သက္ရွိပန္းခ်ီ - အပိုင္း (၉)
ေမာင္တူး
ၾသဂုုတ္ ၃၊ ၂၀၁၃
အလီေၾကေအာင္ သြားက်က္ပါဦးဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ ကမ္ပူးျခား (က်ဆံုး)
ငါးႏွပ္ေျခာက္ ျမင္ဖူးသူမ်ားၾကပါမယ္။ ငါးႏွပ္ငါး အရွင္ကိုေတာ့ ျမင္ဖူးသူနည္းလိမ့္မယ္။ ငါးႏွပ္အရွင္ေတြ ဖမ္းခ်က္စားေနပါတယ္။
ငါးႏွပ္ေျခာက္။ ဖုတ္စားစား၊ ေၾကာ္စားစား၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ ့ခ်က္စားစား အဆင္ေျပတယ္။ ငါးႏွပ္ေျခာက္ကို ကိုင္တြယ္လို ့လဲ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ထဲက ဖမ္းတဲ့ ငါးႏွပ္ငါးကေတာ့ တကယ့္ႏွပ္ေခ်းလို ေပ်ာ့စိစိ၊ ငရုတ္သီး၊ ၾကက္သြန္ ဆီသတ္ျပီး ခ်က္ရင္ေတာင္ မခ်က္တတ္ရင္ ငါးေတြ အကုန္ေၾကမြကုန္ပါမယ္။ သူ႔မွာ လွ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္ ရွိတယ္။ ငါးႏွပ္ကို မန္က်ီးေရ ေလာင္းရတယ္။ ပင္လယ္ ငါးဖမ္းေလွေတြမွာ မန္က်ီးသီး အမွည့္အျမဲပါတယ္။ မန္က်ီး အခ်ဥ္ေနာ္။ အခ်ိဳ မဟုတ္ဘူး။ ငါးႏွပ္ဟင္း စခ်က္တာနဲ ့ေလာင္းခ်လိုက္။ ဒါဆို ႏွပ္လိုျဖစ္တဲ့ ငါးက အခ်ဥ္ေရေၾကာင့္ အသား တင္း သြားျပီး ငါးအေကာင္ ပံုစံမပ်က္ေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္တို ့စားေနတာက ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ထင္တယ္။ က်ေနာ္တို ့သပိတ္စခန္း ရွိရာ သံုးခြျမိဳ ့ကေန ဆုတ္လာျပီး အေရွ ့စူးစူး ပင္လယ္ျပင္အ၀မွာ ေလွတစင္းကုိ က်ေနာ္တို ့ငွားျပီး မြန္ သို ့မဟုတ္ ကရင္နယ္စပ္ကုိ ေမာင္းပို ့ခုိင္းေနတာပါ။ ေလွသမားေတြကလဲ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ပို ့ေပးတယ္။ စက္ဆီဘိုး ေပးတာေတာင္ မယူပါ။ ေလွေပၚမွာ ဆန္ ဆီ ဆား အျပည့္ ပါေနပါတယ္။ ေနာက္မွ သိရ တာက ကမ္းနားက ငါးဖမ္းေလွပိုင္ရွင္ေတြက သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြ ဆုတ္လာရင္ သူတို ့ ခုိင္းတဲ့အတုိင္း သြားလိုရာကို လိုက္ပုိ ့ဆိုျပီး ေျပာထားလို ့ဒီေလွသမားေတြက လုိက္ပို ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိၾကတဲ့ အတုိင္းပါဘဲ။ အဲသည္ အခ်ိန္က မဆလ စစ္တပ္ကေန ၈၈၈၈ သပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပသူေတြ ေထာင္နဲ ့ခ်ီျပီး သတ္ထားခ်ိန္ေလ။ လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္း မက်န္ တတိုင္း တျပည္လံုးက မဆလနဲ ့စစ္တပ္ကို အသံေတာင္ မၾကားခ်င္ျဖစ္ေနခ်ိန္။
ေလွေပၚမေရာက္ခင္ က်ေနာ္တို ့သပိတ္စခန္္းကေန ဆုတ္လာေတာ့ ဘုရားၾကီးေက်းရြာမွာ စခန္းခ် ပါတယ္။ ဘုရားၾကီးရြာ ဘုရား၀င္းထဲမွာပါ။ ပထမေတာ့ က်ေနာ္တို ့လို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး သြားမယ့္ အဖြဲ ့ေတြဘဲ ရွိတယ္ထင္တာ။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ရရာ ေသနပ္၊ အတို၊ အရွည္၊ ဓါး၊ လွံေတြကုိ ကိုင္ထားတဲ့ သံုးခြတျမိဳ ့လံုးက လူေတြ ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိမယ္။ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ဆိုရင္ (သူတို ့နာမည္ေတြေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး) သူတို ့ဟာ က်ေနာ္တို ့၈၈၈၈ သပိတ္စခန္းကို မလာခဲ့ၾက ပါဘူး။ သပိတ္လဲ မေမွာက္ဘူး။ သူတို ့ ၅ ေယာက္လံုးက ခ်မ္းသာၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ဆိုရင္ တရုပ္လူမ်ိဳး ေတာင္ပါတယ္။ တရုပ္ေတြဟာ စီးပါြးေရးဘဲ လုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ သူတို ့က်ေနာ္တို ့ေနာက္ကို လုိက္ မယ္ မထင္ဘူး။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေရာက္ ေသနပ္ ၅ လက္နဲ ့ဘုရားၾကီးရြာ စခန္းကို ေရာက္လာတာ။ သူတို ့က စစ္တပ္ကို ျပန္တုိက္မယ္။ က်ေနာ္တို ့သပိတ္တပ္နဲ ့ေပါင္းမယ္။ ဒီလို။ က်ေနာ္တို ့ကလဲ သူတို ့ကို လက္ခံတယ္။ ေနာက္မွ သိရတာက။ သံုးခြျမိဳ ့နယ္ ရဲစခန္းကေန ရွစ္မ်က္ႏွာ သပိတ္ကုိ ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ အားလံုး ဆႏၵနဲ ့ေသနပ္ေတြ အပ္ခ်ိန္မွာ အျပင္ထြက္ေနတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ ၅ ဦးရွိတယ္။ သူတို ့က ေသနပ္ ၅ လက္ က်န္ေနေသးျပီး မအပ္ရေသးတာကုိ ေျပာေတာ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူတို ့ဆီက ေတာင္းျပီး လိုက္လာတာ။
အဲသည္အခ်ိန္မွာ မိုးတြင္းၾကီးေပါ့။ စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ေန ့။ ခလရ ၉၀ စစ္တပ္ကလဲ ေလွေတြနဲ ့ စစ္သားအျပည့္ ဘုရားၾကီးကို ဆင္းလာေနျပီ။ လူအုပ္ၾကီးကလဲ ေခ်ာင္းေဘးေတြကေန ၀ပ္ေစာင့္ျပီး ပစ္မယ္ ခတ္မယ္။ လွံနဲ ့ထိုးလို ့ရရင္ ထုိးမယ္။ ဓါးနဲ ့ခုတ္လို ့ရင္ ခုတ္မယ္။ လူတိုင္းက စိတ္ပါေနတယ္။ မဆလကို ေတာ္ေတာ့္ကုိ မုန္းေနၾကတာ။ အဲသည္အခါ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ ရန္ၾကီးေအာင္ ဦးစိန္၀င္း ကဘဲ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။ ငါတို ့ဆီ အခုလာေနတဲ့ ခလရ ၉၀ တပ္သားေတြကုိ တိုက္လို ့ႏိုင္ေကာင္း ႏိုင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ အင္အားေတြ အမ်ားၾကီး ထပ္လာလိမ့္မယ္။ သူတို ့ဘက္က ထိခုိက္ ေသေက်ေတြ ျဖစ္ရင္ တနယ္လံုးကုိ အညွိဳးထားျပီး ေခ်မုန္းလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့ဆုတ္ေပးမယ္။ က်ဳပ္တုိ ့ဘက္မွာ စစ္သင္တန္းလဲ မရွိဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ အေသေက် တိုက္ရင္ သပိတ္စခန္းသားေတြ အေခ်မုန္း ခံရနိဳင္တယ္တဲ့။ ဆုတ္မယ္။ ပင္လယ္၀ေရာက္ရင္ ေလွငွားျပီး ကရင္ မြန္ နယ္စပ္ဘက္ကို ထြက္မယ္ ဆုိျပီး ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။
ေနာက္ပိုင္း ဘုရားၾကီးေက်းရြာ ဆရာေတာ္ဘုရားကဘဲ ပန္ၾကားျပီး က်ေနာ္တို ့ဆီက ေသနပ္ေတြ သိမ္းတယ္။ စစ္တပ္ကုိ အပ္မယ္ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ ့လဲ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ေတြသာ အပ္ျပီး က်န္ ေသနပ္ ေတြကိုေတာ့ ဆက္ယူလာတယ္။
