ရင္ထဲက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ (အပိုင္း - ၂)
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ဇူလိုင္ ၃၁၊ ၂၀၁၁
တကယ္ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း (ျမန္မာ႔ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠ႒ႀကီးဦးေနဝင္း) ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အာဏာသိမ္းလုိက္ျခင္းဟာ … ဒီမုိကေရစီကုိ သင္းကြပ္ ပစ္လုိက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူ အာဏာရခ်ိန္ကစလို႔ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီ ဆုိတာလည္း ဆိတ္သုဥ္းသြားရရွာတယ္…။
၁၉၇၄ မွာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒကုိ အတည္ျပဳၿပီး … တုိင္းျပည္ကုိ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ သြားတယ္ … စီးပြားေရးပုံစံမွာလည္း ဆုိရွယ္လစ္စီးပြားေရးဆုိ … ျပည္သူပုိင္အခန္းက႑ကုိ ေမွးမွိန္ေအာင္လုပ္ … တံခါးပိတ္စီးပြားေရး မူဝါဒကုိခ်မွတ္ၿပီး … ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြကုိ လက္မခံဘူး … အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆုိေတာ့ … ေမွာင္ခုိစီးပြားေရးစနစ္ဟာ… မဆလ အစုိးရေခတ္မွာ အရမ္းႀကီးထြားခဲ႔တယ္ … က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္က နည္းပညာအားနည္းေတာ့ … ဘာမ်ား ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ တီထြင္ႏုိင္မွာလဲ။
ျပည္တြင္းမွာထုတ္လုပ္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ပစၥည္းေတြကုိပဲ သုံးစြဲရေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားဘဝက .. တကၠသုိလ္အေဆာင္ေတြမွာ ေပးထားတဲ့ .. ဆင္တဲထုတ္ ႐ုပ္ၿမင္သံၾကားေတြဆုိ … ဒီေန႔လူငယ္ေတြ ေတြ႔လုိက္ရင္ ရယ္ၾကမွာ အမွန္ပဲ …။ ထင္း႐ူးေသတၱာပုံးႀကီးလုိဟာမ်ဳိး … ေနာက္တခါ အံ့အားသင့္စရာ မဆလအစုိးရရဲ႕လုပ္ရပ္တခု ရွိေသးတယ္ဗ် …။ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာလုိ႔ အဖမ္းခံရတယ္ ဆုိရင္ … ယုံမလား မသိဘူး ...။ အဲဒါတကယ္ပါ … ပုိက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့သူေတြကုိ ‘ဆူဇကာ စစ္ဆင္္ေရး’ ဆုိၿပီး ေထာင္ထဲထည့္ထားတယ္….။ သေဘာကေတာ့ … ဂုတ္ေသြးစုတ္ အရင္းရွင္ေတြေပါ့ … ဒီလုပ္ေတြ လုပ္လာေနမွာေတာ့ … ဒီတုိင္းျပည္မွ မမြဲ ... ဘယ္သူ မြဲေတာ့မွာလဲ …။ ကမၻာ႔အဆင္းရဲဆုံးႏုိင္ငံ စာရင္းဝင္သြားတယ္ … ဒီလုိနဲ႔ … ၁၉၆၂ စစ္အာဏာသိမ္းစဥ္က ပါဝင္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလုိ႔ေခၚတဲ့ စစ္ေကာင္စီမွာ အႀကီးအကဲတေယာက္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ … ဦးေအာင္ႀကီး (ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီး - အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ... ခဏေလး ဥကၠ႒ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ) သူက ... ဦးေနဝင္းဆီ ေပးပုိ႔ထားတဲ့ ... စာမ်က္ႏွာ ၄၀ ေက်ာ္ပါစာတမ္းတခုက လူထုၾကား ထြက္ေပၚလာတယ္ေလ …။ ဦးေအာင္ႀကီးဟာ ဦးေနဝင္းရဲ႕ အမ်က္ေတာ္ရွမႈေၾကာင့္ အာဏာ ႐ုတ္သိမ္းခံရသူတေယာက္ေပါ့။ မဆလ ကေန အထုတ္ခံလုိက္ရၿပီး ... ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စမ္းေခ်ာင္းအရပ္ေဒသမွာ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ႀကီး ဖြင့္ထားၿပီး … ႏုိင္ငံေက်ာ္ ‘ေအာင္ႀကီးကိတ္’ ဆုိတာ သူ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြပါ …။
