ဦးထန္းငိုင္းအြမ္၏ အင္ထာဗ်ဴးအား ျပန္လည္ရွင္းလင္းျခင္း
ဆလိုင္းကီးလဲေအာမ္း
ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၃
ဧရာ၀တီစာေစာင္တြင္ ျမတ္စုမြန္ ၂၀၁၃ ဧျပီ (၂၂) ေရးသားသည့္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားစာေပ ျပန္လည္သင္ၾကား ခြင့္ ရေတာ့မည္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သတင္းေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို ဖတ္ရသည္။
လာမည့္ ပညာသင္ႏွစ္မွ စတင္ကာ ခ်င္းျပည္နယ္ အတြင္းရွိ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားတြင္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား စာေပကို ျပည္နယ္အစိုးရ အေထာက္အပ့ံ့ျဖင့္ တရား၀င္ သင္ၾကားႏိုင္ရန္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ိဳးခ်င္း စာေပ ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ထံမွ သတင္းရရွိသည္- ဆိုသည့္ သတင္းကေတာ့ မွန္ပါလိမ့္ မည္။ ခ်င္းျပည္နယ္သည္ အစိုးရကိုသာ မွီခိုအားကိုးေနရျပီး ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ မိမိစာေပလုပ္ငန္းကို မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ မႏိုးၾကားႏိုင္ခဲ့ေခ်။ စီးပြါးေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး ေပၚေပါက္လာသည့္ ခ်င္းျပည္နယ္အစိုးရတြင္ ေထာက္ပံ့ေရးအစီအစဥ္ ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါသည္။ အကူအညီဆိုသည္ကေတာ့ မလိုဘဲ မရွိပါ။ ကူညီပါက ကူညီေသာသူ မည္သူ႕ကိုမဆို ေက်းဇူးတင္ရွိရန္သာ ျဖစ္သည္။ အမွန္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အစိုးရတက္တက္ မိမိတို႕ စာေပ၊ သမိုင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈအေရးကို လုပ္ေဆာင္ရန္ တာ၀န္ရွိသူမွာ မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ ခ်ိဳးခ်င္းေဒသတြင္ ခ်ိဳးအေရးကို တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္မည့္ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုး ရွိပါသည္။ စနစ္တက် တဆင့္ျပီးတဆင့္ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။
ခ်င္းျပည္နယ္ ၉ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ နယ္ေျမေဒသအလိုက္ ခ်င္းစကား အမ်ိဳးအစား ကြဲျပားခ်က္ အေပၚ မူတည္ကာ ခ်ိဳးစာေပ၊ ဟားခါးစာေပ၊ ဖလမ္း စာေပ၊ တီးတိန္စာေပႏွင့္ ခူမီစာေပဟူ၍ ၅ မ်ိဳးခြဲ၍ သင္ၾကားသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်င္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း မင္းတပ္ခရိုင္မွ ခ်ိဳးခ်င္း စာေပ ေကာ္မတီဥကၠ႒ သိကၡာေတာ္ရ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ထန္းငိုင္းအြမ္က ေျပာသည္ - အမွန္ဆိုလွ်င္ စာေပတီထြင္ခဲ့သူမ်ားေၾကာင့္ ဟားခါးစာ၊ ဖလမ္းစာ စသျဖင့္ ကြဲျပားသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုးက ျပန္လည္သံုးသပ္သည္မွာ မည္သူမဆို မိမိဘာသာစကားအသံထြက္အမွန္အတိုင္းေရးသားႏိုင္၍ မည္သူေရးသားထားေသာ စာသားကိုမဆို အသံထြက္အမွန္အတိုင္း ဖတ္ႏိုင္ရန္ အကၡရာစာလံုးသတ္မွတ္ေရးကို ဦးစြာလုပ္ေဆာင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ခ်ိဳး၊ ခူမီး၊ လိုင္မီး၊ ဇိုမီး၊ အရိႈ၊ နာဂ ဟူ၍ ခ်င္း(၆)မ်ိဳးရွိသည့္အနက္ အားလံုးကို