ေနာက္ပိုင္း သိရတာက က်ေနာ္ မိဘေတြ အပါအ၀င္ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ မိဘေတြ အားလံုးကုိ သံုးခြျမိဳ ့ မွာ စစ္တပ္က ဖမ္းထားျပီးျပီ။ ဒါးစာခံေပါ့။ တကယ္လို ့မ်ား က်ေနာ္တို ့သူတို ့ကို ျပန္တိုက္ရင္ မိဘေတြကို ဘယ္လို လုပ္မယ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို ့က လက္နက္ တခ်ိဳ ့အပ္ ျပန္ဆုတ္သြားလို ့မိဘေတြကို ျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့က်ေနာ္တို ့လဲ ပင္လယ္ျပင္ ခရီးနဲ ့ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမကို ဆက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီခရီးမွာ ရန္ၾကီးေအာင္ ဦးစိန္၀င္းကေတာ့ နယ္စပ္ထိ မေရာက္လိုက္ပါဘူး။ သူ ့ရဲ့ ေျခတဖက္ မသန္တဲ့ က်န္းမာေရး အေျခအေန၊ စစ္တပ္ေတြက ပိုက္စိပ္တုိက္ လမ္းေတြ ပိတ္ထားတာမို ့ေလွသမားက တဖက္ကမ္း အေရာက္ ပို ့ေပးခဲ့ေပမယ့္ ေတာင္စြန္း ဘီးလင္း အေရာက္မွာ လမ္းခရီး မသာယာလို ့ျပန္ပို ့ခဲ့ရျပီး ေနာက္ပုိင္း သူပုန္းေအာင္း ေနထိုင္တဲ့ ခရမ္းျမိဳ ့နယ္နဲ ့က၀ျမိဳ ့နယ္ အစပ္က ေရေက်ာ္ရြာမွာ အဖမ္းခံလုိက္ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေထာင္တြင္းမွာ ႏွိပ္စက္ဒါဏ္ေတြနဲ ့၀မ္းကိုက္ပိုးေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္ ေဆးရံုမွာ က်ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလို ေျပာေနခ်ိန္ ေနာက္ထပ္ သံုးခြျမိဳ ့သပိတ္ကေန လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ေရာက္လာျပီးမွ က်ဆံုးသြားခဲ့သူ တေယာက္ အေၾကာင္းလဲ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ကိုတင္သိန္းပါ။ သံုးခြျမိဳ ့၊ ေအာင္ပန္းစိန္ရြာက ျဖစ္ပါတယ္။ သံုးခြသပိတ္ကေန ေတာခိုလာသူေတြဟာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဘုရားသံုးဆူ နယ္စပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္ရင္း ၁၀၁ နဲ ့၁၀၂ တို ့မွာ ၀င္ေရာက္ၾကပါ တယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဗဟို ဌာနခ်ဳပ္ ရိကၡာမွဴးနဲ ့ အရန္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ရဲေဘာ္ ခ်စ္ကိုကို ဟာ သံုးခြျမိဳ ့နယ္၊ ေညာင္လန္းကုန္းရြာ သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ပါ။ အခု အေမရိကားမွာ ရွိေနပါတယ္။ သံုးခြျမိဳ ့နယ္ လက္ပံေက်းရြာက ေမာင္သိန္းေဇာ္ က ကေနဒါမွာ အခု ရွိေနပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ လက္ပံရြာကပဲ ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္လဲ ဘုရားသံုးဆူကေန ဘန္ေကာက္ေရာက္လာတုန္း က်ေနာ္ ဒီဗြီဘီ သတင္းေထာက္ သင္တန္း တက္ရင္းက ေတြ ့လုိက္ပါေသးတယ္။ ေနာက္တေယာက္ ကေတာ့ ေက်ာင္းသားတပ္ရင္း ၂၀၉ ဘက္ကို ေရာက္လာသူ ကိုတင္သိန္းပါ။ သူက ေအာင္ပန္းစိန္ ရြာသားပါ။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ၂၀၉ တပ္ရင္းမွာလဲ သူ တပ္သားအျဖစ္ မ၀င္ျဖစ္ပဲ ျပည္တြင္းထိုးေဖါက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကုိပဲ ျပန္လုပ္ဘို ့သြားရင္းက မထင္မရွား က်ဆံုးသြားခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ေက်ာင္းသား တပ္ရင္း ၂၀၉ က ဒုရင္းမွဴး ကိုေမာင္ဦးက ျပန္ေျပာျပလို ့က်ေနာ္သိရတာပါ။ ေအာင္ပန္းစိန္ ကုိတင္သိန္းနဲ ့က်ေနာ္ ေတာထဲမွာ မဆံုျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ အဘ ရဲထြန္းေအာင္ပါ။ သူကေတာ့ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္နဲ ့ မာနယ္ပေလာကို ေရာက္လာျပီး ဗဟို ၂ ဖြဲ ့ကြဲခ်ိန္ ကိုမိုးသီးဇြန္ ဘက္မွာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ သူက သံုးခြမွာ က်ေနာ္နဲ ့တရပ္ကြက္ထဲ တလမ္းထဲပါ။ သူကေတာ့ ေနာက္ပုိင္း လြိဳက္ေကာ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ ့ထဲမွာ တာ၀န္ယူရင္က အိမ္ေထာင္က်ျပီး ကယားျပည္မွာပဲ ရွိေနမယ္ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို ့သံုးခြသပိတ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးစိန္၀င္းကို ဘီးလင္းေတာင္စြန္းကေန ျပည္တြင္းကုိဘဲ ျပန္ေခၚသြားရတဲ့ အေၾကာင္း ေနာက္တခု ရွိပါေသးတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းစမွာ ေတာထဲဘက္ သြားတဲ့ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္တပ္က မတားဆီးခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ၁၀ ရက္ေက်ာ္ က်ေနာ္တို ့သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မသြားဘုိ ့ တားတဲ့အျပင္ တခ်ိဳ ့ေက်ာင္းသားအဖြဲ ့ေတြကုိ စစ္တပ္က ရွင္းပစ္တာေတြ လုပ္လာပါတယ္။ ေတာထဲက ကရင္သူပုန္ စခန္းေတြကုိလဲ မေရာက္ အိမ္လဲ ျပန္မေရာက္ပဲ အာဏာသိမ္း စစ္တပ္ေတြက ဖမ္းျပီး ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူပုန္ဘက္ကို လက္နက္ခ်လာတဲ့ န၀တ အစိုးရ စစ္သားေတြနဲ ့ေပၚတာေျပးေတြက ေျပာျပလို ့သိရတာပါ။ တေယာက္ထဲ ၂ ေယာက္ထဲက ေျပာတာ မဟုတ္ပါ။ မ်က္ျမင္ေတြ ့ခဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ ၂၅ ႏွစ္အတြင္း က်ဆံုး ေသဆံုး စုစုေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ထဲမွာ အဲ့သလို ေတာခိုစ န၀တ တပ္သားေတြက သတ္ပစ္ခဲ့သူေတြ အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့မယ္ဆိုတာ စာရင္းေကာက္လို ့ရနိဳင္မယ္မထင္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္လိိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကေတာ့ စစ္တပ္၊ ေထာက္လွမ္းေရး၊ ရဲနဲ ့သတင္းေပးေတြ မ်က္ေစ့ေအာက္ မွာပဲ သံုးခြ ျပန္၀င္ျပီး ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမကို ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ေရာက္လာတာက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း ၂၀၄ ကို ပါ။ ေနာက္ပိုင္း တပ္ရင္းေပါင္းလိုက္ေတာ့ တပ္ရင္း ၂၀၄-၂၀၅ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းထပ္ျပီး ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ က်ေနာ္တို ့နဲ ့၂၁၆ ၊ ၂၀၉ နဲ ့ ၂၁၀ တုိ ့ေပါင္း တပ္ရင္း ၃ ဆိုျပီး ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္နီ နယ္ေျမကုိလဲ ေရာက္သြားခဲ့ဘူးပါတယ္။
 |
| ရဲေဘာ္ကမ္ပူးျခား |
က်ေနာ္တို ့ျမိဳ ့နယ္က ေတာခိုခဲ့တဲ့ သူေတြအျပင္ အတူတြဲတိုက္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ ရဲေဘာ္ တဦးကုိလဲ အမွတ္တရ ရွိေနပါတယ္။ ရဲေဘာ္ ကမ္ပူးျခား ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ၈၈၈၈ ေတာခိုစမွ စာ သိပ္မ်ားမ်ား မတတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ အနစ္နာခံတယ္။ အပင္ပမ္းခံတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္ တြက္ကပ္ေလ့ မရွိ။ ၾကိဳးစားတဲ့ ရဲေဘာ္ပါ။ သူ ့ကုိ က်ေနာ္ သတိရေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ သူဟာ မာနယ္ပေလာ ခံစစ္မွာ ေျခတဖက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ စိတ္ဓါတ္မက်ခဲ့ပါဘူး။ သူဟာ သူတပါးေျပာတာကုိ လြယ္လြယ္နဲ ့ယံုတတ္သူေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူဟာ မြတ္ဆလင္ တဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရး နဲ ့ပတ္သက္လို ့လဲ က်ေနာ္တို ့တပ္ထဲမွာေနစဥ္ သူနဲ ့အခ်င္းမ်ားတာ မရွိခ့ဲပါ။ တစံုတေယာက္က သူကို အေၾကာင္းအရာတခု ေျပာလိုက္ရင္ စဥ္းစားေနျပီးမွ ေ၀ဖန္ခ်က္ ျပန္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်က္အလက္နဲ ့ေျပာရင္ေတာ့ သူ လက္ခံပါတယ္။ လြယ္လြယ္ လက္ခံသူ ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူဟာ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ ေျခတဖက္ျပတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေရာဂါနဲ ့ကြယ္လြန္ခိ်န္ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာအထိ တပ္တြင္း စက္ခ်ဳပ္ရဲေဘာ္၊ ေနာက္ပိုင္း ေဒါက္တာစင္သီရာေမာင္ရဲ့ မယ္ေတာ္ ေဆးခန္းမွာ အထည္ခ်ဳပ္ ရဲေဘာ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းသြားခဲ့သူပါ။
သူနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ မွတ္သားစရာ တခုကေတာ့ အလီသြားက်က္လိုက္ပါဦး ဆိုတာပါဘဲ။ သူဟာ ေျခတဖက္ ျပတ္အျပီး စက္ခ်ဳပ္သင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေကာင္းေကာင္း မတတ္ခဲ့ေတာ့ ပိတ္စ အတိုင္း အထြာေတြမွာ သူ နားမလည္ေတာ့ပါ။ သူ ့ဆရာက သူ ့ကုိ အလီအရင္က်က္ခုိင္းရပါတယ္။ သံုးေလးရက္ အလီက်က္လို ့အလီရမွ အတြက္ အခ်က္ေတြ သင္ရပါတယ္။ အဲ့သည္ေတာ့ အက်ၤ ီညွပ္ ကုိ သူ ့ဆရာက စသင္ပါတယ္။ ဒါကုိ မွတ္သားထားတဲ့ ရဲေဘာ္ ကမ္ပူးျခားဟာ ေနာက္ထပ္ သူ ့ထံမွာ စက္ခ်ဳပ္ လာသင္သူတိုင္းကို အညွပ္မသင္ခင္ အလီက်က္ခုိင္းေလ့ရွိပါတယ္။ အလီ ရျပီးသူေတြမို ့ ရျပီးေၾကာင္းေျပာရင္လဲ လက္မခံပါ။ င့ါတုန္းက ၃ ရက္ေလာက္ က်က္ခဲ့ရတာကြာလို ့ေျပာတတ္ပါ တယ္။ ဒီစကားကုိ မွတ္ထားၾကျပီး ကမ္ပူးျခား ေျပာသလို အလီက်က္လိုက္ဦးဆိုျပီး ေျပာေလ့ရွိၾကတာ မွတ္မိေနပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ရဲေဘာ္ ကမ္ပူးျခားဟာ စာသင္ အလီက်က္ျပီး ေဒါင္းအိုးေ၀၊ ေခတ္ျပိဳင္စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ေနတတ္ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေဆာင္းပါးေလးေတြ ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ ေန ့သစ္ ဘေလာ့ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ သူေရးခဲ့တဲ့ ေမႊးသည့္ပန္းမ်ားထဲမွ ဦးျငိမ္း ေဆာင္းပါးေလးကို ေကာက္ႏွဳတ္ ေဖၚျပလုိက္ပါတယ္။ ဦးျငိမ္းကေတာ့ မုတၱမျမိဳ ့၊ ပုလဲ ရတနာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းက ရဟန္းေတာ္ ဦးကုသလ ဘ၀နဲ ့သံဃာနဲ ့ေက်ာင္းသားသတ္ခဲ့တဲ့ မဆလအစိုးရကို ျပန္တုိက္မယ္ဆုိျပီး လူထြက္ ေတာခို လာသူပါ။ ရဲေဘာ္ကမ္ပူးျခားနဲ ့အတူတြဲ စစ္တိုက္ရင္း က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ကမ္ပူးျခား မတတ္တတတ္ ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါး ေကာက္ႏွုတ္ခ်က္ ဦးျငိမ္းဂုဏ္ျပဳ ကဗ်ာကုိ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
“က်ေနာ္ ကဗ်ာမေရးတတ္ပါ။ ၃ တန္းေအာင္ၿပီး ၄ တန္းႏွစ္မွာ ေတာထဲေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ေတာထဲမွာပဲ တုိက္ရင္းခုိက္ရင္းနဲ႔ အကုိႀကီး ေတြဆီက စာကုိ အခ်ိန္ရသမွ် သင္ယူပါတယ္။ သူတို႔ေရးေသာ ဖတ္ေသာကဗ်ာေလးမ်ားက နားေထာင္ေကာင္းပါတယ္ က်ေနာ္ လည္း ေရးခ်င္တယ္။ ေရးပါလုိ႔အားေပးတဲ့ ေနာင္ေတာ္ႀကီးေတြဆီက ကဗ်ာေရးပို႔ေတာ့ သူတုိ႔က တည္းျဖတ္ေပးၾကပါတယ္။
ခုလည္း က်ေနာ္္ခံစားနားလည္သလုိ စပ္ဆုိၿပီး ဦးၿငိမ္းကို ဂုဏ္ျပဳလုိုက္ပါတယ္။
 |
ဓါတ္ပံု http://burmeserebel.blogspot.com |
အတိတ္က ပုံရိပ္..........
ပုံရိပ္အထင္ရွားလွ်က္
အၾကင္နာတရားေတြက သူ႔ႏွလုံးသားထဲ
စုျပဳံ .. ။
ဒါေပမဲ့ သူဟာ သူမ်က္လႊာကို မွိတ္ပစ္ခဲ့တယ္။
သူ႔မ်က္၀န္းထဲက ပံုရိပ္ေတြက
ပ်ဳိျမစ္စိမ္းလန္းျခင္း။
သူ႔အသိ အာ႐ုံထဲမွာ အလြန္ရဲရင့္တဲ့
နီလြင္ရင့္ရင့္အေရာင္ေတြ…။
သူ႔ရဲ႕အၾကားအ႐ုံထဲမွာလည္း
ငရဲပြက္ထ
အသံေတြ ဆူဆူညံညံနဲ႔။
ဒါေၾကာင့္ သဃၤန္း ဝတ္႐ုံဖယ္ရွား
စိတ္ပုတီးကုိ ဘုရားစင္ေပၚမွာ ထားခဲ့ၿပီ…။
နံရံက ဓား
အဓမၼကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ ကုိင္ဆြဲ…။
မတရားမႈေတြ
ေသြးေတြ..
