အေရးေတာ္ပံု ရင္ခုန္သူမ်ား အမွတ္ ၁၅
ေအာင္ေ၀း
ဇန္နဝါရီ ၃၀၊ ၂ဝ၁ဝ
ေအာင္ေ၀း
ဇန္နဝါရီ ၃၀၊ ၂ဝ၁ဝ
အခုတစ္ေလာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးထဲက ျပန္လြတ္လာတ့ဲ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာာ္တုိ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ႀကီး ကဗ်ာဆရာ မုံရြာေအာင္ရွင္လည္း အင္းစိန္ေထာင္ကေန ျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ဆရာမုံရြာေအာင္ရွင္ကုိ စစ္အစုိးရက ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ပုံႏွိပ္အက္ဥပေဒေတြနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂၁ ႏွစ္ ခ်ခ့ဲတာပါ။
ကြ်န္ေတာာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ စာေပအႏုပညာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ မရိွခ့ဲတာပါ။ ဘယ္ရိွပါ့မလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အၾကမ္းဖက္ ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတ့ဲ တုိင္းျပည္ပဲ။
အခုလုိ ျပန္လြတ္လာတ့ဲ သူေတြထဲမွာ ၁၉၈၈ တုန္းက ဒီမုိကေရစီ အေရးအခင္းကုိ မွတ္တမ္းတင္ ဗီဒီယုိ ရုိက္ကူးခ့ဲတ့ဲ ေတာင္ဥကၠလာက ေလာကနတ္ ဦး၀င္းျမင့္လည္း ေထာင္သက္ ၂၁ ႏွစ္နဲ႔ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံကုိ အႏုပညာနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲလုိ႔ စစ္အစုိးရက ဦး၀င္းျမင့္ကုိ ေသဒဏ္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ခ့ဲတာပါ။
စာေပမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွဘူး။ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ ဇာတ္သဘင္ ဘယ္ေနရာမွာမွ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွတ့ဲ တုိင္းျပည္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ပါ။ အဲဒီလုိ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွတ့ဲ တုိင္းျပည္မွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရဖုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြဟာ စစ္အစုိးရ အဆက္ဆက္ ေတာင္းဆုိ တုိက္ပဲြ၀င္ခ့ဲၾကတာပါ။
စစ္အစုိးရဟာ သူ႕ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ မုသာ၀ါဒ ေပၚလစီ ယႏၱရားေတြ အျဖစ္နဲ႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယုိ နဲ႔ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြကုိ တစ္ဖက္သတ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးခ်ေနပါတယ္။ တစ္ဖက္က ျပည္သူလူထုရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိ ေရးသား ထုတ္ေ၀ခြင့္ကုိေတာ့ အျပတ္္အသတ္ ဖိႏွိပ္ ပိတ္ပင္ထားတာပါပဲ။
စစ္အစုိးရက ပိတ္ပင္ထား၊ ဖိႏွိပ္ထားတ့ဲ ၾကားကပဲ မရ ရတ့ဲနည္းနဲ႔ တုိက္ပဲြ၀င္ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး၊ လႈံ႔ေဆာ္ စာရြက္စာတမ္း စာေစာင္ေတြကုိ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လွ်ဳိ႕၀ွက္ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ေ၀ခဲၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ ဘ၀နဲ႔ ရင္းၿပီး ဒီအလုပ္ကုိ လုပ္ၾကရတာပါ။ တခ်ဳိ႕ အဖမ္းခံရၿပီး အစုိးရ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းမႈကုိ အလူးအလဲ ခံခ့ဲၾကရပါတယ္။
