Hay-la Wah-la Attitude ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့ဗ်ာ ...
ေဇာ္ေအာင္
စက္တင္ဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၂
စက္တင္ဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၂
● နိဒါန္း
● ကိုယ္ေတြ႔ အေတြ႔အၾကံဳတခု
ကြၽန္ေတာ္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ စက္႐ံုေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ ဗီယက္နမ္အလုပ္သမားေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္လုပ္ကိုင္ၾကရာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စက္ပစၥည္းတပ္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ အဂၤလိပ္စကားမေျပာ၊ နားမလည္ေသာအလုပ္သမား ၄၀၀ ခန္႔ရွိသည္။ အဂၤလိပ္စကားနားလည္ ေသာ Broken English Vietnamese ၂၀ ဦးက အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ထို၂၀ ဦးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီမွ ဒိန္းမတ္၊ ဂ်ာမန္၊ ၾသစေၾတးလီယံ၊ နယူးဇီလန္၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားက ထပ္မံအုပ္ခ်ဳပ္သည္။ အဂၤလိပ္စကားကို Communication Media အျဖစ္ အသံုးျပဳရသည္။ ဗီယက္ နမ္-စင္ကာပူ စကားျပန္ ၂ ဦးရွိသည္။ ဗီယက္နမ္ဘက္မွ အင္ဂ်င္နီယာအမ်ဳိးသမီးငယ္တစ္ဦးကို လစာေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ငွားထားသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ GEA ကုမၸဏီဖက္မွလည္း အင္ဂ်င္နီယာလူငယ္တစ္ဦးကို လစာေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ငွားထားသည္။ လိုအပ္ပါက သူတို႔ကို လွမ္းေခၚၿပီး အကူညီေတာင္းရသည္။ တကၠစီေခၚျခင္းမွအစ၊ စက္ဘီး၊ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ျခင္း၊ စက္အပိုပစၥည္းမ်ား၀ယ္ျခင္းမ်ားတြင္လည္း စ ကားျပန္မ်ားကို အားကိုးရသည္။
လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေသာ ဗီယက္နမ္မ်ားကို အလြန္စိတ္ပ်က္မိပါသည္။ Broken English Vietnam Supervisors စူပါဗိုက္စာမ်ားမွာ လုပ္ရမည့္ အလုပ္မ်ားကိုေျပာျပခ်ိန္ Yes, Yes ဟုေျပာၿပီး၊ အလုပ္သမားမ်ားကို လက္ညႇႇဳိးထိုးခိုင္းျပန္သည္။ အလုပ္သမားမ်ားက အလုပ္ခြင္တြင္ ေဆးလိပ္တကားကား၊ သူတို႔ စူပါဗိုက္စာမေျပာႏွင့္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံျခားသား အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားလာလွ်င္ပင္ ခပ္တည္တည္၊ ထိုင္စကားေျပာ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနၾကသည့္ ေဟးလား၀ါးလား၊ ဘာမထီ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္သည္။ ၂ နာရီမွ်လႊတ္ထားလိုက္ၿပီး သြားၾကည့္လိုက္လွ်င္ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ထားေသာေၾကာင့္ ျပန္ျပင္ဆင္ရျပန္သည္။ အခ်ိန္ကုန္ လူပင္ပန္းျဖစ္ရဖန္မ်ားေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္လံုး လွွည့္ပတ္၊ သြားလာ၊ ၾကည့္႐ႈ၏၊ ကြပ္ကဲေနရသည္။ အဂၤလိပ္စကားနားလည္သူ ဗီယက္နမ္ စူပါဗိုက္စာမ်ားကို ေကာင္းေကာင္းေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးျခင္းတြင္ အဓိကအခ်က္မွာ နာခံမႈကို အထူးေလ့က်င့္ေပးရသည္။ မင္းႀကိဳက္တာလုပ္လို႔မရဘူး။ ျပန္ေျပာခြင့္ရွိေပမဲ့ ငါေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ပါ...ဟု စိတ္ထဲမွာပဲ ေျပာရသည္။ တလခန္႔ၾကာေသာအခါ စူပါဗိုက္စာမ်ား နာခံမႈရွိလာၿပီး၊ ေဟးလာ၀ါးလား အလုပ္သမားမ်ားကို ကြန္ထရိုး ထိမ္း ခ်ဳပ္လာႏိုင္သည္။ အိုေကတြင္ စိုေျပမႈ ျဖစ္လာပါသည္။