သူ႔စာတမ္းက … လူထုၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပန္႔ျပန္႔ႏွံ႔ႏွံ႔ ေရာက္သြားခဲ့တယ္ …။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ဗ်ား ဆုိ … အစခ်ီထားၿပီး … ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ … လူမႈစီးပြား၊ ႏုိင္ငံေရး အၾကပ္အတည္းေတြကုိ တင္ျပထားတယ္ …။ ဒါေပမယ့္ သူ႔စာထဲမွာ ဦးေနဝင္းကုိေတာ့ အျပစ္ဖုိ႔မထားဘူး …။ ဒါေတြ ဦးေနဝင္း မသိပါဘူးေပါ့ (သေဘာကေတာ့ … သူ မသိလုိ႔ ... ဒီလုိေတြျဖစ္ေနရတာပါေပါ့) … ေနာက္တခါ ၁၉၆၂ အာဏာသိမ္းစဥ္က ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကုိ ဗုံးေဖာက္ခြဲၿပီး ... ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပား ေသဆုံးခဲ့ၾကရတဲ့ ျဖစ္စဥ္မွာ ... သူေရာ ... ဦးေနဝင္းေရာ ႏွစ္ေယာက္လုံး.. အျပစ္ကင္းမယ့္ ေလဟန္ေတြပါ ပါဝင္တယ္ (၁၉၆၂ အာဏာသိမ္းေတာ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ားဟာ … ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဝန္းထဲမွာရွိတဲ့ … ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကုိ ဗုံးေဖာက္ခြဲၿပီး ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကခဲ့ရပါတယ္ … မ်ားစြာ .. ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါကုိေတာ့ … ဆဲဗင္းဂ်ဴလုိင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈလုိ႔ သမုိင္းတြင္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလုိ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢကုိ တရားဝင္ ရပ္တည္ခြင့္ မေပးေတာ့တာ အခုထိပါပဲ)။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … ဦးေအာင္ႀကီးရဲ႕ စာတမ္းကေတာ့ … မ်က္ေမွာက္အေျခအေနနဲ႔ အနီးစပ္ဆုံး အံဝင္ဂြင္က် ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ … လူထုၾကားမွာ .. ေတာ္ေတာ္ .. ဂယက္ထသြားၿပီ … ဘယ္ေလာက္ထိ ဂယက္႐ုိက္သလည္းဆုိေတာ့ ပါတီညီလာခံမွာ … ဦးေနဝင္းကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢကိစၥကုိ ေျဖရွင္းခ်က္ ေပးရေတာ႔တယ္ …။ သူ႔ေျဖရွင္းခ်က္က … ဦးေအာင္ႀကီးကုိပဲ … ျပန္ၿပီးလက္ညႇိဳးထုိး တရားခံအျဖစ္ အျပစ္ဖုိ႔သေယာင္ေယာင္ ေျပာဆုိခ်က္ေတြနဲ႔ ေျပာဆုိထားတယ္ေလ …။ အဲဒီ ပါတီညီလာခံမွာပဲ … ဦးေနဝင္းက ႏုိင္ငံေရးအစတခုကုိ ဟေပးလုိက္တယ္ …။ တုိင္းျပည္ကုိ … တပါတီစနစ္နဲ႔ပဲ သြားမလား…။ ပါတီစုံစနစ္နဲ႔ပဲ သြားမွာလားဆုိတာ … အဆုံးအျဖတ္ေပးဖုိ႔ … ညီလာခံကုိ တင္ျပခဲ့တယ္ … အဆုိးဆုံးက … လူထုကုိစိမ္ေခၚတဲ့စကား ေျပာဆုိသြားတာပါ...