မၾကာေသးခင္က ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကေန ျပန္လြတ္လာတ့ဲ ရန္ကုန္တုိင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္က လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္တ့ဲ ကုိထြန္းမင္းေအာင္ ဆုိရင္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္စာတမ္း ျဖန္႔ေ၀မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ခဲြ ခ်မွတ္ခံခ့ဲရသူပါ။
မဆလ၊ န၀တ၊ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး လွ်ဳိ႕၀ွက္စာရြက္စာတမ္း ျဖန္႔တာေတြ၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္တာေတြဟာ ေတာ္လွန္ တုိးတက္တ့ဲ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၾကားမွာ ဘယ္တုန္းကမွ တိမ္ေကာမသြားခ့ဲပါဘူး။
၁၉၇၄ အလုပ္သမား အေရးအခင္းနဲ႔ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၅ ေရႊတိဂုံ အေထြေထြ သပိတ္ ကာလေတြမွာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွာ ‘အင္ၾကင္း’ လုိ႔ အမည္ရိွတ့ဲ အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္တစ္ခု လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေပၚထြက္ခ့ဲပါတယ္။ ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္၀င္းေမာင္ (ရန္ကုန္တကၠသုိလ္) တုိ႔ရဲ႕ အႏုပညာ လက္ရာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖုံးကုိ စစ္အစုိးက ပိတ္ပင္ တားဆီး အေရးယူခ့ဲဖူးပါတယ္။
၁၉၇၆ မိွဳင္းရာျပည့္ ၀န္းက်င္ တစ္၀ုိက္ဟာ ‘တေပါင္း’၊ ‘ေရပူစီးေၾကာင္း’၊ ‘အေရွ႕ေလ’ ဆုိတ့ဲ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး ေျမေအာက္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ဆက္တုိက္ ထြက္ေပၚလာတ့ဲ အခ်ိန္ပါ။ မိွဳင္းရာျပည့္ အလြန္မွာလည္း ‘မီးေမာင္း’ ဆုိၿပီး အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္ ျဖန္႔ေ၀တ့ဲ လႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္ခ့ဲပါေသးတယ္။
အဲဒီလုိ အႏၱရာယ္မ်ားလွတ့ဲ စာေစာင္ ထုတ္ေ၀မႈနဲ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္သြားၾကတ့ဲ အခါမွာလည္း ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြ မသိေအာင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ၿပီး အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္ေတြ၊ သတင္းလႊာေတြ ထုတ္ခ့ဲၾကတ့ဲ သမုိင္းဟာ အခုိင္အမာ ရိွပါတယ္။
မေန႔တေန႔က ျပန္လြတ္ေျမာက္လာတ့ဲ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသမားတစ္ဦး (ကြ်န္ေတာ္ အမည္ မွတ္မထားလုိက္မိတာကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ) သူဆုိရင္ ေထာင္ထဲမွာ မဂၢဇင္း ထုတ္လုိ႔ ေနာက္မႈတုိး၊ ေထာင္ထပ္က်ၿပီး ႏွစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပုိေနရခ့ဲရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
မဆလေခတ္အလြန္ န၀တေခတ္ဦး အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လွ်ဳိ႕၀ွက္ထုတ္ေ၀ခ့ဲၿပီး ဒီကေန႔အထိ လက္ဆင့္ကမ္း ထိန္းသိမ္းထားတ့ဲ အဆင့္ျမင့္ လက္ေရးစာေစာင္တစ္ခုကုိ ကြ်န္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမက AAPP ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္းမွာ ေတြ႔ခ့ဲရပါတယ္။