မ်က္ရည္စက္ေတြ.. အတြက္
ေမာင္းျပန္ကုိကုိင္ ေဒါင္းအလံေအာက္မွာ
ေတာ္လွန္ အသက္ေပးလွဴခဲ့တယ္။
ေကာင္းကင္ထက္က ၾကယ္တပြင့္ပါ ဦးၿငိမ္း။
ရဲေဘာ္ ကမ္ပူးျခား
(ABSDF)
2010
....................
ကမ္ပူးျခား (အမည္ရင္း) ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္သန္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ က်ဆံုးခ်ိန္ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္က အခုလို သ၀ဏ္လႊာ ေပးပို ့ခဲ့ပါတယ္။
ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္သန္း (ေခၚ) ကမ္ပူးျခား က်ဆံုး သြားျခင္းအတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းသဝဏ္လႊာ
ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္သန္း (ေခၚ) ကမ္ပူးျခား (ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ ၃၃၃၃)သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မကဒတ (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) စတင္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခ်ိန္မွစ၍ ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ အရပ္ရပ္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ KNLA တပ္မဟာ ၁ ေဒသတိုက္ပြဲမ်ား၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ KNLA တပ္မဟာ ၆ ေဒသ တိုက္ပြဲ မ်ား၊ ဥသုထ တိုက္ပြဲ၊ ၁၉၉၂-၉၃ မာနယ္ပေလာ၊ မဲေညာခီး ခုခံစစ္တို႔တြင္ စစ္ဆင္ေရး တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရင္း ၁၉၉၃ တြင္ မိုင္းဒဏ္ရာရရွိကာ လက္ဝဲဖက္ ေျခတစ္ဖက္ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရသည္။
၁၉၈၈ မွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း အမွတ္ ၂၀၈ တပ္ရင္း၊ အမွတ္ ၂၀၄ တပ္ရင္း၊ ျပန္လည္ ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ေရးဌာန၊ စက္ခ်ဳပ္ဌာန၊ အမွတ္ ၈ တပ္ရင္း မ်ားတြင္ တာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ မွ စတင္ကာ မဲေဆာက္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း စက္ခ်ဳပ္ဌာနတြင္ တြဲဖက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သည္။
ကိုယ္လက္အဂၤါ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေသာ္လည္း တပ္ဦး၊ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ က်ရာ၊ ႏိုင္ရာ တာဝန္မ်ားကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္ ေန႔လည္ ၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ က်ဆံုးခဲ့သည္။
ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္သန္း ေခၚ ကမ္ပူးျခား၏ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ တာဝန္ေၾကပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္း မ်ားကို မိမိတို႔ တပ္ဦး ႏွင့္ တပ္မေတာ္ က ဂုဏ္ယူစြာ အေလးျပဳပါေၾကာင္း ႏွင့္ က်န္ရစ္သူမိသားစု၊ ရဲေဘာ္ မိတ္ေဆြမ်ား ႏွင့္အတူ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါသည္။ ။
ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) ရက္စြဲ။ ။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၈ ရက္။
ဒီေန ့၈၈၈၈ ေငြရတုမွာ သံဃာေတာ္ ဘ၀က လူထြက္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ လာေရာက္တာ၀န္ ထမ္းခဲ့သူ ဦးျငိမ္းနဲ ့မြတ္ဆလင္ ဘာသာ၀င္ တဦးျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ကမ္ပူးျခားတို ့၂ ဦးစလံုး က်ဆံုးခဲ့ၾကျပီးပါျပီ။ ၈၈၈၈ အေရးေတာ္ပံု ၂၅ ႏွစ္ေျမာက္ မွာ ဦးျငိမ္းနဲ ့ရဲေဘာ္ကမ္ပူးျခား တို ့ကုိ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါတယ္။ ေကာင္းရာသုဂတိ လားၾကပါေစ။ ။
Comments