။ က်ေနာ္တုိ႔ … တခုတည္းေသာ ျမန္႔မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားကတဆင့္ ပါတီညီလာခံက်င္းပတာကုိ ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိေသးတယ္ ဦးေနဝင္းဟာ .. မိန္႔ခြန္းေျပာဆုိေနရင္းက .. ေဒါသေတြထြက္လာတယ္။ (ၾကည့္ရေတာ္ေတာ္ကုိ ႐ုပ္ဆုိးတာပါ) … ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ … “ဒီတခါတုိင္းျပည္မွာ .. ဆူဆူပူပူလုပ္တဲ့သူေတြကုိ သတိေပးခ်င္တယ္ … … စစ္တပ္ဆုိတာ မုိးေပၚေထာင္မေဖာက္ဘူး … ပစ္ရင္ မွန္ေအာင္ပစ္တယ္ … ေနာက္တခါ ဆူဆူပူပူလုပ္လုိ႔ကေတာ့ … လုပ္တဲ့သူေတြ မလြယ္ဘူးသာျပင္” ဆုိေတာ့ တုိင္းျပည္က လူထုက ပုိခ်ဥ္သြားၾကေတာ့တယ္ …။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ … တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ လုပ္တဲ့သူ ေျပာအပ္တဲ့စကားလားဆုိတာ ….. ဒါဟာ .. ေခတ္အဆက္ဆက္ က်န္ရစ္ေနတဲ့ .. ဦးေနဝင္းရဲ႕ သမုိင္းဝင္မိန္႔ခြန္းပါ။ လူထုက ဘာျဖစ္လာသလဲဆုိေတာ့။ ေၾကာက္လန္႔မလာဘဲ … ေဒါသေတြ ပုိထြက္လာၾကတယ္။ နဂုိကမွ အေထြေထြ အၾကပ္အတည္းေတြ ေငြစကၠဴေတြကုိ တရားမဝင္ သတ္မွတ္လုိက္တဲ့ ကိစၥေတြေၾကာင့္ .. မေက်နပ္မႈအဆုိင္အခဲက .. ဦးေနဝင္းမိန္႔ခြန္းေၾကာင့္ … ပုိဆုိးလာၾကတယ္။
က်ေနာ္ ဇာတိေျမကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ … ထူးျခားခ်က္တခုက … သက္ဆုိင္ရာနယ္ေျမမ်ားမွာ ပါတီဝင္မ်ားကေန … ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ကုိ ညႊန္ၾကားထားတယ္ေလ …။ က်ေနာ္ ေရနံေခ်ာင္း ျပန္ေရာက္ေတာ့ … အိမ္ကျခံဝန္းအတြင္းမွာ စစ္ျပန္၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း အမိန္႔ရလုိင္စင္ ထန္းရည္ဆုိင္ ငွားတယ္။ အဲဒီမွာ တာဝန္ခံလုပ္ေနတဲ့ … ဦးအံ့ေမာင္ဆုိတာ သူက ရပ္ကြက္ ပါတီစိတ္မွဴး … သူ႔ကုိ ၿမိဳ႕နယ္ပါတီယူနစ္က … တာဝန္ေပးထားတာ။ က်ေနာ္႔ကုိ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ေပါ့ …။ က်ေနာ္ကလည္း … ဟန္မပ်က္ေနရတယ္ …။ သူကလည္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။ က်ေနာ္ အိမ္ကို ဝင္ထြက္သြားလာတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အျမဲေလ့လာတယ္။ ၿပီးရင္ မွတ္တမ္းတင္တယ္ … သတင္း ပုိ႔တယ္။ ဦးေအာင္ႀကီး စာတမ္းေတြကုိျဖန္႔ေတာ့ …. သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က စာရြက္ေတြကုိ ေကာ္ပီကူးလုိ႔ရေအာင္ လက္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ပစၥည္းေလးသူက ဖန္တီးလာတယ္ … လုပ္ရမယ့္ ေနရာကလည္း မရွိေတာ့ … က်ေနာ့္အိမ္မွာပဲ ကူးၾကတယ္။ က်ေနာ္က တခုၾကံရေတာ့တယ္…။ အခန္းထဲမွာဆုိ ရိပ္မိႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာ မကူးဘဲ .. အျပင္မွာပဲ ေပၚတင္လုပ္တယ္။ ဘယ္လုိ လုပ္သလဲဆုိေတာ့ … ကူးၿပီးသားစာရြက္ေတြကုိ ဖြက္ထား… တရြက္ထြက္လာ .. တရြက္ဖြက္ေပါ့ … ေဘးနားမွာ … ဆယ္တန္းသခၤ်ာ သင္ၾကားခ်က္ စာရြက္ေတြကုိ အသင့္ပုံထားတယ္။ ထင္တဲ့အတုိင္း သူက လာၾကည့္တယ္။ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကတာလဲေပါ့။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က … “ေက်ာင္းအားရက္သုံးဖုိ႔ ပုိက္ဆံမရွိတာနဲ႔ … က်ဴရွင္ကစာရြက္ေတြကုိ ကူးရင္း .. ပုိက္ဆံရွာေနတာပါ” လုိ႔ဆုိေတာ့ … သူက တရြက္ယူၾကည့္ၿပီး … အေျဖကုိ ေက်နပ္သြားပုံရတယ္ …