ဆရာဦး၀င္းတင္တုိ႔၊ ဆရာဇင္လင္းတုိ႔၊ ဆရာမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းတုိ႔လည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ရတ့ဲနည္းနဲ႔ မျဖစ္မေန သတင္းစာ ထုတ္ခ့ဲၾကတာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေလးစား အသိအမွတ္ ျပဳၾကရမွာပါ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္ေတြ႔အရ ၁၉၈၉ အာဇာနည္ေန႔ အေရးအခင္း ေနာက္ပုိင္း ပုသိမ္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ NLD အဖဲြ႔၀င္ေတြရယ္၊ လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီက လူငယ္ေတြရယ္၊ ဗကသ ေက်ာင္းသားေတြရယ္၊ ဗကပ ၄၈၂၈ ယူဂ်ီေတြရယ္ ေလးတံခါး အတြင္းဘက္ ႀကိဳးတုိက္နဲ႔ သီးျခားတုိက္ေတြမွာ ေနၾကရေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ရတ့ဲ စကၠဴ၊ ရတ့ဲ ေဘာပင္နဲ႔ ‘ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္’ ကုိ တစ္ေဆာင္ကေန တစ္ေဆာင္၊ တစ္တုိက္ကေန တစ္တုိက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေ၀ေပးခ့ဲၾကတာပါ။
ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ ၃ အထိ ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ လုပ္ႏုိင္ခ့ဲေပမ့ဲ ဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ ၄ ေဖာင္ပိတ္ေနတုန္းမွာပဲ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက မိသြားၿပီး တာ၀န္ခံလုပ္တ့ဲ ကြ်န္ေတာ္ လက္ပါးတုိက္မွာ အႏူေတြၾကား တုိက္ပိတ္ခံခ့ဲရပါတယ္။
၁၉၉၀ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာေတာ့ ေရႊဂုံတုိင္ NLD ဌာနခ်ဳပ္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အဲဒီ ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္ေတြထဲက အမွတ္စဥ္ ၁ ကုိ အမွတ္တရ သိမ္းဆည္း ျပသထားတာ ေတြ႔ခ့ဲရပါေသးတယ္။
ေထာင္အုတ္ရုိး အျပင္ဘက္မွာ ဘာ စာေပ အႏုပညာ လြတ္လပ္ခြင့္မွ မရိွပါဘူ.း။ ေထာင္အုတ္ရုိး အတြင္းမွာေတာ့ ဆုိဖြယ္ရာ မရိွ၊ ပုိဆုိးပါတယ္။ အဲဒီ ဆုိးတ့ဲ ၾကားကပဲ ဘယ္ေခတ္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အက်ဥ္းေထာင္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဦးမညြတ္တ့ဲ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး လွ်ဳိ႕၀ွက္ စာေစာင္ေတြကေတာ့ ထြက္ေပၚေနဦးမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။
(၉-၂၈-၂၀၀၉)
ကြ်န္ေတာာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ စာေပအႏုပညာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ မရိွခ့ဲတာပါ။ ဘယ္ရိွပါ့မလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အၾကမ္းဖက္ ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတ့ဲ တုိင္းျပည္ပဲ။
အခုလုိ ျပန္လြတ္လာတ့ဲ သူေတြထဲမွာ ၁၉၈၈ တုန္းက ဒီမုိကေရစီ အေရးအခင္းကုိ မွတ္တမ္းတင္ ဗီဒီယုိ ရုိက္ကူးခ့ဲတ့ဲ ေတာင္ဥကၠလာက ေလာကနတ္ ဦး၀င္းျမင့္လည္း ေထာင္သက္ ၂၁ ႏွစ္နဲ႔ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံကုိ အႏုပညာနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲလုိ႔ စစ္အစုိးရက ဦး၀င္းျမင့္ကုိ ေသဒဏ္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ခ့ဲတာပါ။
စာေပမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွဘူး။ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ ဇာတ္သဘင္ ဘယ္ေနရာမွာမွ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွတ့ဲ တုိင္းျပည္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ပါ။ အဲဒီလုိ လြတ္လပ္ခြင့္ မရိွတ့ဲ တုိင္းျပည္မွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရဖုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြဟာ စစ္အစုိးရ အဆက္ဆက္ ေတာင္းဆုိ တုိက္ပဲြ၀င္ခ့ဲၾကတာပါ။
