Students Movement in Burma (07)

ကိုဗဟိန္းမွသည္ ေက်ာ္ကုိကုိအထိ (၇)
‘ေက်ာင္းသား သမဂၢႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး’
ေအာင္ေ၀း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၈၊ ၂၀၀၉

ေက်ာင္းသား သမဂၢကုိ အခုလုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကတယ္။

(၁)လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္၌ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ ဘဝကို ျဖစ္ထြန္းလာေစရန္
(၂)မိမိကုိယ္ မိမိအားကုိး၍ လြတ္လပ္စြာေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ ဘဝကုိျဖစ္ထြန္းလာေစရန္ႏွင့္
(၃)တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကုိ သိတတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေစရန္။

ဒီလုိရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါလ (၃၁)ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ သကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢ (တကသ) ေပၚေပါက္လာတယ္။ ၁၉၃၆ ေမလ (၈)ရက္ ဒုတိယ တကၠသုိလ္ သပိတ္ႀကီးမွာ ကနဦး ဗကသ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ဗမာႏုိင္ငံလုံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ (ABSU) ေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။

ဒီ တကသ၊ ဗကသ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ားဟာ ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႔ ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲမွာ တပ္ဦးကေန ပါဝင္ခဲ့တယ္။

၁၃ဝဝျပည့္ အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေပါင္းစည္းမိသြားၾကၿပီ။

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဆိုတာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံု UNION ထဲကေန သေႏၶတည္ ေမြးဖြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။

၁၉၄၁ ေနာက္ပိုင္း ဂ်ပန္ေခတ္အတြင္းမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား ယာယီ ရပ္ဆုိင္းေနခဲ့ရေပမဲ့ တကသ၊ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး ကာလ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ စည္းရံုးေရး နယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ အဓိက အခန္းက တာဝန္ယူခဲ့ၾကတယ္။

ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အၿပီး၊ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ထဲမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢ အတြက္ သာမက၊ တမ်ဳိးသားလံုးအတြက္ အႀကီးမားဆံုး ဆံုးရႈံးမႈကေတာ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိဗဟိန္း ကြယ္လြန္သြားျခင္းပါပဲ။

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာ့ေျမေပၚက ဆုတ္ခြာသြားတဲ့အခါ၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႔ေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္ဝင္လာၾကပါတယ္။ ကက္စ္ဘီ လုိ႔ေခၚတဲ့ စကၠဴျဖဴ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ သြတ္သြင္းလာခဲ့တယ္။ ဘုရင္ခံအျဖစ္ ေရာက္လာသူကေတာ့ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔ ျဖစ္တယ္။

ဒီေနာက္ခံမွာပဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေတြ႔လာရပါၿပီ။ ၄၆ ခုႏွစ္ အတြင္းမွာပဲ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢက ေရႊတိဂုံ ကုန္းေတာ္ေပၚက ဒုိက္ဦးဇရပ္မွာ ကြန္ဂရက္ ေခၚယူ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဗကသ က စစ္ၿပီးေခတ္ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ သေဘာထားကုိ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာလုိက္တယ္။

၁၉၄၆ စက္တင္ဘာမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ တႏိုင္ငံလံုး အေထြေထြ သပိတ္ႀကီးမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢဟာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ဝန္ထမ္း၊ ျပည္သူမ်ားနဲ႔ အတူ ပါဝင္ တုိက္ပဲြဆင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရရဲ႕ စကၠဴျဖဴ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ျမန္မာ ျပည္သူ လူထုက မႏွစ္သက္ၾကပါဘူး။ မေက်နပ္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၄၆ စက္တင္ဘာ (၅) ရက္ေန႔ကစၿပီး အစုိးရအမႈထမ္းေပါင္းစံုရဲ႕ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီတုိက္ပဲြစဥ္ထဲမွာ ဦးဝမ္းေမာင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ပုလိပ္သပိတ္ႀကီးလည္း အပါအဝင္ေပါ့။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးမွာ အခုိင္အမာ ဖြဲ႔တည္လာတဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးကလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ သံမဏိတပ္ဦးႀကီးအျဖစ္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။