“ေကာင္းပါတယ္ … မုန္႔ဖုိးရွာၾကေပါ့ … ေပါက္တတ္ကရေတြ မလုပ္ၿပီးတာပါပဲ”
က်ေနာ္က မေက်နပ္တဲ့ပုံနဲ႔ …“ ေပါက္တတ္ကရေတြဆုိတာ… ဘာကုိ ဆုိလုိတာလဲဗ်”
“ဆူဆူပူပူ မလုပ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲကြာ … ငါ့ကုိ ပါတီက .. ခုိင္းထားလုိ႔ကြ … ငါလည္း မင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ရတာ ... တဒုကၡ …” သူက ႐ုိးတယ္ … သူ႔ရင္ထဲက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထြက္က်လာတယ္။ က်ေနာ္ သနားသြားမိတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျဖန္႔လုိက္တဲ့ ဦးေအာင္ႀကီး စာတမ္းေတြကလည္း လက္သိပ္ထုိး ေတာ္ေတာ္ ျပန္႔သြားတယ္။ အဲဒီကာလေတြက ေရဒီယုိ အသံလႊင့္ဌာနဆုိတာ .. သုံးခုလားပဲ ရွိတယ္။ ဘီဘီစီရယ္၊ ဗြီအုိေအ၊ ေအာလ္အိႏၵိယ … တသက္လုံးက ေရဒီယုိ နားမေထာင္ဘူးတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ … အခု မျပတ္တမ္း နားေထာင္ေနရတယ္ေလ။ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း နားေထာင္ၾကတယ္။ တုိင္းေက်ာ္ … လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ ေရဒီယုိအသံလႊင့္ထားေတာ့ လဘက္ရည္လာေသာက္သူေရာ ျပင္ပကသူေတြေရာ ေန႔စဥ္လာနားေထာင္ၾကတာ အမ်ားသားလား။ အဲဒီမွာ … သတင္းေထာက္ ခရစၥတုိဖာဂါးနက္ ဆုိသူက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိေဌးႂကြယ္၊ ကုိေဌးေအာင္၊ ကုိတင္ေမာင္ေမာင္ေထြး၊ ကုိကုိလတ္တုိ႔နဲ႔ေတြ႔ၿပီး … အဖမ္းခံလုိက္ရတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြထဲက… တေယာက္ေပါ့ .. သူ႔နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးခန္းက လူထုစိတ္ကုိ ႏႈိးဆြေစခဲ့တာ သူက အဖမ္းခံရစဥ္မွာ .. လုံျခံဳေရး တပ္သားေတြရဲ႕ မုဒိန္းက်င့္ပုံေတြကုိ ေျပာျပတယ္။ ၾကားရတဲ့ လူထုရင္ထဲ .. မခံစားဘဲ မေနႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။ မ်က္ရည္က်ၾကတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီး ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ … တၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ တၿမိဳ႕နယ္ .. လွ်ဳိ႕ဝွက္ဆက္သြယ္ၾက … အသင့္ျပင္ၾကေပါ့။ ဒီၾကားထဲမွာ … လူထုရဲ႕အစုိးရေပၚ မေက်နပ္မႈႀကီးကုိ … အာ႐ုံေျပာင္းေစခ်င္ေတာ့။ မဆလအစုိးရက ဘာလုပ္သလဲဆုိေတာ့ … လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းကုိ ဖန္တီးေပးလုိက္တယ္ …။ ဒါကလည္း ဦးေနဝင္း အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက တုိင္းျပည္မွာ .. အစုိးရကုိ .. လူထုက မေက်နပ္မႈႀကီးလာၿပီဆုိ … အာ႐ုံေျပာင္းေအာင္ လုပ္ေနၾက …။ ဒါမွ အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ .. ဆႏၵျပပြဲေတြ မေပၚေပါက္ေတာ့မွာကုိး ... ေတာင္ႀကီး၊ ေအာင္လံ၊ ျပည္၊ ပဲခူးဘက္ေတြမွာ ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းေတြျဖစ္တယ္။ မြတ္စလင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခံလုိက္ရတယ္ … ေသဆုံးမႈတခ်ဳိ႕ရွိခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တႏုိင္ငံလုံးကုိ ႐ုိက္ခတ္ေစမယ့္တပ္လွန္႔သံက .. အသံလႊင့္သတင္းဌာနေတြက ထြက္လာၿပီ … ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွာ .. တႏိုင္ငံလုံး မဆလ လုိ႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာ႔ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အစုိးရကုိ တၿပိဳင္နက္တည္း ေတာ္လွန္ၾကမယ္။ လူထုေတာ္လွန္ေရးႀကီး ဆင္ႏႊဲၾကမယ္။ အဲဒီေန႔ကလည္း… သိပ္ထူးျခားတဲ့ေန႔ ရွစ္ေလးလုံး ေပါင္းဆုံထားတဲ့ေန႔ ၈. ၈. ၁၉၈၈။
သတင္းေတြကျပန္႔ေနၿပီ အရပ္ထဲ .. ရြာထဲ .. ေစ်းထဲ .. ေက်ာင္းထဲ … ေက်ာင္းသားေတြ … ဆႏၵျပၾကေတာ့မယ္တဲ့ …။ ဒါေပမယ့္ ... မဆလ အစုိးရက .. သိပ္ထိတ္လန္႔ပုံေတာ့ မျပဘူး …။ အရင္အခါေတြတုန္းကလုိ … ႏွိမ္နင္းျပလုိက္ရင္ ျပတ္သြားမယ္ပဲထင္ေနဆဲ။ တႏုိင္ငံလုံးမွာ သူတုိ႔ပါတီေတြ … လုံျခံဳေရးေတြကုိ နည္းနည္းပါးပါး တပ္လွန္႔ထား႐ုံကလြဲလုိ႔ အရမ္းကာေရာႀကီး တင္းက်ပ္မထားဘူး။ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးက … အထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ ဆရာေတြကုိယ္တုိင္ ကင္းေစာင့္ေနရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး စီစဥ္ရေတာ႔တယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာကဘာလဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ေက်ာင္းသားေတြ … ဝင္ေငြမရွိဘူး ပုိက္ဆံဆုိတာ မိဘေတြကေပးမွ မုန္႔ဖုိးအျဖစ္ရၾကတာ။ နယ္အသီးသီးကုိသြားဖုိ႔ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ … စာရြက္စာတမ္းေတြ ျဖန္႔ေဝဖို႔ ေငြလုိတယ္။ လူတကာဆီ လုိက္အလွဴခံလုိ႔ရတဲ့အမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ဘူး … ဒါနဲ႔ လွွ်ိဳ႕ဝွက္အစည္းအေဝးထုိင္ ဘာလုပ္ခဲ့ရသလဲ ဆုိေတာ့ ခ်ဲေရာင္းမယ္ … မ်ားမ်ားစားစား မဟုတ္ဘူး ..။ ၁၀ ဖုိး အကြက္လား မသိဘူး .. ဒါနဲ႔ လူခြဲၿပီး လုိက္ေရာင္းတယ္။ တေယာက္က ေမးတယ္ …။ ေပါက္ရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဆုိေတာ့ … ငါတုိ႔က ၈ ရက္ေန႔မွာ လူထုအုံႂကြမႈစမွာ … ခ်ဲက ၁၅ ရက္ေန႔မွထြက္မွာ … အဲဒီေတာ့ .. ဒါ ထည့္တြက္ဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘူး။ ေပါက္တဲ့သူရွိရင္လည္း ေတာင္းပန္လုိက္မယ္ကြာ ဆုိၿပီး … ကုိယ္ျမင္တဲ့ အျမင္ေသးေသးေလးေလးနဲ႔ ေျဖရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ ခ်ဲေရာင္းလုိ႔ရတဲ့ေငြေတြနဲ႔ နယ္အသီးသီးကုိ သြားၾက စာရြက္စာတမ္းေတြ ေဝၾကေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔ နီးကပ္လာတယ္။ တေန႔ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အူယားဖားရား သတင္းလာေပးတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ … ငါသတင္း အတိက်ရထားၿပီ၊ ပါတီယူနစ္အတြင္း သတင္းက ေပါက္ထြက္လာတာ။ ငါတုိ႔ေက်ာင္းသားေတြကုိ ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း အက်ယ္ေခၚၿပီး ထိန္းသိမ္းထားလိမ့္မယ္ ..