သို႔ေသာ္ အလုပ္သမားအသစ္၊ စူပါဗိုက္စာအသစ္မ်ားေရာက္လာတိုင္း ထိုဗီယက္နမ္မ်ား၏ ေဟးလား၀ါလားစိတ္ဓါတ္ Hay-la Wah-la Attitude ကိုေတြ႔ရျပန္သည္။ ပထမစူပါဗိုက္စာမ်ားလို တလၾကာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားစရာမလိုေတာ့ပါ။ တစ္ပါတ္ေတာ့ ၾကာသည္။ ထိုတစ္ပတ္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမႈကို ဗီယက္နမ္အခ်င္းခ်င္း သင္ၾကားခိုင္းလို႔မရပါ။ ရာထူး တူေနပါက ဗီယက္နမ္မ်ားက မနာခံၾကပါ။ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကပဲ ပင္ပန္းစြာေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရပါသည္။
ျမန္မာမ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားဖို႔ဆိုသည္မွာ ဗီယက္နမ္မ်ားထက္ခက္ပါမည္။ ဗီယက္နမ္မ်ားက အထက္အရာရွိကိုေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႐ိုေသ၊ ေလးစားၾကသည္။ အထက္အရာရွိကို ခ်စ္ခင္မႈ ရွိမရွိေတာ့ မသိေသးပါ။
● ေဟးလား၀ါးလား စိတ္ေနစိတ္ထား
ကြၽႏ္ုပ္သားငယ္ ၄ ႏွစ္သား ၁၉၉၀ အခ်ိန္က ကြၽႏ္ုပ္တြင္ ေငြေၾကးမလံုေလာက္ေသာ္လည္း မိသားစုကို စင္ကာပူေခၚမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ မိတ္ေဆြ ကိုေဇာ္ညႊန္႔ (အိမ္ေထာင္၊ ရည္းစားမရွိေသးခ်ိန္) သူက ကြၽန္ေတာ့္လစာ တလေဒၚလာ ၁၂၀၀ သာရွိသည္ကို သိသည္။ အိုဗာတိုင္ ရွိမွ ၀င္ေငြပိုရေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး၊ ေရာ့ ေဒၚလာ၂၀၀၀ ..မင္းမလိုဘူးဆိုတာ ငါသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လိုလိုမယ္မယ္ ယူထား လိုက္ပါ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွ ျပန္ေပးေပး ကိစၥမရွိပါဘူး...ဟုေျပာဆိုၿပီး အိပ္ထဲအတင္းထိုးထည့္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ လူတိုင္းလိုလိုပင္ သူ မ်ားဆီက အေႂကြးမယူလိုသူျဖစ္သည္။ ကေလး ၂ ေယာက္ႏွင့္ မိသားစုကို စင္ကာပူေခၚပါက စရိတ္ႀကီးမည္သိေသာ္လည္း ေငြကိုပဓာနထား သူမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ေခၚျဖစ္ေအာင္ေခၚလိုက္သည္။ ထိုစဥ္က မိသားစုအတြက္ အိမ္တအိမ္လံုးငွားပါမွ တလ ေဒၚလာ ၇၀၀ ေပးရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ကိုေအာင္ႏိုင္က တ၀က္စီဆိုၿပီး သူတခန္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုတခန္း အတူေနၾကသည္။ အိမ္လခက ေဒၚလာ ၃၅၀၊ အျပင္ ထမင္းတပြဲ ၁ ေဒၚလာခြဲ၊ ေခါက္ဆြဲတပြဲ ၁ ေဒၚလာ၊ ရထား MRT တစ္မွတ္တိုင္ ၃၀ ဆင့္၊ ကေလး ၂ ေယာက္ မာလင္ေမာင္း အစိုးရမူလတန္းေက်ာင္းလခ တစ္ေယာက္ ၁၂ ေဒၚလာ၊ အိမ္မွာပဲအလုပ္သြားလွ်င္ ဘတ္စကားခ အသြား၊ ၃၀ ဆင့္၊ အျပန္ ၃၀ ဆင့္၊ တ ပတ္တစ္ခါ Jurong East MRT Shopping Center ေဟးလား၀ါးလား ေလွ်ာက္လည္ျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္းလူပ်ဳိ ၃၀ ႏွစ္အရြယ္မ်ားတြင္ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ ၃၀ အရြယ္ ကေလး ၂ ေယာက္ မိသားစုလိုက္ ေလွ်ာက္လည္စားေသာက္ျခင္း၊ City Hall, China Town, Orchard ၿမိဳ႕ ထဲသို႔ ၃ လ တစ္ေခါက္သြားလည္ပတ္ျခင္း .. စင္ကာပူ ၁၉၉၀ အေျခအေနမ်ားျဖစ္သည္။ ယခုေခတ္ အိမ္တစ္လံုးငွားခ ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေနေသာေၾကာင့္ အရာရာ ၃ ဆမွ် ေစ်းတက္သြားေသာ္လည္း လစာက သိပ္မတိုးလာပါ။ အလုပ္သမားမ်ား ပိုမိုက်ပ္တည္းလာေသာ လက္ရွိ စင္ကာပူအေျခအေနျဖစ္သည္။
