Shwe embassy in Saa Lone

ျမန္မာႏိုင္ငံသံ႐ံုး (စကၤာပူ)
စာအုပ္နီခ်စ္သူ
မတ္ ၁၈၊ ၂၀၁၁

REUTERS - Vivek Prakash

အမိျမန္မာႏိုင္ငံကို သံေယာဇဥ္ ႀကီးလြန္းလို႔၊ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ရမွန္း သိေပမဲ့ ခုခိ်န္ထိ စာအုပ္နီေလးေတြကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ရက္လို႔၊ ဒီစာအုပ္နီကေလးကို တန္ဘိုးႀကီးႀကီး ေပးၿပီး ကိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြက အစ သံဃာေတာ္မ်ား အဆံုး ဒီစာအုပ္နီေလးေတြကို ကိုင္ထားၾကတာ အမ်ားႀကီးပါ။

ဒီစာအုပ္တန္ဘိုးကလည္း သိၾကတဲ့အတိုင္း ေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အလည္အပတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေၾကာင္းကိစၥတခုခုနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ဒီစာအုပ္ကေလးေတြက တန္ဘိုးရွိမွန္း သိလာလိမ့္မယ္။

ေက်ာင္းသားျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ၊ ခြင့္နဲ႔ျပန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ၊ အလုပ္ မလုပ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ စသျဖင့္ ကမၻာမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မရွိဘူးတဲ့ ေထာက္ခံစာ ယူဖို႔ သံရံုးကို သြားရပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခါမွာ သံရံုးကို ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အခြန္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီစာအုပ္နီေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ တန္ဘိုးရွိတယ္ဆိုတာ သိလာၾကရတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာမွ ကိုယ့္စာအုပ္က သက္တမ္းကုန္ေနၿပီ ဆိုရင္ သက္တမ္းတိုးဖို႔ကိစၥက ပိုက္ဆံ ထပ္ထြက္ရဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ေငြကုန္တာကို မဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြကိုပါ။

ေလာေလာလတ္လတ္ စာအုပ္က သက္တမ္း ကုန္ေတာ့မွာမို႔ သံရံုးကို အဲဒီကိစၥအတြက္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သံရံုးရဲ႕ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ပံုေလးေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္။

ပထမဆံုး ၁ ရက္က ေလွ်ာက္လႊာတင္ဘို႔ ရက္ခ်ိန္းယူရပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ဘာမွ လုပ္မေပးပါဘူး။ ရက္ခ်ိန္းယူၿပီး ျပန္ရံုပါပဲ။ ရက္ခ်ိန္းေပးထားတဲ့ေန႔မွာ မနက္ပိုင္းသြားၿပီး စာရြက္စာတမ္းေတြကို စိစစ္ဖို႔ တန္းစီၿပီး တင္ရပါတယ္။

စာရြက္စာတမ္းေတြ စိစစ္ၿပီးေတာ့ ဆက္ၿပီး ေငြသြင္းဖို႔နဲ႔ ေဆာင္ရြက္စရာေတြ လုပ္ေပးဘို႔ ညေနပိုင္းမွာ တေခါက္ ျပန္လာခိုင္းပါလိမ့္မယ္။ မနက္ပိုင္းကေန ညေန ၄ နာရီ ေလာက္အထိ အခ်ိန္ျဖဳန္းဘို႔ စဥ္းစားထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ရင္ေတာ့ လမ္းစားရိတ္ အကုန္ခံ၊ အိမ္တေခါက္ ျပန္ၿပီး ညေန အခ်ိန္နီးမွ တေခါက္ျပန္လာဘို႔ပဲ။