။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့သူေတြျဖစ္ဖုိ႔ မ်ားတယ္” က်ေနာ္လည္း ေခါင္းေတာ္ေတာ္ စားသြားတယ္..။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး… အေတြ႔အၾကံဳကလည္း မရွိ … အသက္အရြယ္ကလည္း ငယ္ရြယ္တဲ့သူေတြ ဆုိေတာ့ ဆုံးျဖတ္ရခက္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ခ်က္ျခင္းလူစုၿပီး … အစည္းအေဝးထုိင္တယ္။ အားလုံးက သေဘာတူညီစြာနဲ႔ … ဆႏၵျပပြဲကုိ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔လုပ္မယ့္အစား ေရွ႕တုိးၿပီး ၆ ရက္ေန႔မွာစတင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ၾကတယ္။ ရက္က အရမ္းနီးေနၿပီ .. လုပ္စရာရွိတာ စီစဥ္စရာရွိတာေတြကုိ အေသးစိတ္ စီစဥ္ရေတာ႔တယ္။ ေနာက္တခါ ေရနံေျမက အလုပ္သမားတခ်ဳိ႕နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ခ်ိတ္ဆက္မိတယ္။ သူတုိ႔ပါ .. ပါဝင္လာတယ္ ..
လူထုဆႏၵျပပြဲကုိ စတင္ဖုိ႔ ၿမိဳ႕လယ္နဲ႔ မနီးမေဝးမွာရွိတဲ့ … အထက (၁) ကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္တယ္။ ဒီေက်ာင္းက သမုိင္းအစဥ္လာႀကီးတဲ႔ေက်ာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကစလုိ႔ အရွင္ဆႏၵာဓိက၊ စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးတုိ႔ ပညာရည္ႏုိ႔စုိ႔ခဲ့ရာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး။ တေယာက္က ေက်ာင္းရဲ႕ေျမပုံကုိ ျပဳစုတယ္။ အဖြဲ႔ေတြ အသီးသီး ခြဲလုိက္ၾကတယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လုိက္တုိင္း ေက်နပ္မိတာတခုက က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက ထင္ရာျမင္ရာေတြနဲ႔ စုေပါင္းလုပ္လုိက္ၾကတာ .. နည္းနည္းေတာ့ စနစ္က်တယ္ေျပာလုိ႔ ရပါတယ္…။ အဖြဲ႔အသီးသီးခြဲၿပီး ဘယ္သူက ဘယ္ေက်ာင္းေဆာင္မွာ တာဝန္ယူမယ္။ ဘယ္သူနဲ႔အဖြဲ႔က ေက်ာင္းေရွ႕ တံခါးကုိပိတ္ လုံျခံဳေရးေစာင့္ၾကည့္တာ၀န္ ၿမိဳ႕ထဲတေလွ်ာက္ကေန ေက်ာင္းအထိ .. ၾကားထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြတေယာက္ၿပီး တေယာက္ခ်ထားတယ္။ အခ်ိန္ကုိက္ … တပ္လွန္႔ထားတယ္။ သတ္မွတ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိေနတဲ႔လူထုကုိ ေက်ာင္းသားေတြ ဆႏၵျပၿပီဆုိတာကုိ ေဆာ္ၾသဖုိ႔ေပါ့ … …
၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္
က်ေနာ္ … ၅ .. ရက္ေန႔ တညလုံးနီးပါးေလာက္ မအိပ္ရဘူး … ေႂကြးေၾကာ္သံ စာရြက္ငယ္ေလးေတြ ကူးေနတာ။ မနက္လင္းခါနီးေလာက္ၾကမွ တေမွးေလာက္ပဲ ေမွးလုိက္ရတယ္။ မနက္ .. ၈ နာရီေလာက္ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြကုိ ျပင္ဆင္ရင္း .. ဆုံရပ္ရွိရာကုိ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ျဖတ္လာရင္း ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေရနံေျမက အလုပ္သမားတခ်ဳိ႕ အနည္းငယ္ အကြာအေဝးဆီမွာ မေရာင္မလည္လုပ္ရင္း ေနရာယူေနတာကုိ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အားတက္သြားမိတယ္။