ကြၽႏ္ုပ္စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ေလ့လာဆန္းစစ္ပါက၊ အသက္အရြယ္လိုက္ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲလွ်က္ရွိပါသည္။ ႀကီးမိုက္၊ ခေလးစိတ္ စသည့္ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္၂၀ က ေလွ်ာက္လည္၊ ေသာက္စား၊ ေပ်ာ္ပါးမႈမ်ား အခုလည္း လုပ္ခ်င္ေနသည္။ မလုပ္သင့္ေတာ့ေၾကာင့္ ..ပင္နီစူလာ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားမွာ တိုက္ဂါးဘီယာ ပုလင္းမ်ားေထာင္ၿပီး ေဟးလား၀ါးလား စကားေျပာေနေသာ အသက္၂၀၊ ၃၀ က်ာ္ လူငယ္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီး၊ ကိုယ္လည္း အရင္လိုဘ၀မ်ိဳးကို ျပန္စဥ္းစားမိပါသည္။ အခ်ိန္က ေက်ာ္ လြန္ခဲ့ပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွလာေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကို တနဂၤေႏြတြင္ လိုက္လံျပေလ့ရွိသည္။
● စင္ကာပူေရာက္ ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားမ်ား
စင္ကာပူတြင္လာေရာက္အလုပ္ လုပ္ကိုင္သူမ်ားကို ျမန္မာမ်ားက နာမည္ေပးထားၾကသည္။ Serangoon Road မွ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္၊ သီရိလကၤာမ်ား (ျမန္မာအေခၚ ကုလားဆိုသူမ်ား)၊ China Town, Bugis စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးမွ လာ ေရာက္ အလုပ္လုပ္သူ (ျမန္မာအေခၚ ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္)၊ Orchard Lucky Plaza တြင္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံမွ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကေသာ (ျမန္မာအေခၚ ဖဦးထုပ္မ)၊ Goldmine Tower တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွလာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ (ျမန္မာေခၚ ယိုးဒယား)၊ “မ” ဟုေခၚေသာ မ ေလးရွားလူမ်ိဳးမ်ား၊ “ဗ” ဗလခ်ိုက္မ်ား၊ “ဘဂံုး” ေခၚခံရသူ ဘဂၤလားလူမ်ိဳးမ်ား၊ “ကႀကီး၊ ဂငယ္” ဟု အေခၚခံရသူ ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကို တန္ဘိုးထားၿပီး “ေရႊ” ဟုေခၚေသာ ျမန္မာမ်ား... ေပးထားေသာ အတိုေကာက္အမည္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထိုလူမ်ား သူတို႔စုရပ္မ်ား တြင္ တနဂၤေႏြဆို အုပ္စုလိုက္ေရာက္လာၿပီး မတ္တပ္ရပ္ (သို႔မဟုတ္) ေျမႀကီးေပၚအခင္းခင္းထိုင္၊ စားစရာမ်ား စားေသာက္၊ စကားေျပာ ေနၾကသည္။ အပမ္းေျဖခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သူတို႔တေတြ မတ္တပ္ရပ္၊ စုေ၀း၊ စကားေျပးေနၾကသည္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္သမီးငယ္က ေမးသည္။ အား၀ါး (ကခ်င္လို၊ အေဖဟုေခၚပါသည္) .. လူေတြအမ်ားႀကီး မတ္တပ္ရပ္ၿပီး၊ အၾကားႀကီးပဲ၊ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ ....ဟု နာမ လည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။ သမီးရယ္ ... ေဟးလား၀ါးလား ..လုပ္ေနတာေပါ့ကြယ္...ဟု ျပံဳးၿပီးအျဖလိုက္သည္။ သမီးက ေဟးလား၀ါးလားဆို ေသာစကားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေျပာေနက် ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သေဘာေပါက္သြားပါသည္။