အလုပ္ကေန မနက္ပိုင္း ခဏေလာက္ ေျပာၿပီး ထြက္လာဖို႔တို႔၊ ေန႔၀က္ခြင့္တင္ၿပီး ေန႔လယ္ အလုပ္ျပန္သြားဖို႔ေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔။ သံရံုးကလည္း အဲဒီကိစၥ မစဥ္းစားဘူး။ အားလံုးကို အားေနတဲ့သူေတြလို႔ပဲ ယူဆထားပံုရတယ္။ ညေနပိုင္း သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ မနက္က တြက္ထားေပးတဲ့ အခြန္ေငြကို ေပးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္၊ လက္ေဗြႏွိပ္၊ လက္မွတ္ထိုး စတဲ့ ကိစၥေတြ လုပ္ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာလည္း အခြန္ေငြ ေပးေဆာင္ၿပီးေၾကာင္း စာရြက္ထုတ္ေပးရင္းနဲ႔ အဲဒီစာရြက္ကို မိတၳဴ ၁ ေစာင္ကူးၿပီး ပတ္စ္ပို႔ စာအုပ္သစ္အတြက္ စာရြက္စာတမ္းေတြ တင္ရင္ အတူ တင္ေပးဖို႔ မွာပါတယ္။ ဒီေတာ့ စာရြက္ရတဲ့သူက ရံုးထဲမွာရွိတဲ့ ေကာ္ပီကူးစက္ကေန မိတၱဴ ကူးၾကရတာေပါ့။ ဒီလိုကူးေတာ့လည္း တခ်ိဳ႕က မလုပ္တတ္လို႔၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း အေၾကြေစ့မရွိလို႔ ေမးရ၊ ရွာၾကရနဲ႔ အလုပ္မ်ားၾကရျပန္ေရာ။ အဲဒါၿပီးေတာ့ တခါ စာအုပ္သစ္လုပ္ဖို႔ စာရြက္စာတမ္းေတြ စိစစ္ဖို႔နဲ႔ လက္ေဗြႏွိပ္ဖို႔ တေခါက္ တန္းစီရျပန္ေရာ။

(ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားမိတာက ဘာလို႔ ဒီမိတၱဴကို သံရံုးက ကူးမေပးတာလဲ၊ အဲဒီလို ကူးေပးၿပီး မိတၱဴကူးခကို ၅၀ါး (သို႔) ၁ိ/- ယူရင္လည္း ေပးၾကမွာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ လူေတြကို အလုပ္ရွဳပ္ေအာင္ ကူးခိုင္းရတာလဲ လို႔။)

ဓာတ္ပံုရိုက္တုန္းက ေပးထားတဲ့ ျဖတ္ပိုင္းေလးေပၚမွာ ဘယ္ေန႔ စာအုပ္လာျပန္ေရြးရမယ္ဆိုတဲ့ ေန႔စြဲကို ေရးေပးထားပါလိမ့္မယ္။ (အဲဒီျဖတ္ပိုင္းေလးက စာအုပ္သစ္ထုတ္ရင္ ျပရမွာ တဲ့) အဲဒီေန႔မွာ စာအုပ္သစ္ လာထုတ္ေပါ့။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ ငါ ဒီေန႔အဖို႔ လာတဲ့ကိစၥၿပီးၿပီ၊ အဲဒီေန႔ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ျပန္လာၿပီး စာအုပ္ထုတ္ရံုပဲလို႔ ထင္ရင္ေတာ့ မွားပါလိမ့္မယ္။

ခုန ေပးလိုက္တဲ့ ျဖတ္ပိုင္းေလးကို ေသခ်ာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ အဲဒီေန႔ မနက္ပိုင္းမွာ စာအုပ္ေဟာင္း ျပန္လာအပ္ၿပီး၊ ညေနပိုင္းမွာ စာအုပ္သစ္ လာထုတ္ပါလို႔ ေရးထားတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့မွ အဲဒီေန႔က်ရင္လည္း သံရံုးကို ၁ ရက္ထဲ ၂ ေခါက္ သြားရဦးမွာပါလားလို႔ သေဘာေပါက္သြားလိမ့္မယ္။ သံရံုးက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြကို မၾကာမၾကာ ေတြ႔ခ်င္ပံုရတယ္။ အခြန္ထမ္းေတြမွာ ဒီတေန႔လံုး သံရံုးကို မနက္တေခါက္ ညေနတေခါက္ အေခါက္ေခါက္လာရလို႔ ဒုကၡ မ်ားၾကမွာပဲ၊ တေခါက္ထဲနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲလို႔ မစဥ္းစားမိၾကဘူးလား မသိဘူး။ ေအးေလ၊ ဒါက သူတို႔ကိစၥမွ မဟုတ္တာ။ ေျပာမွာေပါ့။ အဆင္ေျပေအာင္ အဲဒီလို မလာခ်င္ရင္ ပြဲစားေတြနဲ႔ လုပ္ခြင့္ေပးထားသားပဲလို႔။

