Nyein Chan Aye - U Toe passing of 6 months

ဦးတိုး (၆) လ ျပည့္ အလြမ္း

ျငိမ္းခ်မ္းေအး၊ ေမ ၁၆၊ ၂၀၁၃

(ဓာတ္ပံု - ခင္ေမာင္တိုး ေတးစုမ်ားစြာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္)

ဦးတိုး ဆံုးတာ မေန႕တေန႕ကလိုပဲ စိတ္ထဲ ခံစား လြမ္းေနရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႕ (၆) လ ျပည့္ (၁၅၊ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂၀၁၂ - ၁၅၊ ေမ၊ ၂၀၁၃) သြားၿပီ..။  သူလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက တသက္လံုး လြမ္းေနရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါ။  သူ႕မိသားစု၊ သူ႕မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း၊ သူ႕ ဂီတ ပရိသတ္ တင္မကဘဲ ဗမာျပည္ အတိုင္းအတာ နဲ႕ ကို သူ႕လို ရိုးရာ နဲ႕ အေနာက္တိုင္း ဂီတ ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္္သံစဥ္၊ ကိုယ္ပိုင္ဟန္နဲ႕ ဗမာ့ေခတ္ေပၚဂီတ ကို အက်ိဳးျပဳ၊ သမိုင္းဖန္တီးခဲ့သူမ်ိဳးက ေခတ္တိုင္းမွာ အျမဲ အမွတ္တရ ရွိေနရမွာပါ။

သူဆံုးတဲ့ တလျပည့္ ကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေဝပြဲမွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအရင္း ဆရာ ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း) က အခုလို ကဗ်ာေလးေရး လြမ္းခဲ့တယ္။

အမွ်.. အမွ်.. အမွ်

ေဝဒနာေတြဖြဲ႕

တစ.. တစ.. ေျမ့ကၽြမ္း..

ေျခရာေတြနဲ႕..

ခဏ.. ခဏ.. မေမ့စတမ္း..

ေၾသာ္.. မေျဖသာေလတဲ့..

ရင္ထဲက.. တလ. တလ.. ျပည့္.. အလြမ္း..

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)

ဓာတ္ပံု - ခင္ေမာင္တိုး မိသားစု

အခု ေတာ့ “ရင္ထဲက.. ေျခာက္လ.. ေျခာက္လ.. ျပည့္.. အလြမ္း” ျဖစ္ရၿပီေပါ့..။  ေနာင္မွာလည္း  တႏွစ္.. တႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. ငါးႏွစ္.. ငါးႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. ဆယ္ႏွစ္.. ဆယ္ႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. လြမ္းေနရဦးမွာပါပဲ။  ဦးတိုး မမီလိုက္၊ မျမင္လိုက္ရရွာတဲ့ ဦးတိုးရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေျမးမေလး အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္တဲ့ အခ်ိန္၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဆက္ လြမ္းေန၊ အမွတ္တရ လုပ္ေနရမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ နဲ႕ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ဂီတခ်စ္သူေတြဆိုတာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕ေပါ့..။  ေန႕စဥ္ရက္ဆက္လို႕ မဆိုႏိုင္ေတာင္ ရက္ျခားေတာ့ ဦးတိုးနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေျပာျဖစ္ၾက၊ ေရးျဖစ္ၾက၊ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု၊ သီခ်င္း ရုပ္သံ နဲ႕ စာသားေလးေတြ တင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ 

ဓာတ္ပံုမွ်ေဝသူ - Doney MP (မူရင္း သေျပမဂၢဇင္း)

က်ေနာ္တို႕မွာလည္း တႏွစ္ထက္ တႏွစ္အသက္ေတြႀကီးလာသလို အလြမ္းေတြလည္း ပိုမ်ားလာပါတယ္။  စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာ နဲ႕ စာေပ ပညာရွင္၊ ဂီတပညာရွင္၊ အႏုပညာရွင္ ေတြ ကို လြမ္းရသလို သူတို႕ရဲ႕ အႏုပညာပစၥည္းေတြကိုလည္း လြမ္းရပါတယ္။  အႏုပညာပစၥည္းေတြကို စတင္ စားသံုးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေႏွာင္းခဲ့တဲ့အတိတ္ ကာလ ငယ္ဘဝကိုလည္း လြမ္းရပါတယ္။  ဒီလို ၾကည္ႏူးစရာတဝက္၊ အလြမ္းတဝက္ နဲ႕ ေအာက္ေမ့ ခံစား လြမ္းနာက်ရင္းနဲ႕ပဲ ေရွ႕အနာဂတ္ ဘဝခရီးကို ဆက္လက္ ခ်ီတက္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဦးတိုး ရဲ႕ တည္ၾကည္ တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ သူ႕ရဲ႕ ဘယ္သံဝါဝါႀကီး ဆိုဟန္ နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ဟန္ ေနကာ မ်က္မွန္ အမည္း နဲ႕ ဆံပင္ရွည္ ကိုလည္း ဒီလိုပဲ ကိုယ္လည္းလိုက္ ဘဝကူးတဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ အထိ ရင္ဘတ္ႏွလံုးသား နဲ႕ ျမင္ေန၊ ၾကားေန၊ လြမ္းဆြတ္ တသေနရပါဦးမယ္။  “သဇင္ည” နဲ႕အတူ ေဆာင္းမွာလည္း လြမ္းရပါမယ္။  “မုတ္သုန္ေလဦး” နဲ႕အတူ မိုးမွာလည္း လြမ္းေနရပါမယ္။  “ေႏြရက္မ်ားအခါခါ” ကုန္တဲ့အထိလည္း လြမ္းရပါဦးမယ္။  “အရြယ္လြန္ေရြ႕လ်ား” သြားတဲ့အထိ “လြမ္း” သီခ်င္းနဲ႕အတူ လြမ္းေနပါမယ္။