● အဂၤလိပ္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပါ
ေနာက္ၾကံဳေသာအခါ ေဟးလား၀ါးလား စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ေရးခ်င္ပါသည္။ လူငယ္၊ လူႀကီးတိုင္းတြင္ မိတ္ေဆြမ်ား စုစည္းလာေသာခါ ငယ္မူျပန္လာတတ္သည္။ လူငယ္မ်ားစုစည္းမိခ်ိန္ (ဥပမာ ေဘာလံုးပြဲအားေပးခ်ိန္) စိတ္ႂကြလာေလ့ရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံသား လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားစြာမွာ စင္ကာပူ ဒီပလိုမာ (ပိုလီ) ရရွိၿပီး၊ ဘြဲ႔ရရန္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံသို႔ ေဒၚလာ၂ ေသာင္းအကုန္ခံၿပီး ဘြဲ႔သြားယူသူ မ်ားစြာရွိသည္။ သူတို႔က အဂၤလန္မွာေနရင္ စင္ကာပူ၊ မေလးရွား ေက်ာင္းသားမ်ားမသြားသင့္တဲ့ေနရာကေတာ့ အဂၤလိပ္ေဘာလံုးပြဲေတြပဲ။ သူတို႔က နံေစာ္၊ ညစ္ပတ္ၿပီး၊ အလြန္ၾကမ္းတယ္။ ငါတို႔ အာရွတိုက္သားေတြက ပုပုေလးေတြ..ေတာ္ၾကာ သူတို႔ ေဟးလား၀ါးလားလုပ္တဲ့ အထဲ ဓါးစာခံျဖစ္သြားရင္ မသက္သာဘူး။ အဂၤလန္မွာ ပညာသင္ခ်ိန္ ေဘာလံုး၀ါသနာပါေပမဲ့ ေဘာပြဲသြားမၾကည့္ရဲဘူးလို႔ ေျပာျပပါသည္။ အေမရိကန္ဖြတ္ေဘာဆိုေသာ အေမရိကန္လူငယ္မ်ားလည္း ၾကမ္းတမ္းလွပါသည္။ ထိုပြဲမ်ားကို အေမရိကားေရာက္ ျမန္မာမ်ား သြားၾကည့္ ေလ့မရွိပါ။ ဒီမိုကေရစီဘိုးေအ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္မ်ားလည္း ဖြတ္ေဘာပရိတ္သတ္မွာေတာ့ ဖြတ္ခ်င္းအတူတူပါပဲဟု ေျပာလိုပါသည္။ အဂၤလိပ္ကလပ္အသင္းမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကမာၻ႕ၿပိဳင္ပြဲမ်ားက ပယ္ခံျခင္း မၾကာခဏျဖစ္ေလ့ရွိပါသည္။ ျမန္မာဗီ ယက္နမ္မ်ားသည္ အဂၤလိပ္အေမရိကန္၊ မိတ္ေဆြမ်ားဟု ေျပာလို႔ရပါသည္။ ေပ်ာ္ပါး၊ၾကမ္းတမ္းမႈတြင္ တူပါသည္။ ကားေမာင္းရာတြင္ပင္ အေမရိကန္စတိုင္ ျဖစ္သည္။ လက္ယာကပ္ေမာင္းစနစ္ ျမန္မာ၊ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတြင္သာ ရွိၿပီး အျခားအေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လက္၀ဲကပ္ေမာင္းစနစ္ျဖစ္ သည္။
အဓိကေရးခ်င္ေသာ ေဟးလား၀ါးလာ စိတ္ဓါတ္မွာ “လ” သံုးလံုး စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္။ ေဘာလံုးပြဲ စည္းကမ္းမလိုက္နာမႈကို ကြၽႏ္ုပ္မေရးလိုပါ။ ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအၾကီး အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးမ်ားပင္ ေဘာ္လံုးပြဲတြင္ ေဟးလား၀ါးလား ျဖစ္ရေတာ့ ျဖစ္ပါေစ။ အျခားအဓိက “လ” သံုးလံုးျဖစ္ေသာ လိင္၊ လပ္ (လက္ေဆာင္) ႏွင့္ ေလာင္း (ေလာင္းကစားျခင္း) ၃ မ်ဳိး လြန္က်ဴးေသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ ဖြတ္ဖြတ္ေက်ခဲ့ ရသည္။
● နိဂံုး
အနာထုတ္ထိုး၊ မ်က္ေျခာက္ေရႏွဴး မ်ားမ်ားမလုပ္ေတာ့ပါ။ ပညာတတ္၊ နားလည္လြယ္ေသာ ျမန္မာမ်ားအတြက္ “လ” သံုးလံုးစိတ္ေနစိတ္ ထားမ်ား၊ ေဒါသၾကီးမႈမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ကြၽႏ္ုပ္ဇနီးသည္၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္ စတင္ေလ့က်င့္လွွ်က္ရွိပါေၾကာင္း ...။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ..။
Comments