သံရံုးရဲ႕ အခက္အခဲေတြႀကီးပဲ ေျပာၿပီး ေကာင္းတာေလးေတြလည္း ေျပာမွတရားမွာေပါ့။ သံရံုးမွာ လက္ရွိ ေရွ႕ကေကာင္တာေတြမွာ ထိုင္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကေတာ့ အရင္၀န္ထမ္းေတြနဲ႔မတူ၊ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ ဆက္ဆံတာကေတာ့ သံရံုးရဲ႕ တိုးတက္မွဳတခုပါပဲ။

ေနာက္တခု ၾကားသိခဲ့ရတဲ့ သတင္းကလည္း နတ္လူ သာဓုေခၚရမွာပါပဲ။ စလုံးမွာ အခြန္ေဆာင္ေနတဲ့သူေတြ အသက္ ၆၀ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ အခြန္ ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္ တဲ့။

ပါတ္စ္ပို႔စာအုပ္သစ္ ထုတ္ယူရမည့္အစီအစဥ္

အစီအစဥ္ကေတာ့ အထက္မွာ ေဖၚျပခဲ့တဲ့အတိုင္း မနက္ဖက္တေခါက္ စာအုပ္ေဟာင္း လာအပ္၊ ညေနတေခါက္ စာအုပ္သစ္ လာထုတ္ေပါ့။

အဲဒီမွာ ေျပာစရာေလးေတြ ထပ္ႀကံဳရျပန္ေရာ။ ဒီမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္က စာအုပ္သက္တမ္း တိုးတုန္းမွာ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ကေလးပါ။ အဲဒီတုန္းက သံရံုးက အခုလက္ရွိ အဖြဲ႔မဟုတ္ဘူး။ အရင္အဖြဲ႔ပါ။ အဲဒီတုန္းက သံရံုးမွာ ေရွ႕ပိုင္းက လုပ္စရာေတြေပးစရာေတြ ေပးၿပီးလို႔ စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ ရက္ခ်ိန္းလိုက္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒါေသာၾကာေန႔ပါ။

အဲဒီတုန္းက ေကာင္တာမွာ တာ၀န္က်တဲ့ ခပ္၀၀ အမ်ိဳးသမီးက အဲဒီေန႔မွာ မနက္ပိုင္းက သံရံုးမွာ အလုပ္မ်ားတတ္လို႔ ေန႔လယ္ဘက္မွ လာေရြးဘို႔ ေသခ်ာမွာလိုက္တယ္။ အဲဒီေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္း စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ သြားေတာ့ သံရံုးလည္း ေရာက္ေရာ သံရံုးက သံတံခါးႀကီးက ပိတ္ထားၿပီး၊ စာ ကပ္ထားတယ္။ အဲဒီေန႔ ေသာၾကာက စၿပီး ေကာင္စစ္ အလုပ္ေတြကို ေသာၾကာေန႔လည္ပိုင္းမွာ ေဆာင္ရြက္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး ေရးထားတယ္။

တကယ္ဆိုရင္ အဲဒီေန႔က ေန႔လယ္ပိုင္းလာဖို႔ သူတို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းမၾကားႏိုင္ေတာင္ ဘယ္ေန႔ထပ္လာၾကပါ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးေတာ့ စာေလး ကပ္ထားၿပီး အသိေပးမထားသင့္ဘူးလားဗ်ာ။

ခုေတာ့ အလုပ္ထဲကေန ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၿပီး၊ ဒီေရာက္ေတာ့ စာအုပ္လည္း မရ၊ ဘယ္ေတာ့ျပန္လာရမယ္ ဆိုတာလည္း မသိရနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ စိတ္တိုစရာ ေကာင္းသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။

ေနာက္ပိုင္း သတင္းၾကားရတာက၊ အဲဒီအခ်ိန္က စာေမးပြဲအခ်ိန္ ျဖစ္ေနလို႔ သံရံုး၀န္ထမ္းေတြက စာေမးပြဲေစာင့္ဖို႔ သြားၾကရလို႔ ဆိုတာပဲ။