ခင္ေမာင္တိုး ဝိုင္းရဲ႕ဆည္းဆာ (၁၉၈၁) ေတးစု သြင္းစဥ္၊ ဓာတ္ပံုမွ်ေဝသူ - ခင္ေဆြဝင္း (ပန္းခ်ီ)

ခင္ေမာင္တိုး တကိုယ္ေတာ္ စင္တင္ေတးဂီတပြဲ (၁၉၉၃) လက္မွတ္ ၊ ဓာတ္ပံုမွ်ေဝသူ - ခင္ေဆြဝင္း (ပန္းခ်ီ)

ခင္ေမာင္တိုး ႏွင့္ ေတးျပဳစာဆို ေရာင္းရင္းမ်ား၊ ဓာတ္ပံုမွ်ေဝသူ - ခင္ေဆြဝင္း (ပန္းခ်ီ)

ဆိုခဲ့သလို လြမ္းရင္းနဲ႕.. “ေ၀ခုိင္ႏြယ္ရစ္တက္လို႕ အစဥ္ဖူးပြင့္ေနတုန္း..” ဆိုတဲ့ ဦးတိုးတို႕ သူငယ္ခ်င္းတစု ေရးသီခဲ့တဲ့ သီခ်င္း စာသားေလးအတိုင္း ဦးတိုး နဲ႕ အန္တီေဝေဝခိုင္တို႕ရဲ႕ ဘဝလမ္းခရီးအစ ကေန ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၊ ခိုင္ျမဲျခင္း သစၥာ တို႕နဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းတည္ေဆာက္လာခဲ့တဲ့ မိသားစု ဘဝေလးဟာ အခုမွာေတာ့ အဓိက မ႑ိဳင္ လက္တြဲေဖာ္ႀကီး၊ မိသားစု အားကိုးရာႀကီး မဲ့ခဲ့တာ အဓိက ကြယ္လပ္ႀကီး လစ္ဟ လပ္ခဲ့တာ (၆) လေတာင္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။  က်ေနာ္တို႕ ႏွလံုးသားေတြလည္း ကြက္လပ္ျဖစ္ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနခဲ့ရတာပါပဲ။  ဇနီး၊ သားသမီး နဲ႕ မိသားစု ဆိုတာေတာ့ အထိခိုက္ဆံုး၊ အေအာက္ေမ့ဆံုး၊ သတိရဆံုး နဲ႕ အလြမ္းဆံုးဆိုတာ နားလည္ခံစားမိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဦးတိုးအလြမ္းဆိုတာ ႏွလံုးသားရွိ၊ ခံစားတတ္တဲ့ လူႀကီး၊ လူငယ္ ဗမာႏိုင္ငံသားတိုင္း အနည္း၊ အမ်ား ပမာဏ၊ အတိုင္းအတာ ကြာႏိုင္ေပမယ့္ တိုးတိုးတမ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္တမ်ိဳး၊ အသံထြက္လို႕ တဖံု၊ ရင္ထဲက ႀကိတ္လို႕ တမည္ နဲ႕ မွ်ေဝ လြမ္းေဆြးရတာမ်ိဳးပါ။  ဒီလို မွ်ေဝ လြမ္းဆြတ္တသမႈဟာ စိတ္ခံစားမႈ အလြမ္းေဝဒနာကိုေတာ့ မေလ်ာ့ပါးေစဘူးေပါ့။  အလြမ္းေသးကေန အလြမ္းႀကီး ျဖစ္ေအာင္လို႕ လုပ္ခ်င္တာလား အျပစ္တင္ရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။  အလြမ္းေတြ လွ်ံတက္လာေတာ့လည္း စကားလံုး တခ်ိဳ႕ အန္ခ်.. ဦးတိုးနဲ႕ ဂီတရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ေတြ အတူပူးေပါင္း ေရးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလးတပုဒ္ကို မိုးမခ ပရိသတ္ အတြက္ မွ်ေဝရင္း.. အလြမ္းဝတ္မႈန္ကူး၊ အလြမ္းဓာတ္ပြားလိုက္ပါရေစ။

ဘဝလမ္းအစခရီး ၊  သံစဥ္/စာသား - ကိုရဲလြင္ + ကိုေမာင္ေမာင္ + ခင္ေမာင္တိုး ၊ ေတးဆို - သွ်ိဳင္းေအာင္ (၁၉၈၆-ေဖေဖၚဝါရီ) ၊ ရာျပည့္ (၁၉၈၆-ဒီဇင္ဘာ)

http://youtu.be/Uy_pU-_kODo

သီလ၊ သိကၡာ၊ သမာဓိျမဲ၊ တရားနဲ႕ ေနထိုင္ က်င့္ၾကံခဲ့တဲ့ ဦးတိုး တေယာက္ ေကာင္းရာ၊ မြန္ရာ ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာတဲ့ အတြက္ အထူးဆုမေတာင္းေတာ့ပါ။  ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘံုဘဝ ကေနသာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ အလြမ္းေတြကို တခါတခါ ငံု႕ၾကည့္ေပးပါ။

အလြမ္းမ်ားနဲ႕…

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

၁၅၊ ေမ၊ ၂၀၁၃

ဆက္စပ္ မိုးမခ ေဆာင္းပါး ဖတ္ရန္ - “ဝိုင္းရဲ႕ဆည္းဆာ၏ နိဂံုး”: http://moemaka.com/archives/29173