အထက (၁) ေက်ာင္းေရွ႕မွာရွိတဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ကေန ေက်ာင္းထဲကုိ လွမ္းၿပီးအဆက္မျပတ္ အကဲခပ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ .. ေက်ာင္းဝန္းတံခါးအဝင္ဝမွာ ဆရာေတြက ေက်ာင္းသားေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္ စစ္ေဆးတာေတြ လုပ္ေနတာကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ေရွ႕တံခါးေပါက္မႀကီးက ဝင္ေရာက္ရမွာက သုံးဦး … က်ေနာ္ရယ္ … သက္ႏုိင္ (ဒသာနိကေဗဒ) ေက်ာ္ဆန္းဦး (မေကြး ေကာလိပ္) … … အားလုံးက ရင္ခုန္ေနၾကတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ့္ ခါးၾကားမွာ ဓားေျမႇာင္တုိေလးတေခ်ာင္း ေဆာင္လာတယ္။ ပထမ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထုိးသံ ၾကားလုိက္ရၿပီ။ ရင္ခုန္သံေတြက .. အရင္ကထက္ ပုိက်ယ္ေလာင္လာၿပီ ..။ သုံးေယာက္လုံး လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ကေန … ထထြက္လာၿပီး အသင့္ေနရာယူလုိက္တယ္။ ဒုတိယေခါင္းေလာင္းထုိးၿပီးရင္ ေက်ာင္းတံခါးကုိ ပိတ္လုိက္ေတာ့မွာေလ… အခ်ိန္က ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ စီးပြားေရး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာ္လင္းနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႔သားေတြက .. ေက်ာင္းဝန္းတံခါးေတြကုိပိတ္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားဖုိ႔အသင့္ … က်ေနာ့္ကုိ သူက လက္မ ေထာင္ျပတယ္ ..။ (အားလုံး အုိေကေပါ့) … ေနာက္ ေက်ာင္းေနာက္ဘက္ကေန ပတ္ဝင္ၿပီးသြားမယ့္ ေက်ာ္စြာတုိ႔အဖြဲ႔က ခပ္သုတ္သုတ္ေျပးသြားၿပီ … သက္ႏုိင္က က်ေနာ့္ကုိကပ္ၿပီး တုိးတုိးေလး လွမ္းေျပာတယ္။
“ကုိဝမ္း … မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ… ေရွ႕ကေစာင့္ေနတဲ့ ဆရာေတြက … ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာေတြ သူတုိ႔ ဘယ္လုိတားတား က်ေနာ္တုိ႔ နားမေယာင္နဲ႔၊ တြန္႔မသြားနဲ႔ ေရွ႕ဆက္တုိးမယ္…” ဆုိေတာ့ ေက်ာ္ဆန္းဦးက …
“ငါတုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသားပဲ … ေသခ်င္ေသပါေစ … ေနာက္မဆုတ္ဘူး … ဆက္လုပ္မယ္ …”
ေတာင္ဘက္အရပ္ဆီက တုိက္ခတ္လာတဲ့ တခ်က္ေသာ ေလအေဝွ႔မွာ … ဖုန္မႈန္႔ေတြ ဖြားခနဲ လြင့္ထြက္လာတယ္။ ေရွ႕မွာေမာင္းႏွင္လာတဲ့ … ျမင္းလွည္းတစီးရဲ႕ ျမင္းခြာ႐ုိက္သံက .. ဂီတစည္းခ်က္ အလား … က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ရင္ခုန္သံမ်ားအလား … ၿပီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးဟာ … ပုံမွန္ထက္မ်ား ၿငိမ္သက္ေနေရာ့သလား စိတ္အစဥ္မွာခံစားေနရင္းက … ေက်ာင္းဝန္းအတြင္းက … ဒုတိယ ေခါင္းေလာင္းသံက ထုိးေဖာက္ထြက္လာၿပီ။
ဂလုိင္ … ဂလုိင္ … ဂလုိင္ … ဂလုိင္ … ဂလုိင္ … … …
အပုိင္း (၃) ဆက္ပါဦးမည္
အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
Comments