ဒီတခါေတာ့ တေန႔ကို ၂ ေခါက္လာရတာကလြဲရင္ လုပ္ထားတဲ့ အစီအစဥ္က သိပ္မဆိုးလွေတာ့ ခ်ိန္းတဲ့ေန႔က်ရင္ေတာ့ စာအုပ္ရမွာပဲလို႔ ေတြးထားမိတာ၊ အဲဒီေန႔ မနက္ စာအုပ္အပ္ဘို႔ သြားတဲ့အခါမွပဲ မွားပါတယ္လို႔ သိလိုက္ရတယ္။

စာအုပ္လာအပ္က်တဲ့အခါက်ေတာ့ တဦးခ်င္း သူတို႔စာရင္းေတြနဲ႔ တိုက္ၿပီး စစ္ေဆးရေသးတယ္။ အစက စာအုပ္ျပန္အပ္ၿပီး ကိစၥၿပီးၿပီ မၾကာဘူးလို႔ ထင္ထားတာအခုေတာ့ စစ္ေဆးေနတာေစာင့္ရံုေပါ့။

ကိုယ့္အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ စာရြက္စာတမ္းေတြ ျပန္စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ စာအုပ္မေလာက္လို႔ WP,EP,SPass ေတြကို ဦးစားေပးရလို႔ ဒီေန႔မရႏိုင္ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ကၽြဲၿမီးတိုသြားမယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္မိၾကမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔လာပါ ဆိုတာ သံရံုးက ခ်ိန္းတာပါ၊ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္ေန႔ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုထားတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲလို႔ ေစာဒက တက္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္တာက ၀န္ထမ္းက သူတို႔ ေနာက္ထပ္ရက္ ခ်ိန္းေပးပါ့မယ္၊ အဲဒါသေဘာမတူရင္ လူႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ေျပာပါလို႔ ေျပာပါတယ္။

အစကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုသြားခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူလည္း ၀န္ထမ္း ဆိုေတာ့ အထက္က ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ရတာပဲေလ။ သူနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနလည္း အေၾကာင္းထူးမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ေပးတဲ့့ရက္ခ်ိန္းကို ယူၿပီးေတာ့ အဲဒီေန႔ေတာ့ ရမွာပါေနာ္လို႔ ေသခ်ာေအာင္ ေမးရေသးတယ္။ ေမးသာ ေမးတာ၊ အဲဒီေန႔က်မွ မရေသးဘူး ဆိုလည္း စိတ္တိုရမွာကလြဲၿပီး ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဒီမွာလည္း စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္။ သံရံုးက ဒီေန႔လာပါလို႔ ခ်ိန္းထားၿပီး၊ အဲဒီေန႔မွာ မေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မွန္းသိရင္ အဲဒီသူကို ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းမၾကားသင့္ဘူးလား။ ဒါဆို အခ်ိန္ကုန္၊ အလုပ္ပ်က္ခံ၊ လမ္းစားရိတ္ ကုန္ခံရမဲ့ ဒုကၡ မၿငိမ္းဘူးလား။ အခုေတာ့ အခြန္ထမ္းေတြကို အျမဲတမ္း အားေနတဲ့လူေတြလို႔ သေဘာထားလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါ သူတို႔ျပႆနာ ငါတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ပဲ သေဘာထားလို႔လား။ ေနာက္တေခါက္ ခ်ိန္းတဲ့ရက္က အရင္ရက္ထက္ ၃ ပတ္ေလာက္ ကြာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ပတ္စ္ပို႔ သက္တမ္းက ကုန္လုေနပါၿပီ။ ဒါကို ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့၊ ဒီရက္မွာ ခရီးသြားစရာမရွိဘူး မဟုတ္လား၊ PR က သက္တမ္းေက်ာ္သြားလဲ ကိစၥမရွိပါဘူး တဲ့။ ခရီးထြက္တာ မထြက္တာက ဘယ္လို ေသခ်ာေပါက္ေျပာမလဲ။ ဒီၾကားထဲ အေရးေပၚ ခရီးထြက္ဖို႔ ၾကံဳလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြ ေလ်ွာက္ရွည္ေနရင္ ကိုယ္ပဲ ပို စိတ္တိုရ၊ ေဒါသ ထြက္ရျဖစ္မွာမို႔ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းပဲ ဆိုၿပီး ခ်ိန္းတဲ့ရက္ပဲ ယူလာခဲ့ေတာ့တယ္။

