ ျပတ္သားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခု ရွိသည္။ ထိုရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္းရွိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သျဖင့္ မထူးျခားလွဟု စာဖတ္သူတို႔က စိတ္ထဲက ဆိုခ်င္ဆိုၾကမည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္သိရသေလာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ပါးစပ္က ထြက္ေနေသာ လြတ္လပ္ေရးဆႏၵသည္ ေအာင္ဆန္း၏စိတ္တြင္း၌ ရွိေသာ ဆႏၵကဲ့သို႔ ျပတ္သားျပင္းထန္ျခင္း မရွိေခ်။”
အဲဒီလိုေရးသားၿပီးတဲ့အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို ေကာင္းေကာင္းေရးသားႏိုင္တဲ့သူ ေပၚေပါက္ေစခ်င္တယ္လို႔ သူ႔ဆႏၵကို ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဆရာတက္တိုးအေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အတၳဳပၸတၱိကို မျပဳစုခဲ့ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးသန္႔ တို႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အတၳဳပၸတၱိ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးသားခဲ့သလို ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အပါအဝင္ ျမန္မာနဲ႔ႏိုင္ငံတကာက ထင္ရွားသူေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အတၳဳပၸတၱိေဆာင္းပါး ရာခ်ီေအာင္ ေရးသားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
‘အာဇာနည္စိတ္’စာအုပ္ကို ပထမအႀကိမ္ထုတ္ေဝတုန္းက ‘ဇြဲဋီကာ’ ဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ ထုတ္ေဝခဲ့တာပါ။ မူရင္း ဘာသာျပန္စာအုပ္ ျဖစ္ေပမယ့္ အခုေဖာ္ျပတဲ့အေၾကာင္းအရာမ်ဳိး ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္တာေတြ ျပဳလုပ္ထားတဲ့အတြက္ အျပည့္အဝ ဘာသာျပန္စာအုပ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး စာအုပ္ကို ပထမဆံုးထုတ္ေဝတာ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ျဖစ္ေပမယ့္ စာအုပ္ ေရးၿပီးတာက ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမဆံုးထုတ္ေဝတဲ့ႏွစ္က လြတ္လပ္ေရးမရခင္ ၂ ႏွစ္ဆိုေတာ့ ဒီစာအုပ္ဟာ ျမန္မာလူထုကို လြတ္လပ္လိုစိတ္၊ အာဇာနည္စိတ္ေတြ အထိုက္အေလ်ာက္ ေပၚေပါက္ေစခဲ့တယ္လို႔ေတာ့ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို အျပင္မွာ အလြယ္တကူ ဝယ္ယူႏိုင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဆရာတက္တိုးရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြထဲမွာ ‘ကြၽန္လူထြက္စိတ္ ပေပ်ာက္ေရး’ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ေတြ႔ရၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕ေနာင္ေရးဟာ လူငယ္ေတြလက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ လူငယ္ေတြဟာ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ဖို႔ တာဝန္သိဖို႔ စည္းကမ္းရွိဖို႔လိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိး ေကာင္းစားဖို႔ အားလံုးအေပၚမွာ မူတည္တယ္လို႔ ေရးသားထားပါတယ္။ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ ဆရာတက္တိုးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါး အပုဒ္ ၈ဝ ေက်ာ္ရွိၿပီး ျမန္မာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္ေတြ႔အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ညီညြတ္ေရးကို ဦးတည္တာေတြ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရပါတယ္။
‘ပထမ လြတ္လပ္ေရးေန႔’ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔မွာ ၿဗိတိသွ်အလံ ကို ခ်ၿပီး ျမန္မာအလံကို လႊင့္ထူရတဲ့ ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ကြၽန္ဘဝမွာ ေနခဲ့ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ မိဘေတြကို လြမ္းဆြတ္မိလုိ႔ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း ေရးသားထားပါတယ္။ ဒီလို လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့ေန႔ကို ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ဆရာ့အေနနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ လြတ္လပ္ေရးရတာကို ျမင္မသြားရတဲ့အေပၚ ဘယ္လို ခံစားေလမလဲလို႔ က်ေနာ္က ေတြးေနမိပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း (၂၄၊ ၁၂၊ ၂ဝဝ၈)
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂ ရက္ ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
Comments