Tu Maung Nyo - People Love necessary both in politics and acting

ႏုိင္ငံေရးပဲ လုပ္ လုပ္ ဇာတ္ပဲ က က ျပည္သူခ်စ္ဖို႔ လိုသည္

တူေမာင္ညိဳ  (၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ မတ္ ၁၆ ရက္)

(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရႏွင့္ အာဏာအေမြခံ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္အစုိးရတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဒီခ်ဳပ္ကို ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းရမည့္ဗ်ဴဟာႏွင့္ပရိယာယ္ေပါင္းစံုရွိသည္။သတင္းစာမ်ားတြင္အပုတ္ခ်ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားေဖၚျပသည္မွအစ၊ အိမ္ခ်ဳပ္ခ်ျခင္း၊ ေထာင္ခ် ျခင္းမ်ားအလယ္  ဒီပဲယင္းတြင္အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္သည္အဆံုး အေတြ႔အႀကံဳမ်ားစြာရွိသည္။ လက္မရြံ႕သူေတြေပါလွသည္။

ယခုတစ္ေခါက္ လက္ပံေတာင္းေဒသသုိ႔ သြားသည့္ခရီးစဥ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တုိင္သည္ “မီးေလာင္ဗံုး” ကဲ့သို႔ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို“မီးေလာင္ဗံုး”အျဖစ္ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရက လွလွႀကီးအသံုးခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “အသံုးခ် ခံမည္”ဟု တဖြဖြေျပာဆုိေနသျဖင့္ ႀကံဳႀကိဳက္တုန္း အသံုးခ်လုိက္ပံုရပါသည္။

 ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မ်က္လံုး၊စကားလံုးမ်ား၊ ဟန္ပန္အမူအရာမ်ားသည္ လက္ပံေတာင္းေဒသခံ ျပည္သူမ်ား၏အသည္း ႏွလံုးကို အလွ်ံညည္းညည္းေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ထိုသုိ႔ေသာမီးေလာင္မ်က္လံုး၊ မီးေလာင္စကားလံုးမ်ား၊ မီးေလာင္ဟန္ပန္ အမူအရာမ်ားကို ယေန႔ေခတ္မီ ဆက္သြယ္ေရးနည္းပညာတန္ခုိးျဖင့္ ကမၻာအႏွံ႔ပ်ံ႕ႏွ႔ံေစခဲ့ၿပီ။ ၾကားသိၾကည့္ျမင္ခဲ့ၾကရ ၿပီ။

လက္ပံေတာင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္၏ စစ္ေဆးေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကို စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ ကိုယ္တုိင္စီမံကိန္း တည္ရွိရာေဒသသို႔ သြားေရာက္ရွင္းလင္းေျပာဆိုရန္ လိုအပ္ပါသလား။ အၿပီးသတ္စံုစမ္းစစ္ေဆးေတြ႔ရွိခ်က္ကို သမၼတထံတင္ျပၿပီးလွ်င္ ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒၏တာဝန္မွာ ၿပီးဆံုးၿပီဟုထင္ပါသည္။

 အခုေတာ့ “ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အခ်စ္ခံဖို႕မွမဟုတ္ဘဲ..အခ်စ္ခံခ်င္ရင္ က်မ ဇာတ္ကမွာေပါ့” ဟူေသာစကားကို ေင့ါေတာ့ေတာ့ ေျပာရသည့္ဘဝေရာက္သြားခဲ့ရၿပီ။

 “ဒီမိုကေရစီ”ဆိုသည္ကို အမ်ားနားလည္မည့္စကားျဖင့္ခပ္လြယ္လြယ္ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ “ျပည္သူ႔အခ်စ္”ျဖင့္ေရြးခ်ယ္သည့္ စနစ္ျဖစ္သည္။ ျပည္သူကလည္း ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္မည့္သူ/ ေဆာင္မည့္ ေပၚလစီမူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ေဖၚေဆာင္မည့္ လူပုဂၢိဳလ္/ပါတီကို ေရြးခ်ယ္လိမ့္မည္သာျဖစ္သည္။

 ဤသို႔ေသာအခ်စ္ျဖင့္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားသည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဒီခ်ဳပ္ပါတီ ကို တခဲနက္မဲေပးခဲ့ၾကသည္။

            ထိုနည္းတူပင္ “ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရး၊၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး” စေသာကိစၥႀကီးအတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ “ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ”တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဒီခ်ဳပ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ျပည္သူမ်ားကမဲေပးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

            အတန္းပညာ၊ တကၠသိုလ္ပညာမတတ္ၾကရွာေသာ အမ်ားစုျပည္သူမ်ား၏အခ်စ္ကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာမထားသင့္ပါ။

ျပည္သူမ်ားသည္ “ခ်စ္ရမည့္သူႏွင့္မခ်စ္ရမည့္သူ”ကို သူတုိ႔ဘဝကိုယ္ေတြ႔အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ခြဲခြဲျခားျခား သိရွိနားလည္သေဘာေပါက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။

၂၀၁၅ မတိုင္မီ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး” ႏွင့္ “၂၀၁၅ေရြးေကာက္ပြဲ” တြင္ သူတို႔ခ်စ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးသည္ သူတုိ႔ရင္တြင္းဆႏၵျဖစ္သည္။ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” အသစ္ ျပန္လည္ေရးဆြဲႏုိင္မွ စစ္မွန္ျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္ စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ဟု သူတို႔ေလးေလးနက္နက္ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ သူတုိ႔၏ထိုဆႏၵမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖၚေပးႏုိင္မည့္သူအျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေလးစားအားကိုးၾကသည္။

            ပိေတာက္ပြင့္သစ္ ေမာင္စိမ္းနီ၏ ေဆာင္ပုဒ္ကေလးကို ကုိးကားပါရေစ။ “ျပည္သူခ်စ္လွ်င္ ကမၸည္းတင္မည္” သာျဖစ္သည္။

            ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔တုိ႔၏ (မဆလ)ႏွင့္ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရမ်ားကို တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားက မခ်စ္ပါ။ မခ်စ္သည့္အျပင္ မုန္းတီးရြံရွာ ေအာ့ႏွလံုးနာပါသည္။  (ဗုိလ္) ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရကိုလည္း ျပည္သူမ်ားက မခ်စ္မႏွစ္သက္ပါ။  

 “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”အသစ္ ျပန္လည္ေရးဆြဲႏုိင္ရန္ႏွင့္ စစ္မွန္ျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္ရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအတြက္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား၏ အခ်စ္စစ္၊ ေမတၱာစစ္လိုအပ္ပါသည္။

သို႔အတြက္ ႏုိင္ငံေရးပဲလုပ္လုပ္၊ ဇာတ္ပဲ ကက ျပည္သူခ်စ္ဖို႔ေတာ့ လုိကို လိုအပ္ပါသည္။