မတတ္ႏိုင္သည္ထား၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားတြင္ ခ်ိဳးစာေပတခုတည္း ရွိေစရန္ ရည္မွန္းပါသည္။ ယင္းတြင္ ဘာသာစကားတခုတည္းကို သံုးစြဲရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ မည္သည့္ဘာသာစကားကိုမွ် မေပ်ာက္မပ်က္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ခ်ိဳးခ်င္းတိုင္းရင္းသားဆိုသည္မွာ ခ်င္းျပည္နယ္၊ မင္းတပ္၊ ကန္ပက္လက္ျမိဳ႕နယ္တြင္သာ ရွိသည္မဟုတ္။ မတူပီျမိဳ႕နယ္တြင္လည္း မရာႏွင့္ ဇိုးတုန္သည္ လိုင္မီးအစုျဖစ္၍ က်န္ေသာအစုသည္ ခ်ိဳးအစု ျဖစ္ပါသည္။ အလားတူ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ မေကြးတိုင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မ်ားတြင္လည္း ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားမ်ား ေနထိုင္ၾကပါသည္။
မင္းတပ္ႏွင့္ ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ခ်ိဳးစာေပကိုလည္းေကာင္း၊ ဟားခါး၊ ထန္တလန္၊ မတူပီၿမိဳ႕နယ္ မ်ားတြင္ ဟားခါးစာေပကို လည္းေကာင္း၊ ဖလမ္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဖလမ္းစာေပကို လည္းေကာင္း၊ တီးတိန္ႏွင့္ တြန္းဇံၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ တီးတိန္စာေပကို လည္းေကာင္း၊ ပလက္၀ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခူမီး စာေပကိုလည္းေကာင္း အသီးသီး သင္ၾကားသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္- ဤသို႕ သတ္မွတ္၍ မရႏိုင္ပါ။ စကားကိုလိုက္၍ ျမိဳ႕နယ္ခြဲျခင္းမဟုတ္။ ဥပမာ- မတူပီျမိဳ႕နယ္ကိုၾကည့္ပါ။ အုပ္စုၾကီး သံုးစု ေတြ႕မည္။ တစုက မရာအုပ္စု။ ယင္းသည္ လိုင္မီးအစုၾကီးထဲမွ အစုခြဲတခုျဖစ္သည္။ မရာဘာသာစကား သီးျခားရွိသည္။ ေနာက္ အစုတခုက ယိုးတုန္အစု၊ ဇိုးတုန္ဟု ေရးေလ့ရွိသည္။ ယင္းသည္လည္း လိုင္မီးအစုၾကီးတြင္ ပါ၀င္ေသာ အစုခြဲျဖစ္သည္။ ဇိုးတုန္ဘာသာစကား သီးျခားရွိသည္။ ယင္းအစုႏွစ္ခုက ဟားခါးစာ၊ စကားသင္ရန္ သေဘာတူေကာင္း တူပါလိမ့္မည္။ အတင္းအဓမၼ လိုက္နာခိုင္း၍မူ ရမည္မဟုတ္။ ေနာက္တစုကို ျပန္ၾကည့္။ ယင္းအစုတြင္ ဒိုင္စကားႏွင့္ ဘတူစကားဟူ၍ အုပ္စု ႏွစ္ခု ေတြ႕ရမည္။ ၄င္းတို႕ကို ဟားခါးစာ၊ စကား အဓမၼသင္ခိုင္းရန္ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ပါသည္။ ျမိဳ႕နယ္ႏွင့္ခြဲမည္ဆိုလွ်င္ ဤနည္းႏွင္ႏွင္ အခက္အခဲ လြတ္မည္မဟုတ္။
သူက “လြတ္လပ္ေရး မရခင္က ခ်င္းျပည္နယ္ တနယ္လံုးမွာ ခ်င္းစာေပ သင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တိတ္တိတ္ေလး ခိုးသင္ ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာစကားကို ကိုယ္မသင္ရဘူးဆိုေတာ့ လူမ်ိဳးစုေတြအေပၚမွာ ဗမာေတြက ဖိႏွိပ္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အခု သင္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဖိႏွိပ္မႈ ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္ ေတာ့မယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ လူေတြကလည္း ၀မ္းသာၾကတယ္” ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္ - လြတ္လပ္ေရး မရခင္က ခ်င္းျပည္နယ္တနယ္လံုး ခ်င္းစာသင္ခဲ့တယ္ ေျပာ၍မရပါ။ အဂၤလိပ္က သူ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ သူ႕ခရစ္ယန္မိရွင္အေရးေၾကာင့္ သူ ကမကထ လုပ္ေဆာင္ေပးသည္ကို လက္ခံသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ၄င္းတီထြင္ေပးေသာ စာကို သင္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္သည့္ေနရာကမူ အဂၤလိပ္သင္ခိုင္း ေသာ ခ်င္းစာကို မသင္ပါ။ လြတ္လပ္ေရးရလာေသာအခါ အားလံုးအတြက္ ျမန္မာစာရွိေနသည္ဆိုသည့္ အျမင္ျဖင့္ အစိုးရက မည္သည့္တိုင္းရင္းသားအတြက္မွ် အကုန္အက် ခံမေပးခဲ့ေခ်။ မသင္ရဘူးဟူ၍ကား ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ၌ ထည့္မေပးျခင္းသာ ရွိပါသည္။ ခိုးသင္ရသည္ဆိုသည္မွာ လြန္ကဲေနပါသည္။ ခိုးသင္စရာ မလိုဘူးခဲ့ပါ။ သင္၍ ရပါသည္။ မိမိဖါသာ မတတ္ႏိုင္ျခင္းသာ ရွိပါသည္။ ခရစ္ယန္ဘာသာမ်ားတြင္ က်မ္းစာႏွင့္ သီခ်င္းအတြက္ မရွိမျဖစ္ဘူးဆိုကာ မိမိတို႕အစီအစဥ္ကိုယ္စီျဖင့္ သင္ေပးၾကရျခင္းကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ခ်င္းတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ျဖစ္သည့္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတပ္ဦး (CNF) ႏွင့္ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး အဖြဲ႕တို႔၏ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ေနာက္ပိုင္း ယခုကဲ့သုိ႔ ခ်င္းျပည္နယ္အတြင္း ခ်င္းစာေပ သင္ၾကား ခြင့္ ရရွိလာျခင္းျဖစ္သည္- ဤအဆိုက မမွန္ပါ။ နဂိုမူလကတည္းက သင္ၾကားခြင့္ ရွိပါသည္။ ဤစာေရးသူႏွင့္ အင္ထာဗ်ဴးသူမ်ားသည္ CNFအဖြဲ႕ကို propaganda လုပ္ေပးၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ တခုေတာ့ရွိပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ CNF က ဆက္ေၾကးမေကာက္ေတာ့ပါဟု ယူဆရသည္။ ၄င္းေငြေၾကးျဖင့္ မိမိတို႕စာေပအလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ ၀မ္းသာၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ စာသင္မည့္ အခ်ိန္စာရင္းထဲတြင္ ထည့္သြင္းသင္ၾကားခြင့္ရရွိျခင္း မဟုတ္ေသးဘဲ အခ်ိန္ပို အေနျဖင့္ သာ သင္ၾကားခြင့္ ရရွိျခင္း ျဖစ္သည္ - အခ်ိန္ပိုအေနျဖင့္ သင္ၾကားရမည့္အျပင္ Compulsory subject မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ Optional subject သာ ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံ၊ မည္သည့္ေက်ာင္း၊ ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္တြင္မဆို ဤအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ သင္ယူလိုသူက ဤစာေပကို သင္ယူျခင္းျဖင့္ ရရွိမည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ၾကည့္၍ ေရြးခ်ယ္ပါလိမ့္မည္။
ခ်င္းတိုင္းရင္းသားစာေပကို လာမည့္ ၂၀၁၃ – ၂၀၁၄ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ ဒုတိယတန္းအထိ သင္ၾကားခြင့္ ရေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး ကိုလိုနီေခတ္က သင္ၾကားခဲ့သည့္ စာေပကို သင္ရိုးေျပာင္းလဲကာ သင္ၾကားရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း အထက္ပါ ပုဂၢိဳလ္က ေျပာသည္။
“ခ်င္းစာေပက နာရီေပါင္း ၁၂၀ သင္ရင္ အေရး၊ အဖတ္ တတ္တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ အေရးနဲ႔ အဖတ္ကိုသင္မယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ဘာသာစံု သင္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္သြားမယ္။ ၄ တန္းအထိ သင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္သြားမယ္။ ကိုယ့္စာေပကိုယ္ သင္ရေတာ့ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မယ္။ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို ကိုယ္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မယ္” ဟု သိကၡာေတာ္ရ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ထန္းငိုင္းအြမ္က ဆိုသည္။