ဒီ ၄၆ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရား ရပ္စဲသြားေတာ့မတတ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္လည္း တင္းမခံႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

အေထြေထြ သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ ဘုရင္ခံဟာ ပန္းဖ်ားဖ်ားၿပီး အိပ္ရာထဲ လဲေနတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ တာဝါလိန္း အိမ္ကို ဘုရင္ခံဟာ လူမမာေမးဟန္ေဆာင္ လွ်ိဳ႔ဝွက္သြားလုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ အစုိးရသစ္ဖြဲ႔ဖုိ႔ ကိစၥ တိတ္တဆိတ္ ညိွႏႈိင္း သေဘာတူခဲ့ရပါတယ္။ ဒီသတင္းဟာ ၂၆ ရက္ ၉ လ ၁၉၄၆ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ စာလံုးမည္းႀကီးနဲ႔ ပါလာပါေတာ့တယ္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အလင္းေရာင္မုခ္ဦးကို ျမင္စျပဳေနပါၿပီး။ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး ေရာင္္နီဟာ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ သန္းစျပဳလာပါၿပီ။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ လြတ္လပ္ေရး ပန္းတုိင္ ေရာက္ခါနီးမွာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုး အတြက္ အားကိုးအားထားရာ ေရႊေတာင္ႀကီး ၿပိဳလဲသြားရပါေတာ့တယ္။

အဲဒါကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉)ရက္ေန႔မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ၾကံခံရၿပီး က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ပါပဲ။

အဲဒီေနာက္ ျပည္သူ႔အင္အား၊ ျပည္သူ႔ညီညြတ္မႈေတြနဲ႔ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီစာခ်ဳပ္၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္၊ ႏု-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ေတြကို ျဖတ္သန္းၿပီး ၿဗိသွ်အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လြတ္လပ္ေရး ေပးလုိက္ရပါေတာ့တယ္။

‘ေအာင္ေစသတည္း။ ျမန္မာသကၠၠရာဇ္ ၁၃ဝ၉ ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလျပည့္ေက်ာ္ (၉)ရက္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၄) ရက္ တနဂၤေႏြေန႔၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာအခါ၌ ဤ ငါတို႔ျမန္မာျပည္သည္ လံုးဝ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္သတည္း။

-ငါတုိ႔သည္ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ငါတုိ႔ အားလြတ္လပ္ေသာလမ္းသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ေသာ ငါတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ လမ္းစဥ္အတိုင္း တသေဝမတိမ္း ခ်ီတက္မည္။

-ငါတုိ႔သည္ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ငါတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လံု႔လ ဥႆဟျဖင့္ ရရွိၿပီးျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးကုိ ေက်ာက္စုိင္ ေက်ာက္ခဲ ကဲ့သို႔ ခုိင္ျမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းမည္။

-ငါတုိ႔သည္ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္မွစ၍ သူတပါးကုိလည္း မတရားမျပဳ၊ ငါတုိ႔အား မတရားျပဳျခင္းကုိလည္း မခံ အသက္ႏွင့္လဲ၍ ကာကြယ္မည္’ စသည္ျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕က လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္မွာ ေရးထုိးထားတဲ့ သစၥာအဓိ႒ာန္ (၉) ခ်က္ကို က်ေနာ္ ျပန္အမွတ္ရ လာမိပါေတာ့တယ္။

ကုိဗဟိန္း၊ ကုိေအာင္ဆန္း၊ ကုိႏု စတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တကသ၊ ဗကသ စတဲ့ ေက်ာင္းသား သမဂၢေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးေက်းဇူး၊ တနည္း အိုးေဝေက်းဇူးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဂုဏ္ယူ ေအာက္ေမ့ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ၾကပါစုိ႔လား။ ။

[ မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္အာရွအသံ၊ ျမန္မာပုိင္း ]