စစ္အစုိးရဟာ သူ႕ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ မုသာ၀ါဒ ေပၚလစီ ယႏၱရားေတြ အျဖစ္နဲ႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယုိ နဲ႔ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြကုိ တစ္ဖက္သတ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးခ်ေနပါတယ္။ တစ္ဖက္က ျပည္သူလူထုရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိ ေရးသား ထုတ္ေ၀ခြင့္ကုိေတာ့ အျပတ္္အသတ္ ဖိႏွိပ္ ပိတ္ပင္ထားတာပါပဲ။
စစ္အစုိးရက ပိတ္ပင္ထား၊ ဖိႏွိပ္ထားတ့ဲ ၾကားကပဲ မရ ရတ့ဲနည္းနဲ႔ တုိက္ပဲြ၀င္ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး၊ လႈံ႔ေဆာ္ စာရြက္စာတမ္း စာေစာင္ေတြကုိ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လွ်ဳိ႕၀ွက္ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ေ၀ခဲၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ ဘ၀နဲ႔ ရင္းၿပီး ဒီအလုပ္ကုိ လုပ္ၾကရတာပါ။ တခ်ဳိ႕ အဖမ္းခံရၿပီး အစုိးရ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းမႈကုိ အလူးအလဲ ခံခ့ဲၾကရပါတယ္။
မၾကာေသးခင္က ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကေန ျပန္လြတ္လာတ့ဲ ရန္ကုန္တုိင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္က လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္တ့ဲ ကုိထြန္းမင္းေအာင္ ဆုိရင္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္စာတမ္း ျဖန္႔ေ၀မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ခဲြ ခ်မွတ္ခံခ့ဲရသူပါ။
မဆလ၊ န၀တ၊ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး လွ်ဳိ႕၀ွက္စာရြက္စာတမ္း ျဖန္႔တာေတြ၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္တာေတြဟာ ေတာ္လွန္ တုိးတက္တ့ဲ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ ၾကားမွာ ဘယ္တုန္းကမွ တိမ္ေကာမသြားခ့ဲပါဘူး။
၁၉၇၄ အလုပ္သမား အေရးအခင္းနဲ႔ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၅ ေရႊတိဂုံ အေထြေထြ သပိတ္ ကာလေတြမွာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွာ ‘အင္ၾကင္း’ လုိ႔ အမည္ရိွတ့ဲ အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္တစ္ခု လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေပၚထြက္ခ့ဲပါတယ္။ ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္၀င္းေမာင္ (ရန္ကုန္တကၠသုိလ္) တုိ႔ရဲ႕ အႏုပညာ လက္ရာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖုံးကုိ စစ္အစုိးက ပိတ္ပင္ တားဆီး အေရးယူခ့ဲဖူးပါတယ္။
၁၉၇၆ မိွဳင္းရာျပည့္ ၀န္းက်င္ တစ္၀ုိက္ဟာ ‘တေပါင္း’၊ ‘ေရပူစီးေၾကာင္း’၊ ‘အေရွ႕ေလ’ ဆုိတ့ဲ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး ေျမေအာက္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ဆက္တုိက္ ထြက္ေပၚလာတ့ဲ အခ်ိန္ပါ။ မိွဳင္းရာျပည့္ အလြန္မွာလည္း ‘မီးေမာင္း’ ဆုိၿပီး အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္ ျဖန္႔ေ၀တ့ဲ လႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္ခ့ဲပါေသးတယ္။
အဲဒီလုိ အႏၱရာယ္မ်ားလွတ့ဲ စာေစာင္ ထုတ္ေ၀မႈနဲ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္သြားၾကတ့ဲ အခါမွာလည္း ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြ မသိေအာင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ၿပီး အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး စာေစာင္ေတြ၊ သတင္းလႊာေတြ ထုတ္ခ့ဲၾကတ့ဲ သမုိင္းဟာ အခုိင္အမာ ရိွပါတယ္။