ထို႔အျပင္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔ တိုင္းရင္းသားစာေပကို သင္ၾကားခြင့္ရရွိျခင္းသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး၊ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းလည္း သူက ဆက္လက္ေျပာသည္။
ခ်င္းတိုင္းရင္းသား စာေပကို သင္ၾကားႏိုင္ေရးအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးတြင္ စာေပေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ေျမျပန္႔မွ လာေရာက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအတြက္ သင္တန္းမ်ားလည္း ပို႔ခ်ရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
လာမည့္ ဧၿပီ ၃၀ ရက္တြင္ ခ်င္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးရွိ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား စာေပျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီမ်ား ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတခု ျပဳလုပ္ဦးမည္ျဖစ္ၿပီး ေဒသအလိုက္ စကားကြဲျပားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ညိႇႏိႈင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ျပ႒ာန္းစာအုပ္အား ျပန္လည္စိစစ္ ျဖည့္စြက္ျခင္းႏွင့္ အၿမဲတမ္း စာေပေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းျခင္းမ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အထက္ပါ ပုဂၢိဳလ္ထံမွ သိရသည္ - အထက္ပါ ဦးထန္းငိုင္းအြမ္ ေဖာ္ျပေသာ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ အတည္မျဖစ္ေသးေသာ ၄င္း၏ စိတ္ကူး အစီအစဥ္မ်ား အမ်ားဆံုး ပါရွိပါသည္။ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုး သည္ ခ်ိဳးစာေပေကာ္မိတီကို ဖြဲ႕စည္းတာ၀န္ေပးအပ္ရန္၊ ခ်ိဳးစာေပညီလာခံကို လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္သလို ေခၚယူရန္ အစီအစဥ္မ်ား ထားရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ ယင္းအစီအစဥ္မတိုင္မွီက ဘာသာေရးဘက္မွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးဘက္မွ ေသာ္လည္းေကာင္း စာေပကို အေၾကာင္းျပဳသည့္ အဖြဲ႕အစည္း ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမည္မွ်ကြဲကြဲ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာမည္မွ်ကြဲကြဲ၊ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားတခုတည္း ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမဟုတ္ေသာ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုးတြင္ အားလံုးဆံုဆည္း၍ ခ်ိဳးစာေပ၊ ခ်ိဳးယဥ္ေက်းမႈ၊ ခ်ိဳးသမိုင္း - ပင္မလုပ္ငန္း သံုးခုအျပင္ ဖြံျဖိဳးေရးႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တစုတစည္းလုပ္ေဆာင္ၾကမည့္အေၾကာင္း ဤစာဖတ္သူမ်ား သိရွိေစရန္ သတင္းပါးအပ္ပါသည္။ ခ်ဳိးတိုင္းရင္းသား တစံုတဦး၌ ေျပာမွားဆိုမွား အမွားအယြင္း တစံုတခုရွိပါက ၄င္း၏ ပုဂၢလိက အမွားအယြင္းျဖစ္ေၾကာင္း ခြင့္လႊတ္ၾကပါရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္။
Comments