ခ်ိန္းတဲ့ေန႔ ေရာက္ခါနီးေတာ့မွ သတိထားမိတာက အဲဒီေန႔ ၁၀ တန္း စာေမးပြဲေတြ စစ္တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္က အေတြ႔အၾကံဳကို သတိရမိျပီး အခုတေခါက္ေရာ ဒီလိုမ်ား ၾကံဳရဦးမွာလားလို႔ ေတြးပူမိတယ္။

ခ်ိန္းတဲ့ေန႔ေရာက္လို႔ ခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ မနက္ပိုင္း စာအုပ္သြားအပ္ေတာ့၊ ညေန ၅ ေက်ာ္မွာ ျပန္လာျပီး စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဒီေန႔ေတာ့ ေသခ်ာၿပီလို႔ စိတ္ေအးရေတာ့တယ္။ ညေန စာအုပ္ထုတ္ေပးေတာ့ ၅ နာရီခြဲ ေလာက္ရွိေနပါျပီ။ သံရံုးမွာ လူေတြကေတာ့ မစဲေသးပါဘူး။ သံရံုး၀န္ထမ္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ လုပ္ၾကရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္ ၆ နာရီေလာက္အထိ အလုပ္မ်ားေနၾကတုန္းပဲ။

စာအုပ္ေတြ ျပန္ေပးေတာ့ နာမည္ေခၚၿပီး ေပးပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ငါ့နာမည္ေခၚၿပီး စာအုပ္ရရင္ ျပန္လို႔ရၿပီလို႔ ထင္ေနတာ၊ ေရွ႕က မိန္းကေလးတေယာက္ စာအုပ္ရၿပီးမွ ျပန္တန္းစီေနတာ ေတြ႔ေတာ့ ေမးၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ register စာအုပ္ထဲမွာ ျဖည့္ဖို႔ တန္းစီရတာလို႔ သိရတယ္။

ဒီေတာ့ စာအုပ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ အဲဒါလုပ္ဖို႔ တခါ တန္းစီရျပန္တာေပါ့။ အဲဒီ register စာအုပ္ထဲမွာ ဘာေတြ ျဖည့္ရသလဲဆိုေတာ့ နာမည္၊ PP အေဟာင္းနံပါတ္၊ PP အသစ္နံပါတ္၊ ဒါပါပဲ။ ဒီတခါလည္း ေျပာစရာက ေတြ႔ျပန္ေရာ။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို Database ထဲမွာ မွတ္မထားဘူးလား။ အခုစာအုပ္ထဲမွာပဲ မွတ္တယ္ဆိုရင္ ျပန္ရွာခ်င္ရင္ ဘယ္လိုရွာမလဲ။

နာမည္ေတြ နံပါတ္ေတြ ေရးထည္႔ထားတာ အကၡရာစဥ္လိုက္လည္း မဟုတ္၊ နံပါတ္စဥ္လိုက္လည္း မဟုတ္ ဘယ္လိုရွာၾကမလဲ။ ေနာက္မွ ဒါ ငါ့ျပႆနာမွမဟုတ္တာ ဆိုၿပီး ေခါင္းရွဳပ္ခံမေနေတာ့ဘဲ ကိုယ့္စာအုပ္ကေလး ကိုယ္ယူၿပီး ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

သံရံုးက အခြန္ေငြေတြ တိုးတက္ ပြားမ်ားလာသလို အခြန္ထမ္းေတြ အတြက္လည္း ဒီထက္ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔တဲ့၊ ပိုမိုသက္သာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြု ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ၾကပါေစ။ PP သက္တမ္းကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာစံႏွဳန္းအတိုင္း ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ထိ တိုးၿပီး ေပးႏိုင္ပါေစ။

မူရင္းေပးစာ - http://drlunswe.blogspot.com/