မေန႔တေန႔က ျပန္လြတ္ေျမာက္လာတ့ဲ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသမားတစ္ဦး (ကြ်န္ေတာ္ အမည္ မွတ္မထားလုိက္မိတာကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ) သူဆုိရင္ ေထာင္ထဲမွာ မဂၢဇင္း ထုတ္လုိ႔ ေနာက္မႈတုိး၊ ေထာင္ထပ္က်ၿပီး ႏွစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပုိေနရခ့ဲရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
မဆလေခတ္အလြန္ န၀တေခတ္ဦး အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လွ်ဳိ႕၀ွက္ထုတ္ေ၀ခ့ဲၿပီး ဒီကေန႔အထိ လက္ဆင့္ကမ္း ထိန္းသိမ္းထားတ့ဲ အဆင့္ျမင့္ လက္ေရးစာေစာင္တစ္ခုကုိ ကြ်န္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမက AAPP ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္းမွာ ေတြ႔ခ့ဲရပါတယ္။
ဆရာဦး၀င္းတင္တုိ႔၊ ဆရာဇင္လင္းတုိ႔၊ ဆရာမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းတုိ႔လည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ရတ့ဲနည္းနဲ႔ မျဖစ္မေန သတင္းစာ ထုတ္ခ့ဲၾကတာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေလးစား အသိအမွတ္ ျပဳၾကရမွာပါ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္ေတြ႔အရ ၁၉၈၉ အာဇာနည္ေန႔ အေရးအခင္း ေနာက္ပုိင္း ပုသိမ္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ NLD အဖဲြ႔၀င္ေတြရယ္၊ လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီက လူငယ္ေတြရယ္၊ ဗကသ ေက်ာင္းသားေတြရယ္၊ ဗကပ ၄၈၂၈ ယူဂ်ီေတြရယ္ ေလးတံခါး အတြင္းဘက္ ႀကိဳးတုိက္နဲ႔ သီးျခားတုိက္ေတြမွာ ေနၾကရေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ရတ့ဲ စကၠဴ၊ ရတ့ဲ ေဘာပင္နဲ႔ ‘ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္’ ကုိ တစ္ေဆာင္ကေန တစ္ေဆာင္၊ တစ္တုိက္ကေန တစ္တုိက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေ၀ေပးခ့ဲၾကတာပါ။
ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ ၃ အထိ ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ လုပ္ႏုိင္ခ့ဲေပမ့ဲ ဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ ၄ ေဖာင္ပိတ္ေနတုန္းမွာပဲ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက မိသြားၿပီး တာ၀န္ခံလုပ္တ့ဲ ကြ်န္ေတာ္ လက္ပါးတုိက္မွာ အႏူေတြၾကား တုိက္ပိတ္ခံခ့ဲရပါတယ္။
၁၉၉၀ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာေတာ့ ေရႊဂုံတုိင္ NLD ဌာနခ်ဳပ္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အဲဒီ ေအာင္ဆန္းဂ်ာနယ္ေတြထဲက အမွတ္စဥ္ ၁ ကုိ အမွတ္တရ သိမ္းဆည္း ျပသထားတာ ေတြ႔ခ့ဲရပါေသးတယ္။
ေထာင္အုတ္ရုိး အျပင္ဘက္မွာ ဘာ စာေပ အႏုပညာ လြတ္လပ္ခြင့္မွ မရိွပါဘူ.း။ ေထာင္အုတ္ရုိး အတြင္းမွာေတာ့ ဆုိဖြယ္ရာ မရိွ၊ ပုိဆုိးပါတယ္။ အဲဒီ ဆုိးတ့ဲ ၾကားကပဲ ဘယ္ေခတ္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အက်ဥ္းေထာင္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဦးမညြတ္တ့ဲ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး လွ်ဳိ႕၀ွက္ စာေစာင္ေတြကေတာ့ ထြက္ေပၚေနဦးမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။
(၉-၂၈-၂၀၀၉)
[ မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲ အာရွအသံ / Radio Free Asia - www.rfa.org/burmese ]
Comments